Getuigen zonder kennis

[essieee]

Ja pieter, met deze vraag loop ik ook rond. Ik geloof met m'n verstand en weet dat God God is en voor de Zijnen aan het kruis gestorven is. Maar ik weet ook dat als ik nu zal sterven dat het voor mij eeuwig te laat is!
Dus ik denk dat ik wel zo ong. weet wat jij voelt. Toch denk ik dat je wel getuigen mag en moet van Christus en een leesbare brief moet zijn!Ik merk het op m'n werk (alg. zkh) dat je vaak jou visie vanuit het geloof moet geven. En ik denk dat je dit al biddend moet doen of God je het levende ggeloof geven wil~![/quote]

[Pieter]

joris schreef:

k vind het zo''n rare stelling! ik kan er echt met mijn kop niet bij.

Ik kan als vertegenwoordiger waarschijnlijk wel chocoladeijs verkopen als ik er niet van houdt.

maar als ik niet van God houdt, zou ik niet weten hoe ik iemand anders van God kan laten houden!

Bovendien, als ik geen kind van God ben, heb ik zijn Geest niet en zal ik dus nooit van God kunnen getuigen.

Joris, het is eigenlijk geen stelling maar een vraag, een persoonlijke worsteling. Immers, we worden iedere dag geconfronteerd met mogelijkheden om te getuigen cq. te evangeliseren. Mijn twijfel is in hoeverre ik daarin kan slagen, als een persoonlijke relatie met God ontbreekt. Aan de andere kant, met mijn "theoriekennis" kan ik me tot nu toe aardig staande houden in gesprekken met andere mensen, en lukt het me toch om hen uit te leggen waar ik voor sta, wat ik geloof en hoe waardevol dat is.

Ik denk ook dat onbekeerde mensen als instrument in Gods handen kunnen worden gebruikt om anderen tot bekering te brengen. God is een almachtig en ondoorgrondelijk God, dus waarom zou hij dat niet doen?

Verder kun je door je opstelling en levenswandel denk ik echt wel een bepaald getuigenis afgeven aan andersdenkenden. Dat is uiteraard wat anders dan getuigen van je relatie met God, maar toch.

Nogmaals, geen stelling die ik op de een of andere manier bewezen wil zien, maar een vraag waarop ik zelf niet echt een antwoord weet.

[essieee]

Hier ben ik het voor 100% mee eens. Al blijft de plicht om dit biddend te doen!

[Gershwin]

(...) we worden iedere dag geconfronteerd met mogelijkheden om te getuigen cq. te evangeliseren. Mijn twijfel is in hoeverre ik daarin kan slagen, als een persoonlijke relatie met God ontbreekt. Aan de andere kant, met mijn "theoriekennis" kan ik me tot nu toe aardig staande houden in gesprekken met andere mensen, en lukt het me toch om hen uit te leggen waar ik voor sta, wat ik geloof en hoe waardevol dat is.

Volgens mij heeft iedereen een relatie met God, verbroken of hersteld. Daarom is het niet eerlijk te zeggen: ik heb geen relatie met God. Mijns inziens roept God iedereen op de relatie met Hem te herstellen, en dus heb je geen excuus om te zeggen: mijn relatie met God is niet goed; maar ik ben bang dat je je serieus af kunt vragen: "wil ik mijn relatie met God wel herstellen, of laat ik zogezegd 'Gods water over Gods akker lopen'?" God is niet alleen de Verkiezende maar ook de Roepende!

[Calvin]

Ik evangeliseer ook héél af en toe wel eens met bepaalde personen. Voorwaarde om mee te mogen doen is dat je de Christus persoonlijk kent. Ze/we willen eigenlijk geen mensen die de Christus niet kennen. Want wie niet voor Hem is die is tegen Hem.... Wie niet in Christus gelooft die maakt God uit voor een leugenaar en hoe kun je dan van die God getuigen die je dagelijks zegt dat Hij een leugenaar is?

Snap ook niet goed dat mensen die de Christus niet kennen gaan evangeliseren. Mijn hobby is het zeer beslist niet, vind het heeeeel erg moeilijk.

Ooit stond er in Terdege een interview met een kapper, die zei: "ze vragen wel eens aan me of iemand die onbekeerd is diaken kan worden/zijn. Dan zeg ik: nee, want een vijand kan niet aan 's Konings hof dienen."

[Petertje]

Ik voel me ook altijd opgelaten ofzo iets, je verspreid het evangelie, maar zelf ben je dus niet beter dan die mensen die het voor het eerst lezen, eigenlijk moet er bij je zelf ook geevangelieseerd worden.

Als alleen maar mensen gingen evangeliseren die beter zijn als andere wordt er helemaal geen evangelie meer verkondigd. Het gevoel dat je hypocriet bezig bent staat volgens mij inherent aan christen zijn... omdat je gewoon een zondaar blijft, bekeerd of niet. Dus zet je er over heen.

Verder ben ik het helemaal met Parsifal eens!

Ik wil even reageren op je opmerking over 'mensen die beter zijn als'. Het verschil tussen mensen die nog 'buiten' zijn en christenen is dat christenen wedergeboren zijn, ze hebben hun leven 180 graden omgedraaid, richting Jezus, en ze geven Jezus de eer voor hun leven en mogen weten dat hun zonden vergeven zijn door Jezus kruisdood. Mensen die 'buiten staan' begrijpen dit niet, dus kunnen m.i. ook niet het evangelie brengen. De bijbel is daar erg zwart wit in. Zie Joh. 5:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven. Dus als je nog niet overgegaan bent tot 'het leven', waar wil je dan van gaan getuigen? Dat je naar de kerk gaat?

[Thedudehimself]

Ik heb hier zelf erg mee geworsteld tijdens mijn studententijd (en nog!). Met mijn studentenvereniging organiseerden we ieder jaar een evangelisatieactie op alle universiteiten/hogescholen in de stad. Ik deed daar wel aan mee, maar mijn hart was vol van twijfel. Hoe zou ik van Hem kunnen getuigen en anderen wijzen op Iemand die ik zelf niet kende? Wat als iemand mij moeilijke vragen zou stellen, of een persoonlijke belijdenis wilde horen? Toch heb ik meegedaan, en ook goede gesprekken mogen hebben, die mijzelf tot zelfonderzoek hebben gedwongen en een echte eye-opener waren. Moeilijk vond ik het wel.

Als je eraan twijfelt een kind van God te zijn is het dus niet zo dat je geen kind van God bent. Ik geloof dat alleen een kind van God het evangelie (Jezus Christus door de Heilige Geest) echt kan brengen. Misschien zorgt twijfel er wel voor dat je nog meer van Zijn glorie kan vertellen omdat je aan jezelf twijfelt en dan meer open staat voor de werking van Zijn Heilige Geest.

Aan de andere kant... je hoeft niet te twijfelen aan Gods woord. Dus ook niet aan je behoudenis. Degene die God aanroept wordt behouden. Daar mag je op vertrouwen ook al vind je het moeilijk.

Lees het boekje Twijfel van Alister Mc Grath eens!

[@tlantis]

Ik wil even reageren op je opmerking over 'mensen die beter zijn als'. Het verschil tussen mensen die nog 'buiten' zijn en christenen is dat christenen wedergeboren zijn, ze hebben hun leven 180 graden omgedraaid, richting Jezus, en ze geven Jezus de eer voor hun leven en mogen weten dat hun zonden vergeven zijn door Jezus kruisdood. Mensen die 'buiten staan' begrijpen dit niet, dus kunnen m.i. ook niet het evangelie brengen. De bijbel is daar erg zwart wit in. Zie Joh. 5:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven. Dus als je nog niet overgegaan bent tot 'het leven', waar wil je dan van gaan getuigen? Dat je naar de kerk gaat?

Dit hangt allemaal vast op wat we onder de term christen, wedergeboren, enz... verstaan. Ik denk\weet dat sommige mensen heel zwaar tillen aan de term bekering... Persoonlijk denk dat Jezus als je persoonlijke zaligmaker aangenomen moet hebben om van hem te kunnen getuigen. Over wat nu wel of niet bekering is... lijkt me een andere discussie.

[Petertje]

Ik wil even reageren op je opmerking over 'mensen die beter zijn als'. Het verschil tussen mensen die nog 'buiten' zijn en christenen is dat christenen wedergeboren zijn, ze hebben hun leven 180 graden omgedraaid, richting Jezus, en ze geven Jezus de eer voor hun leven en mogen weten dat hun zonden vergeven zijn door Jezus kruisdood. Mensen die 'buiten staan' begrijpen dit niet, dus kunnen m.i. ook niet het evangelie brengen. De bijbel is daar erg zwart wit in. Zie Joh. 5:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven. Dus als je nog niet overgegaan bent tot 'het leven', waar wil je dan van gaan getuigen? Dat je naar de kerk gaat?

Dit hangt allemaal vast op wat we onder de term christen, wedergeboren, enz... verstaan. Ik denk\weet dat sommige mensen heel zwaar tillen aan de term bekering... Persoonlijk denk dat Jezus als je persoonlijke
zaligmaker aangenomen moet hebben om van hem te kunnen getuigen. Over wat nu wel of niet bekering is... lijkt me een andere discussie.

Helemaal mee eens!!!

[Toriso]

Getuigen zonder kennis..

De klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt...

[henkie]

Er is hier ooit eens een vraag over gesteld in de rubriek vragen@refoweb:

http://www.refoweb.nl/vragen@refoweb/an ... let12.html

[Napoleon]

Kun je uitleggen wat het verschil is tussen een christen en een kind van God?

voor mezelf hanteer ik deze termen zo:

christen: iemand die de algemene christelijke leer aanhangt en als waarheid erkent

kind van God: wedergeboren christen.

[joris]

joris schreef:

k vind het zo''n rare stelling! ik kan er echt met mijn kop niet bij.

Ik kan als vertegenwoordiger waarschijnlijk wel chocoladeijs verkopen als ik er niet van houdt.

maar als ik niet van God houdt, zou ik niet weten hoe ik iemand anders van God kan laten houden!

Bovendien, als ik geen kind van God ben, heb ik zijn Geest niet en zal ik dus nooit van God kunnen getuigen.

Joris, het is eigenlijk geen stelling maar een vraag, een persoonlijke worsteling. Immers, we worden iedere dag geconfronteerd met mogelijkheden om te getuigen cq. te evangeliseren. Mijn twijfel is in hoeverre ik daarin kan slagen, als een persoonlijke relatie met God ontbreekt. Aan de andere kant, met mijn "theoriekennis" kan ik me tot nu toe aardig staande houden in gesprekken met andere mensen, en lukt het me toch om hen uit te leggen waar ik voor sta, wat ik geloof en hoe waardevol dat is.

Ik denk ook dat onbekeerde mensen als instrument in Gods handen kunnen worden gebruikt om anderen tot bekering te brengen. God is een almachtig en ondoorgrondelijk God, dus waarom zou hij dat niet doen?

Verder kun je door je opstelling en levenswandel denk ik echt wel een bepaald getuigenis afgeven aan andersdenkenden. Dat is uiteraard wat anders dan getuigen van je relatie met God, maar toch.

Nogmaals, geen stelling die ik op de een of andere manier bewezen wil zien, maar een vraag waarop ik zelf niet echt een antwoord weet.

nou oke, maar dan kan je beter je energie richten op een persoonlijke relatie met God misschien?

ik merk zelf dat ik vaak ook juist in gesprekken waarin ik anderen probeer stukje van God te laten zien of te overtuigen dat ik die gesprekken gebruik omzelf ook weer sterker te worden in mijn geloof. maar ik zie mijzelf als kind van God, maar wel ene kind wat nog erg gevoelig is voor het vlees. Een geestelijk mens kan geestelijk en vleselij kleven. Een vleselijk mens kan alleen vleselijk leven.

[Pieter]

joris schreef:

nou oke, maar dan kan je beter je energie richten op een persoonlijke relatie met God misschien?

Uiteraard is dat het allerbelangrijkste. Waar het mij echter om gaat, is wat ik dan aanmoet met alle mogelijkheden die ik krijg om te evangeliseren. Moet ik in de trein dan mijn mond maar houden tegen mijn buurman, als hij me vraagt waarom ik in mijn Bijbeltje lees? Mag ik dan niets proberen te vertellen over wat het christelijk geloof voor mij betekent omdat ik nog geen persoonlijk relatie met God heb? Dergelijke situaties leveren toch een spanningsveld op, waar ik niet goed mee weet om te gaan. Mag en kan ik in zo'n geval getuigen, of liever, toelichten? Dat was de strekking van mijn vraag.

[joris]

joris schreef:

nou oke, maar dan kan je beter je energie richten op een persoonlijke relatie met God misschien?

Uiteraard is dat het allerbelangrijkste. Waar het mij echter om gaat, is wat ik dan aanmoet met alle mogelijkheden die ik krijg om te evangeliseren. Moet ik in de trein dan mijn mond maar houden tegen mijn buurman, als hij me vraagt waarom ik in mijn Bijbeltje lees? Mag ik dan niets proberen te vertellen over wat het christelijk geloof voor mij betekent omdat ik nog geen persoonlijk relatie met God heb? Dergelijke situaties leveren toch een spanningsveld op, waar ik niet goed mee weet om te gaan. Mag en kan ik in zo'n geval getuigen, of liever, toelichten? Dat was de strekking van mijn vraag.

ja graag getuigen! want zoekende mensen kunnen het beste aansluiten bij andere zoekende mensen! God '' triggert'' je blijkbaar, anders zit je niet in je bijbel te lezen> En dus kan je mensen mooi vertellen dat je graag meer van God wilt weten omdat je het idee hebt dat het ongelooflijk gaaf moet zijn om dicht bij God te leven.
Juist zo''n zoektocht naar God geeft blijk van een persoonlijke relatie met God lijkt mij. Toen ik een vriendin had wilde ik haar beter leren kennen, voor die tijd vond ik dat nie zo belangirjk.