Dat is twee zielen een gedachte dat zeg je als je het zelfde denkt of zegt op een bepaald moment.
Ach het is niet zo heel erg interesant, maar ik beschouw dit nummer (van Sonata Arctica org. Vanishing Point) als mijn lijflied en is naar mijn hart geschreven. Je mist iets heel erg maar je negeerd die emoties en verplaatst ze in je hoofd naar een andere persoon (met een echte naam, of bijvoorbeeld praten op de manier van: 'dat was toen, vroeger') waardoor het lijkt dat de persoon die jij 'nu' bent een andere is dan de persoon die je 'toen' was.
Het is gewoon heel raar, je verliest iemand in je naabijheid wat je een extreme schok krijgt, om je zelf te beschermen kies je er ongewild/onbewust voor om de emoties binnen de muren van je hersenen te houden en die emoties niet naar buiten wil laten komen, dat kan je verschuren maar ook heel goed werken
)
