Mapleleaf schreef:Het afdwalen zit 'm niet in snelheid of ritme. Als je met je hart en ziel zingt en de Heere het geeft, dan zing je tot Gods eer en tot versterking, bemoediging of juist bestraffing van je eigen.
Ongeacht snelheid of ritme!?!?!
Ik ben geneigd je gelijk te geven, maar ik vind niet dat ik overdrijf wanneer ik wijs op het gevaar van gedachtenloos zingen als het tempo zo laag ligt.
Vergeet daarbij niet dat juist in de kerken waar men niet-ritmisch en langzaam zingt, het psalmboekje vaak erg dun is. Men hééft 150 psalmen, maar men zingt er slechts 40 of daaromtrent. En daarvan nog heel selectief bepaalde "versjes". Juist omdat iedereen die versjes wel uit het hoofd kan meezingen [op zich een waardevol iets, begrijp me goed!], is het gevaar van sleurmatig, gedachtenloos zingen toch echt groot.
Mapleleaf schreef:Te snel zingen is wel ongepast en geeft ook geen ruimte voor een eerbiedige invulling.
Dit schreef je eerder vandaag. Toen stelde je dus dat te snel zingen ongepast is. Maar nu zeg je dat 't hem niet zit in snelheid of ritme. Een béétje tegenstrijdig is dat wel.
Ik heb je gevraagd wat "eerbiedige invulling" is. Die vraag staat nog open. En dat is wel een belangrijke vraag. Mensen als Caprice blijven immers roepen dat je bij langzaam zingen beter kunt nadenken over de inhoud. Jij hebt 't over een "eerbiedige invulling": misschien bedoel je wel hetzelfde als Caprice, hopelijk zonder alle negatieve waardeoordelen over mensen die anders zingen dan hij...
Maar je stelt nu ook (m.i. terecht) dat het 'm niet zit in snel of langzaam, in ritmisch of niet-ritmisch. Ik zou graag willen dat je dàt nog eens herhaalde tegen Caprice en alle anderen die (relatief) snel en ritmisch zingen zo gemakkelijk bestempelen als symptomen van schijngeloof, als kenmerk van mensen die het niet te doen is om de Gunst maar om de kunst, van mensen die de verkeerde dingen belangrijk vinden - enzovoort....
O ja: als je nou denkt "tjongejonge, die SDG is toch wel een fanatiek voorstander van snel en ritmisch zingen, zeg!": dan heb je 't mis! Ik heb bijna m'n hele leven niet-ritmisch gezongen, en zolang het op een behoorlijk manier gebeurt heb ik daar geen enkele moeite mee.
Maar ik vind het vreselijk als mensen die langzame manier van zingen (gepaard met een stroperige manier van orgelspelen) gaan hanteren als een schibbolet, als een "kenmerk van het ware". Dàn haak ik af!
Traditie, folklore, het kunnen allemaal argumenten zijn om oude gewoonten vast te houden, maar -alsjeblieft!!!- bespaar me de argumenten waarbij tempo en ritmisch/niet-ritmisch worden gehanteerd als meetlat om daaraan de rechtzinnigheid en de godvruchtigheid te toetsen!