leclerc schreef:Dat is natuurlijk een contradictie
Doe Spontaan.
Dat kan niet.
Je moet jezelf wel gaan bedenken wat je tegenhoudt om spontaan te zijn en waarom je spontaan wilt zijn.
als ik zelf niet spontaan ben komt dat doordat ik nadenk. ik ben een observerend iemand. Heb er dan ook geen probleem mee dat ik dan niet meteen spontaan ben. op andere momenten ben ik het weer wel.
heb je hier iets aan?
Een tijdje gelezen, las ik dit verhaal:
Verlegenheid
Ik heb grote bewondering voor verlegen mensen. Ze dringen zich niet aan anderen op: Als ze spreken doen ze dit alleen als ze echt iets belangrijks te vertellen hebben. Ze luisteren met een bewonderingswaardig geduld naar al onze verhalen, en we huilen dan ook het liefst op hun schouder uit. Over het algemeen zijn verlegen mensen veel wijzer omdat ze beter om zich heen kijken, overigens zonder dat dit iemand opvalt. Maar belangrijker nog is dat ze een lach hebben die extraverte mensen over het algemeen niet bezitten. Het gebeurt niet vaak dat ze lachen en het is daarom des te leuker hen dit te zien doen - eerst krullen hun mondhoeken, en vervolgens verschijnt op hun mond heel voorzichtig een lachje.
Het schenkt bijzonder veel voldoening als we er in slagen om verlegen mensen heel even iets minder verlegen te laten zijn, of als ze hun verlegenheid naar ons toe helemaal overwinnen - zonder hen eerst dronken te voeren, natuurlijk (aragorn
). Werkelijk bijzonder zijn de momenten waarop verlegen mensen hun ware aard tonen en cynische grapjes over zichzelf beginnen te maken met de zelfverzekerdheid van iemand die zijn woorden van tevoren nauwkeurig heeft ingestudeerd.
Verlegen mensen mogen gerust met lege handen aankomen op feestjes en partijen. Hun aanwezigheid alleen is al een waar cadeau.
Dus mensen, als je werkelijk niet spontaan bent, probeer het ook niet te zijn. Vaak heeft het een negatieve uitwerking op je omgeving, omdat mensen nu eenmaal mensen zijn met gevoel en meestal al snel doorhebben dat je niet jezelf bent.
Dit heb ik zelf meegemaakt overigens, maar dat kwam meer voort uit het gevoel dat ik mezelf moest opkomen. Gelukkig heb ik geleerd dat de meeste mensen je accepteren zoals je bent. Natuurlijk maak je wel eens domme opmerkingen, maar niemand die het je kwalijk neemt.
Durf jezelf voor gek te zetten op een leuke manier. (aldus Gershwin
)
Je hoeft anderen niet te overschreeuwen om op te vallen
Mijn tip: Blijf jezelf. (Hoe simpel he?)
Als je vervelende eigenschappen heb, dan zeg ik; oke, daar kun je wat aan veranderen, maar verlegenheid is ab-so-luut géén negatief begrip, onthou dat
