Leerstellingen 1931 (voor de gergemmers)

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 12 mei 2003 21:54

Gods genade is totaal en alles omvattend:

Dat je geboren ben, dat je leeft, dat je gedoopt bent, onder de prediking opgroeit, de bijbel hebt, alles is genade.


Wij kunnen niets bij deze genade inbrengen en we kunnen deze genade ook niet forceren. Dat weet jullie in de ger. gem. ook. Maar ondertussen geloven jullie stiekum dat God jullie alleen genade wil geven als je het hebt verdient door je kennis van je ellende, want anders stelt die genade in jouwn beleving niet veel voor:
[Quote:
Beetje meer aandacht voor de genade, niet verkeerd.
Inderdaad, maar mag genade dan wel genade zijn? Bij jou stelt genade bitter weinig voor.]
Echt grof gewoon. Wie kent nou genade? Wie kent de liefde van God voor zondaars? Ben jij het? Ik zal je dit vertellen dat het God is die je je zonden laat ontdekken (en dat je uit je zelf nooit spijt van je zonden zult krijgen, maar alleen door de openbaring van Gods liefde en Zijn werk voor jou), dus dat is ook alleen genade. Wie God tot Christus brengt zal alles van God krijgen, ellendebezef, verlossing en ook de dankbaarheid. Geen van deze dingen kunnen we zelf volbrengen, er is niets wat we tot ons eigen behoudt kunnen doen. God geeft ons geen genade omwille van onze diepe zondebezef, dat is een leugen. Ik zal je vertellen dat je pas je ware natuur gaat zien door de bril van de wedergeboorte en je je ware ellendestaat voor ogen stelt, daarom is aanname van het evangelie het enige wat je moet doen. Er staat niet "Ondekt uw zonden, zo zult u verlost worden" maar "gelooft en u zult leven" en er staat "drink het levende water om niet".

De catechismus is niet bedoelt om ons van de ellende naar de verlossing te brengen, anders hadden ze vraag en antwoord 1 wel naar achteren geschoven. De catechismus probeert een totaalbeeld te geven over onze situatie, Gods liefde voor zondaren (geloofde Brakel daar wel in? later meer...) en onze dankbaarheid, en geeft eerst de mooiste belijdenis van het meest kostbare Werk wat er ooit is geweest namelijk: Dat ik (maar ook jij! want jij bent gedoopt dus mag jij dit ook ontdekken!) niet het eigendom ben van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus! Waarom zou de catechismus dit zo vooraan zetten? Omdat dit de kern is van het evangelie! die aan allen gepreekt moet worden! Dat zij niet het eigendom van hunzelf zijn, maar van hun Heiland Jezus Christus!

Maar als God alleen je bekering wilt geven... Hoe kom je er dan aan als je er niets voor kan doen en God het je alleen kan geven?
Zowaar je gedoopt ben WIL God je de wil en de kracht tot bekering geven.
[De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen. 2 Petr. 3:9]

Onze geliefde Brakel vond dat ook te mooi om waar te zijn... Een God die de wereld zo liefheeft dat Hij de hele wereld Zijn genade aanbiedt? Dus maakte Brakel ervan dat hij op een 1 of andere manier het inzicht heeft mogen ontvangen dat "allen" niet allemaal is, maar allerlij. Dus dat God allerlij mensen wil bekeren. Deze zelfde Brakel heeft het over "alleen uit genade" maar in een stukje over verbondstwijfel zegt Brakel dat als je een diep berouw hebt van je zonden en dat je een verlosser verlangt, dat er dan nog hoop is, want dan wil God je nog bekeren. Hier wordt dus een drempel tot deze genade opgeworpen namelijk je ellendekennis. In combinatie met het zetten van de kennis en aanname van het werkverbond boven het genadeverbond krijg je een prima basis voor de vervloekte lijdelijkheid.

Ik krijg wel eens het gevoel dat er een naar verlossing smachtende mens, de toornende God, tot barmhartigheid kan brengen, om zo vanwege zijn ellendekennis, door Gods liefde voor een berouwvol zondaar, in het genadeverbond gebracht te worden. Aan iedereen die dit denkt: Dan zou er helemaal niemand zalig worden... En kijk daar! 20 avondmaalsgangers op een ledental van 2000 mensen. Mochten het komen te gebeuren dat er vandaag nog mensen zijn die geroert werden wegens de preek over zondag 4! Dat zij hun ellende onder ogen kregen en hun onvermogen om ooit met God verzoent te worden! Ai!, dat zij vanacht eens niet zouden kunnen slapen vanwege hun schuld! Dat zij schreeuwen om genade van God! Mocht dat ook eens met u gebeuren! beste (bejaarde) aanhoorder! Dan wil God (misschien, want de motivatie mag niet alleen gaan over helle-angst, maar moet een diep berouw zijn (waakt u voor de tekenen van een onoprechte zondaar! want die wil God niet aannemen en is eeuwig verdoemt!)) komen met zijn liefde en u zult genade ontvangen! ...(vandaar dat het 60 jaar duurt voor de gemiddelde (zelf?)bekering)

En dat er een zelfverantwoording ligt op de aanname van de genade kan niet genegeert worden, maar eigenlijk kan dat niet in combinatie van een God die de bekering moet (, maar niet zomaar wil) geven, dus wordt dat ondergeschoven aan de noodzaak van je kennis van je doodstaat.

[quote: waarbij het lijkt alsof dat de enige vraag in het leven is: nemen wij het aanbod van genade aan of niet?] Kunnen we nog iets anders doen? Het is om te janken zoals er met het begrip van "alleen uit genade" wordt gedraait en getrokken zodat het lijkt dat er nog dingen van ons mensen van node is, om het begrip "alleen uit genade" makkelijker geloofbaar te maken. Ik ben van mening dat het genadeverbond in de ger. gem., uit ongeloof jegens Gods liefde voor zondaren, vermenselijkt is en dat er een eigen, onbijbels, beeld van God is gemaakt.

Dus het ware genadeverbond is dat God je in dat verbond plaatst. (als onwetend kind gedoopt wordt! Lees je doopsformulier er maar eens op na!) God je ook de beloften van het verbond geeft en dat Hij je de wil en de kracht tot bekering WIL geven. Het enige wat jij nog moet doen is aannemen wat Hij je biedt. Alles uit een alles-omvattende genade... Alles alleen uit geloof.

God doet in het hele nieuwe testament Zijn best om de zekerheden van het geloof te geven: [Gelooft en gij zult leven], [Want dit is de wil Mijns Vaders dat een ieder die de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage], [Er is geschreven de profeten: en zij zullen ALLEN door God geleerd zijn. Een ieder die het van de Vader gehoort en geleerd heeft, komt tot Mij. Niet, dat iemand de Vader gezien heeft; Alleen die van God komt, de heeft de Vader gezien, Voorwaar, voorwaar ik zeg u: Wie gelooft, heeft het eeuwige leven.], God geeft ons het onze Vader om te bidden. Hij wil voor iedereen die dit bid een Vader zijn., [De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil dat sommigen verloren gaan, doch dat ALLEN tot bekering komen.] enz... enz... Het N.T. is er rijkelijk mee bestrooit.
Maar wat maakt de ger. gem. er van? Wantrouw de bijbel en zijn beloften? Je mocht nog wel eens een onbekeerde verbondsautomatist zijn! Dan zou je met een ingebeelde hemel naar de hel gaan! Vertel me eens...: Wanneer heeft God iemands geloof in Christus en Zijn beloften telleurgestelt? Is er iemand in de bijbel te vinden die tervergeefs God zocht omdat God Zich niet wilde laten vinden?

Vertel me waar geschreven staat dat Jezus van ons eist dat we eerst onze ellende moeten kennen voordat God de zondaren lief heeft?
Waar stelt Jezus (en de hele bijbel) het gebod van geloof en aanname NA het gebod van ellendekennis?
Zelfs de catechismus spuit eerst een vraag en antwoord met het heerlijke evangelie en dat nog voor de ellende.

[qoute: Ja, maar als ze de genade niet aanbieden, als ze de koning niet geloven zullen ze als nog geoordeeld worden. Ten eerste vanwege hun rebelse daden, daarbij komt nog (daarin gaat het voorbeeld in het Merg een beetje mank) de afwijzing van de genade.] Maar waardoor kunnen zij alleen geredt worden? Door de aanname van het genadeaanbod, maar niet hun kennis van hun rebelie. Jij zult zeggen dat ze het alleen aan zullen nemen als ze wisten dat ze het nodig hadden wegens hun ellende. Dat klopt. Zal er dan ooit iemand zijn die het evangelie wil aannemen omdat ie niet weet waarom ie het nodig heeft?

Luk. 10:13-15
Wee u, Chorazin, wee u, Bethsaida, want zo in Tyrus en Sidon de krachten geschied waren, die in u geschied zijn, zij zouden eertijds, in zak en as zittende, zich bekeerd hebben. Doch het zal Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in het oordeel, dan ulieden. En gij, Kapernaum, die tot den hemel toe verhoogd zijt, gij zult tot de hel toe nedergestoten worden.

Euh... Zijn wij niet Kapernaum? Wij hebben toch kennis van onze enige Redder? Het oordeel zal voor de ongelovige draagelijker zijn dan voor een onbekeerde! Je wordt misschien wel veroordeelt om je zonden, maar je kennis van het verlossende evangelie zal de straf zeer verzwaren als je je niet bekeert hebt. Spreekt de bijbel over "laat u bekeren" of spreekt de bijbel over "bekeert u(zelven)"? Wordt dit ons gezegt tot een onmogelijkheid? Nee, want God wil ons tenallentijde die kracht geven als wij hiervoor strijden en bidden.

[qoute: In het paradijs had de mensheid in Adam nog een vrije wil, door de val hebben we die echter verspeelt.] Wij zijn daarna geen robotten geworden. Wij zijn nog steeds verantwoordelijk voor al onze daden. En door de door God bewerkte eigen wil mogen wij ook geredt worden, door enkel en alleen het genadeverbond aan te nemen.

[qoute: God rechtvaardigt de mensen door hun geloof in Jezus Christus, hij spreekt allen vrij die geloven rom 3:22.
De zonde mag niet meer over u heersen, want u bent niet meer onderworpen aan de wet maar aan Gods goedheid rom 6:14.
Want de zonde betaalt een loon uit: de dood, maar God geeft een geschenk: het eeuwige leven in eenheid met Christus Jezus onze Heer. rom 6:23
zo kunnen we nu volbrengen wat de wet van ons eist: want we leiden geen leven meer zonder God, maar we levens volgens de Geest van God rom 8:4.

Als God tot iemand spreekt en hem geloof geeft, dan gaat dat zo ongelooflijk overweldigend!!!! Alleen mensen die via hun theologie en ballast an hun opvoeding tot geloof proberen te 'komen' die weten nooit zeker of ze in Jezus geloven. Iemand van buiten de kerk voelt direct Gods liefde.
Beetje meer aandacht voor de genade, niet verkeerd.]
Yep! Alleen uit genade!

[qoute: Gods liefde en genade krijgen pas zin en betekenis in he tlicht van onze zonde en ontrouw.]
Is het niet andersom? Als we geen liefdevolle Redder zouden hebben, waarom zouden we dan kijken naar onze zonden en ontrouw? Het heeft dan immers geen zin? Omdat we het eigendom zijn van onze Heiland Jezus Christus, heeft ellendekennis en berouw een betekenis gekregen.

[qoute: Bovendien is het geloof niet als een nieuwe wet ipv de Tien Geboden waarmee we de zaligheid kunnen verdienen. Dan hangt de zaligheid alsnog van ons af, en als het van de mens af moet hangen dan kan het nooit.] Is aannemen een aktieve vorm van zelfverzoening? Als iemand mij wil redden en ik laat mij redden door zijn hulp aan te nemen. Heb ik dan mijzelf geredt?

[qoute: Inderdaad een bewuste keuze. En als God het niet verhoedt, kiezen wij allemaal, hoofd voor hoofd net als Kaïn, tegen God. Egoïsten als we zijn. Oftewel, na de zondeval zit de zonde perdefinitie in de mens, tenzij God hem van geestelijk dood, geestelijk leven maakt. Dan wordt de 'oude mens' gekruisigd.]
Is het God Zijn schuld dat Kain zulke keuzes maakte? Om Gods wil is Kain verloren gegaan? Ook voor Kain was vergeving, maar hij nam het niet aan, terwijl hij heel goed wist dat ie schuldig was tegen God. Kent de satan ook niet zijn zonden en ellendestaat tegenover God?

Bekering is een moment, wedergeboorte een levenslange strijd. Zelfs de allerheiligsten hadden enkel een klein begin van de heiligheid die God van ons eist. Het laten afsterven van het oude vlees en het opstaan van het nieuwe vlees kost heel veel pijn en moeite. Werk daar aan. Zoek eerst het koninkrijk van God, de rest zal je bovendien geschonken worden. De belofte ligt er. Er is niets wat je kunt doen zodat je het meer gaat verdienen als nu. Neem het nu aan. Vraag God om een zegen over je verdere leven en ga leven als een bekeert mens: Het leven in en uit geloof en vertrouwen op onze Heiland, om zo in blijde verwondering je levenlang God te eren om deze onverdiende liefde. God zal je alles geven wat je van node hebt en dus ook die ellendekennis ter verdieping van Gods oneindige liefde voor jou.

HIJ IS JE VADER.

joris

Berichtdoor joris » 12 mei 2003 22:27

amen, brother kaw! wat een vuur!

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 08:32

Kaw schreef:Gods genade is totaal en alles omvattend:

Dat je geboren ben, dat je leeft, dat je gedoopt bent, onder de prediking opgroeit, de bijbel hebt, alles is genade.

Inderdaad het is onverdiende genade, alhoewel we door het geloof zalig worden en niet door onze doop opvoeding ed, maar dat zal je vast ook niet ontkennen.
Wij kunnen niets bij deze genade inbrengen en we kunnen deze genade ook niet forceren. Dat weet jullie in de ger. gem. ook. Maar ondertussen geloven jullie stiekum dat God jullie alleen genade wil geven als je het hebt verdient door je kennis van je ellende, want anders stelt die genade in jouwn beleving niet veel voor:
[Quote:
Beetje meer aandacht voor de genade, niet verkeerd.
Inderdaad, maar mag genade dan wel genade zijn? Bij jou stelt genade bitter weinig voor.]
Echt grof gewoon. Wie kent nou genade? Wie kent de liefde van God voor zondaars? Ben jij het? Ik zal je dit vertellen dat het God is die je je zonden laat ontdekken (en dat je uit je zelf nooit spijt van je zonden zult krijgen, maar alleen door de openbaring van Gods liefde en Zijn werk voor jou), dus dat is ook alleen genade. Wie God tot Christus brengt zal alles van God krijgen, ellendebezef, verlossing en ook de dankbaarheid. Geen van deze dingen kunnen we zelf volbrengen, er is niets wat we tot ons eigen behoudt kunnen doen. God geeft ons geen genade omwille van onze diepe zondebezef, dat is een leugen. Ik zal je vertellen dat je pas je ware natuur gaat zien door de bril van de wedergeboorte en je je ware ellendestaat voor ogen stelt, daarom is aanname van het evangelie het enige wat je moet doen. Er staat niet "Ondekt uw zonden, zo zult u verlost worden" maar "gelooft en u zult leven" en er staat "drink het levende water om niet".

Hier ligt volgens mij een stuk frustratie en onbegrip aan ten grondslag. Sorry, Kaw, ik kan het werkelijk niet anders zien. Je schrijft heel veel ware dingen. Onder andere dat alles van God komt en dat we niets tot ons eigen behoud kunnen doen. Ook geeft God ons geen genade omwille van ons zondenbesef, helemaal mee eens. Maar nogmaals, genade krijgt pas betekenis en zin als er schuld is. Ik ontken niet dat beiden zich verdiepen in de loop van het leven van een christen. Maar genade staat tegenover de zonden. Overigens heb ik deze woorden al meer genuanceerd tegenover Joris, omdat hij een en ander aanvulde. Je geeft me dus ook nog een keer niet correct weer. Geloven is vertrouwen op God, maar waarom zou ik op God vertrouwen als me niets ontbreekt? Als alles goed gaat (naar eigen inzicht). Nogmaals het aanbod van genade krijgt pas betekenis als we enig zicht hebben op ons zelf en op God. Zondebesef is dan niet iets we zelf moeten volbrengen, maar het zicht op Gods liefde geeft ook zondebesef dat werkt God zelf. Maar ik blijf wel vast houden dat genade betekenis krijgt tegenover menselijke zonde en ontrouw in welke mate dan ook.
De catechismus is niet bedoelt om ons van de ellende naar de verlossing te brengen, anders hadden ze vraag en antwoord 1 wel naar achteren geschoven. De catechismus probeert een totaalbeeld te geven over onze situatie, Gods liefde voor zondaren (geloofde Brakel daar wel in? later meer...) en onze dankbaarheid, en geeft eerst de mooiste belijdenis van het meest kostbare Werk wat er ooit is geweest namelijk: Dat ik (maar ook jij! want jij bent gedoopt dus mag jij dit ook ontdekken!) niet het eigendom ben van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus!

Een typische vrijgemaakte gedachte. Wat in de praktijk vaak tot verbondsautomatisme leidt. Maar los daarvan: wie het eigendom is van Christus dien zijn zijn zonden vergeven, mag ik vast blijven houden dat we door het geloof zalig worden en niet door de doop?
Waarom zou de catechismus dit zo vooraan zetten? Omdat dit de kern is van het evangelie! die aan allen gepreekt moet worden! Dat zij niet het eigendom van hunzelf zijn, maar van hun Heiland Jezus Christus!

Zie boven, zij die geloven gaan in in de rust, niet de gedoopten. Het ook wel verstandig om te beseffen dat de HC geen prediking is, maar een belijdenis en een troostboek voor de gelovigen.
Maar als God alleen je bekering wilt geven... Hoe kom je er dan aan als je er niets voor kan doen en God het je alleen kan geven?
Zowaar je gedoopt ben WIL God je de wil en de kracht tot bekering geven.
[De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen. 2 Petr. 3:9]

Inderdaad wil God niet dat er ook maar iemand verloren gaat. Toch gaan er mensen verloren, ondanks Gods wil in dezen. Ook gaan er gedoopten verloren. In de doop verzegelt God ons de belofte dat wie tot Hem komt die zal Hij niet uitwerpen, die zal Hij genade geven.
Onze geliefde Brakel vond dat ook te mooi om waar te zijn... Een God die de wereld zo liefheeft dat Hij de hele wereld Zijn genade aanbiedt? Dus maakte Brakel ervan dat hij op een 1 of andere manier het inzicht heeft mogen ontvangen dat "allen" niet allemaal is, maar allerlij. Dus dat God allerlij mensen wil bekeren.

Dat is op zich ook niet zo verwonderlijk, omdat de grondtekst dit ook schijnt te zeggen. Al is het eerste OOK waar!
Deze zelfde Brakel heeft het over "alleen uit genade" maar in een stukje over verbondstwijfel zegt Brakel dat als je een diep berouw hebt van je zonden en dat je een verlosser verlangt, dat er dan nog hoop is, want dan wil God je nog bekeren. Hier wordt dus een drempel tot deze genade opgeworpen namelijk je ellendekennis. In combinatie met het zetten van de kennis en aanname van het werkverbond boven het genadeverbond krijg je een prima basis voor de vervloekte lijdelijkheid.

Misschien moet je toch wat minder bevooroordeeld door lezen in Brakel. Berouw van zonden is een vrucht van het geloof en dientengevolge ook een kenmerk van het werk van God in een mens. Het verlangen van een zaligmaker is dat niet het hongeren en dorsten naar de gerechtigheid? Zegt Brakel dan niet gewoon de Schrift na: zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. (Matth. 5:6) God wil hen bekeren en zal het ook doen. Daar mogen we op vertrouwen (=geloven) en dat mogen we verwachten (=geloven)

Ik krijg wel eens het gevoel dat er een naar verlossing smachtende mens, de toornende God, tot barmhartigheid kan brengen, om zo vanwege zijn ellendekennis, door Gods liefde voor een berouwvol zondaar, in het genadeverbond gebracht te worden. Aan iedereen die dit denkt: Dan zou er helemaal niemand zalig worden... En kijk daar! 20 avondmaalsgangers op een ledental van 2000 mensen. Mochten het komen te gebeuren dat er vandaag nog mensen zijn die geroert werden wegens de preek over zondag 4! Dat zij hun ellende onder ogen kregen en hun onvermogen om ooit met God verzoent te worden! Ai!, dat zij vanacht eens niet zouden kunnen slapen vanwege hun schuld! Dat zij schreeuwen om genade van God! Mocht dat ook eens met u gebeuren! beste (bejaarde) aanhoorder! Dan wil God (misschien, want de motivatie mag niet alleen gaan over helle-angst, maar moet een diep berouw zijn (waakt u voor de tekenen van een onoprechte zondaar! want die wil God niet aannemen en is eeuwig verdoemt!)) komen met zijn liefde en u zult genade ontvangen! ...(vandaar dat het 60 jaar duurt voor de gemiddelde (zelf?)bekering)

Misschien moet je in het woordenboek opzoeken wat de woorden vruchten en voorwaarden betekenen.
En dat er een zelfverantwoording ligt op de aanname van de genade kan niet genegeert worden, maar eigenlijk kan dat niet in combinatie van een God die de bekering moet (, maar niet zomaar wil) geven, dus wordt dat ondergeschoven aan de noodzaak van je kennis van je doodstaat.

Ik geef toe dat er hier een spanningsveld bestaat en dat dit in de praktijk wel eens verkeerd uit kan pakken, toch is dit een karikatuur en een onjuiste en gechargeerde weergave van de werkelijkheid.
[quote: waarbij het lijkt alsof dat de enige vraag in het leven is: nemen wij het aanbod van genade aan of niet?] Kunnen we nog iets anders doen? Het is om te janken zoals er met het begrip van "alleen uit genade" wordt gedraait en getrokken zodat het lijkt dat er nog dingen van ons mensen van node is, om het begrip "alleen uit genade" makkelijker geloofbaar te maken. Ik ben van mening dat het genadeverbond in de ger. gem., uit ongeloof jegens Gods liefde voor zondaren, vermenselijkt is en dat er een eigen, onbijbels, beeld van God is gemaakt.

Dat moet je maar eens uitleggen.
Dus het ware genadeverbond is dat God je in dat verbond plaatst. (als onwetend kind gedoopt wordt! Lees je doopsformulier er maar eens op na!) God je ook de beloften van het verbond geeft en dat Hij je de wil en de kracht tot bekering WIL geven. Het enige wat jij nog moet doen is aannemen wat Hij je biedt. Alles uit een alles-omvattende genade... Alles alleen uit geloof.

Zie ook wat ik boven heb gezegd over doop. Daaraan toegevoegd: ik ben het helemaal met je eens dat God de beloften van het verbond geeft en dat Hij je de wil en de kracht tot bekering WIL geven, maar waarom zou ik het aannemen? De natuurlijke mens heeft het niet nodig. Of denkt het niet nodig te hebben. Als ik het moet aannemen zonder dat God mij overtuigd (en dat gaat samen, gelijktijdig! dus geen lijdelijkheid!) dat ik het nodig heb, dan zal ik dat nooit doen.
God doet in het hele nieuwe testament Zijn best om de zekerheden van het geloof te geven: [Gelooft en gij zult leven], [Want dit is de wil Mijns Vaders dat een ieder die de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage], [Er is geschreven de profeten: en zij zullen ALLEN door God geleerd zijn. Een ieder die het van de Vader gehoort en geleerd heeft, komt tot Mij. Niet, dat iemand de Vader gezien heeft; Alleen die van God komt, de heeft de Vader gezien, Voorwaar, voorwaar ik zeg u: Wie gelooft, heeft het eeuwige leven.], God geeft ons het onze Vader om te bidden. Hij wil voor iedereen die dit bid een Vader zijn., [De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil dat sommigen verloren gaan, doch dat ALLEN tot bekering komen.] enz... enz... Het N.T. is er rijkelijk mee bestrooit.

helemaal mee eens!
Maar wat maakt de ger. gem. er van? Wantrouw de bijbel en zijn beloften? Je mocht nog wel eens een onbekeerde verbondsautomatist zijn! Dan zou je met een ingebeelde hemel naar de hel gaan! Vertel me eens...: Wanneer heeft God iemands geloof in Christus en Zijn beloften telleurgestelt? Is er iemand in de bijbel te vinden die tervergeefs God zocht omdat God Zich niet wilde laten vinden?

Ook dit is een karikatuur en een verkeerde interpretatie die voorbijgaat aan het eigen arglistige hart. Jer. 17:9: Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het, wie zal het kennen? We moeten God niet wantrouwen maar onszelf. Al kennis gemaakt met je eigen arglistige hart?
Vertel me waar geschreven staat dat Jezus van ons eist dat we eerst onze ellende moeten kennen voordat God de zondaren lief heeft?
Waar stelt Jezus (en de hele bijbel) het gebod van geloof en aanname NA het gebod van ellendekennis?
Zelfs de catechismus spuit eerst een vraag en antwoord met het heerlijke evangelie en dat nog voor de ellende.

dat staat er niet.
[qoute: Ja, maar als ze de genade niet aanbieden, als ze de koning niet geloven zullen ze als nog geoordeeld worden. Ten eerste vanwege hun rebelse daden, daarbij komt nog (daarin gaat het voorbeeld in het Merg een beetje mank) de afwijzing van de genade.] Maar waardoor kunnen zij alleen geredt worden? Door de aanname van het genadeaanbod, maar niet hun kennis van hun rebelie. Jij zult zeggen dat ze het alleen aan zullen nemen als ze wisten dat ze het nodig hadden wegens hun ellende. Dat klopt. Zal er dan ooit iemand zijn die het evangelie wil aannemen omdat ie niet weet waarom ie het nodig heeft?

Het gaat hier om een voorbeeld uit Het Merg van het Evanglie van Edward Fisher (een aanrader voor jou, en dat meen ik). Het voorbeeld is bedoeld om te zeggen dat we het woord van koning kunne vertrouwen. Zo mogen we God vertrouwen dat Zijn beloften waar zijn. Verder vergelijkingen, zoals jij die nu wil toepassen gaan mank.

Luk. 10:13-15
Wee u, Chorazin, wee u, Bethsaida, want zo in Tyrus en Sidon de krachten geschied waren, die in u geschied zijn, zij zouden eertijds, in zak en as zittende, zich bekeerd hebben. Doch het zal Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in het oordeel, dan ulieden. En gij, Kapernaum, die tot den hemel toe verhoogd zijt, gij zult tot de hel toe nedergestoten worden.

Euh... Zijn wij niet Kapernaum? Wij hebben toch kennis van onze enige Redder? Het oordeel zal voor de ongelovige draagelijker zijn dan voor een onbekeerde! Je wordt misschien wel veroordeelt om je zonden, maar je kennis van het verlossende evangelie zal de straf zeer verzwaren als je je niet bekeert hebt. Spreekt de bijbel over "laat u bekeren" of spreekt de bijbel over "bekeert u(zelven)"? Wordt dit ons gezegt tot een onmogelijkheid? Nee, want God wil ons tenallentijde die kracht geven als wij hiervoor strijden en bidden.

Bekering is mogelijk in God kracht. Maar vanuit de mens zelf en alleen is het onmogelijk. De vetgedrukte woorden geven hier het eigenlijk onderwerp van deze discussie aan. :D We zijn dus wat afgedwaald. De verantwoordelijk tegenover het aanbod van genade ontken ik echt niet!
[qoute: In het paradijs had de mensheid in Adam nog een vrije wil, door de val hebben we die echter verspeelt.] Wij zijn daarna geen robotten geworden. Wij zijn nog steeds verantwoordelijk voor al onze daden. En door de door God bewerkte eigen wil mogen wij ook geredt worden, door enkel en alleen het genadeverbond aan te nemen.

Inderdaad als God de wil veranderd. Dat is wel wezenlijk hoor. We zijn ook volledig verantwoordelijk voor onze daden. We zijn geen robotten geworden maar vrijwillige dienstknechten van de satan, daar verandert ook de doop niets aan.
[qoute: God rechtvaardigt de mensen door hun geloof in Jezus Christus, hij spreekt allen vrij die geloven rom 3:22.
De zonde mag niet meer over u heersen, want u bent niet meer onderworpen aan de wet maar aan Gods goedheid rom 6:14.
Want de zonde betaalt een loon uit: de dood, maar God geeft een geschenk: het eeuwige leven in eenheid met Christus Jezus onze Heer. rom 6:23

mee eens
zo kunnen we nu volbrengen wat de wet van ons eist: want we leiden geen leven meer zonder God, maar we levens volgens de Geest van God rom 8:4.

Jezus heeft de wet volbracht en vanwege de toegerekende gerechtigheid hoeven wij niet bang te zijn voor de straf op de overtreding van Gods wet, niet dat we de wet niet meer hoeven te houden, maar de functie is veranderd. Ook wil ik het geloof geen wet noemen. Het is ook een gave. De definitie van het geloof volgens de korte catechismus van Westminster:
Het geloof in Jezus Christus is een zaligmakende genade waardoor wij Hem aannemen en op Hem rusten tot zaligheid, zoals Hij ons wordt aangeboden in het Evangelie. Een prachtige definitie waarin zowel het genade karakter (geloof als gave) naar voren komt als het werkzamen (aannemen en rusten).
Als God tot iemand spreekt en hem geloof geeft, dan gaat dat zo ongelooflijk overweldigend!!!! Alleen mensen die via hun theologie en ballast an hun opvoeding tot geloof proberen te 'komen' die weten nooit zeker of ze in Jezus geloven. Iemand van buiten de kerk voelt direct Gods liefde.
Beetje meer aandacht voor de genade, niet verkeerd.]
Yep! Alleen uit genade!

[qoute: Gods liefde en genade krijgen pas zin en betekenis in he tlicht van onze zonde en ontrouw.]
Is het niet andersom? Als we geen liefdevolle Redder zouden hebben, waarom zouden we dan kijken naar onze zonden en ontrouw? Het heeft dan immers geen zin? Omdat we het eigendom zijn van onze Heiland Jezus Christus, heeft ellendekennis en berouw een betekenis gekregen.

Nee, dat is niet andersom. Dat is ook strijdig met de betekenis van woorden als genade en zonde.
[qoute: Bovendien is het geloof niet als een nieuwe wet ipv de Tien Geboden waarmee we de zaligheid kunnen verdienen. Dan hangt de zaligheid alsnog van ons af, en als het van de mens af moet hangen dan kan het nooit.] Is aannemen een aktieve vorm van zelfverzoening? Als iemand mij wil redden en ik laat mij redden door zijn hulp aan te nemen. Heb ik dan mijzelf geredt?

[qoute: Inderdaad een bewuste keuze. En als God het niet verhoedt, kiezen wij allemaal, hoofd voor hoofd net als Kaïn, tegen God. Egoïsten als we zijn. Oftewel, na de zondeval zit de zonde perdefinitie in de mens, tenzij God hem van geestelijk dood, geestelijk leven maakt. Dan wordt de 'oude mens' gekruisigd.]
Is het God Zijn schuld dat Kain zulke keuzes maakte? Om Gods wil is Kain verloren gegaan? Ook voor Kain was vergeving, maar hij nam het niet aan, terwijl hij heel goed wist dat ie schuldig was tegen God. Kent de satan ook niet zijn zonden en ellendestaat tegenover God?

Ik geef God niet de schuld. Kaïn is zelf verantwoordelijk. Het is Kaïns onwil. Misschien toont dit voorbeeld wel juist de enorme hardnekkigheid van de mens, waarin duidelijk openbaar komt dat onze wil van God afgekeerd is, en zondekennis besef van ellende kan Kaïn er toch niet toe brengen God te geloven. Er ligt duidelijk een spanningsveld tussen menselijke verantwoordelijkheid en menselijke onmacht en onwil. Mag ik dat spanningsveld laten staan?
Bekering is een moment, wedergeboorte een levenslange strijd. Zelfs de allerheiligsten hadden enkel een klein begin van de heiligheid die God van ons eist. Het laten afsterven van het oude vlees en het opstaan van het nieuwe vlees kost heel veel pijn en moeite. Werk daar aan. Zoek eerst het koninkrijk van God, de rest zal je bovendien geschonken worden. De belofte ligt er. Er is niets wat je kunt doen zodat je het meer gaat verdienen als nu. Neem het nu aan. Vraag God om een zegen over je verdere leven en ga leven als een bekeert mens: Het leven in en uit geloof en vertrouwen op onze Heiland, om zo in blijde verwondering je levenlang God te eren om deze onverdiende liefde. God zal je alles geven wat je van node hebt en dus ook die ellendekennis ter verdieping van Gods oneindige liefde voor jou.

Mee eens.

HIJ IS JE VADER.

Hier ligt weer de vrijgemaakte verbondsvisie aan ten grondslag. Ik zou zeggen: HIJ WIL JE VADER ZIJN.

Maarten
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
kootje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 24 jan 2003 12:59
Locatie: Zeist (hoewel een Zeeuwsch harte)

Berichtdoor kootje » 13 mei 2003 10:22

Maar ik zei al: kan ongeloof dan nog wel de grootste zonde genoemd worden? Ik bedoel, als je de verantwoordelijkheid in de val legt?

Waarom niet, ik zie daar geen tegenstrijdigheid in. Als jij die wel ziet dan moet je maar eens zeggen waar 'em dat dan precies in zit.


Nou, wat is ongeloof? Het niet aannemen van de genade van God! Dus als dat de grootste zonde is, ligt daar dus ook de grootste verantwoordelijkheid.

Verder vind ik het punt slechts in die zin relevant, wat volgens mij ook de saambinder bedoelt, dat de prediking een prediking is van zonde en genade. Gevallen mensen die genade aangeboden krijgen. Dus enerzijds de volle nadruk op de staat van de mens, anderzijds de volle nadruk op de genade van God. De noodzakelijkheid van genade is belangrijk om aan te wijzen. Als ik niet weet waarom ik genade nodig heb dan is die genade me ook niet zoveel waard. In die zin is de kritiek vanuit de Saambinder en ook van Dennis, niet geheel onterecht. Je moet alleen niet vergeten dat er altijd sprake is van een actie-reactie relatie. Als ik dit benadruk dan benadruk jij dat. Maar dat zegt niet direct dat we dan allebei eenzijdig zijn.


Ik ben het met je eens dat de prediking een prediking van zonde en genade is. In die volgorde! Anders heeft genade idd geen betekenis. Maar mag je schuld prediken zonder genade? Mijns inziens toch echt niet. En daar gaat het nou iedere keer fout. Eerst moeten we onze schuld maar eens gaan inzien en dan komt dat Evangelie later wel.

Gods trouw in het aanbieden van de genade wordt meer verheerlijkt wanneer die genade staat tegenover een ontrouw en in de zonde dode mens, dan wanneer die genade staat tegenover een of ander abstract zondebegrip.


Helemaal met je eens! Maar moet je wachten tot je het een en ander voelt, beleeft, etc.? Nee dus! Het is eenvoudig de praktijk, de weg waarlangs. Dus hoef je je nooit af te vragen of je het Evangelie mag aannemen als een getrouw woord en alle aanneming waardig!

Beetje meer aandacht voor de genade, niet verkeerd.
Inderdaad, maar mag genade dan wel genade zijn? Bij jou stelt genade bitter weinig voor.]
Echt grof gewoon. Wie kent nou genade? Wie kent de liefde van God voor zondaars? Ben jij het? Ik zal je dit vertellen dat het God is die je je zonden laat ontdekken (en dat je uit je zelf nooit spijt van je zonden zult krijgen, maar alleen door de openbaring van Gods liefde en Zijn werk voor jou), dus dat is ook alleen genade. Wie God tot Christus brengt zal alles van God krijgen, ellendebezef, verlossing en ook de dankbaarheid. Geen van deze dingen kunnen we zelf volbrengen, er is niets wat we tot ons eigen behoudt kunnen doen. God geeft ons geen genade omwille van onze diepe zondebezef, dat is een leugen. Ik zal je vertellen dat je pas je ware natuur gaat zien door de bril van de wedergeboorte en je je ware ellendestaat voor ogen stelt, daarom is aanname van het evangelie het enige wat je moet doen. Er staat niet "Ondekt uw zonden, zo zult u verlost worden" maar "gelooft en u zult leven" en er staat "drink het levende water om niet".


Wat is genade? Dat is toch vergeving? Vergeving is alleen mogelijk als er schuld is. Als je nu geen schuld voelt/beleeft, zul je ook niet naar God zoeken! God is echter altijd gewillig je te ontvangen, met of, ware het mogelijk, zonder zondebesef. Dus is het afvragen of je het Evangelieaanbod MAG aannemen het ongeloof zelf! Een andere vraag is: 'Neem ik het wel echt aan, doe ik het met het hart, of is het een verstandelijke aanmatiging?' Is dit ongeloof? Ik denk van niet.

Groet,
Ko

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 10:35

kootje schreef:Nou, wat is ongeloof? Het niet aannemen van de genade van God! Dus als dat de grootste zonde is, ligt daar dus ook de grootste verantwoordelijkheid.

Ik zal iets meer proberen duidelijk te maken wat ik bedoel. Nogmaals het is geen belangrijk punt, verre van dat, maar m.i. wel waar. In de eerste plaats ben je zondaar. en in de tweede plaats doe je zonde. Dat zijn twee verschillende dingen. We doen zonde, omdat we zondaar zijn. Het zonde doen komt dus voort uit het zondaar zijn. Niet alleen de dadelijke zonde is ons tot schuld, maar ook veelmeer het zondaar zijn waaruit de dadelijke zonde voortvloeit. Het zondaar zijn is een gevolg van de zondeval en is dan dus de verantwoordelijkheid tov de schepping.


Ik ben het met je eens dat de prediking een prediking van zonde en genade is. In die volgorde! Anders heeft genade idd geen betekenis. Maar mag je schuld prediken zonder genade? Mijns inziens toch echt niet. En daar gaat het nou iedere keer fout. Eerst moeten we onze schuld maar eens gaan inzien en dan komt dat Evangelie later wel.

Daar heb je helemaal gelijk in, dat heb ik ook nooit ontkend. Je haalt van alles door elkaar.
Helemaal met je eens! Maar moet je wachten tot je het een en ander voelt, beleeft, etc.? Nee dus! Het is eenvoudig de praktijk, de weg waarlangs. Dus hoef je je nooit af te vragen of je het Evangelie mag aannemen als een getrouw woord en alle aanneming waardig!

Daar heb je weer helemaal gelijk in.

Wat is genade? Dat is toch vergeving? Vergeving is alleen mogelijk als er schuld is. Als je nu geen schuld voelt/beleeft, zul je ook niet naar God zoeken! God is echter altijd gewillig je te ontvangen, met of, ware het mogelijk, zonder zondebesef. Dus is het afvragen of je het Evangelieaanbod MAG aannemen het ongeloof zelf! Een andere vraag is: 'Neem ik het wel echt aan, doe ik het met het hart, of is het een verstandelijke aanmatiging?' Is dit ongeloof? Ik denk van niet.

Aangaande het vergedrukte ben je duidelijk van mening veranderd... :D
Groet,
Ko

Groet,

Maarten
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
kootje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 24 jan 2003 12:59
Locatie: Zeist (hoewel een Zeeuwsch harte)

Berichtdoor kootje » 13 mei 2003 10:52

Ik zal iets meer proberen duidelijk te maken wat ik bedoel. Nogmaals het is geen belangrijk punt, verre van dat, maar m.i. wel waar. In de eerste plaats ben je zondaar. en in de tweede plaats doe je zonde. Dat zijn twee verschillende dingen. We doen zonde, omdat we zondaar zijn. Het zonde doen komt dus voort uit het zondaar zijn. Niet alleen de dadelijke zonde is ons tot schuld, maar ook veelmeer het zondaar zijn waaruit de dadelijke zonde voortvloeit. Het zondaar zijn is een gevolg van de zondeval en is dan dus de verantwoordelijkheid tov de schepping.


Als ik verloren ga, is dat niet vanwege Adams zonde, niet vanwege mijn rebel zijn, maar omdat ik zonodig rebel wilde blijven. Als ik straks in de hel kom, zal ik me niet op m'n tong bijten dat ik zonodig rebel ben geworden, maar omdat ik rebel gebleven ben, terwijl de reddende hand van het Evangelie zo ontzettend dichtbij kwam. Dat ik die reddende hand niet aangrijp wegens mijn zondaar zijn, is geen excuus! Dus de grootste verantwoordelijkheid ligt in het Evangelieaanbod.
Maar op zich heb je gelijk dat het op zich niet heel belangrijk is.

Daar heb je helemaal gelijk in, dat heb ik ook nooit ontkend. Je haalt van alles door elkaar.


Altijd al een chaoot geweest. :mrgreen:

Aangaande het vergedrukte ben je duidelijk van mening veranderd...


Yep. :wink: Hoewel ik het nog steeds een heel lastig punt vind!

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 10:57

kootje schreef:Dus de grootste verantwoordelijkheid ligt in het Evangelieaanbod. Maar op zich heb je gelijk dat het op zich niet heel belangrijk is.
hmm, we praten lekker langs elkaar heen. Je begrijpt nog steeds niet wat ik bedoel. Het onderscheid tussen zijn en doen is wezenlijk in dit verband. Hoewel we voor beiden verantwoordelijk zijn en we aan beiden schuld hebben.
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
kootje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 24 jan 2003 12:59
Locatie: Zeist (hoewel een Zeeuwsch harte)

Berichtdoor kootje » 13 mei 2003 11:03

Maarten schreef:
kootje schreef:Dus de grootste verantwoordelijkheid ligt in het Evangelieaanbod. Maar op zich heb je gelijk dat het op zich niet heel belangrijk is.
hmm, we praten lekker langs elkaar heen. Je begrijpt nog steeds niet wat ik bedoel. Het onderscheid tussen zijn en doen is wezenlijk in dit verband. Hoewel we voor beiden verantwoordelijk zijn en we aan beiden schuld hebben.


Ik snap wel wat je bedoelt! :mrgreen: Hoe kun je wat aan het zondaar zijn doen? Door het Evangelieaanbod aan te nemen! Doe je dat van jezelf? Nee, omdat je zondaar bent! Zo blijf je eeuwig een cirkeltje trekken!

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 11:05


Ik snap wel wat je bedoelt! :mrgreen: Hoe kun je wat aan het zondaar zijn doen? Door het Evangelieaanbod aan te nemen! Doe je dat van jezelf? Nee, omdat je zondaar bent! Zo blijf je eeuwig een cirkeltje trekken!
De vraag is niet hoe je wat aan het zondaar zijn kunt doen, maar hoe het zondaar zijn ontstaan is! en dan zijn we waar we wezen moeten. :mrgreen:
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
kootje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 24 jan 2003 12:59
Locatie: Zeist (hoewel een Zeeuwsch harte)

Berichtdoor kootje » 13 mei 2003 11:12

Maarten schreef:

Ik snap wel wat je bedoelt! :mrgreen: Hoe kun je wat aan het zondaar zijn doen? Door het Evangelieaanbod aan te nemen! Doe je dat van jezelf? Nee, omdat je zondaar bent! Zo blijf je eeuwig een cirkeltje trekken!
De vraag is niet hoe je wat aan het zondaar zijn kunt doen, maar hoe het zondaar zijn ontstaan is! en dan zijn we waar we wezen moeten. :mrgreen:


Dat vind ik een moeilijk punt. Wij waren toch niet actief betrokken bij de val? We werden als rebel geboren. Toch is God niet onrechtvaardig. Vergelijk het met een oorlog: kunnen de burgers er wat aan doen als een koning beslist een oorlog te beginnen?
God belooft (o.a. in Ez. 18) dat als we niet in Adams zonde blijven volharden, we genade krijgen.

joris

Berichtdoor joris » 13 mei 2003 11:15

Maarten,

lees eens 1 johannes door!

julie staan helemaal niet ver van elkaar hoor.
volgens mij zeggen jullie steeds hetzelfde.

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 11:16

kootje schreef:Dat vind ik een moeilijk punt. Wij waren toch niet actief betrokken bij de val? We werden als rebel geboren.

Je moet het voorbeeld van het Merg hier echt loslaten. Dat wil alleen duidelijk maken dat God doet wat Hij zegt! In Adam hebben wij gezondigd en waren we actief bij de val betrokken. Hoe dat precies zit weet ik niet, maar wel dat we er volgens Paulus schuld aan hebben/verantwoordelijk voor zijn en dat is in dit verband belangrijk.
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 13 mei 2003 11:19

joris schreef:Maarten,

lees eens 1 johannes door!

julie staan helemaal niet ver van elkaar hoor.
volgens mij zeggen jullie steeds hetzelfde.

We staan inderdaad niet ver van elkaar.
The one thing you can give and still keep is your word.

joris

Berichtdoor joris » 13 mei 2003 11:21

Maarten schreef:
joris schreef:Maarten,

lees eens 1 johannes door!

julie staan helemaal niet ver van elkaar hoor.
volgens mij zeggen jullie steeds hetzelfde.

We staan inderdaad niet ver van elkaar.


tip: schrijf allebei eens op waar je het over eens bent samen. En vraag daarna wat je precies bedoeld met de woorden die je gebruikt als je het over de verschillen hebt.

Gebruikersavatar
kootje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 24 jan 2003 12:59
Locatie: Zeist (hoewel een Zeeuwsch harte)

Berichtdoor kootje » 13 mei 2003 11:26

Misschien is het nuttig om naar Salomon Stoddard hier te luisteren. In zijn 'LEIDSMAN TOT CHRISTUS' (OF BESTURINGEN HOE MEN ZIELEN MOET LEIDEN, DIE WERKZAAM ZIJN OM BEKEERD TE WORDEN) schrijft hij het volgende:


Werpt hij tegen, dat de zonde van Adam hem is toegerekend en hij daardoor van de oorspronkelijke heiligheid beroofd is, terwijl hij er persoonlijk niets in gedaan heeft en er ook zijn toestemming niet aan gegeven heeft.

Dan kan men hem zeggen:
(1) Dat mensen in veel gevallen macht hebben een ander aan te wijzen, om hen te vertegenwoordigen, en dat zij dientengevolge moeten staan of vallen overeenkomstig het gedrag van hun vertegenwoordigers. Ja, mensen hebben macht vertegenwoordigers voor anderen aan te stellen; dit komt dikwijls voor in burgerlijke zaken, en zou dan God, die meer macht over de mensen heeft, dan zij over elkander hebben, niet iemand mogen aanstellen, om hen te vertegenwoordigen en voor hen te handelen, zodat zij overeenkomstig zijn gedrag zullen staan of vallen?
(2) Dat dit een rechte weg was en zeer waarschijnlijk ten goede voor het menselijk geslacht. Volgens deze weg was er wel zoveel hoop, als dat elk mens voor eigen verantwoording kwam te staan. Er was minder waarschijnlijkheid, dat het ganse nageslacht van Adam zou blijven staan, dan dat hij zou blijven staan, wanneer men slechts aanmerkt de persoonlijke hoedanigheden van Adam, die zeker groter waren, dan die van zijn zaad zouden geweest zijn in hun jeugd, behalve nog dat Adam onder een uitermate grote verplichting lag, wegens de zeer grote verantwoordelijkheid welke hij droeg; de zaligheid van zijn ganse nageslacht toch hing van zijn gedrag af. Adam had niet alleen zorg te dragen voor zijn eigen ziel, maar hem waren miljoenen zielen toevertrouwd, die uit hem zouden voortkomen en het was waarschijnlijk dat de overweging daarvan hem zorgvuldiger zou doen zijn om Gods verbond te houden.

Zeer waarschijnlijk is Maarten het hier niet mee eens?


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten