Omega schreef:Allereerst is "tere vreze des Heeren" een term afkomstig uit het gezelschapsleven. Oftewel, hoe teer moet de vreze des Heeren zijn om aan het het criterium van deze door mensen bedachte term te kunnen voldoen. De farizeeërs vonden ongetwijfeld dat ze met hun nauwgezet leven voldeden aan de tere vreze des Heeren. Maar ik heb maar één norm en één houvast: Gods Woord. Dat is mijn leidraad en niet wat mensen vinden, denken of beweren.
Het is heel simpel: Wie de Heere Jezus van harte liefheeft breekt met de wereld en zal proberen (helaas komt er volgens Paulus niet meer van terecht) te leven zoals God dat van ons vraagt, dagelijks struikelend in honderden fouten. Zoals Lana ook al treffend aangaf: kun je de jongerenavonden aanrekenen dat er jongeren komen die roepen dat ze bekeerd zijn, maar in hun levenswandel daar ver vandaan staan? Andere goede voorbeelden zijn er daarnaast minstens zoveel.
Wil je mij trouwens eens uitleggen wat het verschil is tussen "vluchten tot Jezus" en bekering?
Tere vreze des Heeren is m.i een vrucht van de bekering. Daarin komt de Liefde ta.v God en de mens openbaar! Klein zijn in jezelf!
Bekering is m.i niets anders dan; een ommekeer! Maar een ommekeer is geen grond! Om het maar hollands te zeggen, met een ommekeer alleen ben je niet zalig! Die plicht geeft de Heere ons, Keer je om! Dus daarin; wees actief! Inderdaad...vlucht naar Jezus..
Maar dan?? Aannemen...hoe doe je dat?
De Heere laat me steeds zien; dat kun je niet zelf! Hij moet me handen geven om het aan te nemen! Dan kun je zeggen ( wat ik ook verwacht van je), Hij biedt het je aan....Inderdaad, en op Zijn tijd ook handen om het aan te grijpen!
Niets van mij Omega, Alles uit HEM!
Toen vluchtte ik tot Jezus, Hij heeft mij gered ( omdat HIj het deed, niet zozeer omdat ik vluchtte)
Boekenlezer schreef:De naam "Jezus" is wellicht te "evangelisch" besmet geraakt?
Ik hoorde laatst een uitspraak...het begint niet met Jezus, het begint met Christus! En de zonde in het paradijs was die ook niet tegen de Vader?
Raido schreef:Het gevaar zit hem veel meer in het 'vastgestelde kader' 'waaruit kent gij uw geloofsstaat?' nou door het zorgvuldig te vergelijken met een aantal boeken van predikanten (het liefst) en jezelf dan vast te pinnen op een bepaalde trap en je uitzicht hebt op de volgende, die je via het boektje ook zult herkennen.
God is uiteraard een God van orde, en ik geloof ook zeker wel dat heel wat dingen ook terug zullen keren bij gelovigen, alleen niet als 'verplichting' of 'noodzakelijk' 'oh, heb je dat nog niet geleerd? ga dan maar eens kijken of je eigenlijk wel bent ingeplant in Christus'..
Maar ben je het wel met me eens dat God niet af doet aan zijn Recht? Dus een bekering zonder zondekennis ( en ook de vreugde over verlossing!! ) is niet de weg die de Heere gaat? Anders zou Hij toch geen God meer zijn?
Koos heeft een enorm mooie uitspraak gedaan die ik ook heb opgeschreven: 'Wij zijn het niet die mensen bekeren, dat doet God alleen. Wij kunnen alleen maar om je heen blijven lopen en bidden net als de Joden bij Jericho deden. Ze liepen er om heen, maar God liet de muren in storten'
Precies, en met Koos ook onze kerken!