De dood

[Ikke21]

Kies heden die gij dienen zult!!!

Ik kan soms ook heel erg bang zijn voor de dood, soms lig ik in mn bed en gaan echt de rillingen over mn lijf, ook als ik samen met mn vriend in ons dagboek leest en je wordt er bij bepaald dat ook wij moeten sterven, word ik bang, als we dan tot God bidden wordt ik wel rustiger, maar toch blijf ik de dood eng vinden!!!

[joepie]

tIS natuurlijk wel makkelijk als je er niets voor hoeft te doen om in de hemel te komen. Jezus is voor iedereen gestorven, en dat neem je aan, en je komt in de hemel. Je leeft er maar op los, want je zonden zijn toch vergeven dus... Ik denk dat wij wel degelijk er zelf iets voor moeten doen. En als je er zo over denkt ben je bang voor de dood. Want dan zul je in je leven een omkering mee moeten maken, die ik persoonlijk niet meegemaakt heb.

Ik vind dit een erg zwakke redenatie. Erop los leven omdat je weet dat je zonde je vergeven zijn? Dan besef je niet terdege wat het voor offer was om die zonde vergeven te krijgen!
En als je denkt dat jij er nog iets aan kunt toevoegen heb je het mis. Je leeft UIT GENADE. En zelf kun je niets toevoegen aan je zaligheid.
Juist omdat mijn zonde vergeven moesten worden door zo een groot offer ga ik de zonde steeds meer haten!

En als je nog niet dood wilt gaan omdat je nog zo veel zonde doet en je niet voor Zijn rechterstoel durft te verschijnen, klinkt dat mooi, maar het is niet mooi. Want je zult elke dag moeten beseffen dat je zomaar ineens voor Zijn stoel zult kunnen verschijnen. En wat dan? Eigenlijk veracht je het offer van Christus, niet goed genoeg voor mijn zonde zeg je dus.
Er moet nog wel ietsje meer bij.
Juist voor die zonde is Hij gestorven!

[chaja]

Ik ben niet bang voor de dood. Misschien ben ik een heel klein tikkeltje bang voor de pijn die het doet om dood te gaan (doet het pijn?). Om bijvoorbeeld dood te gaan aan een erge ziekte.
Maar liever nog dan doodgaan heb ik dat Jezus terugkomt. Ik verlang naar Hem.
Ik heb een zusje van 7. Ze vertelt me regelmatig (als ik haar bijvoorbeeld naar bed breng) dat ze zo verlangt om naar Jezus te gaan dat ze soms liever dood gaat. En soms zomaar ineens merkt ze op dat ze wenste dat Jezus nu terug kwam. En dat herken ik in haar.
Zolang ik op aarde ben geloof ik in Gods taak voor mijn leven. Maar liever zou ik vannacht in bed gaan liggen en slapend naar Hem toegaan. Ik ervaar namelijk zoveel pijn in onvolkomenheid. In de onvolkomenheid van goeddoen en geluk, maar vooral in de onvolkomenheid van het kennen van God.

Chaja

[joris]

Wat doet de dood jullie? Wat zegt het je? Verlang je ernaar, of is het een schrikbeeld?

Als ik eerlijk ben dan ben ik soms banger voor het leven dan voor de dood, herkennen jullie dat?

De dood is voor mij enkel de doorgang naar het Leven. Begrafenissen in mijn familie zijn tot nu toe eigen lijk alleen maar feest geweest.

Bang voor het leven? nee, ik vind het wel spannend. En soms weet ik nit goed wat mijn volgende stap moet zijn.

[Lalage]

Ik vind de dood van een christen overkomelijk. Toen mijn opa doodging, hij had zijn tachtigste verjaardag al gevierd, was dat gewoon goed. Hij wist zeker dat hij naar de hemel ging en daardoor wist ik dat ook. Maar afgelopen vrijdag was ik op de begrafenis van een studiegenoot en goede vriend van me. Hij was geen christen, ook al deed hij zijn uiterste best te begrijpen wat ik geloof en we hebben daar hele diepgaande gesprekken over gehad. Die begrafenis was uiteraard geen kerkdienst (gelukkig maar...) Er was wat muziek en een paar toespraakjes. Het was zo triest, zo kaal, zo leeg, zo uitzichtloos. Niemand weet waar die jongen nu is. Hij hoopte zelf dat er nix meer zou zijn, hij verlangde zo naar rust. Hij leed aan de ellende in deze wereld en daarom wilde hij niet meer leven. Ik hoop maar dat het goed afloopt met hem.

Ik ben wel blij dat ik weet waar ik heenga als ik doodga, daarom ben ik er ook absoluut niet bang voor.

[Lalage]

Mijn opa en oma gingen ook naar een kerk waar werd gezegd dat je nooit weet of je behouden wordt. Mijn vader (dus hun schoonzoon) zei dan tegen mijn oma: het staat toch in de bijbel... maar ze geloofde het niet. Gelukkig was mijn opa er dus wel zeker van aan het eind van zijn leven.

[Inspector Morse]

Gelukkig was mijn opa er dus wel zeker van aan het eind van zijn leven.

Ik heb drie jaar geleden mijn vader verloren aan een spierziekte, ik was erbij toen hij strierf. Mijn vader was ook een heel gelovig man en was er 100% zeker van dat hij naar zijn Vader ging.

[Lalage]

Maar hoe zouden jullie dan omgaan met de dood van een niet-christen?

[kurtyo]

Ik ben erg bang voor de dood, en ook voor het leven (vaak). Moeilijk...

Als een niet christelijke bekende sterft vind ik dat erg. Maar ik ben vaak bang dat het niets uitmaakt of hij sterft of ik... Bij onbekende is het logisch dat het je minder doet (chr of niet).

[Inspector Morse]

Maar hoe zouden jullie dan omgaan met de dood van een niet-christen?

In een hel geloof ik niet. In die zin dat de hel een plaats zou zijn waar mensen met een verschrikkelijk lijden zouden gestraft worden. Ik sluit liever aan bij de officiële visie van de Anglicaanse kerk die stelt dat de hel een "niet zijn" is. Met andere woorden, je bent er niet meer.

Toch denk ik dat hel weinig te maken heeft met geloof of niet. Eerlijk gezegd geloof ik dat iedereen die geloofd in een leven na de dood en die probeert een goed mens te zijn niets hoeft te vrezen. Ik kan me niet voorstellen dat een leven na de dood zou afhangen van een uitverkiezing of mijn geloof in bepaalde dogma's.

[surfer]

Ik zie de hel meer als een 'zijn' (kwijnende toestand) met grote afstand tot God. Het lijden wordt daarbij veroorzaakt door deze afstand van God, Die de bron van het leven is. Voor veel mensen begint de hel daarom al op aarde.

[meschianza]

Maar hoe zouden jullie dan omgaan met de dood van een niet-christen?

Daar heb ik het ook wel eens moeilijk meegehad. HEt is misschien cliche, amar een goed voorbeeld is de moordenaar aan het kruis. Hij had heel zijn leven niets van God aangetrokken, maar een paas minuten voor zijn dood ontmoette hij JEzus, en hij geloofde in Hem. Wij weten het omdat het in de bijbel staat, maar niemand hoorde wat JEzus en hij tegen elkaar gezegd hebben.
Ik geloof daarom dat zo God het wil Jezus een paar seconde voor iemands dood in zijn/haar leven kan komen die misschien nog nooit van Hem gehoord heeft.

Het is misschien niet aan ons om daar erg mee bezig te zijn. Het is een zaak tussen de ander en God en een zaak tussen jou en God. Maar het blijft moeilijk.

[surfer]

Ik geloof dat onwetende mensen na de dood alsnog voor God kunnen kiezen. Mensen die bewust tegen God kiezen zijn in dit leven al verloren, voor hen verandert er in principe weinig, alhoewel ze de gevolgen van hun verlorenheid pas na de dood voor de volle 100 % zullen beleven

[meschianza]

In een hel geloof ik niet. In die zin dat de hel een plaats zou zijn waar mensen met een verschrikkelijk lijden zouden gestraft worden. Ik sluit liever aan bij de officiële visie van de Anglicaanse kerk die stelt dat de hel een "niet zijn" is. Met andere woorden, je bent er niet meer.

Toch denk ik dat hel weinig te maken heeft met geloof of niet. Eerlijk gezegd geloof ik dat iedereen die geloofd in een leven na de dood en die probeert een goed mens te zijn niets hoeft te vrezen. Ik kan me niet voorstellen dat een leven na de dood zou afhangen van een uitverkiezing of mijn geloof in bepaalde dogma's.

Dat geloof ik niet. Mensen denken hier opaarde prima zonder God te kunnen, velen geloven zelfs niet in het bestaan van God.
Wat ze nog niet weten is dat ze nog altijd kans op genade hebben, dat ze in de hand van God leven. Dat er nog altijd stralen van God de aarde bereiken, in de vorm van liefde, plezier, vertrouwen, geluk, hoop enzovoorts. Omdat God geen vreugde heeft in hun ondergang.
Al die mensen die God zullen blijven negeren, zullen na hun dood pas echt beseffen wat het is om zonder God te leven. En dan zal het hen niet meer bevallen.

[Willemina]

In een hel geloof ik niet. In die zin dat de hel een plaats zou zijn waar mensen met een verschrikkelijk lijden zouden gestraft worden. Ik sluit liever aan bij de officiële visie van de Anglicaanse kerk die stelt dat de hel een "niet zijn" is. Met andere woorden, je bent er niet meer.

Toch denk ik dat hel weinig te maken heeft met geloof of niet. Eerlijk gezegd geloof ik dat iedereen die geloofd in een leven na de dood en die probeert een goed mens te zijn niets hoeft te vrezen. Ik kan me niet voorstellen dat een leven na de dood zou afhangen van een uitverkiezing of mijn geloof in bepaalde dogma's.

In de Bijbel wordt gesproken over de "poel des vuurs" waar wening zal zijn en knersing der tanden. (Openb. 21:8 en Matth.13:49) Vind je dat dat overeenkomt met jou idee van de hel, een "niet-zijn"?? Waarom geloof je niet waar Jezus Zelf zo duidelijk over was? Omdat het dan allemaal uiteindelijk wel meevalt misschien? Omdat het dan eigenlijk niet zoveel uitmaakt of je in Hem gelooft of niet? Jezus verkondigde anders een radicaal evangelie..!

Je bent van mening dat "ieder mens die geprobeerd heeft goed te leven" niets hoeft te vrezen. Kun je me dit aanwijzen in de Bijbel? Gelukkig hangt het daar niet van af... want dan zouden we nooit zeker kunnen zijn van onze eeuwige toekomst!