André schreef:(...) Wat ik b.v. 'simpel' geloof is het geslachtsregister dat in Matt. staat. O.a. uit dat gedeelte haal ik de lijn die de bijbel volgt tot en met de geboorte van Jezus.
Klopt. Omdat één van de vereisten is dat de Moshiach een afstammeling van David moet zijn, zal in ieder geval de Davidische afkomst van Jezus moeten worden bewezen. Ik ben ervan op de hoogte dat het Christendom ervan uitgaat dat Jezus' geslachtsregister teruggaat naar David; en dat zou goed kunnen, want er zijn meer geslachtregisters die naar David verwijzen. Maar laten we voor alle zekerheid ff checken, voordat we deze claim van het Nieuwe Testament aannemen.
De Torah beschrijft het selectieproces, plichten en kwalifikaties van een koning. Zie bijv. Deuteronomium 17:14-20:
Deuteronomium 17:14-20 schreef: Wanneer u in het land gekomen bent dat de HEER, uw God, u zal geven en u het in bezit hebt genomen en er woont, zegt u misschien: 'Laten we een koning aanstellen, net zoals de volken om ons heen.' 15 Dat is geoorloofd: u mag uit uw midden iemand die door de HEER, uw God, zal worden uitgekozen, als koning aanstellen. Maar het mag niet iemand uit een ander land of van een ander volk zijn. 16 Hij mag geen paarden gaan houden, want hij zou zijn volksgenoten naar Egypte kunnen terugsturen om voor uitbreiding van zijn stallen te zorgen, in strijd met de waarschuwing van de HEER dat we nooit meer die weg terug mogen gaan. 17 Evenmin is het de koning toegestaan er veel vrouwen op na te houden, want dat zou hem tot afgodendienst kunnen verleiden. En verder mag hij ook geen zilver en goud ophopen.
18 Als de koning eenmaal over zijn rijk heerst moet hij een afschrift van dit wetboek laten maken, naar de tekst die bij de Levitische priesters berust. 19 Hij moet het onder handbereik hebben en erin lezen zolang hij leeft. Zo leert hij ontzag te hebben voor de HEER, zijn God, en alle wetten uit dit boek in acht te nemen. 20 Dan zal hij zich niet inbeelden dat hij meer is dan anderen en in enig opzicht boven de wet staat, en zal zijn koningschap over Israël bestendigd worden en op zijn zonen overgaan.
Als gevolg hiervan kun je het volgende alvast zeggen over een legitieme koning van Israel:
Hij moet een echte Israeliet zijn (vers 15); hij moet gekozen zijn door God (vers 15); hij mag geen grote cavalerie bezitten om z'n volk te kunnen onderdrukken (vers 16); hij mag geen harem hebben (vers 17); hij moet volgens de regels van de Torah leven (vers 18-20).
Zoals je waarschijnlijk weet, is de eerste constitutionele monarchie van Israel door Saul gesticht. De zoon van Kish van de stam Benjamin (1 Sam 9:1-10:27), was tot koning gezalfd door de profeet Samuel (1 Sam 10:1). Saul regeerde voor een periode van ongeveer 2 jaar voordat hij werd verwijderd van z’n troon omdat hij Amalek niet vernietigde (1 Sam 15). Samuel werd door God geinstrueerd om David, de zoon van Jesse van de stam van Judah, tot koning te maken terwijl Saul nog steeds koning was.
Samuel zalfde David (1 Sam 16:13), die ongeveer 7-1/2 jaar regeerde in Hebron en daarna naar Jerusalem ging, waar hij nog 33 jaren koning van Israel was.
Omdat David een rechtvaardige koning was, ontving hij een belofte van God via de profeet Nathan (zie 2 Samuel 7:12-16):
2 Samuel 7:12-16 schreef: 12 Wanneer je leven voorbij is en je bij je voorouders te ruste gaat, zal ik je laten opvolgen door je eigen zoon en hem een bestendig koningschap schenken. 13 Hij zal een huis bouwen voor mijn naam, en ik zal ervoor zorgen dat zijn troon nooit wankelt. 14 Ik zal een vader voor hem zijn en hij voor mij een zoon: als hij zondigt, zal ik hem kastijden met stok- en zweepslagen, zoals een vader doet, 15 maar hij zal nooit bij mij uit de gunst raken zoals Saul, die ik verstootte omwille van jou. 16 Jou stel ik in het vooruitzicht dat je koningshuis eeuwig zal voortbestaan en je troon nooit zal wankelen.
Deze belofte betekent:
Een eeuwigdurend Davidisch koninkrijk dat door wordt gegeven via vader op zoon; de zoon die het koninkschap van David erft, zal de tempel in Jeruzalem bouwen. De Nederlandse vertaling is niet helemaal correct, want in het Hebreeuws staat er verder nog dat het koninkschap van David zal worden doorgegeven via Davids zaad (זרע), dus biologische zoons. Omdat Salomo, de zoon van David, de volgende koning van Israel was, zal de bloedlijn via Salomo moeten lopen (waarmee de stamboom uit het Evangelie van Lucas al in de fout gaat).
De belofte van een eeuwigdurend Davidisch koninkrijk is betekenisvol, omdat van deze lijn de Moshiach wordt verwacht, zoals al was aangegeven in Jacobs zegening van Judah in Genesis 49:10.
Genesis 49:10 schreef: De schepter zal van Juda niet wijken, noch de wetgever van tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en Denzelven zullen de volken gehoorzaam zijn.
Uiteraard moet de Moshiach aan deze (eveneens de biologische) maatstaven voldoen, zoals in Jeremia 23:5 geschreven staat
Jeremia 23:5 schreef: 5 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik aan David een rechtvaardige spruit zal verwekken; Die zal Koning zijnde regeren, en voorspoedig zijn, en recht en gerechtigheid doen op de aarde.
En psalm 132:11:
psalm 132:11 schreef: De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.
Laten we nu naar het Nieuwe Testament kijken.
De schrijvers van het evangelie van zowel Mattheus, Marcus, als Lucas refereren vaak naar Jezus als de zoon van David, bijvoorbeeld Mattheus 1:1:
Mattheus 1:1 schreef: Het boek des geslachts van Jezus Christus, den Zoon van David, den zoon van Abraham...
De schrijvers van het Evangelie van Johannes, en Paulus (de auteur van o.a. Romeinen en 2 Timotheus) verwijzen naar Jezus als het
zaad van David.
Romeinen 1:3 schreef: Van Zijn Zoon, (Die geworden is uit het zaad van David, naar het vlees;...
Nu jouw punt, André:
André schreef:Maar even iets serieuser, iets in mijn ratio zegt me dat je 2 'geloven' niet in 1 geloof kunt laten samen smelten.
Vooral niet omdat dit een nogal essentieel punt van verschil is.....
Wat ik b.v. 'simpel' geloof is het geslachtsregister dat in Matt. staat.
O.a. uit dat gedeelte haal ik de lijn die de bijbel volgt tot en met de geboorte van Jezus.
Ik weet niet of ik het onder de noemer 'simpel' zou plaatsen, maar de stamboom van Mattheus, die o.a. gaat van David naar Zerubbabel, lijkt niet overeen te komen met de basis-stamboom uit 1 Kronieken 3 van de Tanach.
Ten eerste zijn de generaties die corresponderen met de Koningen Ahazia, Joash, Amaziah, en Eliakim/Jehoiakim weggelaten (!). Daarnaast is eveneens de generatie de correspondeert met Pedaia, de zoon van Shealtiel weggelaten (!). Er zijn nieuwe namen voor de generaties vanaf Zerubbabel in de plaats gezet, en bovendien komt geen overeen met de corresponderende namen in de basis-genealogie uit 1 Kronieken 3 (!)
Daarnaast zijn eveneens de generaties die corresponderen met Nearia, de zoon van Shemaia, en Elioenai, de zoon van Nearia weggelaten.
De Tanach is "proof text"- in die zin dat de geslachtsregisters uit 1 Kronieken in de vijfde eeuw voor Christus werden opgetekend door Ezra en Nehemia. Beide leiders hadden toegang tot de gegevens.
Een ander zeer crucial punt is, dat de stamboom van Mattheus een lijn laat zien die via Koning Jeconia gaat.
Koning Jeconia van Juda (of y'choyachin יכניה , of
Konia(hoe) כניהו) werd beschreven als een kwaadaardige koning (zie 2 Kronieken 36:9). Hoofdstuk 22 in het Boek van Jeremia somt een aantal veroordelingen op t.o.v. verscheidene kwaadaardige heersers van Juda. Het meest belangrijk hierbij is dat in Jeremia 22:24-30 de vloek van Jeconia wordt uitgesproken. Dat heeft als consequentie dat de koninklijke tak vanaf Jeconia niet meer als rechtmatige afstammeling van David wordt beschouwd (!).
Jeremia 22:30 schreef:Zo zegt de HEERE: Schrijft dezen zelfden man kinderloos, een man, die niet voorspoedig zal zijn in zijn dagen; want er zal niemand van zijn zaad voorspoedig zijn, zittende op den troon Davids, en heersende meer in Juda.
M.a.w. de lijn van Jeconia is doorbroken.
Dus niet alleen is de stamboom niet overeenkomstig het bron-register uit Kronieken, maar bovendien is de lijn van David richting Josef niet rechtsgeldig.
Het enige alternatief is het negeren/schrappen van de naam Josef als biologische vader, en Jezus als geadopteerd kind van Josef te beschouwen, (hoewel hij
wel degene is die in de stamboom vermeld staat). Het nadeel hiervan is eigenlijk nog groter. Ten eerste heeft een geadopteerd kind alleen maar rechten op
bezit- niet op
afstamming- dus de vereiste bloedlijn is niet meer aanwezig.
Belangrijker is, dat daarmee de hele stamboom m.b.t. de Davidische afstamming daarmee irrelevant wordt.
(Overigens, als adoptie in een koninklijke lijn inderdaad mogelijk waren, zou Athalia niet zulke drastische maatregelen nemen:
2 Koningen 11:1 schreef: Toen nu Athália, de moeder van Aházia, zag, dat haar zoon dood was, zo maakte zij zich op, en bracht al het koninklijke zaad om.
Zie daarvoor ook 2 Koningen 9:27, 10:13-14. Dit slechts terzijde, als voorbeeld).
Bovendien, als adoptie een mogelijkheid zou zijn, dan zou de vloek van Jeconia weer in de weg staan.
Zoals je weet, is alleen de de lijn van biologische vader (en niet de lijn van de moeder) geldig m.b.t. de Davidische afstamming. Dus Maria speelt geen rol in het verhaal van de "zoon van David".
André, je schrijft:
André schreef:(...) Wat ik b.v. 'simpel' geloof is het geslachtsregister dat in Matt. staat. O.a. uit dat gedeelte haal ik de lijn die de bijbel volgt tot en met de geboorte van Jezus.
Met welk argument verdedig je de stamboom van Mattheus?
Vrede!
Moshe Gabay
!) poogt goed te praten. Meer dan een derde - bijna de helft - van de tekst is daaraan gewijd. De URL start met de volledige opsomming van de geslachtsregisters van Mattheus en van Lucas en vervolgt met een uitgebreide probleemstelling. Wat er vervolgens overblijft voegt verder weinig toe aan hetgeen we al wisten. De meeste zaken zijn in m'n vorige post reeds behandelt (zoals het feit dat de bloedlijn via Maria alswel Nathan niet geldig is, de kwestie pleegvader, etc...)