Marnix schreef:Ja maar als je dat probeert maar mensen accepteren je niet in de groep of vinden je raar omdat je andere hobbies, muzieksmaak of wat dan ook hebt, dan is het niet iets wat je koud laat.
Ja, dat is natuurlijk zo als je jong bent.
Maar toch moet je er dan iets op verzinnen.
Niet iets zodat je in die groep wordt geaccepteerd, maar door bv zelf trendsetter te worden.
Je begint ermee, je een soort houding aan te meten van dat niks je wat kan schelen.
Dat doe je door niet de kleding, haardacht enz van de groep na te apen, maar door zelf met iets aparts te durven komen, bv haardracht of kleding, wat die andere nog niet durven.
In het begin schelden ze je dan uit, en ze vinden het zogenaamd stom, maar jij blijft met opgeheven hoofd lachen en je trekt je nergens wat van aan, je blijft bv juist wel dat tshirt dragen.
Na een tijdje zul je zien dat jij trendsetter wordt en langzaamaan die mensen die jou eerst stom vonden ineens ook zo'n soort t shirt gaan kopen of hun haar zo gaan doen, etc.
Echt het werkt!
Ik heb het bij mijzelf vroeger zo gezien, en bij mijn kinderen ook.
Door zo'n houding, van er juist niet perse bij te hoeven horen (geen meeloper te willen zijn) dwing je op een bepaald moment respect af.
Dat zie je op iedere middelbare school.
Maar als jij er krampachtig bij wilt horen, dus meeloper wilt zijn, en daar alles aan gaat doen om erbij te horen, zullen ze je juist meer gaan pesten.
Laat zien dat je er maling aan hebt, en dat je zelf bepaald wat je draagt en zo, dan krijg je op den duur een groepje om je heen (dan ben jij dus de leider of trendsetter)
Het duurt misschien wel even, maar het werkt.
Ik wil ook nergens meer bijhoren.
Denk je nou echt dat ik in een mantelpakje ga lopen, of aangepast zoals je er zogenaamd als 40ger uit moet zien?
NOT, ik blijf een oude hippy, maling aan wat men denkt over mijn uiterlijk of levensstijl. Ik kleed mij zoals ik dat zelf mooi vindt, en als ik mijn haar groen wil verven, dan doe ik dat als ik dat zelf mooi vind.
Jezus werd ook bespuwd en bespot, denk daar maar eens aan.
Yvonne, ik denk dat heel veel mensen daar last van hebben. Ik heb er ook jaren last van gehad, nu heb ik m'n leven eindelijk weer een beetje op de rails. Het is gewoon practisch onmogelijk om mensen te zoeken die je helemaal accepteren zoals je bent. Anders zou je perfect zijn en dat is niemand. Volg gewoon je hart en blijf jij maar zoals je bent, want ze blijven toch zeuren! Er is altijd wel wat! (spreek uit ervaring)
