Gehandicapten en de bekering.

[elis000]

(interessant onderwerp)
Ik denk ook inderdaad dat wij veel van (verstandelijke) gehandicapten kunnen leren, ze geloven zo eenvoudig. toch heb ik er soms wel moeilijk mee. op ons werkveld hebben wij een verstandelijke gehandicapte die niet naar de kerk gaat maar wel gelooft in God. maar hij vindt dat de kerk niet nodig is.

Wat mij opvalt is dat ze heel gevoelig zijn voor de zonde, als je bijvoorbeeld zegt dat ze ergens de Here Jezus verdriet mee doen kunnen ze daar echt mee zitten.
Ik mag niet oordelen over mijn bewoners of ze bekeerd zijn of niet maar eerlijk gezegd denk je daar wel eens stiekum aan. sommigen gaan vloeken in een agressieve bui of gaan wel naar de kerk zondag maar beleven er (voor mijn idee) niet veel aan.
Ik denk dat we ze moeten opdragen aan God en eerst onszelf moeten onderzoeken, ja toch? we mogen niet oordelen over ze maar wel samen bidden en over Jezus spreken, en als iemand zegt dat hij/zij een kind van de Heere is ben ik de laatste die dat durft tegen te spreken.

Hoe denken jullie dan over het heilig avondmaal en gehandicapten? sommige bewoners moet ik ook begeleiden naar het avondmaal in een samen op weg kerk (zelf ben ik van de cgk) en dan ga je ook wel eens denken of dat wel mag, maar het is hun verantwoordelijkheid, die ligt dus niet bij mij, of wel?

[joris]

Als ze eerlijk tegenover God staan, mogen ze aan het avondmaal. Het is wel jou verantwoordleijkheid om henerop te wijzen denk ik als ze niet recht voor God staan. maar in een profesonele relatie is dat wat moeilijk.

[Cor]

(interessant onderwerp)
Ik denk ook inderdaad dat wij veel van (verstandelijke) gehandicapten kunnen leren, ze geloven zo eenvoudig. toch heb ik er soms wel moeilijk mee. op ons werkveld hebben wij een verstandelijke gehandicapte die niet naar de kerk gaat maar wel gelooft in God. maar hij vindt dat de kerk niet nodig is.

Wat mij opvalt is dat ze heel gevoelig zijn voor de zonde, als je bijvoorbeeld zegt dat ze ergens de Here Jezus verdriet mee doen kunnen ze daar echt mee zitten.
Ik mag niet oordelen over mijn bewoners of ze bekeerd zijn of niet maar eerlijk gezegd denk je daar wel eens stiekum aan. sommigen gaan vloeken in een agressieve bui of gaan wel naar de kerk zondag maar beleven er (voor mijn idee) niet veel aan.
Ik denk dat we ze moeten opdragen aan God en eerst onszelf moeten onderzoeken, ja toch? we mogen niet oordelen over ze maar wel samen bidden en over Jezus spreken, en als iemand zegt dat hij/zij een kind van de Heere is ben ik de laatste die dat durft tegen te spreken.

Hoe denken jullie dan over het heilig avondmaal en gehandicapten? sommige bewoners moet ik ook begeleiden naar het avondmaal in een samen op weg kerk (zelf ben ik van de cgk) en dan ga je ook wel eens denken of dat wel mag, maar het is hun verantwoordelijkheid, die ligt dus niet bij mij, of wel?

Hoe gehandicapt zijn de mensen die aan het heilig Avondmaal gaan

[Recitativo]

(interessant onderwerp)

Hoe denken jullie dan over het heilig avondmaal en gehandicapten? sommige bewoners moet ik ook begeleiden naar het avondmaal in een samen op weg kerk (zelf ben ik van de cgk) en dan ga je ook wel eens denken of dat wel mag, maar het is hun verantwoordelijkheid, die ligt dus niet bij mij, of wel?

Wie kent de harten van de mensen, dus ook mensen met een functiebeperking, beter dan de Heere? Een ieder moet zichzelf afvragen of hij aan het avondmaal kan en mag, voordat we ons druk maken over anderen en gaan speculeren.

[Wilko]

Aan degenen die het Evangelie horen en verstand hebben kunnen we duidelijk een grens aangeven. Zij die het Evangelie verwerpen, gaan verloren, zij die het aannemen, worden behouden.

Mensen die nooit van het Evangelie gehoord hebben, worden ook geoordeeld. Twee bewijzen: Romeinen 1:19-21 en Lukas 12:47 en 48.

Dan gaan we nog een stap verder. Worden kinderen die niet tot hun verstand gekomen zijn, en dus niet bewust kunnen zondigen of het Evangelie begrijpen, zalig als ze gedoopt zijn? Op grond van Gods verbond mogen we dat geloven.

Dan gaan we naar een gebied toe dat bij dit topic past. Worden ongedoopte kinderen zalig, oftewel zij die niet tot hun verstand gekomen zijn die niets kunnen begrijpen van Gods wet, die niets kunnen aannemen of verwerpen? Daartoe worden ook de zwaar verstandelijk gehandicapten gerekend (de lichte kunnen wel het een en ander begrijpen, dat tonen de voorbeelden in dit topic aan).
Wat zeggen we van de bekering en zalig worden van deze mensen?
Enkele godvrezenden zeiden er dit van: Doch aangaande de kinderen der ongelovigen, zijnde buiten de Gemeente Gods gesteld, deze achten wij, dat men hen aan Gods oordeel moet overlaten. Want diegenen, die buiten zijn, zal God oordelen, 1 Kor. 5:13.

Dus gehandicapten die niets begrijpen van bekering of geloof of zonde of wet, die niet kunnen nadenken of redeneren, dus nog niet tot hun verstand zijn gekomen en nooit zullen komen. Zijn ze gedoopt? Dan mogen we geloven dat ze behouden zullen worden. Zijn ze ongedoopt? Dan kunnen we discussieren wat we willen, maar dan mogen we weten dat God vrij is om te verkiezen wie Hij wil en dat ook zij zalig kunnen worden. Wij laten dat aan God over.