1. Je hebt nog geen duidelijk antwoord gegeven op de vraag naar het nut van het lijden. Ja gaf wel een antwoord, maar dat voldeed volgens mij niet.
die vraag kan ik niet beantwoorden. Ik kan er wel wat omheen filosoferen en wat aspecten noemen die volgens mij belangrijk zijn. Wat bij kan dragen aan de zin van het lijden (zijn zo wat ongestructureerde gedachten):
- het lijden kan een mens dwingen om eens echt na te gaan denken over de zin van het leven. Als God je alles afpakt wat je de moeite waard vindt, dan 1) of maken mensen een eind aan hun leven of 2) gaan ze de waarde van dingen evalueren en herwaarderen. Je ziet dat vaak bij mensen die een levensbedreigende ziekte krijgen, een deel daarvan ondergaat een zuiveringsproces, en als ze genezen zijn ze volkomen veranderd.
- lijden (geestelijk) is onlosmakelijk verbonden aan het christen zijn, je kunt je niet én op aarde goed thuisvoelen én in de hemel
- in dat geval kan het een symptoom dat je op de goede weg zit. Jezus zegende diegenen die lijden (zalig zijn zij die treuren, want zij zullen vertroost worden).
- we lijden onder de zonden van anderen. Is dat rechtvaardig? Weet ik niet, (denk van niet) maar het is wel een feit. Ook een gevolg van het feit dat we verantwoordelijk zijn voor elkaar. Anderen lijden onder onze zonden.
- lijden is geen onderdeel van het geloof, maar wel het gevolg van leven naar God's wil. Dus als je tussen twee kwaden moet kiezen, lijden of God ongehoorzaam zijn, dan kies je de minst kwade, nl. lijden.
2. De vraag naar de zin van het leven, maar dan algemener. Is de mens geschapen tot eer van God of ligt het iets anders. Je schreef er moeite mee te hebben om God te zien als een hebberig iemand, die graag eer wil hebben.
ik heb er geen moeite mee, ik vindt het volstrekt ongeloofwaardig! God is perfect, dus Hij enerzijds waardeert Hij het enorm als een mens Hem eer geeft (omdat het terecht is) , maar Hij heeft het niet nodig. Hij weet van zichzelf wie Hij is en dat wat Hij doet goed is, of een ander dat nu erkent of niet. Maar als Zijn schepsel dat niet erkent, dan is deze mens ziek, en gaat God hem genezen (=straffen=confronteren met de gevolgen van zijn zonden). God gaat zich niet afreageren op zulke mensen, vanwege dat volmaakte zelfbewustzijn dat Hij heeft.
Volgens mij zijn dit de punten die er nog liggen. Het kan zijn dat Parsifal de juiste vertaalslag heeft gemaakt (je was het met hem eens), maar dat betekent dat je van gedachten veranderd bent. Dat zou ook kunnen, maar dan gaf je wel erg weinig weerstand voor jouw doen.
het stuk wat parsifal hierboven schrijft over het eren van God, daar ben ik het mee eens.