Legel schreef:Deze daad is echter geen voorwaarde om behouden te worden.
Sorry, echt, ik wil niemand kwetsen, maar ik denk dat de Schrift en de leer van Jesjoea geregeld naar eigen wens/hand gezet wordt. Israel wandelde in de tijd van Richteren ook vaak naar eigen goeddunken. Ik vetrouw erop dat daarvoor vele voor legitiem gehouden redenen zijn, die mensen in hun overtuiging de ruimte verlenen: theologische, emotionele, psychologische, sociale en situationele motieven zijn vaak goed begrijpelijk, maar moeten die leidend zijn voor ons geloof?
Veel mensen zeggen "geloof is genoeg" en hebben daarmee dan alleen een redelijk abstract en vrij idee voor ogen. Jesjoea heeft het zo echter nooit bedoeld. Hij zij inderdaad:
Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; (Joh.3:36a)
Hierna zetten veel gelovigen een dikke punt. Maar zo vrijblijvend is het niet, het vers vervolgt:
maar die de Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem
Elders zegt Hij:
En waarom noemt u Mij Heer, Heer, en doet niet wat Ik zeg? Ieder die tot Mij komt en Mijn woorden hoort en ze doet, [etc.](Luk.6:46,47a)
Het is m.i. wel significant dat Jesjoea o.a. het dopen prominent noemde bij de opdracht die Hij aan Zijn gezanten gaf, vlak voor Zijn hemelvaart. Behoud wordt daarbij in Markus aan geloof en doop gekoppeld. Zoals ik reeds noemde: Markus spreekt van A. geloven, B. dopen. Indien men niet gelooft (A). komt dopen (B) dus ook niet meer ter sprake. Geloven van het individu gaat dus het dopen vooraf, maar maakt het niet overbodig.
Mocht voorstaande tekst omstreden zijn, in de 1e brief van Kefas wordt gezegd:
Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt (1 Petr.3:21)
Ik wil zeker niet over een ander zijn geloof heersen, maar voel mij wel verplicht te schrijven, wat ik voor waar houd, ter overweging.
Sam