Moderator: Moderafo's
)
kipje18 schreef:Ik wordt momenteel gek op m'n werk. de ene na de andere patiënt overlijd. Ik geloof in 2 weken tijd al 5 mensen. Meestal geen de met z'n 3en, dus misschien nog 1. Zo dat ben ik kwijt.
Wie heeft er op zijn werk weleens een reanimatie meegemaakt? en hoe vond je dat.
Ik heb het een poosje geleden voor het eerst meegemaakt. In eerste instantie schrok ik heel erg toen ik de patiënt vond. En ik wist dat het om een reanimatie ging. Maar tegelijkertijd voel je de adrenaline je lichaam binnenstromen. Ik vond het masseren best eng omdat ik bang was de ribben te breken. Maar tegelijkertijd gaf het mij ook wel gevoel van wow dit doe ik zo maar even. De patiënt heeft het uiteindelijk ook niet gered.
Na afloop stond ik toch wel even te trillen omdat het de 1e x was dat ik het meemaakte. Maar ik stond er echt van te kijken dat ik er een dubbel gevoel bij had.
sensible schreef:Gerdien B. schreef:mw en sensible,
succes op jullie nieuwe werk plek. Hoop dat jullie het er naar jullie zin krijgen!
thanks!!
weet niet of dit een normaal verschijnsel is, maar...
Hoe meer ik lees en leer of cardiologie, hoe meer ik erachter kom dat ik maar heel weinig van dit onderwerp weet...
lammetje schreef:Een klacht indienen doe je ook niet even, daar gaat een periode aan vooraf. Ik werk nu 9 maanden op die afdeling en als ik dagdienst heb werk ik meestal met die verpleeghulp.
Nouja, na die klacht en het gesprek houdt ze zich wel heeeeeel verdacht rustig
Een voorbeeld wat zij eergister deed:
Een man had een banaan gepakt van de fruitschaal die open en bloot op de bar van de keuken staat. Begint ze helemaal te schelden, en ik wil je niet meer zien de komende anderhalfuur!!!! Ze ging echt helemaal uit dr dak.
De visie van andere verpleegkundigen:
De fruitmand staat open en bloot, bananen zijn voor iedereen. Vraag jij thuis of je een banaan pak? (als je 67 ben)
Zulke dingen kunnen gewoon niet. Je mag best wel zeggen dat er ook andere mensen een banaan willen dus dat je moet delen, maar schelden op iemand die nog een zwaar psychotisch is... dat gaat mij gewoon te ver als het iedere dag minstens 8 keer gebeurt...!
mafda schreef:ff n vraagje..
ik doe de opleiding verpleegkundige... maar omdat ik werk en leer... kome me opdrachten bijna nooit klaar omdat je volledig moet meedraaien..:S
wie heeft dit ook??
wat doen jullie dan?? gaan jullie gewoon zitten of doen jullie ook in je vakantie nog n zooi opdrachten afmaken omdat het anders niet kan??
nonno schreef:Wat ben ik blij dat ik toen toch maar voor 'volledig school' heb gekozen!!
Hoewel de eindopdracht ook best stressen was.
Van een vriendin hoor ik ook dat het inderdaad best druk is werken en leren.
Ben nu (gelukkig) al een half jaar aan 't werk. Het bevalt me best, maar toch... ben blij als ik straks een cursus mag volgen..
En idd Gerdien.. in de zorg ben je nooit uitgeleerd...!
Succes met alles!
sensible schreef:kipje18 schreef:Ik wordt momenteel gek op m'n werk. de ene na de andere patiënt overlijd. Ik geloof in 2 weken tijd al 5 mensen. Meestal geen de met z'n 3en, dus misschien nog 1. Zo dat ben ik kwijt.
Wie heeft er op zijn werk weleens een reanimatie meegemaakt? en hoe vond je dat.
Ik heb het een poosje geleden voor het eerst meegemaakt. In eerste instantie schrok ik heel erg toen ik de patiënt vond. En ik wist dat het om een reanimatie ging. Maar tegelijkertijd voel je de adrenaline je lichaam binnenstromen. Ik vond het masseren best eng omdat ik bang was de ribben te breken. Maar tegelijkertijd gaf het mij ook wel gevoel van wow dit doe ik zo maar even. De patiënt heeft het uiteindelijk ook niet gered.
Na afloop stond ik toch wel even te trillen omdat het de 1e x was dat ik het meemaakte. Maar ik stond er echt van te kijken dat ik er een dubbel gevoel bij had.
Ik heb 1 keer een reanimatie meegemaakt in het ziekenhuis. was bij een vrouw waar iemand een sonde inbracht. Ik keek mee. 't Heeft daarna wel even geduurd voor ik het zelf ook durfde. Ik heb me bij die reanimatie nuttig gemaakt door bij de deur te gaan staan, en het reanimatieteam te wijzen waar 'het' was. (ik was nog een beginnend leerlingetje, orrientatie stage)
Nu ga ik vanaf maandag werken op een cardiologie afdeling. een Medium Care, en harttransplantatieunit. Ikheb zo'n idee dat ik reanimatie nu wat vaker mee ga maken...
stiekem ben ik er wel een beetje bang voor!!
liefs.
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 13 gasten
