Berichtdoor Boekenlezer » 04 aug 2005 20:26
Of ik in de ware geloof...?
Tja, in theoretische zin eigenlijk wel. Maar ik beleef dat eigenlijk louter als een theorie. ("Het bestaat." "Er zullen op deze wereld ongetwijfeld diverse dames rondlopen voor wie ik de ware liefde kan voelen, waar dat dan ook wezen mag." Terwijl ik onderhand haast vergeten ben hoe zelfs verliefdheid ook al weer voelt...) Een theorie, waarvan het idee weliswaar door praktijkervaringen is ontstaan. Maar waar ik verder eigenlijk niks mee kan.
Een idee wat eerder belemmerend dan stimulerend werkt.
Ik heb eigenlijk meer het idee dat ik er goed aan doe om het idee 'ware' uit mijn hoofd te zetten, en niet alle meisjes aan dat idee af te meten, maar gewoon onbekommerd en sociaal te zijn, en lekker spontaan te profiteren/genieten van het mooie wat ik op mijn levenspad tegenkom. (Zoals gezelligheid, vriendelijkheid en zo...)
Kort gezegd: 'de ware', dat klinkt me nogal klinisch in de oren. Als iets waar dromers zich mee bezig houden, die niet met hun beide benen op de grond staan. (Waarmee ik dan niet alle anderen die er wel positief tegenaan kijken als luchtfietsers wil neerzetten... Maar het is even puur subjectief wat ik hier neertyp.)
Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. (Efeziërs 6:11)