Berichtdoor Lalage » 27 feb 2003 20:17
Nu ik erover nadenk... ik heb me weleens gekwetst gevoeld, doordat ik via via hoorde dat een hele goede vriendin van me mij een paar jaar lang alleen nog had uitgenodigd, omdat haar moeder dat zei ofzo. Een paar maanden geleden heb ik van dat meisje een kaartje gekregen, met haar excuses dat het misschien toch wel op een lullige manier was doodgebloed. Ik begreep ook wel dat we uit elkaar gegroeid waren, maar het deed me toch wel heel goed dat ze inzag dat het niet zo netjes was afgelopen. Nu kon ik haar pas helemaal vergeven.
Als ik haar nu ergens toevallig tegenkom, kan ik tenminste gewoon een praatje maken zonder vervelend onderbuikgevoel.