Godsbeelden

[Mariamagdalena]

Wat mij altijd heel erg opvalt, dat atheistische mensen in bepaalde situaties heel hard roepen: MIJN GOD !
Dan denk ik altijd: welke God bedoelen ze nou eigenlijk? Ze geloven toch niet in God? Eb toch roepen ze steeds mijn God......

[Collateral]

Wat mij altijd heel erg opvalt, dat atheistische mensen in bepaalde situaties heel hard roepen: MIJN GOD !
Dan denk ik altijd: welke God bedoelen ze nou eigenlijk? Ze geloven toch niet in God? Eb toch roepen ze steeds mijn God......

Ha, en christenen roepen in bepaalde situaties: "Verdraaid!" En dan denk ik altijd: wat is er nou verdraaid? Tsja.

[Yael]

je snapt heus wel wat ze bedoelt

[Collateral]

je snapt heus wel wat ze bedoelt

Verdraaid ja.

Maar wat ik bedoel, is dat mensen wel meer 'onzinnige' woorden gebruiken als scheldwoord, stopwoord of uiting van schrik. In die zin is het dus twijfelachtig om te suggereren dat die mensen onbewust toch in God geloven. En zelfs als dat wel het geval zou zijn, dan is dat nog absoluut geen bewijs voor het bestaan van God.

[jas]

Ik vind het juist arrogant om te stellen dat God ons door Zijn Woord zo'n onvolkomen boodschap heeft nagelaten dat wij daardoor niet kunnen weten wat Waarheid is. Het is niet God óf rechtvaardig, óf liefde óf almachtig. Maar het is juist God én rechtvaardig, én liefde, én almachtig enz.

[kurtyo]

Daar ben ik het mee eens. Althans, ik geloof dat dat is wat de Bijbel ons probeert duidelijk te maken. Maar veel mensen gaan teveel uit van een van de aspecten van God en maken hem daarmee net zo klein als ze zelf zijn.

Verder onderschrijf ik Collateral's woorden w.b.t. 'onzinnige woorden'.

Elbert, misschien is het de bedoeling dat we inderdaad zorgvuldig volgens de koers van de Bijbel varen. Maar onthoud een ding: dat is vrijwel onmogelijk. In vele zaken is dat woord erg onduidelijk en multi-interpretabel (en dat laatste is sowieso een feit). Ik denk ook dat we niet voor niets een verstand hebben gekregen. Jij lijkt mensen als kuddedieren te willen zien... (En kom nu niet met de metafoor van Gods 'Kerk' als kudde en Hem als herder, want dat is niet wat ik bedoel).

[elbert]

Kurtyo, ik krijg een beetje de indruk dat het zorgvuldig de koers van de Bijbel volgen en zelfstandig nadenken elkaar uitsluiten. Dat is echter een valse tegenstelling. Als je kijkt naar de geschiedenis, dan kun je zien dat er vele christelijke denkers zijn geweest die vandaag de dag nog door theologen, filosofen en wetenschappers gelezen worden. Om er een paar te noemen: Augustinus van Hippo, Thomas van Aquino, Anselmus van Canterbury, Johannes Calvijn, Maarten Luther, Blaise Pascal, C.S. Lewis, Dietrich Bonnhoefer enz. enz. Deze mensen hadden een buitengewoon scherp verstand en gebruikten dat ook ten volle. Het waren bepaald geen kuddedieren in de zin zoals jij die omschrijft.

Het waren bovendien heel verschillende persoonlijkheden die in heel verschillende omstandigheden leefden. Ook was het zo dat ze op bepaalde punten anders dachten en de Bijbel iets anders lazen.
Toch zijn er een aantal sterke overeenkomsten tussen hen allen: voor hen was de Bijbel het gezaghebbende Woord van God, ze waren het eens over de Persoon van Jezus Christus, over de leer van de Drieeenheid enz.

Dus ondanks de accentverschillen, waren ze het over de kern wel eens.
Dat de Bijbel meervoudig geinterpreteerd wordt, is een feit, maar dat is nog geen bewijs voor het multi-interpretabel zijn van de Bijbel. De Bijbel is inderdaad een weerbarstig boek, maar je kunt de Bijbel ook vergelijken met een diamant die onder bepaalde invalshoeken een andere kleur weerspiegelt. Maar daardoor blijft het nog wel dezelfde diamant met dezelfde inhoud. En die inhoud is openbaar: God heeft de wereld geschapen, wij zijn in zonde gevallen, God heeft Zijn Zoon naar deze wereld gezonden opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven zal hebben.

Dat is in het kort de kern en ik zie niet in hoe je dat meervoudig kunt interpreteren.
Je kunt het wel weerspreken, maar dat is een heel ander verhaal.

[Raido]

Ik ben het met je eens, maar wil C.S. Lewis toch niet scharen onder de kudde der grote denkers of hoe je dat wil noemen. Tolkien heeft Lewis gepushed om te kiezen, voor Christus of voor de andere kant.

Zorgvuldig de koers van de Bijbel volgen kan misschien wel samen gaan met zelf denken. Maar waar houd de Bijbel op, en gaat je verstand verder? Paulus schreef 2000 jaar terug, in een andere cultuur, en dus is veel niet meer relevant. Je moet zelf denken, en kiezen wat het beste is.

[kurtyo]

Ik zeg niet dat zelfstandig nadenken en christen-zijn elkaar uitsluiten. Dat hebben die mensen en vele anderen (ook onbekenden) wel bewezen. Waar het mij om gaat is dat ik de indruk krijg dat er geen duidelijke bijbelse lijn is om naar te leven. Een ieder leeft in zijn/haar verantwoording richting God (en ja, dat klinkt een beetje postmodern). Je zegt zelf al dat de heren die je noemde geen kuddedieren waren en ook nog verschillend dachten over Bijbelse zaken, en dat sterkt mijn punt. Natuurlijk behoren er tussen christenen ook overeenkomsten te bestaan. (M.i. is het ook de basis om te geloven in Jezus die gestorven en opgestaan is voor de zonde van de mens, al heb ik daar wel moeite mee).

[elbert]

Als het gaat om een Bijbelse lijn om naar te leven, dan zijn er denk ik twee dingen die daarbij van belang zijn, nl. de wet en het gebed (dat rijmt ).

De wet zegt dat wij God moeten liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf. Dat wordt verder uitgewerkt in de 10 geboden, in de bergrede, in de vermaningen van de apostelen enz.
Nu is het niet zo dat er voor elk probleem wat we in ons dagelijks leven tegenkomen, daarvoor in de Bijbel een direkte oplossing wordt aangedragen. De Bijbel is nl. geen receptenboek met instantoplossingen voor van alles en nog wat. We komen soms voor vraagstukken te staan waar we niet 1-2-3 een antwoord op kunnen geven. Dan is het de vraag hoe we hiermee omgaan: bedenken we enkel en alleen zelf de oplossing of betrekken we God hierin? Immers, als Gods wet van ons vraagt dat we God liefhebben, dan betekent dat dat Hij wil dat we een relatie met Hem hebben. En als we ergens raad bij nodig hebben, dan is die er bij Hem wel. Daarom (trouwens niet alleen daarom) is het gebed noodzakelijk. Dat wil overigens niet zeggen dat we dan altijd een pasklaar antwoord krijgen, maar wel dat we Hem er dan bij betrekken en dat je er niet alleen voorstaat.
Het bovenstaand klinkt allemaal nogal vroom en ik zal ook niet zeggen dat ik me er altijd aan hou, maar het is wel de weg.

[Napoleon]

Ik ben het met je eens, maar wil C.S. Lewis toch niet scharen onder de kudde der grote denkers of hoe je dat wil noemen. Tolkien heeft Lewis gepushed om te kiezen, voor Christus of voor de andere kant.

Tolkien heeft inderdaad met Lewis gesproken over het christendom rond de tijd van zijn bekering, maar om hem daarom te diskwalificeren als groot denker??? Het doet nl. niets af aan zijn boeken als onversneden christendom, wonderen en de afschaffing van de mens.

[Aragorn]

Dus ondanks de accentverschillen, waren ze het over de kern wel eens.
Dat de Bijbel meervoudig geinterpreteerd wordt, is een feit, maar dat is nog geen bewijs voor het multi-interpretabel zijn van de Bijbel. De Bijbel is inderdaad een weerbarstig boek, maar je kunt de Bijbel ook vergelijken met een diamant die onder bepaalde invalshoeken een andere kleur weerspiegelt. Maar daardoor blijft het nog wel dezelfde diamant met dezelfde inhoud. En die inhoud is openbaar: God heeft de wereld geschapen, wij zijn in zonde gevallen, God heeft Zijn Zoon naar deze wereld gezonden opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven zal hebben.

Dat is in het kort de kern en ik zie niet in hoe je dat meervoudig kunt interpreteren.
Je kunt het wel weerspreken, maar dat is een heel ander verhaal.

Ik denk dat inderdaad iedereen die zich christen noemt het daar mee eens is. Maar het onderwerp 'godsbeelden' komt niet in die kern voor, terwijl het voor heel veel mensen toch erg belangrijk schijnt te zijn (zoals een heleboel andere dingen die niet tot deze kern behoren).

Tolkien heeft inderdaad met Lewis gesproken over het christendom rond de tijd van zijn bekering, maar om hem daarom te diskwalificeren als groot denker??? Het doet nl. niets af aan zijn boeken als onversneden christendom, wonderen en de afschaffing van de mens.

Idd, als je "Surprised by Joy" leest is dat nu niet bepaald een soort 'peer pressure' geweest. Overigens zou ik hem nu ook weer geen Groot Denker willen noemen, het is meer zo dat hij de gedachten van andere op een aansprekende manier wist te verwoorden.

[elbert]

Dus ondanks de accentverschillen, waren ze het over de kern wel eens.
Dat de Bijbel meervoudig geinterpreteerd wordt, is een feit, maar dat is nog geen bewijs voor het multi-interpretabel zijn van de Bijbel. De Bijbel is inderdaad een weerbarstig boek, maar je kunt de Bijbel ook vergelijken met een diamant die onder bepaalde invalshoeken een andere kleur weerspiegelt. Maar daardoor blijft het nog wel dezelfde diamant met dezelfde inhoud. En die inhoud is openbaar: God heeft de wereld geschapen, wij zijn in zonde gevallen, God heeft Zijn Zoon naar deze wereld gezonden opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven zal hebben.

Dat is in het kort de kern en ik zie niet in hoe je dat meervoudig kunt interpreteren.
Je kunt het wel weerspreken, maar dat is een heel ander verhaal.

Ik denk dat inderdaad iedereen die zich christen noemt het daar mee eens is. Maar het onderwerp 'godsbeelden' komt niet in die kern voor, terwijl het voor heel veel mensen toch erg belangrijk schijnt te zijn (zoals een heleboel andere dingen die niet tot deze kern behoren).

Nou en of het onderwerp 'godsbeelden' in die kern voorkomt. Op het gevaar af een letterknecht genoemd te worden, hier een aantal 'godsbeelden':

Joh. 14:9 - Jezus zeide tot hem: Ben Ik zo langen tijd met ulieden, en hebt gij Mij niet gekend, Filippus? Die Mij gezien heeft, die heeft den Vader gezien; en hoe zegt gij: Toon ons den Vader?
2 Kor. 4:4 - In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is.
Kol. 1:15 - Dewelke (Christus) het Beeld is des onzienlijken Gods, de Eerstgeborene aller kreaturen.
Hebr. 1:3 - Dewelke, alzo Hij is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid, en alle dingen draagt door het woord Zijner kracht, nadat Hij de reinigmaking onzer zonden door Zichzelven te weeg gebracht heeft, is gezeten aan de rechter hand der Majesteit in de hoogste hemelen;

Kortom: het enige juiste beeld van God kunnen we krijgen door op Zijn Zoon te zien. Al het andere is overtollig eigen fabrikaat.

Tolkien heeft inderdaad met Lewis gesproken over het christendom rond de tijd van zijn bekering, maar om hem daarom te diskwalificeren als groot denker??? Het doet nl. niets af aan zijn boeken als onversneden christendom, wonderen en de afschaffing van de mens.

Idd, als je "Surprised by Joy" leest is dat nu niet bepaald een soort 'peer pressure' geweest. Overigens zou ik hem nu ook weer geen Groot Denker willen noemen, het is meer zo dat hij de gedachten van andere op een aansprekende manier wist te verwoorden.

Idd, Lewis is meer een apologeet, maar ik noemde zijn naam omdat hij een voorbeeld is van een christen die zijn verstand gebruikte.

[Aragorn]

Kortom: het enige juiste beeld van God kunnen we krijgen door op Zijn Zoon te zien. Al het andere is overtollig eigen fabrikaat.

Ook hier kan ik in meekomen, maar dan blijft toch nog staan dat iedereen die op de Zoon ziet weer op een ander godsbeeld uitkomt (al dan niet beinvloed door karakter, culturele achtergrond, etc). En in de reformatorische leer poogt men toch een soort omschrijving van God's eigenschappen te geven. Is dat overtollig eigen fabrikaat?

Idd, Lewis is meer een apologeet, maar ik noemde zijn naam omdat hij een voorbeeld is van een christen die zijn verstand gebruikte.

Dat is zeker waar ja.

[elbert]

Kortom: het enige juiste beeld van God kunnen we krijgen door op Zijn Zoon te zien. Al het andere is overtollig eigen fabrikaat.

Ook hier kan ik in meekomen, maar dan blijft toch nog staan dat iedereen die op de Zoon ziet weer op een ander godsbeeld uitkomt (al dan niet beinvloed door karakter, culturele achtergrond, etc).

Twee opmerkingen.
1. Als het gaat om het zien op de Zoon als persoonlijke Redder, dan is er daarin overeenstemming. Daarnaast is er meerder of minder inzicht in de Persoon van Christus naar de mate waarin de Heilige Geest ons dat in het geloof openbaart. Wanneer men daarnaast het Woord van God als gezaghebbend erkent, dan zou ik dat verschil van inzicht niet als een ander godsbeeld willen kwalificeren, maar eerder een verschil in kennis van dezelfde Persoon. Als je bijvoorbeeld je vriendin net hebt leren kennen, dan is je kennis van haar over het algemeen een stuk minder dan wanneer je bijv. 50 jaar getrouwd met haar bent (dat is te hopen tenminste ). Zulke verschillen heb je ook in het geloof.
2. Daarnaast is er nog een ander zien op de Zoon en dat is ten diepste een ongelovig zien. Daarbij zijn er (verkeerde) godsbeelden te over en die kunnen op het eerste gezicht enorm van elkaar verschillen, maar ze hebben ook weer 1 ding met elkaar gemeen: men kent Hem niet als persoonlijke Zaligmaker.

En in de reformatorische leer poogt men toch een soort omschrijving van God's eigenschappen te geven. Is dat overtollig eigen fabrikaat?

Zolang men daarmee het Woord van God naspreekt is dat geoorloofd. In alle andere gevallen is het inderdaad overtollig eigen fabrikaat. Daarom moet de gereformeerde leer ook altijd getoetst worden aan het Woord (het semper reformanda, de voortgaande reformatie). De reformatorische leer is geen statisch blok beton wat dat betreft.