De bijbel onfeilbaar?

[Nathanael]

Jij hanteert een ander uitgangspunt dan ik. Jij gaat uit van het principe: het is letterlijk tenzij het tegendeel bewezen is. Ik stel daartegenover dat je niet op voorhand moet zeggen of een bijbelgedeelte al dan niet feitelijke informatie wil doorgeven.

Zo gaan we toch ook niet om met andere teksten, bijvoorbeeld een boek dat je in de winkel koopt? Natuurlijk stellen we wel onbewust vast of een tekst bijv. historisch of letterlijk bedoeld is. Zou een bijbellezer dan eerst ff langs de taalkundige moeten om het genre te laten vast stellen?

Ik ben niet tegen het genre vaststellen (kan heel nuttig zijn!), maar ik zie toch wel een aantal forse haken en ogen.

De boeken van Mozes dringen bij mij zich onmiskenbaar op als verhalen-boeken (lees: geschiedenissen) op, met daarin ook wetten en liederen.

Maar laat ik een andere vraag stellen:
Wat zijn de criteria om een boek als geschiedkundig vast te stellen?

[Klaas]

Klopt, maar toch zijn er nog zat onderwerpen die deze bepaling wel vereisen. Ik persoonlijk verwerp de chaos-maakt-leven-theorie vanwege het letterlijk nemen van Genesis 1. Aan de andere kant kies jij er voor om deze tekst niet letterlijk te nemen. Er worden dus toch duidelijke keuzes gemaakt over het al dan niet letterlijk nemen.

Dat soort keuzes moeten we naar eer en geweten maken. Ik geef alleen aan dat het verstaan van de bijbel ten diepste niet afhangt van die keuzes. Ik ben van mening dat we, of we Gen. 1 nou als historie zien of niet, we t.a.v. ons Godsbeeld, mensbeeld en andere geestelijke zaken niet tot heel andere conclusies komen. Alleen als we het hebben over natuurkundige en historische zaken komen we tot andere conclusies, maar dat vind ik niet echt erg. Je kunt dan ook heel goed Gen. 1 niet als historie zien en toch op basis van dat bijbelgedeelte de 'chaos-maakt-leven-theorie' afwijzen.

Maar (als ik je even als onorthodox mag omschrijven) gaan onorthodoxen niet gemakshalve uit van symboliek, in plaats van de letterlijkheid, wanneer bijvoorbeeld de context van het geschreven stuk juist aanleiding zou geven om het letterlijk te nemen, enkel omwille van de hedendaagse inzichten op bepaalde punten?

Allereerst geloof ik niet dat zij die methode 2 hanteren tegenwoordig orthodox genoemd worden. Onfeilbaarheid is tegenwoordig voorwaarde voor orthodoxie. Maar dat terzijde.

Ik denk niet dat er sprake is van gemakzucht. Het gaat om een principiele keuze die je maakt. Op het moment dat je het standpunt inneemt dat de bijbel niet per definitie natuurkundige en historisch juiste informatie doorgeeft dan is het feit dat de wetenschap ons verstaan van de bijbel in een andere richting duwt geen noodoplossing of een kwestie van gemak, maar simpelweg een principiele mogelijkheid.

In Openbaringen wordt duidelijk vermeld dat het hier om visioenen gaat, terwijl Genesis zich laat lezen als een geschiedenisgeschrift. Orthodoxen nemen dan ook de gedeelten letterlijk die niet zo makkelijk te geloven zijn, omdat de omgeving van de tekst daar aanleiding toe geeft. De bijbel vertelt daar geen droom, visioen of gelijkenis, maar geschiedenis. Het is door de eeuwen altijd als geschiedenis beschouwt en nu wanneer het wetenschappelijk gezien niet rond te breien blijkt te zijn, is het bedoeld geweest als symboliek?

Allereerst zijn er in Gen. 1 ook voldoende aanwijzingen in de tekst zelf te vinden die doen veronderstellen dat het eerder om poezie gaat dan om geschiedenis. In het vervolg van het begin van Gen. komen veel elementen voor die mythisch aandoen en in die zin reden zouden kunnen zijn om deze verhalen als zodanig te beschouwen.

Daarnaast zegt het feit dat men het altijd als geschiedenis gezien heeft niet zo veel. Een platte aarde, gefundeerd op kolommen met eronder een soort zee werd ook eeuwenlang gezien als een feitelijk correcte weergave van de feiten.

maar aan de andere kant doet het toch vrij expliciete uitspraken over een aantal geschiedenis- en natuurkundige zaken. Ik geloof voor geen meter dat we die dan maar af moeten doen als symbolisch o.i.d.

Ik zeg toch ook niet dat we alles af moeten doen als symbolisch?

Waarom gaf God ons in de bijbel niet wat les in de natuurkunde? Dat had Hij toch makkelijk kunnen doen als schepper?

Misschien omdat je natuurwetenschappen niet als gegeven kunt droppen? De nauurwetenschap ontwikkelt zich op een bijna organische manier. Wat moet je met Einstein zonder kennis van Newton?

Klaas

[Klaas]

Zo gaan we toch ook niet om met andere teksten, bijvoorbeeld een boek dat je in de winkel koopt? Natuurlijk stellen we wel onbewust vast of een tekst bijv. historisch of letterlijk bedoeld is. Zou een bijbellezer dan eerst ff langs de taalkundige moeten om het genre te laten vast stellen?

Als we een boek in de winkel kopen dan weten we over het algemeen wel wat voor boek dat is. Als we dat niet weten is het toch wel erg handig om even uit te zoeken. Een boek als "Hoe God verdween uit Jorwerd" lijkt sprekend geschiedenis. Maar is het dat wel?

De boeken van Mozes dringen bij mij zich onmiskenbaar op als verhalen-boeken (lees: geschiedenissen) op, met daarin ook wetten en liederen.

Zoals gezegd gaat er ook niet iets vreselijk mis al je ze leest als geschiedenis (mits je het daar niet toe beperkt). Waar je je wel rekenschap van moet afleggen is dat de criteria voor het schrijven van historie nu nogal verschillen van die van zo'n 3000 jaar geleden. Tot voor de Verlichting werden feiten niet simpelweg beschreven omdat ze feiten waren, maar omdat deze feiten (voor de schrijver) een betekenis hadden. Het kon dan ook gebeuren dat de letterlijke feiten aangepast werden om in dienst te staan van de betekenis. Tegenwoordig mag een boek alleen geschiedkundig heten als het de kille feiten behandeld. Toch had de schrijver ook in het eerste geval wel degelijk de intentie om een geschiedkundig boek te schrijven.

Klaas

[Nathanael]

Ik ben van mening dat we, of we Gen. 1 nou als historie zien of niet, we t.a.v. ons Godsbeeld, mensbeeld en andere geestelijke zaken niet tot heel andere conclusies komen

Ik ben bang dat je wel tot andere conclusies komt. Als God niet de wereld heeft geschapen, waarom is wil Hij dan Koning over ons zijn? Zelfs als je zegt dat God de wereld bijv. door evolutie heeft geschapen, heb je dit probleem: want de bijbel zegt niet dat de wereld door evolutie is geschapen, dus op grond van de Bijbel kan ik dus niets met dat idee, en dus kan ik er ook niets uit afleiden.

Allereerst zijn er in Gen. 1 ook voldoende aanwijzingen in de tekst zelf te vinden die doen veronderstellen dat het eerder om poezie gaat dan om geschiedenis.

(I)Welke aanwijzingen gaat het om? (II) Wat hebben deze aanwijzingen voor invloed om de betekenis van de woorden?

"Graag Adolf is gebleven
In Friesland in de slag
Zijn ziel in 't eeuwig leven
Verwacht de jongste dag."
(III) Waar komt dit vandaan? (beantwoord u deze vraag goed, dan wint u een reis naar de zuidpool; beatnwoord u alle vragen uit alle ander fora ook goed, wint u ook de reis terug)
(IV) Is dit letterlijk bedoeld? Of is het een gedicht? Of is dit een false tegenstelling? Nog preciezer, wat zegt de stijl over de betekenis? Dat zou ik wel een willen weten.

[Kaw]

Klopt, maar toch zijn er nog zat onderwerpen die deze bepaling wel vereisen. Ik persoonlijk verwerp de chaos-maakt-leven-theorie vanwege het letterlijk nemen van Genesis 1. Aan de andere kant kies jij er voor om deze tekst niet letterlijk te nemen. Er worden dus toch duidelijke keuzes gemaakt over het al dan niet letterlijk nemen.

Dat soort keuzes moeten we naar eer en geweten maken. Ik geef alleen aan dat het verstaan van de bijbel ten diepste niet afhangt van die keuzes. Ik ben van mening dat we, of we Gen. 1 nou als historie zien of niet, we t.a.v. ons Godsbeeld, mensbeeld en andere geestelijke zaken niet tot heel andere conclusies komen. Alleen als we het hebben over natuurkundige en historische zaken komen we tot andere conclusies, maar dat vind ik niet echt erg. Je kunt dan ook heel goed Gen. 1 niet als historie zien en toch op basis van dat bijbelgedeelte de 'chaos-maakt-leven-theorie' afwijzen.

1. Maar waarom zou je gen. 1 willen verwerpen als letterlijk, wanneer je het niet gaat om de acceptatie van de huidige wetenschappelijke inzichten?
2. Ik weet niet of je beeld van God dan onveranderd blijft. Ik vind een God die alles in 6 dagen maakte toch heel anders dan een God die alles maar op zijn beloop liet gaan. Bovendien zou de bijbel voor mij veranderen. Dan kan ik niet voor 100% mijn vertrouwen op de bijbel zetten, wanneer ik iets lees zoals het er staat.

Maar (als ik je even als onorthodox mag omschrijven) gaan onorthodoxen niet gemakshalve uit van symboliek, in plaats van de letterlijkheid, wanneer bijvoorbeeld de context van het geschreven stuk juist aanleiding zou geven om het letterlijk te nemen, enkel omwille van de hedendaagse inzichten op bepaalde punten?

Allereerst geloof ik niet dat zij die methode 2 hanteren tegenwoordig orthodox genoemd worden. Onfeilbaarheid is tegenwoordig voorwaarde voor orthodoxie. Maar dat terzijde.

Ik noem ze ook niet orthodox, maar onorthodox.

Ik denk niet dat er sprake is van gemakzucht. Het gaat om een principiele keuze die je maakt. Op het moment dat je het standpunt inneemt dat de bijbel niet per definitie natuurkundige en historisch juiste informatie doorgeeft dan is het feit dat de wetenschap ons verstaan van de bijbel in een andere richting duwt geen noodoplossing of een kwestie van gemak, maar simpelweg een principiele mogelijkheid.

Toch is het een principiele keuze die wel lekker gemakkelijk is en naar mijn mening dan ook graag omarmt wordt.

In Openbaringen wordt duidelijk vermeld dat het hier om visioenen gaat, terwijl Genesis zich laat lezen als een geschiedenisgeschrift. Orthodoxen nemen dan ook de gedeelten letterlijk die niet zo makkelijk te geloven zijn, omdat de omgeving van de tekst daar aanleiding toe geeft. De bijbel vertelt daar geen droom, visioen of gelijkenis, maar geschiedenis. Het is door de eeuwen altijd als geschiedenis beschouwt en nu wanneer het wetenschappelijk gezien niet rond te breien blijkt te zijn, is het bedoeld geweest als symboliek?

Allereerst zijn er in Gen. 1 ook voldoende aanwijzingen in de tekst zelf te vinden die doen veronderstellen dat het eerder om poezie gaat dan om geschiedenis. In het vervolg van het begin van Gen. komen veel elementen voor die mythisch aandoen en in die zin reden zouden kunnen zijn om deze verhalen als zodanig te beschouwen.

Nou, als er verhalen zijn die mythisch overkomen, dan is dat bijv. ook Simson en Jona. Ik vind dat geen reden geldige reden en het is iets wat je zeker niet eenduidig kunt toepassen. Bovendien komt gen. 1 voor mij helemaal niet mythisch over. Dat komt pas mythisch over wanneer je het zo leest of wil lezen.

Daarnaast zegt het feit dat men het altijd als geschiedenis gezien heeft niet zo veel. Een platte aarde, gefundeerd op kolommen met eronder een soort zee werd ook eeuwenlang gezien als een feitelijk correcte weergave van de feiten.

Dat is appels met peren vergelijken. We hebben het hier over tekstinterpretatie en over een wereldbeeld.

Ik heb wel moeite met het idee om het dan maar af te doen als mythisch, wanneer iets niet correct blijkt te zijn. Einstein bleek op sommige punten fout te zitten met zijn onzichtbare materie die bepaalde verschijnselen in de zwaartekracht moest verklaren. Daarmee werd zijn hypothese geen mythe, maar fout. Nu blijkt grappig genoeg dat dit eigenlijk Einsteins meest vergaande geniale inzicht was van allemaal en dat hij zeer waarschijnlijk gelijk had. Nu is de mythe geen waarheid geworden, maar de status van de hypothese is gewoon van fout naar goed gegaan.
Dat wil ik ook toepassen bij de bijbel. Natuurlijk kun je soms zeggen dat God in mensentaal sprak zoals de wet waar Hij het toenmalige wereldbeeld gebruikte om aan te duiden dat iets echt overal niet mocht. Maar de schepping is in mijn ogen wezenlijk anders. God geeft daar aan dat Hij alles in 6 dagen heeft gemaakt. Dat maar opvatten als mythe is gewoon draaierij. Daar staat in 6 dagen, dus de wereld is in 6 dagen geschapen of de bijbel zit gewoon fout.

Het overige is een andere discussie. Je opmerkingen waren terecht en ik wil daar niet verder op ingaan.

Gr.
Kaw.

[Klaas]

Ik ben bang dat je wel tot andere conclusies komt. Als God niet de wereld heeft geschapen, waarom is wil Hij dan Koning over ons zijn? Zelfs als je zegt dat God de wereld bijv. door evolutie heeft geschapen, heb je dit probleem: want de bijbel zegt niet dat de wereld door evolutie is geschapen, dus op grond van de Bijbel kan ik dus niets met dat idee, en dus kan ik er ook niets uit afleiden.

Als je accepteert dat God onze Schepper is dan is Hij daarmee Koning over ons. De manier waarop Hij ons geschapen heeft doet daar mi niet aan toe of af.

(I)Welke aanwijzingen gaat het om?

Zoals ik al aangaf is het niet mijn bedoeling te gaan discussieren over specifieke schriftgedeelten. Ik beperk me hier liever tot de algemene vraag hoe de bijbel gelezen wil worden. Als je een antwoord op je vraag wilt hebben zal even googelen je vast verder helpen.

(II) Wat hebben deze aanwijzingen voor invloed om de betekenis van de woorden?

Ik ben bang dat je deze vraag even moet toelichten.

(III) Waar komt dit vandaan?

Uit ons volkslied.

(IV) Is dit letterlijk bedoeld? Of is het een gedicht? Of is dit een false tegenstelling? Nog preciezer, wat zegt de stijl over de betekenis? Dat zou ik wel een willen weten.

Jammer genoeg kies je een nogal lastig voorbeeld. Over de bedoelingen van het Wilhelmus verschillen de meningen nogal. Er zijn er die menen dat het om oprechte vroomheid gaat maar er zijn er ook die dat in twijfel trekken. Laten we echter van het 1e uitgaan en zien waar dat ons brengt.

Het is duidelijk dat het hier om een gedicht gaat waarin gerefereerd wordt aan historische gebeurtenissen. Dat Adolf stief in de slag bij Heiligerlee is iets wat we als historisch feit kunnen aannemen. Of hij ook daadwerkelijk het eeuwige leven heeft kunnen wij net zo min bepalen als de schrijver.

Grote vraag is natuurlijk waarom het overlijden van Adolf in dit lied genoemd wordt. Die vraag laat ik dan maar weer aan jou

Klaas

[Klaas]

1. Maar waarom zou je gen. 1 willen verwerpen als letterlijk, wanneer je het niet gaat om de acceptatie van de huidige wetenschappelijke inzichten?

Ik heb volgens mij niet gezegd dat de huidige wetenschappelijke inzichten niets te maken zouden hebben met die keuze. Ik zie me aan de ene kant geconfronteerd met de tekst van de bijbel en aan de andere kant met de stand van de wetenschap. De vraag hoe ik de bijbel dan moet lezen dringt zich in zo'n situatie onoverkomelijk op.

2. Ik weet niet of je beeld van God dan onveranderd blijft. Ik vind een God die alles in 6 dagen maakte toch heel anders dan een God die alles maar op zijn beloop liet gaan

Een God die alles op z'n beloop laat kun je m.i. niet baseren op Gen.1. 1 van de hoofdkenmerken van dit gedeelte is nl. ordening, structuur. Tot een God die alles op z'n beloop laat kun je alleen komen als je Gen.1 helemaal diskwalificeert omdat het geen historische feiten geeft.

Bovendien zou de bijbel voor mij veranderen. Dan kan ik niet voor 100% mijn vertrouwen op de bijbel zetten, wanneer ik iets lees zoals het er staat.

Ik kan nog steeds voor 100% mijn vertrouwen op de bijbel zetten. Het ligt er maar aan wat je onder die 100% verstaat. Ik vertrouw mijn vrouw voor de volle 100% en ik denk dat je het met me eens zult zijn dat dat ook de bedoeling is in een huwelijk. Als het over voetbal gaat vertrouw ik echter liever op het oordeel van haar broers. Betekent dat dan dat ik haar niet meer voor de volle 100% vertrouw of hebben we het dan over appels en peren?

Ik noem ze ook niet orthodox, maar onorthodox.

Mijn fout, slecht gelezen

Toch is het een principiele keuze die wel lekker gemakkelijk is en naar mijn mening dan ook graag omarmt wordt.

'Lekker gemakkelijk' klinkt altijd zo lekker negatief. Vraag is of dat terecht is. Als je van Amsterdam naar Groningen wilt is het stukken makkelijker om via Utrecht te rijden dan via Maastricht. In dit geval ben je een dwaas als je niet de gemakkelijke weg neemt. De vraag die in deze gesteld moet worden is dan ook of er argumenten zijn voor het nemen van de moeilijke weg.

Nou, als er verhalen zijn die mythisch overkomen, dan is dat bijv. ook Simson en Jona. Ik vind dat geen reden geldige reden en het is iets wat je zeker niet eenduidig kunt toepassen. Bovendien komt gen. 1 voor mij helemaal niet mythisch over. Dat komt pas mythisch over wanneer je het zo leest of wil lezen.

Dat is niet helemaal waar. Uit een objectieve vergelijking zijn voldoende parallelen tussen b.v Gen.1 en de mythen van andere landen te distilleren. Wel is het waar dat deze parallelen vaak pas een rol gaan spelen als de letterlijke interpretatie lastig is.

Daarnaast zegt het feit dat men het altijd als geschiedenis gezien heeft niet zo veel. Een platte aarde, gefundeerd op kolommen met eronder een soort zee werd ook eeuwenlang gezien als een feitelijk correcte weergave van de feiten.

Dat is appels met peren vergelijken. We hebben het hier over tekstinterpretatie en over een wereldbeeld.

Uh, het door mij geschetste wereldbeeld komt letterlijk terug in een aantal bijbelteksten dus ik zie het grote verschil niet. Althans, niet op dat vlak. Waar het verschil hem in zit is dat jij allang geaccepteerd hebt dat die teksten geen natuurwetenschappelijk coorecte weergave van de feiten geven.

Ik heb wel moeite met het idee om het dan maar af te doen als mythisch, wanneer iets niet correct blijkt te zijn.

Het gaat er helemaal niet om om gedeelten af te doen als mythisch. Het gaat er juist om te zoeken naar de blijvende betekenis van die gedeelten. Als die blijvende betekenis niet zit in de natuurwetenschappelijke of historische correctheid, waar dan wel in?

Natuurlijk kun je soms zeggen dat God in mensentaal sprak zoals de wet waar Hij het toenmalige wereldbeeld gebruikte om aan te duiden dat iets echt overal niet mocht. Maar de schepping is in mijn ogen wezenlijk anders. God geeft daar aan dat Hij alles in 6 dagen heeft gemaakt. Dat maar opvatten als mythe is gewoon draaierij. Daar staat in 6 dagen, dus de wereld is in 6 dagen geschapen of de bijbel zit gewoon fout.

Dat is mi een arbitraire keuze. De bijbel spreekt toch ook echt over 'wateren onder de aarde'. Dus die wateren zijn er of de bijbel zit gewoon fout.....

Klaas

[jas]

Dat is mi een arbitraire keuze. De bijbel spreekt toch ook echt over 'wateren onder de aarde'. Dus die wateren zijn er of de bijbel zit gewoon fout.....

Klaas

Ja, en die zijn er ook.

[Boekenlezer]

Wat ik wel eens een lastige vraag vind, is: hoe ver reikt het gezag van de Bijbel precies? Als iets in het boek van bijv. Micha staat, ben je dan verplicht om te zeggen: dit heeft Micha allemaal zelf met zijn pen genoteerd?

De wetenschap zegt dat het boek Jesaja minstens twee auteurs zou hebben gehad.
Jesaja 1-39 zou dan geschreven zijn door Jesaja, de zoon van Amoz, zoals hij zich presenteert in Jesaja 1:1. De rest zou van minstens één andere auteur zijn. Dat concludeert men dan uit stijlverschillen en zo.
Maar in de Bijbel zelf kom je dat onderscheid niet tegen. Of het nu gaat over Jesaja 8 (Matth. 4:14), of over Jesaja 53 (Matth. 8:17), er wordt steeds van gezegd dat Jesaja het gesproken heeft.
Als ik overigens de NT-teksten bekijk, zie ik overal dat Jesaja gesproken heeft, maar er staat nergens: hij heeft dat zelf met zijn eigen pen opgeschreven. Als de woorden van Jesaja door andere personen zijn opgeschreven, zijn stijlverschillen prima te verklaren, terwijl dat niks afdoet aan het gesproken-zijn-door-Jesaja.
Ik krijg wel eens de indruk dat de bijbelwetenschap van dingen een probleem maakt die in werkelijkheid helemaal geen probleem zijn.

[jas]

Wat ik wel eens een lastige vraag vind, is: hoe ver reikt het gezag van de Bijbel precies? Als iets in het boek van bijv. Micha staat, ben je dan verplicht om te zeggen: dit heeft Micha allemaal zelf met zijn pen genoteerd?

De wetenschap zegt dat het boek Jesaja minstens twee auteurs zou hebben gehad.
Jesaja 1-39 zou dan geschreven zijn door Jesaja, de zoon van Amoz, zoals hij zich presenteert in Jesaja 1:1. De rest zou van minstens één andere auteur zijn. Dat concludeert men dan uit stijlverschillen en zo.
Maar in de Bijbel zelf kom je dat onderscheid niet tegen. Of het nu gaat over Jesaja 8 (Matth. 4:14), of over Jesaja 53 (Matth. 8:17), er wordt steeds van gezegd dat Jesaja het gesproken heeft.
Als ik overigens de NT-teksten bekijk, zie ik overal dat Jesaja gesproken heeft, maar er staat nergens: hij heeft dat zelf met zijn eigen pen opgeschreven. Als de woorden van Jesaja door andere personen zijn opgeschreven, zijn stijlverschillen prima te verklaren, terwijl dat niks afdoet aan het gesproken-zijn-door-Jesaja.
Ik krijg wel eens de indruk dat de bijbelwetenschap van dingen een probleem maakt die in werkelijkheid helemaal geen probleem zijn.

Ik weet niet in hoeverre de opschriften waarin de naam van de auteur genoemd wordt ook daadwerkelijk onderdeel van het geschrift zelf uitmaakt of dat dit later is toegevoegd. Ik heb er zelf niet zo'n moeite mee als soms anderen iets hebben opgeschreven onder de naam van een bijbelheilige. Als die persoon dat dan ook idd ooit gezegd heeft. In principe ben ik geneigd om te zeggen; het gezag van de Schrift reikt zover de Schrift reikt.

[Klaas]

Wat ik wel eens een lastige vraag vind, is: hoe ver reikt het gezag van de Bijbel precies? Als iets in het boek van bijv. Micha staat, ben je dan verplicht om te zeggen: dit heeft Micha allemaal zelf met zijn pen genoteerd?

Om dan nog maar te zwijgen over die gevallen waarin het nog maar de vraag is of de weergegeven tekst uberhaupt gesproken is door diegene wiens naam boven het bijbelboek staat. Dit zijn idd lastige vragen.

Als we de moderne bijbelwetenschap moeten geloven (en ik zie niet in waarom we die volledig opzij zouden moeten schuiven) dan gaat het bij de woorden van b.v. Jesaja over de woorden van meerdere profeten dan wel redacteurs. In de loop van de tijd (traditie) zijn die alle toegeschreven aan Jesaja. Of dat juist is kan ik onmogelijk controleren. Wel kan ik de 'what if'-vraag stellen. Stel dat dat idd zo gegaan is, doet dit dan iets af aan de bijbel?

Of het nou wel of niet klopt, 1 ding staat wel vast en dat is dat die overgeleverde woorden vanouds gezien zijn als Woord van God. De vraag naar de precieze auteur doet daar in principe niet aan af. Tenzij er uiteraard bijbelse argumenten zijn die een dergelijke totstandkoming van de geschriften uitsluiten. Ik heb het dan wel over stevige bijbelse argumenten en geen algemene (menselijke) conclusies als: God is oprecht en zal Zijn Woord niet onder valse naam aan de man brengen.

Als eenvoudige bijbellezer ben ik dat soort argumenten nog niet tegengekomen. Als ik persoonlijk een uitleg van een bepaald bijbelgedeelte tegenkom waarin de kwestie van de auteur ter sprake komt dan ga ik daar nogal pragmatisch mee om: verdiept het mijn zicht op de boodschap van de bijbel dan doe ik er mijn voordeel mee. Wordt de auteurskwestie een middel om de geloofwaardigheid van de bijbel te ondermijnen dan hak ik af.

Klaas

[essieee]

Ik weet dat men me nu waarschijnlijk kortzichtig of dom zullen noemen, maar als ik dit allemaal lees denk ik mensen,,,,,waar maak je je druk om. De Bijbel is God's Woord, gegeven door de Almachtige God, waarom zouden wij---nietige schepsels- Zijn woord in twijfel willen trekken?

Wat voor meerwaarde heeft het tov jouw leven en jouw positie....
Bid tot Hem om uitleg hierover en accpeteer anders dat Gods ons dit geeft en we het hier bij moeten laten.......

De Bijbel is zo'n duidelijk en eerlijk "boek"!!

[jas]

Ik weet dat men me nu waarschijnlijk kortzichtig of dom zullen noemen, maar als ik dit allemaal lees denk ik mensen,,,,,waar maak je je druk om. De Bijbel is God's Woord, gegeven door de Almachtige God, waarom zouden wij---nietige schepsels- Zijn woord in twijfel willen trekken?

Wat voor meerwaarde heeft het tov jouw leven en jouw positie....
Bid tot Hem om uitleg hierover en accpeteer anders dat Gods ons dit geeft en we het hier bij moeten laten.......

De Bijbel is zo'n duidelijk en eerlijk "boek"!!

Ik ben het wel met je eens. Maar niet alle mensen denken zo essieee. Snap jij dat nou?

[Collateral]

De Bijbel is God's Woord, gegeven door de Almachtige God,

Als je dat al aanneemt is er natuurlijk geen reden om de bijbel in twijfel te trekken. Maar niet iedereen doet dat. Belangrijke zaken die wat dit betreft in je overtuiging meespelen zijn je opvoeding (een moslimjongere zal niet gauw in de bijbel geloven), de mate waarin je de bijbel zelf leest (hoe meer mensen (zoals tegenwoordig) de bijbel zelf lezen, hoe minder mensen de bijbel als Gods Woord zien), hoe kritisch/scherpzinnig je bent en hoeveel waarde je hecht aan je eigen (bestaande) overtuiging.

[essieee]

De Bijbel is God's Woord, gegeven door de Almachtige God,

Als je dat al aanneemt is er natuurlijk geen reden om de bijbel in twijfel te trekken. Maar niet iedereen doet dat. Belangrijke zaken die wat dit betreft in je overtuiging meespelen zijn je opvoeding (een moslimjongere zal niet gauw in de bijbel geloven), de mate waarin je de bijbel zelf leest (hoe meer mensen (zoals tegenwoordig) de bijbel zelf lezen, hoe minder mensen de bijbel als Gods Woord zien), hoe kritisch/scherpzinnig je bent en hoeveel waarde je hecht aan je eigen (bestaande) overtuiging.

Ja dat snap ik wel. Maar ik denk dat wanneer je je een 'echte ' christen noemt en de Bijbel niet neemt als zijnde onfeilbaar dat je je dan ook geen christen m ag noemen. Of is dit een hele rare gedachte?
Ik krijg namelijk het gevoel wanneer je de Bijbel afdoet op sommige stukken je God ook niet neemt zoals Hij is...