beantsje schreef:en dan nu reactie 3: het lijkt erop dat je bij christenen die je kent, een stukje 'echtheid' mist, die je bij moslims wel vindt.
Dat begrijp ik. En inderdaad, helaas zijn er nogal wat christenen die niet echt nadenken over hun geloof. De
één is dat meer gegeven dan de ander.
Bij moslims zie je vaak enthousiaste bekeerlingen. Allereerst een groep die, als 2e of 3e generatie medelanders zich een beetje verweesd voelen en in de Islam een antwoord vinden op vragen als: wie ben ik? Waar leef ik voor?
Begrijpelijk. En zeker gaan zijn er ook (autochtone) Nederlanders die daardoor en door de bezielde levenshouding aangestoken worden.
Ik denk dat in de wereld van vandaag je niet om andere religies heen kunt. En dat het beter is, de dialoog te zoeken, dan het conflict of de verwijdering.
Natuurlijk, ik ben christen, dus geloof ik dat Jezus dé weg is. Maar respect voor anderen die oprecht ook zoeken naar diezelfde God, hoort er zeker te zijn.
Onze pastoor vergeleek ons met 2 koffiekopjes. De één (jijzelf als christen) is schoongewassen, hij liet de binnenkant zien. Daarvan weten we zeker dat hij schoon is.
De ander krijgen we niet van binnen te zien. Hoe de binnenkant eruit ziet? Dat weet God alleen. En wie weet, krijgt ieder mens op het ultieme moment nog één kans om alsnog Jezus' geschenk te aanvaarden? Tenslotte zijn er zoveel mensen, die hun hele leven nooit van Jezus zullen horen...
Ja inderdaad. Weet je wat het is. Ik ben doodsbang dat als ik niet meer ga geloven in God, dat hij wel bestaat en ik de hel in beland. Maar tegelijkertijd ben ik bang dat als ik Jezus als mijn Verlichting zal zien ik misschien ook de hel in beland omdat ik het helemaal bij het verkeerde eind heb. Ik bedoel, vooral omdat ik een moslim met een baard in mijn klas heb mij heel veel laat zien over de Islam heeft mij wel doen nadenken over heel veel zaken. Om een paar voorbeelden te noemen:
Ik dacht altijd dat de Islam echt iets van de duivel was, maar het gaat juist heel erg in op de normen en waarden
Ik dacht altijd dat de Islam erg extreem was wat betreft de Hel en de Hemel, maar het Christendom zegt praktisch hetzelfde
Ik dacht altijd dat de Islam een agressief geloof was, maar het gaat juist heel erg om zachtaardige karakter en vergiffenis en vriendschappelijkheid en liefde, een beetje heel erg zoals de pastoor ons het Christendom predikt
Ik dacht altijd aan de kwaadaardige teksten in de Koran, maar dat blijkt heel erg uit context gerukt te zijn, en de Oude Testament is ook niet bepaald zachtaardig.
Mijn klasgenoot stelde mij ook de vraag, als ik geloof in Abraham, Mozes, Jozef, Jonas en alle andere profeten, waarom dan niet in Mohammed?
In de eerste instantie was mijn antwoord, omdat de Bijbel zegt dat er alleen maar valse profeten zouden komen na Jezus, maar aan de andere kant. De Bijbel is niet even authentiek als 2 millennia geleden.. en dan blijft de vraag hangen.. want vanuit dat opzicht zijn wij Christenen hetzelfde voor de Moslims, als hoe de Joden voor ons Christenen zijn..begrijp je een beetje wat ik bedoel?