Klaas schreef:Tja, het is niet echt wat, maar een andere manier manier is er ook niet echt. Het schrijven van een op zichzelf staande reactie vergt nogal wat tijd....
Het blijft veel tijd en moeite kosten. Maar om zo te zitten turen op losse zinnen van de ander is dubbel lastig.
Door de wetenschap voel ik mij niet direct gedwongen om de bijbel niet meer als historisch waar te zien. Wetenschappers werken ook vanuit hun overtuigingen. Daarom maakt die discrepantie tussen wetenschap en bijbel niet zo'n indruk op mij.
Ik denk dat het woord 'wetenschap' een veel te objectieve status geniet. Wetenschappers zijn gewone mensen zoals wij, die ook hun werk doen, die onderhevig zijn aan denkpatronen die ze zijn bijgebracht, die volop van inzicht kunnen verschillen. Stel dat Darwin er nooit was geweest? Hoe zou onze wetenschap er dan hebben uitgezien?
Neem bijvoorbeeld eens evolutionisme en creationisme. Beide stromingen stuiten op zaken die niet te verklaren zijn met hun beschouwing. Ik denk dat dat zelfs niet eens vreemd is. Wie zal zeggen dat alles wetenschappelijk te verklaren is? Als ik alleen al bij mijzelf constateer hoe simplistisch ik kan zijn in het veronderstellen te weten wat een ander denkt... (Dat hebben meer mensen!) Nou ben ik daar door ervaring wel achter gekomen. (Waarmee ik dan weer bevoorrecht ben, aangezien ik nogal eens merk dat dat niet iedereen gegeven is.) Maar het geeft maar aan hoe wij als mensen zo onbewust onze denkwegen inslaan, niet realiserend dat die flink kunnen falen.
Ik heb
De geloofwaardigheid van de bijbel van B. Loonstra wel eens gelezen. Maar ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat hij wat te naïef ontvankelijk tegenover de wetenschap stond. En als ik lees wat jij over hem zegt - de in elkaar geschoven verhalen van Jericho en Ai - bekruipt mij helemaal het gevoel van iemand die wel erg veel vertrouwen heeft in eigen denkconstructies.
Dat de bijbel natuurkundig wetenschappelijke informatie verstrekt, daar heb ik nooit zo in geloofd. Wel dat die gewoon de taal van de gewone man spreekt van zijn tijd. En in die taal geeft hij de boodschap weer die God voor ons heeft. Wij zeggen ook: "De zon gaat onder", ondanks alle wetenschappelijke ontdekkingen. Wetenschappelijk onverantwoord? Het zal wel, daar trekken wij ons desondanks niets van aan.
Neemt voor mij echter niet weg, dat de bijbel historisch kloppend is. Er zal toch echt een God echt aan het werk geweest moeten zijn, die de aarde in 6 dagen schiep, wil je zo'n verhaal als Genesis 1 zinvol doen zijn.
Je zegt dat men in de oudheid helemaal niet zo geïnteresseerd was in objectieve feiten. Nu is dat natuurlijk wel een conclusie die wij trekken, duizenden jaren na die oudheid, dus op grote afstand. Ik moet nu ineens even denken aan het volgende: met een verrekijker gaan zitten kijken naar een toren die kilometers verderop staat, om te zien hoeveel mensen er op die toren lopen en hoe het daar is. Dat is toch niet te vergelijken met rondlopen op die toren zelf. Vandaar dat ik die wetenschappelijke betweterigheid wel eens om te lachen vind.
Maar goed, dat er mensen zijn die niet zo geïnteresseerd waren in historische feiten, dat geloof ik best wel, als je kijkt naar dat voorbeeld van de ark in het Gilgamesj-epos. Hoe heeft men dat kunnen verzinnen?! Wie is er zo corrupt geweest om dat zo neer te zetten?! Als je die historische ongeïnteresseerdheid gaat toepassen op de bijbelschrijvers, dan vraag ik me toch af of je dan niet alles te veel over een kam scheert. Nederlanders zijn ook heel anders dan duitsers, hoewel het toch beiden europeanen zijn.
Verder denk ik ook dat je culturele verschillen niet moet overdrijven. Het is niet in één keer zo, dat de duitsers de termen 'ja' en 'nee' niet kennen, hoewel ze een andere taal hebben. Ze zeggen het alleen wat anders, maar de begrippen kennen zij net zo goed als wij. Zo komt het als overdreven op mij over als men mij wil doen geloven dat de mens uit de oudheid totaal niet geïnteresseerd zou zijn in feitelijkheid. Dat speelde voor hem toch net zo goed een rol? Je maakt mij niet wijs dat hij gezegd zou hebben: 'Doe je verslag. Het maakt niet uit of je onzin vertelt of feitelijke juistheid, ik geloof je toch wel.' Er zal ook in die oude talen ongetwijfeld woorden voor 'leugen' te vinden zijn.
Dat gevoel genoodzaakt te worden tot het overdrijven van culturele verschillen, nl. door een bepaald gegeven te verabsoluteren, krijg ik wel eens vooral bij wetenschappers die het niet zo nauw nemen met de betrouwbaarheid van de bijbel.
Begrijp je dus dat ik niet zo ontvankelijk sta tegenover theologen die met hun eigen theorieën komen over de bijbel? Ik heb daar gewoon niet zo veel vertrouwen in.
Die historische betrouwbaarheid van de bijbel vind ik heel belangrijk. Ik geloof niet dat de boodschap van de bijbel te reduceren valt tot de relatie tussen God en mensen. Wil die boodschap zeggingskracht hebben, dan zal die toch gedragen moeten worden door de verhaalde historische feiten.
Zoals jij erover spreekt, vind ik het teveel: niet de leer, maar de Heer. Niet slechts het relationele en emotionele telt, ook het rationele.
Ik lees de bijbel niet als een wetenschappelijk boek. Ik lees de bijbel als een boek met een boodschap voor ons. Daarbij ga ik er van uit dat A A is, en B B. En niet dat ik moet gaan werken met culturele 90°-rotaties en dat soort gekke dingen (denk aan de verabsoluteringen waarover ik het had), want dan word ik draaierig.