NIET aan het avondmaal gaan......

[Pieter]

Jazeker wel.

[salty]

Ahaa jullie hebben wel belijdenis edaan ,maar ervaren Yeshua niet als je persoonlijke verlosser ?????? Hoe kan dat dan ?
Maar hoe kun je dan ooit belijdenis hebben gedaan, ??
deed je dat dan onder sociale druk ??zeg maar omdat anderen het ook allemaal deden ?
dus de kerk zit vol van mensen die wel belijdenis hebben gedaan , maar toch niet het verbond van Yeshua aan willen gaan,
Ik zeg ook als je Yeshua echt persoonlijk wilt leren kennen hoef je niet naar een kerk te gaan want daar vind je Hem niet , ook hoef je het niet aan iemand te vragen die theologie heeft gestudeerd, want die weten wel de grammatica maar missen de Geest.
Je kunt Hem alleen vinden als je zelf al biddend en lezend Hem gaat zoeken. Dan zal Hij tot je spreken en in je hart komen. Ook zoek naar echte gelovigen die leven vanuit deHeilige Geest. Waarmee je kunt pratenen bidden , ook als je in moeilijke periodes zit.
Geloof me Echte gelovigen zijn mensen uit allerlei achtergronden allerlei landen en nationaliteiten, die leven vanuit het Woord en die Yeshua als Messiah centraal stellen.
Dit geloof vind je niet veel in een gewone kerk !

[André]

Denk/weet jij ook of er mensen op dit forum zijn die wel aan het avondmaal gaan?
Ondertussen ga ik op zoek naar het formulier.

[Pieter]

Denk/weet jij ook of er mensen op dit forum zijn die wel aan het avondmaal gaan?
Ondertussen ga ik op zoek naar het formulier.

Die zijn er vast wel. Ik vermoed alleen dat die niet uit de bevindelijk-gereformeerde kerken komen...

[leclerc]

wat is bevindelijk gereformeerd voor jouw?

ik ben zoals men dat noemt een "bonder"(PKN)
heb een gergem-verleden en ga aan het avondmaal

[André]

Denk/weet jij ook of er mensen op dit forum zijn die wel aan het avondmaal gaan?
Ondertussen ga ik op zoek naar het formulier.

Die zijn er vast wel. Ik vermoed alleen dat die niet uit de bevindelijk-gereformeerde kerken komen...

Ik vind geen landelijke pagina der Ger. Gem. dus ik schrijf wel even een mail naar een predikant uit het panel voor het formulier.

[Pieter]

wat is bevindelijk gereformeerd voor jouw?

ik ben zoals men dat noemt een "bonder"(PKN)
heb een gergem-verleden en ga aan het avondmaal

Ah. Dan was mijn vermoeden ongegrond...

Bevindelijk-gereformeerd is denk ik alles ter rechterzijde van de Geref. Bond, maar ik weet niet zeker of ik het juist definieer.

[leclerc]

Vermoed overigens ook dat ik niet de enige ben. (bev.gref aan het avondmaal)
al ben ik ook geen standaard "bonder"als die zou bestaan.
voel mij ook thuis in de confessionele richting van de PKN en bij de Nederlands Gerformeerden.

houd btw niet van oppervlakkigheid

[M@rije]

Ik zal niet inhoudelijk op dingen ingaan, want ik kom pas net in de discussie kijken. Maar ik kan wel een goed boek aanraden.
Het is een soort dagboek, dat ingaat op de week voor het avondmaal en doorgaat tot een week erna. Het leert van alles over het Avondmaal zelf, maar ook over de manier waarop wij ons voorbereiden, dus ook over de vraag die de topic-starter stelde.
Vooral gaat het in het begin ook over waarom zoveel mensen niet gaan, en waarom er zoveel angst bestaat voor het Avondmaal (en ook waarom dat volgens de auteur niet nodig is). Voor mij waren hierin veel dingen eye-openers om wel naar het Avondmaal te gaan, en ook om me er niet bang meer over te maken.
Het boek heet 'Avondmaaltafel' en het is van de schrijver Andrew Murray (heel dun en goedkoop

[Brion]

Of jij aangaat of niet aangaat, is een zaak tussen God en jou. En daar kan, en mag niemand tussenkomen. Salty niet, en ik niet. Gelukkig maar. Het enige wat ik *mag* geloven, is dat God jou nooit in de steek laat.

Niet gemeen bedoeld naar anderen maar je bent de eerste die me snapt!!!
Ja, het afblijven is een zware keuze..maar kan niet anders....iedere keer is de week van voorbereiding voor mij een strijd....

Beste Essieee, er zijn er hier nog meer hoor, die jou heel goed snappen, en respecteren. Ik ben zeker niet de enige. Hoe jij denkt is helemaal niet zo vreemd, en zeker niet verkeerd. De bescheiden manier hoe jij met je geloof omgaat, daar kunnen wij allemaal nog wat van leren. Veel meer, dan van de mensen die precies weten, hoe het zit.

Je hebt het over "strijd". Vergeet maar nooit dat mensen die oprecht ergens voor strijden, er uiteindelijk het sterkste uitkomen. In ieder geval sterker dan de mensen die er geen strijd voor nodig hadden. Ik mag nog steeds geloven dat God er juist is, voor mensen die twijfelen, zoeken en onzeker zijn.

Jij vindt blijkbaar dingen moeilijk, je twijfelt, en je bent onzeker over jezelf. Ik ben dat, misschien weer op een andere manier, ook. Een zoektocht is soms heilzamer en inspirerender dan het doel wat je wilt bereiken. Uit alles blijkt dat geloof, voor jou geen statisch moment is, maar een weg die je moet, en wilt gaan. Ik ben het daarin van harte met je eens. Ik zoek graag met jou mee, en vind die zoektocht aangenamer, leerzamer en inspirerender, dan een zoektocht met iemand die alles al weet, en het eindpunt al heeft bereikt.

[Optimatus]

Ik had het over maatschappelijke drempel. Als ik zomaar naar die tafel zou lopen, zou er vermoedelijk een schokgolf door de gemeente gaan. Nog diezelfde dag zou ik bezoek krijgen van een tweetal ouderlingen.

Als je dan zelf al vol twijfel zit over de wijze waarop je een avondmaalsdienst bijwoont, dan waag je je niet aan dat soort capriolen.

Ik had niet gedacht dat ik nog eens op dit niveau met je van gedachten zou wisselen, ik waardeer het zeer.

Toen ik in 1998 belijdenis deed in de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk, had ik tijdens cathegesatie geleerd dat deze kerk werd gekenmerkt door een enorme diversiteit, de modaliteiten. Ook in het Berkenwoudse hebben we te maken met twee modaliteiten: de grote Midden-Orthodoxie en de kleinere Gereformeerde Bond. Formeel vormen deze beide, gescheiden kerkende, groeperingen de Hervormde Gemeente van Berkenwoude en den Achterbroek. Hiermee houdt elke overeenkomst op (het zoeken naar wat mensen bindt is in Berkenwoude daardoor relatief onmogelijk).

Als jonge en enthousiaste nieuwe lidmaat ging met vreugde naar de kerkdiensten en ook de Bondsdiensten die des avonds in het "grote" kerkgebouw van ons kleine dorp gehouden worden, bezocht ik met enige regelmaat. En daar zit een interessant fenomeen: in mijn "eigen" modaliteit heb ik zelden deelname aan het Heilig Avondmaal gemist - eigenlijk alleen als ik des morgens in de Oud-Katholieke kerk te Schoonhoven speel.

Maar hoewel ik belijdenis heb gedaan voor de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk als geheel, toch was er in de Bondsgeoriënteerde avonddienst altijd "iets" dat me van deelname aan het Heilig Avondmaal weerhield - en nog weerhoudt. Een zekere gêne maakt zich dan van mij meester. Nu heb ik intussen ook twee keer een dienst in de Gereformeerde Gemeente in Nederland meegemaakt, daar zal ik al niet eens overwegen om deel te nemen aan het Heilig Avondmaal - en dat terwijl ik in de Gereformeerde Kerk te Bergambacht en die te Krimpen aan de Lek altijd deelneem aan het Heilig Avondmaal (als ik er orgel speel) en dit geldt in de Oud-Katholieke parochie te Schoonhoven ook voor deelname aan de Heilige Communie - ook in andere Oud-Katholieke parochies sla ik de Heilige Communie nooit over.

Dit is een lang verhaal. Maar toch is het een voor mijn bijdrage belangrijk element. Want het geeft wat omslachtig weer de gevoelens die ik bij het Heilig Avondmaal en de Heilige Communie koester. Pieter heeft gelijk dat er een maatschappelijke rem zit op het deelnemen aan het Heilig Avondmaal in de bevindelijk gereformeerde gezindte. Eigenlijk vind ik dat heel erg onaangenaam. Het idee dat mensen het niet waard zouden zijn deel te nemen aan het Heilig Avondmaal strookt volgens mij helemaal niet met wat Christus heeft voorgedaan.

Immers, Hij, onze Heer, heeft gegeten met tollenaars en andere mensen die als uitschot werden beschouwd in Zijn tijd op aarde. En Hij heeft de gelijkenis van het bruiloftsfeest toch niet voor niets verteld? De koning (Koning!) die een feest gaf, maar de genodigden wilden niet komen...

De genodigden wilden niet komen. Christus nodigt ons aan Zijn tafel uit en men weigert te komen? Het is net alsof je Zijn uitgestoken hand weigert, alsof je hongerend het door Hem gegeven voedsel weigert.

Is dit een aansporing om de maatschappelijke druk te weerstaan en toch aan het Heilig Avondmaal deel te nemen? Nee, maar ik hoop dat ik een kleine bijdrage heb kunnen leveren aan het overwegen van het al dan niet deelnemen.

[André]

Ik heb de inzage mogen krijgen over een uitleg van 1 der predikanten uit Reformatorische huize.
Er ging meerdere malen een schokgolf door mij heen moet ik jullie bekennen.
Omdat het een gevoelig punt is geworden om als niet refo op dit forum te posten, zal ik met uiterst respect 1 stuk posten wat mij enorm verdrietig maakte.

Een goddelijk recht

Een geestelijke honger en dorst zijn onmisbaar om geestelijk gesterkt te worden. Nu heeft alleen een levende honger of dorst. We geven de doden geen eten of drinken. Dit houdt in dat men zonder geestelijk leven dan ook geen Avondmaal kan vieren. Het is ingesteld voor mensen met geestelijk leven: wedergeborenen.


Hier zou je dus de voorzichtige conclusie kunnen trekken dat de gemeente leden die niet aan het avondmaal gaan geen geestelijk leven hebben...........

[Brion]

Ik heb de inzage mogen krijgen over een uitleg van 1 der predikanten uit Reformatorische huize.
Er ging meerdere malen een schokgolf door mij heen moet ik jullie bekennen.
Omdat het een gevoelig punt is geworden om als niet refo op dit forum te posten, zal ik met uiterst respect 1 stuk posten wat mij enorm verdrietig maakte.

Een goddelijk recht

Een geestelijke honger en dorst zijn onmisbaar om geestelijk gesterkt te worden. Nu heeft alleen een levende honger of dorst. We geven de doden geen eten of drinken. Dit houdt in dat men zonder geestelijk leven dan ook geen Avondmaal kan vieren. Het is ingesteld voor mensen met geestelijk leven: wedergeborenen.


Hier zou je dus de voorzichtige conclusie kunnen trekken dat de gemeente leden die niet aan het avondmaal gaan geen geestelijk leven hebben...........

Sterker nog, ze zijn dan geestelijk dood. Het is een gewoon een keiharde vreselijke tekst. Vergelijkbaar met uitspraken van mensen die beweren dat de "duivel lacht" als je niet aangaat.

Als alleen de 1e zin er had gestaan, had ik er goed mee kunnen leven hoor. Maar in de 2e zin gaat het al mis. Ook hier (in het door jou gequote) probeert iemand precies uit te leggen hoe het zit, en hoe het moet. En dan ontkom je er niet aan dat het allemaal erg bot en scherp wordt.

Ik geloof best dat dit stukje echt is. Maar zouden zoveel reformatorische kerken dit letterlijk onderschrijven? Of zouden ze het toch op zijn minst wat genuanceerder zeggen? Want wat hier wordt beweerd is dat er maar 2 soorten mensen zijn: mèt een geestelijk leven en zonder geestelijk leven. Ik hoop toch echt maar dat er nog wat tussenin zit.......

[essieee]

Ik heb de inzage mogen krijgen over een uitleg van 1 der predikanten uit Reformatorische huize.
Er ging meerdere malen een schokgolf door mij heen moet ik jullie bekennen.
Omdat het een gevoelig punt is geworden om als niet refo op dit forum te posten, zal ik met uiterst respect 1 stuk posten wat mij enorm verdrietig maakte.

Een goddelijk recht

Een geestelijke honger en dorst zijn onmisbaar om geestelijk gesterkt te worden. Nu heeft alleen een levende honger of dorst. We geven de doden geen eten of drinken. Dit houdt in dat men zonder geestelijk leven dan ook geen Avondmaal kan vieren. Het is ingesteld voor mensen met geestelijk leven: wedergeborenen.


Hier zou je dus de voorzichtige conclusie kunnen trekken dat de gemeente leden die niet aan het avondmaal gaan geen geestelijk leven hebben...........

Ik ben het er wel mee eens....het gaat om het geestelijke leven wat God in je werkt; wat je dus hebt na je wedergeboorte...ik snap ANdrè dat het hard en koud overkomt maar voor mij is het alleen maar een eerlijke uitleg!
Zolang God niet mijn Verlosser is ben ik vanuit mezelf dood en 'GOD-loos' wat moet ik dan aan het avondmaal doen...zou toch niet eerlijk zijn....

Ik post dit btw niet uit trots, want het doet me verdriet!
Brion...dank je wel....ben blij met je hulp!

Want wat hier wordt beweerd is dat er maar 2 soorten mensen zijn: mèt een geestelijk leven en zonder geestelijk leven. Ik hoop toch echt maar dat er nog wat tussenin zit.......

Waarom...er is een leven naar de eeuwige dood en nar het eeuwige leven, het is vloek of zegen, het is God of de duivel....Waarom wil je meer opties?Op zoek naar een tussenweg?

[Brion]

Brion...dank je wel....ben blij met je hulp!

Want wat hier wordt beweerd is dat er maar 2 soorten mensen zijn: mèt een geestelijk leven en zonder geestelijk leven. Ik hoop toch echt maar dat er nog wat tussenin zit.......

Waarom...er is een leven naar de eeuwige dood en nar het eeuwige leven, het is vloek of zegen, het is God of de duivel....Waarom wil je meer opties?Op zoek naar een tussenweg?

Misschien is er geen tussenweg Essiee, maar misschien is er wel een weg. Een onderweg zijn. We mogen toch wel onderweg zijn naar iets? En we mogen toch ook wel oprecht zoeken? Als we op weg zijn naar God, met vallen en opstaan, en met al onze gebreken, dan zijn we er nog lang niet, en dan hebben we God misschien ook nog niet gevonden. Maar dan is die hele weg toch niet per se van de duivel of een vloek? Ik ben een beetje bang, dat je het zo zwart-wit ziet, en daarom jezelf ook wat tekort doet.
Jouw verlangen naar God IS toch oprecht? Ik heb daar bij jou nog nooit een seconde aan getwijfeld....twijfel daar zelf ook niet aan!