Beste iedereen die dit leest. Ik heb een apart verhaal en een bizarre vraag voor jullie. Eerst het verhaal dan maar.
Mijn familie is verdeeld, of eigenlijk verscheurd door het geloof.
Mijn ouders waren van de Ger. Gem en wenste daar ook niets af te doen in hun levensstijl.
Het begon met m'n oudste broer die op 13 jarige leeftijd als protest een zwaailicht op de kerktoren had gezet, en er toen door de koster uitgeknikkert is. Mijn ouders zijn toen zo boos geworden dat mn broer is weggelopen (dat is meer dan 20 jaar geleden en ik heb sinds 3 jaar weer contact, had mn broer dus nog nooit gezien.)
Van de 7 (half)broers en zussen die ik heb gaan er nog 2 zussen naar de kerk. Op 12 jarige leeftijd heb ik mijn vader verloren. Onder andere daardoor (en nog een paar gebeurtenissen) kreeg ik ernstige bedenkingen over de kerk,het geloof,en alles er om heen. Toen ik daar zo m'n vragen over kreeg sprong mijn moeder uit haar spreekwoordelijke stoel en vertelde mij eens eventjes dat ik toevallig wel gedoopt was en dat het een boze wereld daarbuiten was en dat de kerk ' d'aloude waarheid' had. Daardoor raakte ik verder van de kerk verwijdert. Kreeg vaak ruzie enzow. Tot ik een oorbel liet schieten ( ik was toen puber...) Dat deed de deur dicht. Letterlijk. Ik mocht niet meer thuis komen voordat ik dat 'afschúwelijke ding' uitdeed, want Jezus had gezegd dat je je lichaam niet mag doorboren. Mijn moeder zette haar zoon dus buiten de deur omdat hij 3 gram goud in z'n linkeroor had laten schieten. Sindsdien leefde ik op voet van oorlog met haar. Om een lang verhaal kort te maken : ik leef tegenwoordig als overtuigt en gelukkig atheist, overigens met een christelijke vriendin,maar das weer een ander forum, en heb geen contact meer met de familie,behalve 1 broer die vlakbij mij woont.
Mijn vraag is nu dus : Wat zouden jullie kiezen als het er op aan kwam? Familie of geloof?