Ups en downs in een (langdurige) relatie

[esra]

Samen bidden kan iig wel een gevoel van verbondenheid en intimiteit geven, wat je relatie ten goede kan komen als het wat minder gaat.

Verder vind ik het persoonlijk een beetje onzin om te bidden of het alsjeblieft maar aan mag blijven, want soms is het gewoon beter dat het uitgaat. Come what may.

Mee eens. Heb zelf ook ook meer dan drie jaar een relatie gehad waarbij ik met beetje rationeel wezen, echt wel begreep dat het niet goed zat. Toch bid je dan wel of het goed mag komen/ aan mag blijven, beetje tegen beter weten in.

Daarnaast ken ik ook best wat mensen die niet eens bereid lijken om te vechten voor een relatie en dat is soms toch echt ff nodig. Je wordt er vaak sterker door.

In ieder geval is samen bidden heel goed en naar mijn idee noodzakelijk voor je relatie. Je leert er elkaar beter en intiemer door kennen.

ik vind het heerlijk om samen te bidden. alsof je hand in hand voor god staat en zegt, wel Heer, hier zijn we samen. ik denk dat de Heer het heel fijn vind.

[mystery]

Ik vind het samen bidden een van de fijnste dingen in mijn relatie. Dan merk je des te meer dat je God nodig hebt. In ups en downs!
soms kun je dan ook dingen zeggen die je amper tegen elkaar durft te zeggen. En er zijn mensen die het niet durven en denken 'komt later wel'. Maar ik denk dat de stap dan steeds groter wordt.

Waarom zou de stap groter worden? Het is een grote stap om samen te bidden. Je moet daar ook naartoe groeien. Je moet niet dingen gaan forceren. Als je eraan toe bent om samen te bidden, dan is de tijd rijp. Ik denk niet dat de stap groter wordt. Als je maar vanaf begin af aan in je relatie over bidden kunt hebben, dat je voor elkaar bidt bedoel ik. En dat je dat ook van elkaar weet. Dan komt het samen bidden vanzelf wel.

Het kan zo zijn dat je dingen niet durft te zeggen omdat dat te groot en confronterend is. Maar er zijn meer wegen. Als je het niet verbaal durft, dan op schrift, toch? Het lijkt mij dat het gebed dat je samen bidt niet uit verrassingen bestaat, maar dat je over de inhoud van het gebed al gepraat hebt. Natuurlijk kunnen er altijd nieuwe dingen in voorkomen.

[Javaca]

Samen bidden kan iig wel een gevoel van verbondenheid en intimiteit geven, wat je relatie ten goede kan komen als het wat minder gaat.

Verder vind ik het persoonlijk een beetje onzin om te bidden of het alsjeblieft maar aan mag blijven, want soms is het gewoon beter dat het uitgaat. Come what may.

Mee eens. Heb zelf ook ook meer dan drie jaar een relatie gehad waarbij ik met beetje rationeel wezen, echt wel begreep dat het niet goed zat. Toch bid je dan wel of het goed mag komen/ aan mag blijven, beetje tegen beter weten in.

Daarnaast ken ik ook best wat mensen die niet eens bereid lijken om te vechten voor een relatie en dat is soms toch echt ff nodig. Je wordt er vaak sterker door.

In ieder geval is samen bidden heel goed en naar mijn idee noodzakelijk voor je relatie. Je leert er elkaar beter en intiemer door kennen.

ik vind het heerlijk om samen te bidden. alsof je hand in hand voor god staat en zegt, wel Heer, hier zijn we samen. ik denk dat de Heer het heel fijn vind.

Idd

Wij begonnen ook pas na verloop van tijd samen te bidden.
Soms is het wat eng, maar wel heel erg fijn. Samen met de Heer praten, gedachten delen, danken en vragen.

[Lalage]

Ik vind het samen bidden een van de fijnste dingen in mijn relatie. Dan merk je des te meer dat je God nodig hebt. In ups en downs!
soms kun je dan ook dingen zeggen die je amper tegen elkaar durft te zeggen. En er zijn mensen die het niet durven en denken 'komt later wel'. Maar ik denk dat de stap dan steeds groter wordt.

Waarom zou de stap groter worden? Het is een grote stap om samen te bidden. Je moet daar ook naartoe groeien. Je moet niet dingen gaan forceren. Als je eraan toe bent om samen te bidden, dan is de tijd rijp. Ik denk niet dat de stap groter wordt. Als je maar vanaf begin af aan in je relatie over bidden kunt hebben, dat je voor elkaar bidt bedoel ik. En dat je dat ook van elkaar weet. Dan komt het samen bidden vanzelf wel.

Het kan zo zijn dat je dingen niet durft te zeggen omdat dat te groot en confronterend is. Maar er zijn meer wegen. Als je het niet verbaal durft, dan op schrift, toch? Het lijkt mij dat het gebed dat je samen bidt niet uit verrassingen bestaat, maar dat je over de inhoud van het gebed al gepraat hebt. Natuurlijk kunnen er altijd nieuwe dingen in voorkomen.

Bijna helemaal mee eens. Maar samen bidden komt niet vanzelf. In elk geval moeten wij ons er wel steeds weer toe zetten om dat te doen. Net zoals dat bij persoonlijke stille tijd gaat.

[Technico]

Ik hoor nu een heleboel mensen praten over heb bidden samen, ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie daar tegenaan kijken.

Vul je elkaar aan, bid eerst de een, dan de ander of neem je van tevoren alles door en bid er dan een van jullie?

(of is dit te offtopic? )

[Aragorn]

Ik hoor nu een heleboel mensen praten over heb bidden samen, ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie daar tegenaan kijken.

Vul je elkaar aan, bid eerst de een, dan de ander of neem je van tevoren alles door en bid er dan een van jullie?

In de tijd dat ik daar nog aan deed het laatste.

[Lalage]

Wij doen 't net als bij een kringgebed. Eerst bespreken we waar we in ieder geval voor willen bidden. Daarna bid je als je dat wil, meestal zeggen we allebei wel wat, soms een van ons (vooral als de ander bijvoorbeeld heel verdrietig is). Er kunnen ook gerust stiltes tussen vallen. En met z'n tweeen kan je ook gerust tegen elkaar zeggen: wil jij nog wat bidden. Beetje oefenen, dan komt 't wel goed.

[Javaca]

Wij doen het zoals het uitkomt.
Vaak eerst de één en dan de ander, meestal hebben we dan vantevoren wel gesproken over de dingen die ons bezighouden.
Soms kun je even niet praten en dan is samen stil zijn en bidden erg fijn.

[mystery]

Ik vind het samen bidden een van de fijnste dingen in mijn relatie. Dan merk je des te meer dat je God nodig hebt. In ups en downs!
soms kun je dan ook dingen zeggen die je amper tegen elkaar durft te zeggen. En er zijn mensen die het niet durven en denken 'komt later wel'. Maar ik denk dat de stap dan steeds groter wordt.

Waarom zou de stap groter worden? Het is een grote stap om samen te bidden. Je moet daar ook naartoe groeien. Je moet niet dingen gaan forceren. Als je eraan toe bent om samen te bidden, dan is de tijd rijp. Ik denk niet dat de stap groter wordt. Als je maar vanaf begin af aan in je relatie over bidden kunt hebben, dat je voor elkaar bidt bedoel ik. En dat je dat ook van elkaar weet. Dan komt het samen bidden vanzelf wel.

Het kan zo zijn dat je dingen niet durft te zeggen omdat dat te groot en confronterend is. Maar er zijn meer wegen. Als je het niet verbaal durft, dan op schrift, toch? Het lijkt mij dat het gebed dat je samen bidt niet uit verrassingen bestaat, maar dat je over de inhoud van het gebed al gepraat hebt. Natuurlijk kunnen er altijd nieuwe dingen in voorkomen.

Bijna helemaal mee eens. Maar samen bidden komt niet vanzelf. In elk geval moeten wij ons er wel steeds weer toe zetten om dat te doen. Net zoals dat bij persoonlijke stille tijd gaat.

Ik bedoelde ook niet dat het automatisch zal gaan. Het is zeker zo dat je het samen 'moet' besluiten om te gaan bidden. Dat is individueel ook zo, ja.