Poosje geleden had ik een gesprek met twee mensen.
Allebei zijn ze christelijk opgevoed. Hebben alletwee hun eigen ervaring met de christelijke kerk. Gaan niet naar de kerk. Een van die twee mensen heeft zijn partner nog maar kortgeleden verloren (aan de dood).
Zijn partner was verbonden met de kerk en werd begraven door de dominee van die kerk. Die dominee is 1 keer geweest, 1 ouderling is 1 keer langs geweest. Die allebei de keren hadden ze beloofd weer snel langs te komen. Ze zijn nooit meer geweest.
Wat een pijn is dat, je partner verliezen.
Wat een pijn is dat, als een dominee/ouderling beloofd langs te komen maar niet langs komt.
Hoe ga jij met je (mede)gemeenteleden om? Hoe zie jij je medegemeentelid? met ziekte/eenzaamheid/alleengaand/blijdschap.