PKN & HHK - Samenwerking of eeuwige scheiding?

[Optimatus]

Korte tijd geleden uitte ik mijn grote teleurstelling over de toestanden die de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland heeft veroorzaakt. Het is niet de bedoeling om fanatiek over en weer op elkaar in te gaan hakken in dit topic. In dit topic wil ik proberen na te gaan of er andere vormen van samenwerking dan een hereniging/vereniging tussen de beide kerkgenootschappen mogelijk zouden kunnen zijn.

Ik hoop van ganser harte dat hier een mogelijkheid toe is. Hoe je het wendt of keert, de huidige situatie is natuurlijk ten hemel schreiend.

Graag meningen voor en tegen.

(en houd het aardig )

[johannes1]

12 december 2003 was die mogelijkheid er al, optimatus. een federatie was acceptabel voor de hhk. die federatie heeft er niet mogen komen. ik heerst zoveel pijn dat er van een nauwe samenwerking weinig sprake kan zijn. helaas, maar de wegen gaan andere kanten op.

[Optimatus]

Maar WILLEN PKN en HHK überhaupt nog wel praten over dergelijke samenwerkingsvormen - beide kerken beweren de voortzetting van de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk te zijn. Dat is allemaal heel leuk en aardig, maar in de praktijk vertonen de beide kerken het gedrag van onopgevoede kleuters.

[johannes1]

denk je dat er naar die scheuring en waar vele gemeentes nu nog last van hebben de tijd al is aangebroken om elkaar weer te zoeken? ik zou graag een betere samenwerking zien, maar ik begrijp dat dit nog erg teer is.

[André]

Wees aardig: Misschien is het beter dat beide kerken verder gaan als mede christenen, als je over hereniging/samenwerking gaat praten is het niet zelden zo dat er een 'nieuwe' kerk bijkomt, die zich dan wsl ook gezellig gaat beroepen op het feit dat ze uit de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk zijn.

[Optimatus]

denk je dat er naar die scheuring en waar vele gemeentes nu nog last van hebben de tijd al is aangebroken om elkaar weer te zoeken? ik zou graag een betere samenwerking zien, maar ik begrijp dat dit nog erg teer is.

En hoe stel je je die samenwerking voor?

[essieee]

Het probleem is dat wat de HHk en PKN scheidt niet samen te brengen is.....

[Optimatus]

En wat scheidt ons dan?

[johannes1]

En hoe stel je je die samenwerking voor?

ja, goede vraag. op plaatselijk nivo kan er al veel aangepakt worden. samen dingen doen tegen ontkerkelijking (door folderen bv), beter contact met elkaar.

[wozz]

En wat scheidt ons dan?

Nou, bijvoorbeeld dat HHK'ers zich uitsluitend kunnen vinden in de drie formulieren van enigheid? Niet in de andere belijdenissen die zijn opgenomen binnen de PKN. En zo zijn er natuurlijk nog een aantal punten over het (beruchte) homohuwelijk, het Avondmaal, etc.

[wozz]

In dit topic wil ik proberen na te gaan of er andere vormen van samenwerking dan een hereniging/vereniging tussen de beide kerkgenootschappen mogelijk zouden kunnen zijn.

Ik hoop van ganser harte dat hier een mogelijkheid toe is. Hoe je het wendt of keert, de huidige situatie is natuurlijk ten hemel schreiend.

Graag meningen voor en tegen.

(en houd het aardig )

Samenwerking wel. Je kunt toch ook (zwart-wit gesteld) samenwerken met niet-christenen? Dan moet dit zeker mogelijk zijn. Voorwaarde is wel dat er niet inhoudelijke kwesties spelen, want dat veroorzaakt denk ik wel weer problemen. Hereniging/vereniging lijkt me uitgesloten.

[amigo]

Korte tijd geleden uitte ik mijn grote teleurstelling over de toestanden die de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland heeft veroorzaakt. Het is niet de bedoeling om fanatiek over en weer op elkaar in te gaan hakken in dit topic. In dit topic wil ik proberen na te gaan of er andere vormen van samenwerking dan een hereniging/vereniging tussen de beide kerkgenootschappen mogelijk zouden kunnen zijn.

Ik hoop van ganser harte dat hier een mogelijkheid toe is. Hoe je het wendt of keert, de huidige situatie is natuurlijk ten hemel schreiend.

Graag meningen voor en tegen.

(en houd het aardig )

Kijk alle HHKers en PKNers weten hier nu wel dat de gedachten tegen elkaar soms niet even vriendelijk zijn. Zo kom je dan op school en wordt je verrot gescholden door PKNers. Kijk zo zijn er meer voorbeelden want andersom gebeurt het ook. Maar zo gaat het ook tussen volwassenen. Denk je dat een PKN Dominee en een HHK Dominee nou poeslief doen tegen elkaar? neen. Het is uiterlijke schijn in de meeste gevallen.

Ik zal even wat voorzichtig zeggen over de PKN. Het is nou net niet zo erg tactisch hoe ze te werk zijn gegaan, dat weten de PKNers zelf ook wel zeer goed. Daardoor zijn veel vijanden weer gemaakt. En dat zal zo blijven maar ook zeker erger worden. Even een simpel voorbeeldje voor de PKNers onder ons: Stel je voor je heb een huis gekocht, alles erop en erin. Dingdong deurwaarder op de stoep inleveren. Je gaat protesteren je hebt er niks tegen in te brengen. Dan ben je dus je huis met onhoud kwijt. Niet dat dit voorbeeld zomaar gebeurt maar het was dus als voorbeeld. Nou hoe voel je je dan?

Nou ik denk dus dat van samenwerking tussen de PKN en de HHK niet veel wordt. De situatie nu is inderdaad afgrijselijk. Vrienden van ons zijn PKN geworden. Ze kijken ons niet meer aan. Het is haat denk ik dat steeds erger wordt. Als God mee helpt tussen de HHK en de PKN kan het goedkomen. Want je ziet wel aan alles wat er gebeurt dat beslist God hier niet is.

[essieee]

En wat scheidt ons dan?

Nou, bijvoorbeeld dat HHK'ers zich uitsluitend kunnen vinden in de drie formulieren van enigheid? Niet in de andere belijdenissen die zijn opgenomen binnen de PKN. En zo zijn er natuurlijk nog een aantal punten over het (beruchte) homohuwelijk, het Avondmaal, etc.

Je neemt me de woorden uit mijn mond!

[Wullimpie]

Waarom moeten de HHK en de PKN weer tot elkaar komen.
Je gaat toch niet uit elkaar om te proberen weer tot elkaar te komen.
De HHK Blijft lopen op de weg die zij altijd gegaan heeft, op grond van het geloof dat ze altijd beleden heeft.
Als de PKN (of gedeeltes daarvan) inzien dat zij dwalen, zijn zij van harte welkom op de oude weg.

Wat betreft het plaatselijke samenwerken, dat vind ik moeilijk.
Aan de ene kant is het fijn als je kan samenwerken en moet dat ook eigenlijk wel kunnen.
Aan de andere kant, hoe kun je samenwerken met een kerk waarvan jij zegt dat ze dwaalt in de leer, hoe kun je samenwerken met mensen die in onze(daarmee bedoel ik van allemaal HHK+PKN) kerk zitten maar jou daar niet meer toelaten, met mensen die zeggen dat jij je hebt afgescheiden terwijl zij een andere weg zijn ingeslagen.

Ik denk dat de pijn nog te diep zit om nu al te praten over samenwerken.

Persoonlijk voel ik me meer verbonden met de GG en de rechter flank van de CGK.

Er werd ook gesproken over vijanden, maar zo zie ik het niet.
Het zijn nog steeds broeders en zusters in het geloof, ze zitten alleen op een dwaalspoor.

[try]

1. Wat de naamgeving van dit topic betreft: een eeuwige scheiding van PKN en HHK geeft een onterecht groot theologisch gewicht aan het uit elkaar gaan van beide kerken. Ten opzichte van de eeuwigheid is de kerkscheuring niet meer of minder dan een onbetekenend element. Wie dergelijke woorden (onbewust) gebruikt, geeft er blijk van zichzelf als mens of de tijd waarin men leeft niet te kunnen relativeren.

2. Het zou al helpen, wanneer iedereen zich niet zo sterk de wat kunstmatige identiteit zou laten aanleunen, die ontstaan is, sinds de kerkscheuring een feit is geworden. Ik weet wel, dat dat heel moeilijk is. Een ingrijpende keuze om uit elkaar te gaan heeft een bepaalde uitstraling. Maar we mogen toch wel enigszins nuchter beschouwen en zien, dat het vooral de scheuring zelf is, die zoveel dynamiek (lees: fervente voor- of tegenstanders) heeft opgeroepen. Ik wil maar zeggen, het is gevaarlijk om je identiteit geheel te laten afhangen van de kerkelijke kaart, zoals die inmiddels tot stand is gekomen. Er is toch ook nog wel een persoonlijke afweging mogelijk? Waarbij wat genuanceerder gekeken kan worden naar de voor- en nadelen van de scheiding en naar de sterke en zwakke punten van beide kerkverbanden? Wie zich met huis en haar aan één kant schaart, laat zich toch ook wel een beetje op sleeptouw nemen door de recente gebeurtenissen.
3. Wat het gemeenschappelijke betreft: vooral in de verminderde belangstelling voor de kerk en het geloof ligt mijns inziens de gemeenschappelijk gedeelde aspecten. Het klinkt wel wat negatief, maar de zorg en nood om een afnemend besef van God in ons leven en de toenemende keuze voor een comfortabel christelijk leven (daar hoort soms ook de warmte van een eigen kerkverband bij) zoudn beide kerken ter harte moeten gaan. dan wordt samenwerking opeens niet een mogelijkheid, die we pas na ernstige bestudering, randvoorwaarden en als uitvloeisel van een soort onderhandelingsgesprek zouden kunnen concretiseren, maar dan is er de gedeelde nood, die ons noopt samen te werken.
4. Ja maar... (laat maar, alle "ja, maars" ken ik al)

try