Waarom is Jezus de Messias en wat zijn jullie argumenten?

[Robert]

Moshe,

als ik mij ook mag mengen in deze (zeer interessante) discussie:

De betekenis van het Hebreeuwse woord voor "uitgeroeid" ("kareit") in Daniel 9:26 is “afsnijding” en is een bekend begrip in de Tanach. De ontvanger van "kareit" verliest de verbinding met het heilige - een excommunicatie; z’n ziel wordt afgesneden van de spirituele bron. De torah gebruikt het woord niet zozeer in lichamelijke maar in spirituele zin. De persoon verliest z’n recht op de Komende Wereld.

Wij geloven dat Jezus weldegelijk geestelijk werd afgesneden van God.
"Mijn God Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten?"
De straf die op onze zonden was, was op Hem.
Hij werd door God verlaten opdat wij nimmer door God verlaten zullen worden.

In het midden van de laatste week zouden de dieroffers ophouden. Zoals we weten is de tempeldienst met de dieroffers na de dood van Jezus gewoon doorgegaan, totdat in 66 de joden rebelleerden tegen de Romeinen. Hoe kan Jezus dan de tweede gezalfde zijn?

Je haalt nu twee zaken door elkaar.
Na 69 (7+62) weken zal de gezalfde worden uitgeroeid
Er staat niet dat deze uitroeien gelijktijdig plaatsvindt met de uitroeiing van de gezelfde:

En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hem zelven zijn; en een volk des vorsten, hetwelk komen zal, zal de stad en het heiligdom verderven, en zijn einde zal zijn met een overstromenden vloed, en tot het einde toe zal er krijg zijn, en vastelijk besloten verwoestingen.

Valt deze zin je overigens niet op: maar het zal niet voor Hem zelven zijn
Dat lijkt erg op wat Kajafas zegt: (Joh 11:49-50)
En een uit hen, namelijk Kajafas, die deszelven jaars hogepriester was, zeide tot hen: Gij verstaat niets;
En gij overlegt niet, dat het ons nut is, dat een mens sterve voor het volk, en het gehele volk niet verloren ga.

En het lijkt ook op Jesaja 53:
Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.

Overigens, ik weet dat jullie Jesaja op Israel zelf toepassen.
Even daarvanaf gezien, vind je niet dat dit hoofdstuk ook heel erg op Jezus van toepassing zou kunnen zijn?

ben ik erg benieuwd naar hoe de Messias, die jullie nog verwachten, in jullie ogen kan afstammen van Salomo zonder in de vervloekte lijn van Jechonia te vallen? Is het probleem dat volgens jou van toepassing is op Jezus niet uberhaupt van toepassing op de Messias, als Hij nu nog zou komen?

Verder heb ik een vraag ivm Samuel, hij was uit het geslacht van Efraim.
Toch kon hij priester worden. Is dat niet omdat hij aangenomen werd als zoon van Eli? Ik kon niet precies vinden wat er hier gebeurd, maar het is m.i. wel duidelijk dat Samuel eigenlijk geen priester kon zijn...

groeten,

Robert

[Nathanael]

Nathanael, weet je wat "messias" betekent? Het betekent simpelweg "gezalfde". Koningen en Hogepriesters werden gezalfd door een profeet of een priester. Saul was een Messias - gezalfd door de profeet Samuel (zie I Samuel 12).

OK, maar voor jouw moet de Messias de profetieen vervuld hebben en/of vervullen. En daar ben ik het mee eens. Maar... als ik jouw reactie leest is dus gewoon de vraag: welke betekenis hebben al deze profetien dan nog? Want ze kunnen dus altijd of op de Messias slaan of op een gezalfde.

En over uitroeien/afsnijden: "afgesneden uit het land der levenden", kan gewoon een manier van zeggen voor "dood" zijn. Dus ook met jouw uitleg van dat afgesneden kan het op Jezus slaan.

Overigens, er vanuit gaande dat iedere bijbeltekst wel twee verschillende uitleg mogelijkheden heeft, is het nooit met zekerheid te zeggen of iets op de Messias slaat als Hij komt. Want: er is nog die andere mogelijkheid, dus is het niet zeker.

Nee - welliswaar is iedere tekst afzonderlijk niet overtuigend, maar het feit dat er op 1 persoon zoveel een bepaalde uitleg van verschillende teksten passen, dat is wel uitzonderlijk.

Ik zie je reactie wel weer.

Overigens: op het Hebreeuws kan ik niet echt in gaan, omdat ik dat gewoon niet machtig ben.

[Suighnap]

Daniel 9 - (Een vervolg op m’n vorige post).

69 weken = 476 jaar = 173880 dagen vanaf het moment dat de toestemming zou worden gegeven voor de herbouw van Jerusalem en de muur eromheen
uit historische bronnen weten we dat dit bevel werd uitgegeven in het jaar
jaar 445 v Chr door Koning Artaxerxes van Medo-Persia die in de maand nissan van dat jaar een vergunning uitgaf voor de herbouw van Jerusalem
zie ook Nehemiah 1en Nehemiah 2 vers1-2 en 8.

Vertaal de maan kalender naar de zonnekalender en je komt precies uit aan het begin van de christelijke jaartelling. was er toen nog een andere kandidaat. Of werd Daniel om de tuin geleid ?

Deze deze berekening rekent terug van Jezus naar Artachsasta, en de claim is dat dit was in 445 v.Chr. Hierbij worden de zeven weken en de tweeenzestig weken samengebundeld tot één reeks van 69 weken. 69 weken zijn 483 dagen. Iedere profetische dag staat voor een jaar, dus dan hebben we het over 483 jaar. Niet zomaar jaren, maar jaren van 360 dagen ipv 365,25. Dus dan komen we op een totaal van 483 x 360 = 173880 dagen. Om dit weer om te rekenen naar zonnejaren moeten we het delen door 365,25, en dan krijgen we 476 jaar. De laatste week wordt niet meegerekend - die staat nog te wachten. Als we nu bij 445 v.Chr. 476 jaar optellen komen we op het jaar 31, het jaar van Jezus' kruisiging. Voila!



Daniel 9 kan op veel manieren worden uitgelegd. Echter, met de bovenstaande uitleg zijn een aantal problemen.

Ten eerste: De berekening van het zogenaamde maanjaar is onjuist. Ten einde de berekeningen kloppend te krijgen moeten de jaren worden worden ingekort tot 360 dagen. Maar een joods jaar, dat is een bijbels jaar, heeft geen 360 dagen. Het is een feit dat de joodse maand is gebaseerd op de maan, en dat een "maanmaand" ongeveer 29,5 dagen duurt en dat daarom een 'maanjaar' van 12 'maanmaanden' 11 dagen korter duurt dan het zonnejaar, maar dit wordt gecompenseerd doordat er 7 maal in de 19 jaar een schrikkeljaar is, waarbij het jaar geen 12 maar 13 maanden heeft. Daardoor blijft het joodse jaar keurig in de pas lopen met het zonnejaar. En als we van 445 v.Chr. 69 profetische weken, dat is 7 x 69 is 483 jaar, optellen, dan komen we op het jaar 38.

Dat betekent dat we al niet meer op 31 n. Chr. Uitkomen. Dat is feitelijk alvast voldoende om aan te tonen dat het onderwerp van de profetie hier waarschijnlijk niet Jezus betreft. Maar er zijn meer manco's aan de bovenstaande opvatting.

Ten tweede: Twee perioden van respectievelijk 7 en 62 jaar kunnen niet zondermeer aan elkaar worden geplakt door een punt-komma in de tekst te plaatsen achter de 62 weken, waar in de Hebreeuwse tekst helemaal geen punt-komma staat(!). Dit is de letterlijke tekst:
ותדע ותשכל מן מצא דבר להשיב ולבנות ירושלם עד משיח נגיד שבעים שבעה ושבעים ששים ושנים תשוב ונבנתה רחוב וחרוץ ובצוק העתים

De tekst geeft geen reden om de 7 weken en de 62 weken als één blok van 69 weken te construeren.

Ten derde: Zonder de punt-komma wordt meteen duidelijker dat de tekst spreekt van twee gezalfden. De eerste na 7 weken, de tweede na 62 weken.

Ten vierde: (zie ook m’n vorige post).

De Hebreeuwse text zegt dat na de 62 weken een gezalfde (משיח) zal worden uitgeroeid. Neem a.u.b. goede nota van het feit dat EEN gezalfde uitgeroeid zal worden, en niet “DE Messias”, zoals de Lutherse Vertaling of de Staten Vertaling schrijven. In het Hebreeuws is geen woord voor het onbepaalde lidwoord "een". Als het woord "de" er niet staat, dan is het woord "een" automatisch bedoeld.
Als gezegd, werden Koningen en Hogepriesters gezalfd.
Bovendien - zoals eveneens reeds aangeduid in m’n vorige post - is het Hebreeuwse woord waarmee "uitgeroeid" is vertaald: יכרת - hetgeen duidt op afsnijding ("hij zal worden afgesneden"). De term "kareit" heeft tientallen toepassingen, en telkens als de term "kareit" op een persoon wordt toegepast in de Tanach, is het een slechterik.

Ten vijfde: Wat enorm fout is, is het volgende: "En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hem zelven zijn" (Staten vertaling).

of:

"En na de tweeenzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is." (Nieuwe vertaling).

Dat staat allemaal niet in de Hebreeuwse tekst. Er staat: ואין לו , dat is letterlijk vertaald: “"en hij heeft niet[s] (en er is niet[s] ואין aan hem לו) - dat is inderdaad een behoorlijke beschrijving van יכרת het woord dat voor de gezalfde staat en duidt bijna altijd op "spirituele afsnijding".
De Leidse vertaling zegt: "En na die twee en zestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, zonder dat iemand hem redt." Ook érg vrij vertaald. Er wordt niet over "redden" gesproken.

Tenslotte Het vertrekpunt Artaxerxes (Nehemiah 1 en Nehemiah 2 vers1-2 en 8 ) is minder aannemelijk, aangezien de Tanach zélf het startpunt al aanwijst betreffende de profetie van Jeremia die zoveel verwarring zaaide bij Daniel.
Feitelijk gaat iedere tijdslijn die Koning Cores niet bevat, via een minder waarschijnlijke weg. Na het begin van de ballingschap kwam koning Cores aan de macht in Babel, en hij was het die de joden toestemming gaf terug te keren en de tempel te herbouwen, zoals beschreven is in Ezra 1:1:

In het eerste jaar nu van Cores, koning van Perzie, opdat volbracht wierd het woord des HEEREN, uit den mond van Jeremia, verwekte de HEERE den geest van Cores, koning van Perzie, dat hij een stem liet doorgaan door zijn ganse koninkrijk, zelfs ook in geschrift, zeggende:
2 Zo zegt Kores, koning van Perzie: De HEERE, de God des hemels, heeft mij alle koninkrijken der aarde gegeven; en Hij heeft mij bevolen Hem een huis te bouwen te Jeruzalem, hetwelk in Juda is.

Kijk nu in Jesaja 44:28:

Die van Cores zegt: Hij is Mijn herder, en hij zal al Mijn welgevallen volbrengen; zeggende ook tot Jeruzalem: Word gebouwd; en [tot] den tempel: Word gegrond.

En was Cores ook een gezalfde? Jawel, zie Jesaja 45:1:

Alzo zegt de HEERE tot Zijn gezalfde, tot Cores, wiens rechterhand Ik vat, om de volken voor zijn aangezicht neder te werpen; en Ik zal de lendenen der koningen ontbinden, om voor zijn aangezicht de deuren te openen, en de poorten zullen niet gesloten worden

"Alzo zegt de HEERE tot Zijn gezalfde, tot Cores, ..." Hier noemt God bij monde van de profeet Jesaja de niet-joodse koning Cores “Zijn gezalfde” - in het Hebreeuws: "meshiach".
Cores gaf toestemming voor de herbouw van de tempel (zie Ezra 1:1). Bovendien citeert eveneens Josephus Cores (Cyrus), zie: http://reluctant-messenger.com/josephusA11.htm

... dan zullen de straten en muren herbouwd worden, hoewel in een benauwden tijd....

Werd er toen inderdaad herbouwd? Jawel! Zie Ezra 4:

Toen nu de tegenpartijders van Juda en Benjamin hoorden, dat de kinderen der gevangenschap den Heer, den God van Israël, een tempel bouwden;

En waren er inderdaad moeilijke tijden? Jawel! Zie de rest van Ezra 4:

Evenwel maakte het volk des lands de handen des volks van Juda slap, en verstoorde hen in het bouwen; En zij huurden tegen hen raadslieden, om hun raad te vernietigen, al de dagen van Kores, koning van Perzie, tot aan het koninkrijk van Darius, den koning van Perzie. En onder het koninkrijk van Ahasveros, in het begin zijns koninkrijks, schreven zij een aanklacht tegen de inwoners van Juda en Jeruzalem (…) Geeft dan nu bevel, om diezelve mannen te beletten, dat diezelve stad niet opgebouwd worde, (…) Toen, van dat het afschrift des briefs van den koning Arthahsasta voor Rehum, en Simsai, den schrijver, en hun gezelschappen gelezen was, togen zij in haast naar Jeruzalem tot de Joden, en beletten hen met arm en geweld. Toen hield het werk op van het huis Gods, Die te Jeruzalem [woont], ja, het hield op tot in het tweede jaar van het koninkrijk van Darius, den koning van Perzie.

Door tegenwerking van de vijanden van het joodse volk werd de tempelbouw stilgelegd. Onder koning Darius werd de bouw van de tempel voltooid; Ezra 4:24:

…"Toen hield het werk op van het huis Gods, Die te Jeruzalem [woont], ja, het hield op tot in het tweede jaar van het koninkrijk van Darius, den koning van Perzie."

Dit past qua tijdschema prima binnen de uitleg van Jeremia en Daniel 9: zeven volledige weken.


Wat context m.b.t. Daniel 9:25-26

Daniel 9:1-2 vertelt:

In het eerste jaar van Darius, den zoon van Ahasveros, uit het zaad der Meden, die koning gemaakt was over het koninkrijk der Chaldeen;
2 In het eerste jaar zijner regering, merkte ik, Daniel, in de boeken, dat het getal der jaren, van dewelke het woord des HEEREN tot den profeet Jeremia geschied was, in het vervullen der verwoestingen van Jeruzalem, zeventig jaren was.

Dit is inderdaad verwarrend, want er bestonden 2 koningen genaamd Ahasveros en 2 genaamd Darius en er waren 2 "70-jaren"-profetieen van Jeremia.

In de ArtScroll Tanach staan bijvoorbeeld de tijdslijnen vermeld (Appendix A, pag 2026 en 2027), en daar wordt duidelijk zichtbaar dat Daniels berekeningen plaatsvonden tijdens de eerste Darius-regering (Darius de Meed), omdat Daniel 1:21 zegt dat Daniel er slechts was tot Kores’ eerste jaar, en de tweede Darius – de Perzische – 15 jaar later regeerde (zie ook het commentaar in de ArtScroll Tanach).

Darius de Meed regeerde van 3390 (vanaf "creatie"). Daniel maakte z’n berekeningen in 3390 en was verward omdat hij dacht dat de twee 70-jaren profetieen van Jeremia hetzelfde waren.

Jeremia 25:12 zegt:

Maar het zal geschieden, als de zeventig jaren vervuld zijn, [dan] zal Ik over den koning van Babel, en over dat volk, spreekt de HEERE, hun ongerechtigheid bezoeken, mitsgaders over het land der Chaldeen, en zal dat stellen tot eeuwige verwoestingen.

Jeremia 29:10 zegt:

Want zo zegt de HEERE: Zekerlijk, als zeventig jaren te Babel zullen vervuld zijn, zal Ik ulieden bezoeken, en Ik zal Mijn goed woord over u verwekken, u wederbrengende tot deze plaats.

Jeremia 25:12 refereert naar de jaren van Nebukadnezar’s verovering van Jeruzalem, in 3320, naar Kores en naar Balshazzar in 3390 (referentie: tijdlijn 5). Deze profetie gaat over het eind van Babylon en de opkomst van Perzie.

Jeremia 29:10 verwijst naar de jaren van de verwoesting van de eerste Tempel in 3338 (17 jaar na de verwoesting van Jeruzalem), en de autorisatie door Darius – de Perzische – om de Tempel te herbouwen in 3408. Deze Darius was Koningin Esther’s zoon. Zij was getrouwd met Ahasuerus uit het Boek van Esther. (De Tanach wijkt overigens ietwat af van de geschiedenis, maar aangezien het de profetie uit de Tanach betreft, is de Tanach leidend).

De sleutel om Jeremia 29:10 met de Tempel te identificeren is het gebruik van de term "woord" - d'var in Hebreeuws. Dit is dezelfde term die ook in Daniel 9:2 wordt gehanteerd.

En toen Daniel zag dat het jaar 3390 kwam en vertrok zonder dat de tempel werd herbouwd, werd hij verward en begon te bidden. Hij vermoedde dat God z’n belofte uit Jeremia’s profetie had gebroken vanwege de zonden van de joden, vanwege hun onrecht en goddeloosheid. Zie Daniel 9:4-20:

4 Ik bad dan tot den HEERE, mijn God, en deed belijdenis, en zeide: Och Heere! Gij grote en verschrikkelijke God, Die het verbond en de weldadigheid houdt dien, die Hem liefhebben en Zijn geboden houden.
5 Wij hebben gezondigd, en hebben onrecht gedaan, en goddelooslijk gehandeld, en gerebelleerd, met af te wijken van Uw geboden, en van Uw rechten.
6 En wij hebben niet gehoord naar Uw dienstknechten, de profeten, die in Uw Naam spraken tot onze koningen, onze vorsten en onze vaders, en tot al het volk des lands.
7 Bij U, o Heere! is de gerechtigheid, maar bij ons de beschaamdheid der aangezichten, gelijk het is te dezen dage; bij de mannen van Juda, en de inwoners van Jeruzalem, en geheel Israel, die nabij en die verre zijn, in al de landen, waar Gij ze henengedreven hebt, om hun overtreding, waarmede zij tegen U overtreden hebben.
8 O Heere! bij ons is de beschaamdheid der aangezichten, bij onze koningen, bij onze vorsten, en bij onze vaders, omdat wij tegen U gezondigd hebben.
9 Bij den Heere, onzen God, zijn de barmhartigheden en vergevingen, alhoewel wij tegen Hem gerebelleerd hebben.
10 En wij hebben der stem des HEEREN, onzes Gods, niet gehoorzaamd, dat wij in Zijn wetten wandelen zouden, die Hij gegeven heeft voor onze aangezichten, door de hand van Zijn knechten, de profeten.
11 Maar geheel Israel heeft Uw wet overtreden, met af te wijken, dat zij Uwer stem niet gehoorzaamden; daarom is over ons uitgestort die vloek, en die eed, die geschreven is in de wet van Mozes, den knecht Gods, dewijl wij tegen Hem gezondigd hebben.
12 En Hij heeft Zijn woorden bevestigd, die Hij gesproken heeft tegen ons, en tegen onze richters, die ons richtten, brengende over ons een groot kwaad, hetwelk niet geschied is onder den gansen hemel, gelijk aan Jeruzalem geschied is.
13 Gelijk als in de wet van Mozes geschreven is, [alzo] is al dat kwaad over ons gekomen; en wij smeekten het aangezicht des HEEREN, onzes Gods, niet, afkerende van onze ongerechtigheden, en verstandelijk acht gevende op Uw waarheid.
14 Daarom heeft de HEERE over het kwade gewaakt, en Hij heeft het over ons gebracht; want de HEERE, onze God, is rechtvaardig in al Zijn werken, die Hij gedaan heeft, dewijl wij Zijner stem niet gehoorzaamden.
15 En nu, o Heere, onze God! Die Uw volk uit Egypteland gevoerd hebt, met een sterke hand, en hebt U een Naam gemaakt, gelijk hij is te dezen dage; wij hebben gezondigd, wij zijn goddeloos geweest.
16 O Heere! naar al Uw gerechtigheden, laat toch Uw toorn en Uw grimmigheid afgekeerd worden van Uw stad Jeruzalem, Uw heiligen berg; want om onzer zonden wil en om onzer vaderen ongerechtigheden, zijn Jeruzalem en Uw volk tot versmaadheid bij allen, die rondom ons zijn.
17 En nu, o onze God! hoor naar het gebed Uws knechts, en naar zijn smekingen; en doe Uw aangezicht lichten over Uw heiligdom, dat verwoest is; om des Heeren wil.
18 Neig Uw oor, mijn God! en hoor, doe Uw ogen op, en zie onze verwoestingen, en de stad, die naar Uw Naam genoemd is; want wij werpen onze smekingen voor Uw aangezicht niet neder op onze gerechtigheden, maar op Uw barmhartigheden, die groot zijn.
19 O Heere, hoor! o Heere, vergeef! o Heere, merk op en doe het, vertraag het niet! Om Uws Zelfs wil, o mijn God! Want Uw stad, en Uw volk is naar Uw Naam genoemd.
20 Als ik nog sprak, en bad, en beleed mijn zonde, en de zonde mijns volks van Israel, en mijn smeking nederwierp voor het aangezicht des HEEREN, mijns Gods, om des heiligen bergs wil mijns Gods;

Gabriel corrigeert Daniel’s aanname, zie Daniel 9: 21-23:

21 Als ik nog sprak in het gebed, zo kwam de man Gabriel, dien ik in het begin in een gezicht gezien had, snellijk gevlogen, mij aanrakende, omtrent den tijd des avondoffers.
22 En hij onderrichtte [mij] en sprak met mij, en zeide: Daniel! nu ben ik uitgegaan, om u den zin te doen verstaan.
23 In het begin uwer smekingen is het woord uitgegaan, en ik ben gekomen, om [u] [dat] te kennen te geven; want gij zijt een zeer gewenst [man]; versta dan dit woord, en merk op dit gezicht.

Gabriel verklaart de werkelijke betekenis van de 70 weken van Jeremia, zie Dan. 9:24:

Zeventig weken zijn vastgesteld voor uw volk en uw heilige stad; opdat de afval voltooid en de maat der zonden volgemaakt, de schuld verzoend en eeuwige gerechtigheid aangebracht, het gezicht van den profeet verzegeld en een allerheiligst voorwerp gezalfd worde.
25 Gij moet dan weten en verstaan: van het ogenblik af waarop het woord uitgesproken is om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen, tot een gezalfde, een vorst, zijn zeven weken; en twee en zestig weken lang zal het hersteld en herbouwd worden, met pleinen en wallen, maar in den druk der tijden.

"de maat der zonden" was nog niet volgemaakt. De overtredingen en oongerechtigheid van zijn volk, waarover Daniel het had in de voorgaande verzen, hadden nog teveel gewicht, en verzoening had nog niet plaatsgevonden. De 70 weken waar de profeet Jeremia over sprak en waarin de Tempel zou worden gebouwd, waren niet de 70 weken die in 3390 eindigden. En Gabriel legt uit:

25 Gij moet dan weten en verstaan: van het ogenblik af waarop het woord uitgesproken is om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen, tot een gezalfde, een vorst, zijn zeven weken; en twee en zestig weken lang zal het hersteld en herbouwd worden, met pleinen en wallen, maar in den druk der tijden.

Als gezegd: over wíe de twee gezalfden zijn bestaan meerdere legitieme opvattingen.
De (in mijn ogen) meest waarschijnlijke tijdslijn – uitgaand van Cores - eindigt de eerste 7 weken in 537 v. Chr. Het tweede segment van de 70 weken-periode (de 62 weken) komt uit in 103 v. Chr. (586-49-434=103 v.Chr).
Hogepriester Alexander Yannai kwam aan de macht (van 103 tot 76 v. Chr). Een bijzonder wreed man die een bloederige strijd voerde tegen de Farizeers en daardoor "kareit" (afsnijding) heeft 'ontvangen'. Josephus' Joodse Oudheden XIII beschrijft dat Yannai minstens 50.000 van hen afslachtte, geen respect toonde voor de mondelinge wet, en voor de ogen van 800 stervende gekruisigde mannen hun vrouwen en kinderen vermoordde.

Een andere tijdslijn – eveneens uitgaand van Cores – wijst Koning Agrippas aan als de tweede gezalfde.

Enkele uitzonderingen zijn Rashi m.b.t. Megillah 10a, die uitgaat van Hogepriester Yehoshua ben Yehotzadak, en Sefer ha-Geulah (hoofdstuk 3, p.282), dat uitgaat van Zerubabel ben Shealtiel, stadhouder van Judah.


Samengevat

De zes bovengenoemde punten maken het niet aannemelijk dat Daniel 9 naar Jezus verwijst.
1) De maankalender is niet juist toegepast
2) De twee perioden van respectievelijk 7 en 62 weken zijn aan elkaar gekoppeld.
En gerelateerd daaraan:
3) er wordt gesuggereerd dat het 1 gezalfde betreft door een punt-komma in de tekst te plaatsen achter de 62 weken, waar deze niet in de Hebreeuwse tekst staat
4) "een gezalfde" uit Daniel 9 wordt al te vaak "de Messias" genoemd
5) Vertalingen als "... maar het zal niet voor Hem zelven zijn" of "... terwijl er niets tegen hem is" of "zonder dat iemand hem redt" zijn niet correct. Er staat letterlijk ואין לו : “"en hij heeft niet[s] (en er is niet[s] ואין aan hem לו) - wat יכרת "(spirituele) afsnijding" in een ander daglicht zet
6) Het vertrekpunt Artaxerxes (Nehemiah 1 en Nehemiah 2 vers1-2 en 8 ) lijkt wat minder aannemelijk en minder goed ondersteund door de Tanach dan Koning Cores als uitgangspunt.


@ Salty: Ik vind Enoch een prachtig boek, maar het heeft voor mij geen autoriteit.


Vrede!


Moshe

[Suighnap]

Hallo Robert,
Je schreef:

Valt deze zin je overigens niet op: maar het zal niet voor Hem zelven zijn

Zie m'n post van: 30 Juli (bij “ten vijfde”).


Het door jou geciteerde "maar het zal niet voor Hem zelven zijn" staat namelijk niet in de Hebreeuwse tekst. Er staat simpel: ואין לו , dat is letterlijk vertaald: "en hij heeft niet(s)" (en er is niet(s) ואין aan hem לו) - dat is inderdaad een behoorlijke beschrijving van יכרת , het woord dat vóór de gezalfde staat en bijna altijd duidt op "(spirituele) afsnijding." Die term "kareit" heeft tientallen toepassingen, en telkens als de term "kareit" op een persoon wordt toegepast in de Tanach, is het een slechterik. Jezus was geen slechterik.
En de Leidse vertaling zegt: "En na die twee en zestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, zonder dat iemand hem redt." Ook érg vrij vertaald. Er wordt niet over "redden" gesproken.
(staat eveneens allemaal in m'n voorgaande post beschreven).

ben ik erg benieuwd naar hoe de Messias, die jullie nog verwachten, in jullie ogen kan afstammen van Salomo zonder in de vervloekte lijn van Jechonia te vallen? Is het probleem dat volgens jou van toepassing is op Jezus niet uberhaupt van toepassing op de Messias, als Hij nu nog zou komen?

Zie m'n post van: 9 Juli (de tweede helft)

En het lijkt ook op Jesaja 53:
Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.

Overigens, ik weet dat jullie Jesaja op Israel zelf toepassen.
Even daarvanaf gezien, vind je niet dat dit hoofdstuk ook heel erg op Jezus van toepassing zou kunnen zijn?

Op Jesaja 53 zal ik zeker nog ingaan – waarschijnlijk in een apart topic.

Jesaja 53 is overigens relatief gezien een fragment binnen het totale Boek van Jesaja. Als je werkelijk wilt weten wie de knecht uit het Boek Jesaja is, lees dan het gehele Boek.

Verder heb ik een vraag ivm Samuel, hij was uit het geslacht van Efraim.
Toch kon hij priester worden. Is dat niet omdat hij aangenomen werd als zoon van Eli? Ik kon niet precies vinden wat er hier gebeurd, maar het is m.i. wel duidelijk dat Samuel eigenlijk geen priester kon zijn...

Wellicht kom je in de war met het gebergte van Efraim. 1 Samuel 1:1 zegt: “Daar was een man van Ramathaim-zofim, van het gebergte van Efraim, wiens naam was Elkana, een zoon van Jerocham, den zoon van Elihu, den zoon van Tochu, den zoon van Zuf, een Efrathiet.”

Sh’muel was een Leviet van de zonen van Korah. (Voor het register, zie 1 Kronieken 6:7-12).



Vrede!



Moshe

[salty]

Shalom Moshe
Ok Als antwoord op jouw zes punten die bezwaarlijk zijn :

1 maankalender niet juist toegepast.... Laten we zeggen:
het gemiddelde tussen 31 en 38 is 33 !

2 7 en 62 aan elkaar gekoppeld:

de herbouw begon na zeven jaar en duurde daarna nog 62x7jaar

3 Ook in het Ivrit kan ik er Een gezalvde in ontdekken
zonder punt komma.... die hetvolgende moet vervullen :


1- lichlo pesha to finish transgression
2-lechatem chataot to make an end of sins
3-lechaper avon to make kapara reconciliation for iniquity
4-lehavi tzedek olamim to bring everlasting righteousness
5-lachtom chazon we navie to seal vision and the prophet
6-we limshoch kodesh kodeshim to anoint the MOST HOLY


4titel messiah is gezalfde zoals koning, prins, hogepriester, zie bijv ook psalm 2
dat is voor mij ook geen punt




5 we ein lo karet : Yeshua werd aan het kruis geslagen terwijl hij geen misdaad had begaan die capital punishment verdiende ze hadden geen case tegen hem en toch werd hij ter dood veroordeeld en afgesneden van het land der levenden en van de rest van het volk. Ieder die gelooft dat Hij Messhiach is,verdiend heden ten dage nog Kareit, in de spirituele zin van het woord.

Rabbi Akiva riep Bar Kosiba uit tot Meshiach en droeg bij to verdere verwijdering tussen de volgelingen van Yeshua mi Natzrat en de rest van het volk.
Zie de argumentatie in het boek Rabi Akiva's Messiah, van Daniel Gruber.



6 artaxerxes nehemiah 1 en 2
lijkt jou minder aannemelijk. Maar toch staat het er in de Heilige Schriften


* Enoch voor jouw heeft het boek geen autoriteit.
toch schijnt het al David Shlomo Daniel en Yeshua"s tijd wel als belangrijk geschrift bekend te zijn geweest .


Zoals we wel weten heeft de belangrijkheid van de hele Tenach behoorlijk afgenomen als richt lijn en het volk loopt achtter een God aan die nu door de woorden en interpretaties en wijsheden van de sages lijkt te spreken, en bij wie wij het spoor nogal kwijt zijn. Het is nu masoret en het opvolgen van regeltjes dat telt.
Iedere Rav heeft zijn eigen club van avrachim en de ene is nog strenger dan de andere
Het is maar net wat je aanspreekt.
Wij hebben maar EEN boek waar we ons door aangesproken voelen . Anderen hebben een hele reeks boeken in de boekenkast staan met verschillende uitleg en verschillende parshanuiot.
Tamelijk ingewikkeld.
Ik weet wel dat we in de geschriften kunnen lezen dat YHWH Elohim geen religie wil, maar een geloof en een rotsvast vertrouwen .
Jammer dat de Messiaans Joods gemeente in hun geloof in Yeshua in Israel Karet verdient en geen spreekbuis heeft.

met respect







1

[Shito]

Makkelijk is om op details te gaan kijken, waarvan je niet eens weet of het in 2000 jaar tijd anders vertaald is geweest. Verstandiger lijkt me, te kijken naar simpelweg feiten. Je kunt slechts twee kanten op:

1. je gelooft het NT
2. je gelooft het NT niet


Als je het NT gelooft, dan zie je, of je nou letterlijk de woorden volgt of niet, door het hele OT heen verwijzingen en parallellen naar Jeshua. Ook zie je wonderen gebeuren, inclusief zelfs opwekkingen uit de dood. In het OT staan er een paar, uitzonderingsgevallen: bij Jeshua zie je drie opwekkingen, en bij zijn dood breken overal in Jerusalem de graven open.

Dat is niet zomaar iemand, de hoofdman bij de kruisiging zei het al, dit was echt een godenzoon.

Als je daar iets tegenin kunt brengen ga je gang. Ik denk dat als je Jeshua niet als "de messias" wil aannemen, je het NT moet verwerpen. Op dat moment valt er ook weinig meer te discussieren, helaas.

Overigens: Messias is niet slechts 1 persoon, het is een titel. Die, in Daniel's profetieen, naar het schijnt op Judas Maccabeus sloeg...

[Invincible]

Ten eerste: De berekening van het zogenaamde maanjaar is onjuist. Ten einde de berekeningen kloppend te krijgen moeten de jaren worden worden ingekort tot 360 dagen. Maar een joods jaar, dat is een bijbels jaar, heeft geen 360 dagen.

360 dagen is idd een niet echt geaccepteerde hoeveelheid dagen in een jaar binnen het Jodendom, heb ik gemerkt, maar toch is er vanuit het NT veel voor te zeggen.
Openb 12:6> 1260 dagen
Openb 11:3> 1260 dagen
Openb 11:2> 42 maanden
Openb 13:5> 42 maanden
Openb 12:14> tijd, tijden en een halve tijd> 3,5 jaar.
Daniël 7:25> tijd, tijden en een halve tijd> 3,5 jaar.
Daniël 12:7> tijd, tijden en een halve tijd> 3,5 jaar.
Daniël 9:27> halve week> [7/2=] 3,5 jaar.

Dit gecombineerd, omdat ze allemaal op dezelfde periode [1ste of 2de helft van de laatste jaarweek] lijken te slaan, kom je uit op [bijbelse/profetische] jaren van 360 dagen en maanden van 30.
Wat vind je hiervan?

[Shito]

70 weken = 479 jaar? Ik heb denk ik iets gemist... kan iemand mij deze tijdsrekening uitleggen?

Ik meen dat Daniel's voorspelling over Messiah terugsloeg op Judas Maccabeus... redenen weet ik niet uit mijn hoofd maar het kwam vrij goed uit qua plaatsing in zijn profetieen dacht ik? (profetieen die onbeschrijvelijk scherp overeenkomen met Alexander de Grote en zijn nakomelingen?)

[salty]

http://marshill.org/Jesus%20the%20Messiah/70weeks.htm

Een van de vele links , weliswaar in het engels

[Shito]

Hoe komt het "weken van jaren" er opeens in? :S een andere brontekst?

[Raido]

Hoe komt het "weken van jaren" er opeens in? :S een andere brontekst?

Gewoon omdat er naar 70 weken van dagen niks gebeurde

[Robert]

Er staat eigenlijk "zeventig zevens"
Omdat in Openbaring en ook Daniel (niet helemaal zeker) de laatste week wordt uitgesplitst in 2 halve 'zevens' die dan een 360 dagen worden genoemd wordt er door zo'n beetje iedereen van 70 jaarweken (=490 maanjaar) uitgegaan.

De andere uitleg is dat het over periodes gaat maar dat de lengte van de periode onzeker is.

Er zijn christen-uitleggers die zeggen dat de profetien van Daniel achteraf zijn geschreven (dus na het gebeuren) en dat ze terugslaan op de tijd van Onias III die als hogepriester werd gedood in de 2e eeuw voor Christus.
Volgens hen werd het boek Openbaring na deze daad geschreven.

De Joden komen dus ook op een andere datum uit.
Zo zie je dat uiteindelijk iedereen uitkomt op de datum waar die uit wil komen. Een Jood zal nooit erkennen dat Daniel 9 over Jezus gaat. Een vrijzinnige Jood zal nooit erkennen dat Daniel 9 over Jezus gaat.

Uiteindelijk zijn deze discussies zinloos (maar wel leerzaam)
Helaas.
Ik wil dat Daniel 9 op Jezus slaat.
Moshe wil dat Daniel 9 absoluut niet op Jezus slaat.

Ik wil niets liever dan dat Jezus de Messias is.
Mijn hele leven, alles zal wegvallen als Jezus de Messias niet blijkt te zijn.
Niemand is objectief, ik niet en Moshe niet.
Misschien moeten we dat eerst eens erkennen.

Moshe, is jouw uitleg de enige mogelijkheid?
Is er een kans dat de Joden de Messias gemist hebben?

Is het niet zo dat de Joden in de 1e eeuw ten tijde van Jezus de Messias wel verwachtten? (ivm de Daniel 9)

Ik geloof dat Jezus de Messias, de Verlosser is.
Boekhoudkundig kunnen we hele discussie voeren met punten en komma's op het oude testament. Daar komt niemand uit.
Waarom ik geloof dat Hij de Messias is? Omdat Hij wist wat liefde was, omdat Hij liefde leefde, omdat Hij Dé Liefde was en omdat Hij deze liefde weggaf voor anderen.

De Messias is geen menselijke held.
Hij is een menselijke verschoppeling.

Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben.
Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht.
Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.
Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden.
Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg; doch de HEERE heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen.
Als dezelve geeist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open; als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.

De vraag is: wat wil je, jezelf rechtvaardigen of erken je dat je jezelf niet kan rechtvaardigen?
Adam en Eva wilden zichzelf rechtvaardigen, zij dachten zelf te kunnen beschikken en beslissen over goed en kwaad. Zij dachten dat zij het goede konden doen ondanks dat het kwade hen bijlag.

Als wij denken dat wij zelf het goede kunnen kiezen, dat wij God kunnen behagen, dan zijn wij Adam en Eva. En dat klopt, want wij zijn ook Adams en Eva's.

Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.

[Nathanael]

(.....)
Samengevat

De zes bovengenoemde punten maken het niet aannemelijk dat Daniel 9 naar Jezus verwijst.
1) De maankalender is niet juist toegepast
2) De twee perioden van respectievelijk 7 en 62 weken zijn aan elkaar gekoppeld.
En gerelateerd daaraan:
3) er wordt gesuggereerd dat het 1 gezalfde betreft door een punt-komma in de tekst te plaatsen achter de 62 weken, waar deze niet in de Hebreeuwse tekst staat
4) "een gezalfde" uit Daniel 9 wordt al te vaak "de Messias" genoemd
5) Vertalingen als "... maar het zal niet voor Hem zelven zijn" of "... terwijl er niets tegen hem is" of "zonder dat iemand hem redt" zijn niet correct. Er staat letterlijk ואין לו : “"en hij heeft niet[s] (en er is niet[s] ואין aan hem לו) - wat יכרת "(spirituele) afsnijding" in een ander daglicht zet
6) Het vertrekpunt Artaxerxes (Nehemiah 1 en Nehemiah 2 vers1-2 en 8 ) lijkt wat minder aannemelijk en minder goed ondersteund door de Tanach dan Koning Cores als uitgangspunt.(...)

Bedankt voor je reactie!

(1) Het is misschien nu zo dat er een schrikkelmaand wordt toegevoegd, maar was dat toen ook zo? Volgens mij niet.

Overigens kan de berekening niet op het jaar te kloppen omdat er te veel onzekerheden van de jaartallen zijn (er zijn verschillende chronologieen).

(2) Ik begrijp niet waarom we ze niet aan elkaar mogen koppelen. Ik begrijp jouw puntkomma argument, maar de meeste hebreewse geleerden (ook de ongelovigen) lijken toch deze vertaling te accepteren. En dan nog: het is wel toevallig dat Jezus ineens een heleboel profetieen vervuld als je de teksten vertaald zoals ze bijv. in de Statenvertaling staan. Ik weet dat er vaak meerdere vertaal mogelijkheden zijn, maar dat ze in een bepaalde versie op 1 persoon passen is wel toevallig.

Maar goed ik heb een andere vraag: welke profetieen spreken volgens jouw wel over de Messias? En wat is volgens jouw daarvan dan de goede vertaling in het nederlands. Dan kunnen we het over die teksten hebben.

(3) Waarom moeten er twee gezalfden zijn als er geen puntkomma tussen de 7 en de 62 zou staan?

(4) Dit is een taalkundig iets waar ik geen verstand van heb. Maar in vers 26 staat wel "de Messias". Hoe weet je dat er een tekst over de Messias wordt gesproken? Welke hebreewse woorden moeten dan gebruikt worden?

(5) Vertaling maakt niet zoveel uit. Je zeg: "hij heeft niets". Dat is OK - Jezus had geen schuld. En afsnijden: hoeft niet letterlijk snijden te zijn, en bovendien was Jezus afgesneden van mensen en van God. Taal is heel creatief en gebruikt heel vaak woorden metaforisch.

(6) Het vertrekt punt is wel correct; in Neh. staat de opdracht om de tempel te bouwen en de stad. dus allebei.

Zegen!

[Suighnap]

Hallo Robert,

Moshe, is jouw uitleg de enige mogelijkheid?
Is er een kans dat de Joden de Messias gemist hebben?

De Wereldkampioen is degene die de finale wint. De Moshiach is degene die de profetieen vervult.

Je hoeft alleen maar op de profetieen te letten.

Boekhoudkundig kunnen we hele discussie voeren met punten en komma's op het oude testament. Daar komt niemand uit.

Daar komen we prima uit: grammatica is één van de meest essentieele zaken. Om te achterhalen of een claim klopt, zal de betreffende claim in overeenstemming met de Tanach moeten zijn. De eerder genoemde voorbeelden van "prooftexts" zoals Psalm 110, Genesis 3:15, etc., blijken behoorlijk twijfelachtig als je hun claim vergelijkt met de Tanach. Zie bijvoorbeeld:

M.b.t. Jezus' geboorteregister:
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts.

M.b.t. Psalm110:
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts.

M.b.t. Genesis 3:15:
klik
& vervolgposts

M.b.t. Psalm 22:
klik
& vervolgposts &
klik
& vooral:
klik
& vervolgposts.

M.b.t. Daniel 9:
klik
& vervolgposts &
klik
& vervolgposts.

En tenzij er goede tegenargumenten komen, ondersteund door de Tanach, zie ik niets waaruit blijkt dat de Tanach Jezus’ Messiasschap aantoont.

Voor de duidelijkheid: ik zie Jezus als één van de grootste Meesters, maar de claim op het Messiasschap wordt niet bevestigd door de Tanach.
Enkelen die hebben beloofd om bij hun terugkeer de rest van de Messiaanse profetieen te vervullen, of een spiritueel koninkrijk van God pretendeerden te hebben gesticht, zijn bijvoorbeeld:

110 v. Chr: Yehuda HaTzaddik
4 v. Chr: Judas, zoon van Hezekiah
4 v. Chr: Simon van Peraea
4 v. Chr: Athronges, de herder
44 Theudas - die Messias beweerde te zijn – vocht met z’n volgelingen tegen twee anderen die eveneens de Messias beweerden te zijn.
45 Theudas
52 De Egyptische profeet
67 Johannus van Gischala
69 Simon bar Giora
73 Jonathan, de wever
115 Lukuas
135 Shimon bar Kochba
440 Moses van Kreta
643 De Syrische Messias
720 Serenus
750 Abu Isa
800 Yudghan van Hamadan
1060 Lyons Messias
1100 Ibn Ayre
1120 Moshe al-Dar'l
1147 David Alroy
1192 The Yemenitische Messias
1291 Abraham Abulafia
1295 Nissim ben Abraham, Prophet of Avila
1361 Samuel Abulafia
1393 Moses Motarel
1575 Joseph Karo
1495 Messias van Beyhen
1500 Asher Lemlein
1523 David Reuveni
1525 Shlomo Molkho
1540 Ludovico Diaz, Messiah van Setubal
1676 SHabbatai Zevi
1666 Syleiman Jamal
1690 Jacob Filosoft Querido
1706 Abraham Miguel Cardozo
1706 Mordechai ben CHayyim van Eisenstadt
1710 Yehuda Leib Prossnitz
1711 Yehoshuah Heshel Tzoref
1716 Chayim ben SHlomo
1720 Nechamiah Chaya Chayyun
1720 Baruchya Russo
1740 Berechiya Filosoff
1750 Jacob Frank
1790 Eva Frank (de vrouw van Jacob Frank – de eerste vrouwelijke “messias”)
1805 Israel van Ruzhin
1820 Itzak Eizik van Komarno
1850 Shukr ben Salim Huhayl
1895 Yusuf Abdullah

(Een aan te bevelen boek daarover is "50 Jewish Messiahs" van Jerry Rabow).

Allen faalden de profetieen te vervullen.



Hallo Nathanael,

ik heb een andere vraag: welke profetieen spreken volgens jouw wel over de Messias? En wat is volgens jouw daarvan dan de goede vertaling in het nederlands. Dan kunnen we het over die teksten hebben.

http://www.jewfaq.org/moshiach.htm

Vertaling maakt niet zoveel uit. Je zeg: "hij heeft niets". Dat is OK - Jezus had geen schuld. En afsnijden: hoeft niet letterlijk snijden te zijn, en bovendien was Jezus afgesneden van mensen en van God. Taal is heel creatief en gebruikt heel vaak woorden metaforisch.

Telkens als "kareit" op een persoon wordt toegepast, betreft het een slechterik. Jezus was geen slechterik (zie ook m'n vorige posts).




Vrede!



Moshe

[Suighnap]

Psalm 2 en 110 zijn ook het noemen waard.

Psalm 110 hebben we al gehad.
zie hier en zie hier en zie hier
Nu Psalm 2:


Psalm 2

Dit zegt de HEER: Israël is mijn zoon, mijn eerstgeboren zoon.

Ik zal hem zijn tot een Vader, en hij zal Mij zijn tot een zoon; dewelke als hij misdoet, zo zal Ik hem met een mensenroede en met plagen der mensenkinderen straffen.

(m.b.t. Israel) Ik heb je bevolen Mijn zoon te laten gaan om mij te vereren, maar dat heb je geweigerd. Daarom zal ik je eerstgeboren zoon doden

Toen Israël nog een kind was, had Ik het lief; en
uit Egypte heb Ik Mijn zoon weggeroepen.

Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.

want zijn naam zal Sálomo zijn, en Ik zal vrede en stilte over Israël geven in zijn dagen. Die zal Mijn Naam een huis bouwen, en die zal Mij tot een zoon zijn, en Ik hem tot een Vader.

Ik heb David, Mijn knecht, gevonden; met Mijn heilige olie heb Ik hem gezalfd; Met welken Mijn hand vast blijven zal; ook zal hem Mijn arm versterken. De vijand zal hem niet dringen, en de zoon der ongerechtigheid zal hem niet onderdrukken. Maar Ik zal zijn wederpartijders verpletteren voor zijn aangezicht, en die hem haten, zal Ik plagen. En Mijn getrouwheid en Mijn goedertierenheid zullen met hem zijn; en zijn hoorn zal in Mijn Naam verhoogd worden. En Ik zal zijn hand in de zee zetten, en zijn rechterhand in de rivieren. Hij zal Mij noemen: Gij zijt mijn Vader! mijn God, en de Rotssteen mijns heils! Ook zal Ik hem ten eerstgeborenen zoon stellen, ten hoogste over de koningen der aarde.

In dat licht kan ook Psalm 2:7 worden gezien.

de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn zoon, heden heb Ik u gegenereerd.

Maar er is meer aan de hand met de zoon uit Psalm 2. Het laatste vers zegt: "Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen."
De combinatie waarmee "Kust den Zoon" is vertaald - נשקו-בר (nasjqoe var) – heeft verschillende mogelijkheden, zoals "bewapen jezelf [met] zuiverheid", of ”wens reinheid”, etc., maar betekent het eveneens "Kust den Zoon"?


De zoon uit het laatste vers

נשקו-בר (nashqoe var) bestaat uit twee termen: het werkwoord נשקו (nashqoe) en het zelfstandig naamwoord בר (var). Het werkwoord is de tweede persoon meervoud van נשק (nashaq), wat tientallen malen in de Tanach op verschillende manieren wordt toegepast. De meest voorkomende toepassing is "kussen", zie bijvoorbeeld Genesis 27:27:

En hij kwam dichterbij en kuste hem. Toen hij de geur van zijn klederen rook, zegende hij hem en zeide: Zie, de geur van mijn zoon is als de geur van het veld, dat de HERE gezegend heeft.

Een andere toepassing is "zich bewapenen", zie Psalm 78:9

De mannen van Efraïm, bewapend met pijl en boog, trokken zich terug op de dag van de strijd.

Weer een andere toepassing is "aanraken" of "tegen iets opbotsen", zie bijvoorbeeld Ezechiel 3:13:

het geruis van de vleugels der wezens, die elkander raakten, en het geratel der raderen daarnevens; het geluid van een geweldig gedruis.

En weer een andere toepassing is "verenigen" of "wensen", zie bijvoorbeeld Psalm 85:11:

Goedertierenheid en trouw ontmoeten elkander,
gerechtigheid en vrede verenigen met elkaar,

Het woord “kussen” is dus correct toegepast.
Het zelfstandig naamwoord בר (var) betekent "puur(heid)", "zuiver(heid)" in het Hebreeuws. De Bijbel vertaalt het in Psalm 2 met "zoon", dat afkomstig is van het Aramese בר ("bar"). Er kleven echter nogal wat problemen aan die vertaling.


Ten eerste: Het boek van de Psalmen is volledig in het Hebreeuws. "Bar" (בר) heeft alleen in het Aramees een connectie met het woord "zoon" – niet in het Hebreeuws. En in het Boek van de Psalmen worden helemaal geen Aramese woorden gebruikt (!!), De betekenis van בר in het Hebreeuws is niet "zoon", maar "graan/koren" of "puur(heid)" of "rein(heid)"/"zuiver(heid)". Zie bijvoorbeeld de rest van het Boek van de Psalmen:

Is er een hand vol koren (בר) in het land op de hoogte der bergen, de vrucht daarvan zal ruisen als de Libanon; en die van de stad zullen bloeien als het kruid der aarde.

Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein (לברי) van harte zijn.

De velden zijn bekleed met kudden, en de dalen zijn bedekt met koren (בר); zij juichen, ook zingen zij.

De bevelen des HEEREN zijn recht, verblijdende het hart; het gebod des HEEREN is zuiver (ברה), verlichtende de ogen.

Die rein van handen, en zuiver (ובר) van hart is, die zijn ziel niet opheft tot ijdelheid, en die niet bedriegelijk zweert;…

Als gezegd: het Boek van de Psalmen is in het Hebreeuws; er komt verder niet één Aramees woord in voor, en in het Hebreeuws betekent בר geen “zoon”. Zie bijvoorbeeld ook de andere plaatsen waar het Hebreeuwse woord בר voorkomt:

Want gij hebt gezegd: Mijn leer is zuiver (ובר), en ik ben rein in uw ogen.

En de dorsvloeren zullen vol koren (בר) zijn, en de perskuipen van most en olie overlopen.

Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein (בר); maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.

Zeggende: Wanneer zal de nieuwe maan overgaan, dat wij leeftocht mogen verkopen? en de sabbat, dat wij koren (בר) mogen openen? verkleinende de efa, en den sikkel vergrotende, en verkeerdelijk handelende [met] bedrieglijke weegschalen;

Dat wij de armen voor geld mogen kopen, en den nooddruftige om een paar schoenen; dan zullen wij het kaf van het koren (בר) verkopen.

Toen togen Jozefs tien broederen af, om koren (בר) uit Egypte te kopen.

Een enige is Mijn duive, Mijn volmaakte, de enige harer moeder, zij is de zuivere (ברה) dergenen, die haar gebaard heeft; als de dochters haar zien, zo zullen zij haar welgelukzalig roemen, de koninginnen en de bijwijven; en zij zullen haar prijzen.

Wie is zij, die er uitziet als de dageraad, schoon, gelijk de maan, zuiver (ברה) als de zon, schrikkelijk als [slagorden] met banieren?

Daarom, omdat gij de geringe vertrapt en hem geschenken in koren (בר) afperst, – ook al hebt gij huizen van gehouwen steen gebouwd, gij zult er niet in wonen; ook al hebt gij kostelijke wijngaarden geplant, gij zult er de wijn niet van drinken.

En dat zij alle spijze van deze aankomende goede jaren verzamelen, en koren (בר) opleggen, onder de hand van Farao, tot spijze in de steden, en bewaren het.

En Jozef gebood, dat men hun zakken met koren (בר) vullen zou, en dat men hun geld wederkeerde, een iegelijk in zijn zak, en dat men hun teerkost gave tot den weg; en men deed hun alzo.

Alzo bracht Jozef zeer veel koren (בר) bijeen, als het zand der zee, totdat men ophield te tellen: want daarvan was geen getal.

En zijn vader desgelijks zond hij tien ezelen, dragende van het beste van Egypte, en tien ezelinnen, dragende koren (בר), en brood, en spijze voor zijn vader op den weg.

Wie koren (בר) inhoudt, dien vloekt het volk; maar zegening zal zijn over het hoofd des verkopers.

Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren (בבר); zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.

De profeet, bij welken een droom is, die vertelle den droom; en bij welken Mijn woord is, die spreke Mijn woord waarachtiglijk; wat heeft het stro met het koren (הבר) te doen? spreekt de HEERE.

De variant van het Hebreeuwse woord בר "bar", namelijk "bor", draagt de betekenis "zuiver(heid)" of "schoon(heid)". Zie:

Zo gaf mij de HEERE weder naar mijn gerechtigheid, naar mijn reinigheid (כברי), voor Zijn ogen.

[Ja], Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid (בבר) uwer handen.

Zo gaf mij de HEERE weder naar mijn gerechtigheid, naar de reinigheid (כבר) mijner handen, voor Zijn ogen.

En Ik zal Mijn hand tegen u keren, en Ik zal uw schuim op het allerreinste (כבר) afzuiveren, en Ik zal al uw tin wegnemen.

Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere (בבר) met zeep;

De HEERE vergold mij naar mijn gerechtigheid, Hij gaf mij weder naar de reinigheid (כבר) mijner handen.

De HEERE vergold mij naar mijn gerechtigheid; Hij gaf mij weder naar de reinigheid (כבר) mijner handen.

Zoals je ziet: nergens betekent het Hebreeuwse woord בר "zoon". Het Hebreeuwse woord voor "zoon" is בן ("ben"). David gebruikte het in dezélfde Psalm (!) :

Mijn zoon zijt gij (בני[/u] אתה)

Ten tweede: Het Aramese woord voor "zoon" is ברא - niet בר(!).

בר betekent "zoon van..." (bezittelijk). Dus, stel dat van alle woorden die in het Boek van de Psalmen staan, net dit ene woord בר ("bar") Aramees zou zijn, dan draagt het de betekenis "zoon van..." – en niet "zoon". Het Aramese woord voor "zoon", zoals het in "kust den zoon" zou moeten staan is dus niet בר.

Hij antwoordde en zeide: Ziet, ik zie vier mannen, los wandelende in het midden des vuurs, en er is geen verderf aan hen; en de gedaante des vierden is gelijk eens [u]zoons der (לבר) goden.

Toen maakten zich op Zerubbabel, de zoon van (בר) Sealthiel, en Jesua, de zoon van Jozadak, en begonnen te bouwen het huis Gods, Die te Jeruzalem [woont]; en met hen de profeten Gods, die hen ondersteunden.

Haggai nu, de profeet, en Zacharia, de zoon van (בר) Iddo, profeteerden tot de Joden, die in Juda en te Jeruzalem waren; in den naam Gods van Israel [profeteerden] [zij] tot hen.

[Verder] zag ik in de nachtgezichten, en ziet, er kwam Een met de wolken des hemels, als eens mensen zoon (כבר) (een zoon van mensen), en Hij kwam tot den Oude van dagen, en zij deden Hem voor Denzelven naderen.

En gij, Belsazar, zijn zoon! (ברה) (zoon van hem) hebt uw hart niet vernederd, alhoewel gij dit alles wel geweten hebt.

Wat, o mijn zoon ( בר) (zoon van mij), en wat, o zoon mijns buiks? ja, wat, o zoon mijner geloften?

En de oudsten der Joden bouwden en gingen voorspoediglijk voort, door de profetie van den profeet Haggai en Zacharia, den zoon van (בר) Iddo; en zij bouwden en voltrokken het, naar het bevel van den God Israels, en naar het bevel van Kores, en Darius, en Arthahsasta, koning van Perzie.

Het Aramese בר wordt slechts bezittelijk gebruikt. Het Aramese woord voor “zoon” is ברא en niet בר, zoals wordt gesuggereerd in “kust den zoon”.


Ten derde: Het bepaalde lidwoord "ה" ontbreekt eveneens in נשקו-בר (nashqoe var).

Als van de ongeveer 20.000 Hebreeuwse woorden die in het Boek van de Psalmen staan, dit ene woord בר ("bar") Aramees zou zijn, en als dit woord de betekenis "zoon" zou hebben – en niet "zoon van...."; dan ontbreekt het alsnog het voorvoegsel dat nodig is om van נשקו-בר tot "kust den zoon" te komen.

Ik zie geen reden waarom Psalm 2 persé een "prooftext" m.b.t. Jezus zou zijn.


Vrede!


Moshe