Riska schreef:Ik denk dat we puur menselijk bezig zijn. In dit leven kun je je niet vóórstellen dat je iemand misschien niet herkent.
Er zijn ook mensen voor wie dat ook helemaal niet hoeft.
Ik denk aan een concreet voorbeeld.
Iemand verliest zijn vrouw en hertrouwt enkele jaren later. Maar diep in zijn hart blijft hij van zijn eerste vrouw houden. Die tweede vrouw is alleen handig voor het huishouden met kleine kinderen.
Die tweede vrouw heeft zich altijd de 'tweede' vrouw gevoeld. De man is bij zijn eerste vrouw begraven, de tweede vrouw (20 jaar later) heeft zich laten cremeren, want ze wilde niet nog altijd tweede zijn, zelfs in de dood. Waar gebeurd verhaal. Het zal toch voor die vrouw geen vreugde zijn als zij haar man met zijn eerste vrouw ziet?
Ik denk dus dat we heel menselijk bezig zijn. Ik denk ook, dat we anders zijn, dat alle kwaad(aardigheid) uit ons karakter is weggezuiverd.
In die zin zal er geen herkenning zijn. De mens is 'anders' geworden, letterlijk 'beter'... want er heeft iets plaatsgevonden in de ontmoeting met God...
In de hemel wordt niet gehuwd of ten huwelijk genomen.
De saducceen (die niet in de opstanding geloofden) vroegen ook iets dergelijks aan Jezus:
18 En er kwamen Sadduceeën tot Hem, die beweren, dat er geen opstanding is, en zij ondervroegen Hem en zeiden: 19 Meester, Mozes heeft ons voorgeschreven, indien iemands broeder sterft en een vrouw nalaat, doch geen kind achterlaat, dat dan zijn broeder de vrouw moet nemen en voor zijn broeder nakomelingschap verwekken. 20 Nu waren er zeven broeders. En de eerste nam een vrouw en liet bij zijn sterven geen nakomelingschap achter. 21 En de tweede nam haar en stierf zonder nakomelingschap na te laten. En de derde evenzo. 22 En geen van die zeven liet nakomelingschap achter. Het laatst van allen stierf ook de vrouw. 23 In de opstanding, wanneer zij opstaan, van wie van hen zal zij dan de vrouw zijn? Want alle zeven hebben haar tot vrouw gehad. 24 Jezus sprak tot hen: Dwaalt gij niet daarom, dat gij de Schriften niet kent noch de kracht Gods? 25 Want wanneer zij uit de doden opstaan, huwen zij niet, en worden zij niet ten huwelijk genomen, maar zij zijn als engelen in de hemelen. 26 Wat nu de doden betreft, dat zij opgewekt worden, hebt gij niet gelezen in het boek van Mozes, bij de braamstruik, hoe God tot hem sprak, zeggende: Ik ben de God van Abraham en de God van Isaak en de God van Jakob? 27 Hij is niet een God van doden, maar van levenden. Gij dwaalt wel zeer. (Mat 12)
Blijkbaar gelden huwelijksverbanden daar niet meer... misschien staat er daarom ook wel in het formulier "tot de dood ons scheidt"
Zou je dan een van beiden niet herkennen daar? Vast wel... en ik denk dat je met plezier op die tijd hier kan terugkijken dan... en de vrouwen niet jaloers op elkaar zijn of zo.