Leuk topic blijft het ook. 'Onze' relatie is nu inmiddels zo'n 8 maanden uit, ik vind haar nog steeds een fantastische meid en denk soms 'wat heb ik weggegooid', maar besef gewoon dat het zo beter is en dat het niet meer werkte; en vooral dat de kans dat het ooit nog gaat werken als relatie zeer gering is. Maar, we hebben wel een soort 'broer-zus'-deal gesloten. Misschien absurd met je ex, maar het werkt, we zijn goede vrienden, en ik heb weinig tot geen sexuele gevoelens meer voor haar.
Daarentegen, een meisje waar ik jaren verliefd op geweest ben en die ik uit het oog verloren ben toen ik nog steeds verliefd was, ben ik daarna nog een paar keer tegen gekomen (laatste keer 2 jaar geleden ofzo), maar telkens was er een soort schok, bijna dezelfde vlinders als tijdens de verliefdheid, een paar dagen nodig om te verwerken dat ik haar gezien had. Het zou ideaal geweest zijn als ik gewoon een paar keer goed met haar gepraat had, dan was ik er volgens mij vanaf geweest.
Moraal van het verhaal komt ongeveer op hetzelfde neer als wat Mondriaan zei: juist door elkaar vaak te zien, zwakken de sexuele (in brede zin des woords) emoties af en kan je een normale vriendschappelijke band krijgen...
..de tijd ervoor ws nl grandioza!
Je mist ook een bepaalde intimiteit met iemand als je lang verkering heb gehad. Dat is heel menselijk denk ik.