Waarom moet de zondag op zondag gevierd worden?

[Cicero]

Inderdaad, men kwam dagelijks samen om brood te breken:

En dagelijks eendrachtig in de Tempel volhardende en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid van de harten (Hand.2:46)

Het was Hnd. 20,7. In Hand. 2,46 gaat het allereerst om de dagelijkse tempelgang. Lukas doet verschillende mededelingen: a. ze volhardden in de dagelijks gang naar de tempel b. ze braken het brood huis voor huis. Dat het in de eerste tijd van de christelijke gemeente zo was dat elke dag aan hun Heer Christus gewijd was, moge een voorbeeld voor ons zijn, maar geeft geen kwalificatie dat de zondag al of niet een aparte dag was, dus dat kun je er ook niet uithalen.

Brood was vroeger in Israel het hoofdbestanddeel van een maaltijd. Tevens getuigde het van gemeenschapszin en liefde en gastvrijheid dit te delen. De vroege gemeente brak dan ook dagelijks brood aan de huizen. Let wel, wijn wordt dan niet genoemd. In de Joodse gemeenschap is motsi maken (brood met elkaar breken) nog steeds gemeengoed.

Sinds wanneer is dit een joodse gewoonte? De kwalificaties die bij de broodmaaltijd horen passen prima bij de maaltijd van de Heer. Dat wijn niet wordt genoemd, vind ik niet zo'n probleem: deze uitdrukking wordt door Lukas vaak in liturgische context (!) gebezigd. Paulus in 1 Kor. 10,16 gebruikt deze termen expliciet voor de maaltijd van de Heer. Dat dan de wijn niet wordt genoemd, komt denk ik omdat 'brood breken' het wijndrinken impliceert: wij zeggen toch ook 'broodmaaltijd' zonder dat we daarmee bedoelen dat er niets te drinken is. Bovendien moeten we erop letten dat de maaltijd van de Heer niet echt als een heel speciaal iets moeten zien (zoals in de christelijke kerken vaak het geval is, los van een normale maaltijd), maar meer een gewone broodmaaltijd met een liturgisch (herdenkend) karakter, waarbij het liturgische element overloopt in een normale maaltijd.

Hand.20:7), wijst hier dus niet op een vast staande gewoonte om op de 1e te vergaderen, maar op de gewoonte om bijeen te komen om brood te breken; die dag dat Paulos kwam de eerste dag van de week zijnde.

Lukas noemt hier dit niet expliciet als een vaststaande gewoonte, maar feit is dat het wel genoemd staat. Nooit staat er ergens expliciet dat men op de tweede dag of de derde dag samenkwam, maar wel dat men op de eerste dag samenkwam. Dit, gecombineerd met de speciale positie van de eerste dag der week in het NT, lijkt mij een vaste grond om te beweren dat de eerste dag der week een speciale dag was.

Maar vermaant elkaar elke dag, zolang als het heden genoemd wordt, ... (Hebr.3:13)

Precies, maar dat zegt niets over de (liturgische )samenkomsten, evenals Barnabas.

1 Kor 16,2: 'laat ieder van u elke eerste dag van de week naar vermogen iets opzij leggen. Dan hoeft er bij mijn komst geen geld meer te worden ingezameld.

Dit zegt dus niets over samenkomen; er staat juist letterlijk vertaald: Laat op elke eerste van de week een ieder van u, [iets]bij zichzelf leggen. Bij zichzelf slaat dus op prive en heeft niets met samenkomen te maken. Zoiets heet sparen, dacht ik.

Maar waarom op de eerste dag van de week? Bovendien gaat het niet om de particulariteit, maar par' heautooi betekent meer: naast jezelf. Ofwel: iets opzij leggen. Dat sluit een relatie met de samenkomst niet uit.

Bovendien betekent 'dag van de Heer' in Didachê XIV van rond 100 n.C. zeker de dag van samenkomst van de christelijke gemeente: "Elke dag van de Heer (kuriakên(!)) die aan de Heer toebehoort, moeten jullie samenkomen en het brood breken en dankzegging geven (...)"

Het is een historisch feit, dat de eerste christenen ruim 300 jaar lang de Shabat vierden (dus óók niet-joden).

Waaruit blijkt dat dan? Dan wil ik feitenmateriaal zien. Wat ik hierboven uit een zeer vroege christelijke bron haalde, lijkt dit tegen te spreken.

Ot-ische profetiën gebruiken natuurlijk een OT-isch beeldpalet. Mijns inziens kun je je daar niet op baseren om de sabbat als verplicht voor heidenen in te voeren.

Ik heb al gezegd dat de politiek van Constantijn niet echt pro-joods was. Maar daaruit kan ik niet concluderen dat de sabbat nog steeds door heidenchristenen werd gehouden.

Kol. 2,16: Schaduw is in het OT ook soms negatief: wat dacht je van de 'schaduw des doods'? Dat de interpretatie van Paulus' woorden is beïnvloed door Plato, kan kloppen, maar ik denk dat er best veel overeenkomsten zijn tussen de grotgelijkenis en de heilsgeschiedenis. Dus zo'n ramp is dat nou ook weer niet. In Het Boek gaat het wel erg ver, maar jij laat weg dat er een duidelijke tegenstelling is tussen de schaduwen en het lichaam van Christus. Met de wordt duidelijk de realiteit aangegeven en ik vind de NBV (de werkelijkheid is Christus) dan ook best goed.

De misvatting zou nu kunnen ontstaan dat dit op zondagochtend was, maar het vervolg van het verhaal wijst uit, dat deze samenkomst ‘s avonds plaatsvond. Omdat Sha’ul de volgende dag (dag in de zin van ‘overdag’, dus zondagochtend) van plan was te ver-trekken, zette hij zijn toespraak voort tot middernacht (Hand. 20:7b). Ter meerdere sfeertekening van het nachtelijke karakter van de bijeenkomst worden de lampen in de bovenzaal vermeld (Hand. 20:8).

Lukas volgt de Romeinse dagtelling, want anders had hij wel gepreciseerd nu hij voor een merendeel niet-joods publiek schrijft. De bijeenkomst vond plaats 's avonds, omdat het blijkbaar een gewone werkdag was.

Zoals je wschl. merkt ben ik niet overtuigd dat de heidenchristenen de sabbat vierden.

[Raptor]

Dit, gecombineerd met de speciale positie van de eerste dag der week in het NT, lijkt mij een vaste grond om te beweren dat de eerste dag der week een speciale dag was.

'Lijkt mij' zegt eigenlijk al genoeg... Ik baseer me liever op Gods woord!

Om even een tekst lekker uit zijn verband te rukken:
...
"En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat."

'k Geloof niet dat Jezus zelf zo tegen de sabbat was, anders had hij dat wel gezegd!...

Het is een historisch feit, dat de eerste christenen ruim 300 jaar lang de Shabat vierden (dus óók niet-joden).

Waaruit blijkt dat dan? Dan wil ik feitenmateriaal zien. Wat ik hierboven uit een zeer vroege christelijke bron haalde, lijkt dit tegen te spreken.

Geenszins, want ze vierden naast de sabbat ook de 'eerste dag van de week' (de liefdesmaaltijden ter nagedachtenis aan Jezus).
Ik heb mijn bibliotheek niet bij me, maar vond op internet wat (willekeurige) citaten.

"Het christendom komt uit het joodse volk. De fantastische groei van de kerk in de eerste eeuw, zoals omschreven in het boek Handelingen, is eigenlijk de vrucht van de bekering van duizende joodse mannen en vrouwen die gehoor gaven aan Jezus van Nazareth als de Messias. Dit had echter tot gevolg dat de vroeg christelijke kerk voor het Romeinse keizerrijk niet te onderscheiden was van het joodse volk. Het waren allemaal godsdienstig, fanatieke zeloten. Uiteindelijk, de christenen kwamen samen op dezelfde dag als de Joden, de Bijbelse zevende dag. Zij kwamen ook samen op dezelfde plaatsen, de synagogen (tenzij de christenen er al uitgejaagd werden door de joden). Voor Rome was het één pot nat. Handelingen 18:1 en 2 is vrij duidelijk. Joden die zich bekeerd hadden tot het christendom werden op dezelfde manier behandeld als de joden."

"Waarom bleven vooral Joodse christenen, naast hun eigen bijeenkomsten, de synagogen bezoeken? Wellicht was dit een gelegenheid om tot hun Joodse broeders de Messias te verkondigen. "

"Zowel de zevende als de eerste dag van de week werd onderhouden door de eerste christenen, niet als een verplichting maar als een voorrecht. Maar twee eeuwen nadat de Apostelen waren ontslapen, kreeg in de Kerk formalisme de overhand en het christendom werd een staatsreligie onder Constantijn. Valse leraren trachtten over de discipelen te heersen en snel werd de zondag een verplichting, een wet. De geest van vrijheid was verloren gegaan en de oorspronkelijke bedoeling om op zondag als ecclesia samen te komen eveneens."

Ot-ische profetiën gebruiken natuurlijk een OT-isch beeldpalet. Mijns inziens kun je je daar niet op baseren om de sabbat als verplicht voor heidenen in te voeren.

Je kunt nooit iemand verplichten tot iets wat niet in de bijbel als zodanig staat.

Zoals je wschl. merkt ben ik niet overtuigd dat de heidenchristenen de sabbat vierden.

Dat is je goed recht, ik had alleen beloofd dat ik zou komen met argumenten waar ik me op baseer!

Tot slot:

Sabbat vieren, hoe dan?

Het is heel eenvoudig. G’d heeft in 10 regels duidelijk gemaakt hoe we op aarde kunnen proeven van het geluk dat Hij ons wil geven. Het vieren van de zaterdag als Sabbat vormt een belangrijk onderdeel van die geboden. Een monument van G’ds schepping dat we altijd bij ons kunnen hebben, wie we ook zijn of waar we ook zijn. G’ds opdracht aan ons is heel eenvoudig. In het paradijs zijn we be-gonnen daarvan af te wijken en dat doen we nog steeds. De niet te doorgronden vergevingsgezindheid van G’d maakt het ons mogelijk onze verkeerde keuzes te herzien. Ook als die keuzes verbonden zijn met jarenlange tradities en wanneer het wijzigen ervan grote consequenties kan hebben voor ons sociale leven. Sabbatvieren kan op eigen gelegenheid of door aansluiting te zoeken bij christenen (en messiasbelijdende Joden) die de zaterdag als Sabbat vieren." - Tot zover het citaat uit de folder van de Sabbat Stichting. Moge de Eeuwige ook u op het hart leggen om met blijdschap in het hart de Shabat te vieren, waarin de verwachting van de spoedige komst van onze Mashiach tot uitdrukking komt.

[Cicero]

Dit, gecombineerd met de speciale positie van de eerste dag der week in het NT, lijkt mij een vaste grond om te beweren dat de eerste dag der week een speciale dag was.

'Lijkt mij' zegt eigenlijk al genoeg... Ik baseer me liever op Gods woord!

Dat doe ik ook, want ik baseer me op het NT.

Om even een tekst lekker uit zijn verband te rukken:

Inderdaad...

Het is een historisch feit, dat de eerste christenen ruim 300 jaar lang de Shabat vierden (dus óók niet-joden).

Waaruit blijkt dat dan? Dan wil ik feitenmateriaal zien. Wat ik hierboven uit een zeer vroege christelijke bron haalde, lijkt dit tegen te spreken.

Geenszins, want ze vierden naast de sabbat ook de 'eerste dag van de week' (de liefdesmaaltijden ter nagedachtenis aan Jezus).
Ik heb mijn bibliotheek niet bij me, maar vond op internet wat (willekeurige) citaten.[/quote]
De citaten gaan vooral over joodse christenen. En dit is nog geen materiaal waarop je je kunt baseren. Er moeten dan aanwijzingen zijn van vóór de derde eeuw dat heidenchristenen de sabbat vierden. Die zijn er volgens mij niet.

De sabbat vieren om de komst van Christus te verwachten? Het lijkt me christelijker om de opstanding te vieren, de overwinning op de dood.

[Raptor]

De sabbat vieren om de komst van Christus te verwachten? Het lijkt me christelijker om de opstanding te vieren, de overwinning op de dood.

Nog beter (volgens mij): De sabbat houden als rustdag en de 'eerste dag van de week' vieren ter nagedachtenis van de opstanding (met jouw woorden)! Maar ik val nu wel erg vaak in herhaling...
Hoe denk je trouwens over het vieren van het avondmaal? Dat gebeurde volgens mij niet op de 'eerste dag van de week'. (Of is dit al eerder aan bod gekomen? Ik heb het niet gecheckt, want het schoot me net te binnen.)

[Cicero]

De sabbat houden als rustdag

Ik ga pas sabbat houden als heidenchristenen dat in de eerste eeuwen dat gewoon waren te doen.

Hoe denk je trouwens over het vieren van het avondmaal? Dat gebeurde volgens mij niet op de 'eerste dag van de week'.

Het lijkt me logisch dat de maaltijd van de Heer tijdens of na de samenkomsten werd genuttigd. En als de samenkomsten op de eerste dag der week waren, ook omdat het natuurlijk een specifiek Christelijk ritueel is.

[parsifal]

Dit komt uit een link die ik al eerder geplaatst heb:

Dat er in de begintijd van de Kerk christenen waren die de sabbat hielden, is zeer aannemelijk. Zoals hierboven vermeld, schrijven Irenaeus en Eusebius over joden-christenen die de sabbat hielden. Ook uit de dialoog van Justinus met Trypho mag dit worden afgeleid. Overigens mogen we daarbij veronderstellen dat de betreffende mensen en groeperingen niet alleen de sabbat, maar zowel sabbat als zondag onderhielden.

Kan men uit de bronnen opmaken tot wanneer de onderhouding van de sabbat door christenen heeft voortgeduurd? Een antwoord op deze vraag is moeilijk te verkrijgen. Rordorf heeft er op gewezen dat Ignatius' brief aan de Magnesiërs het laatste getuigenis hierover vormt. Deze brief dateert uit ca. 110. (80) Ignatius schrijft in de brief over mensen die ooit onder 'de oude bedelingen' waren en daarom ook de sabbat vierden. Hij zegt dat deze mensen door hun bekering de zondag in plaats van de sabbat begonnen te vieren. Hij waarschuwt de christenen dat zij niet in de verleiding moeten komen om nog aan de sabbat te willen vasthouden. (81) Uit het laatste mogen we opmaken dat er ook onder de heiden-christenen mensen zijn geweest die voor deze verleiding openstonden.

Ignatius is echter niet definitief de laatste die schrijft over sabbatsviering door christenen. Ongeveer een eeuw na hem verschijnt er een aantal berichten die erop wijzen dat in een deel van de Kerk (voornamelijk in het oosten) de sabbatsviering onder heiden-christenen (weer) in zwang is gekomen. Een belangrijk getuigenis hierover is te vinden in de Apostolische Constituties. Daaruit is tevens op te maken dat de hernieuwde sabbatsviering functioneerde als gedachtenis aan de schepping, terwijl de zondag diende om de verlossing door Christus te gedenken. (82) Ik ga hierop niet verder in, maar verwijs naar Rordorf, die ook aanwijst waarom deze vorm van sabbatsviering na de 5e eeuw weer uit de Kerk verdween. (83)

http://www.apologetique.org/nl/artikele ... de_dag.htm

[Sabra]

Iedereen komt hier maar met dingen zoals:

Maria Magdalena ging op de eerste dag der week zus en zo...

Nog veel meer voorbeelden worden gegeven, maar er staat nergens in de bijbel dat God opdracht geeft om vanaf de opstanding van Jezus de zondag i.p.v. de shabbath te houden. Er is wordt enkel aangegeven dat Jezus op zondag zou zijn opgestaan, maar verder wordt er niet ingegaan op het ontbreken van elke Goddelijke opdracht om de zondag te vieren.

Men houdt zich enkel krampachtig vast aan bepaalde activiteiten van vroegere christenen die op de zondag (eerste dag der week??) zouden hebben ondernomen. Is dat voldoende om in te gaan tegen Gods onherroepen geboden om de shabbath te vieren?

[waarnemer]

Daar komt nog bij dat er geen rekening mee wordt gehouden dat in die tijd de eerste dag der week begon op onze zaterdagavond ongeveer 18.00 uur. Wanneer werd Jezus in het graf gelegd? Tegen zonsondergang!
Hoe lang zou Hij in het graf zijn? 3 dagen en drie nachten. Wanneer stond Hij op? Aan het einde van de Shabbat dus. Heel eenvoudig, gewoon de Schriften lezen en geloven.

[Divrei Shmuel]

Daar komt nog bij dat er geen rekening mee wordt gehouden dat in die tijd de eerste dag der week begon op onze zaterdagavond ongeveer 18.00 uur. Wanneer werd Jezus in het graf gelegd? Tegen zonsondergang!
Hoe lang zou Hij in het graf zijn? 3 dagen en drie nachten. Wanneer stond Hij op? Aan het einde van de Shabbat dus. Heel eenvoudig, gewoon de Schriften lezen en geloven.

De eerstelingengarf werd geoogst en aangeboden om bewogen te worden door de Kohen (priester) in de nacht na de Sjabbath die volgde op het Pesach[offer] (Lev.23:11-15) [en dus op de eerste dag der week] volgens de gewoonte der Bethoesiem (benaming Tsaddokiem/Saduceers. Zie Miesjna M’nachoth 10:3 [T. Bavli 65a]; Rosj Hasjana 2:1 [T. Bavli 22a]; Talmoed Bavli M’nachoth 65a; Tosefta M’nachoth 10:6 [of :23]). Jesjoea zij vanzichzelf:

Indien het tarwegraan in de aarde niet valt, en sterft, zo blijft het alleen; maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort. (Joh.12:24)

Paulus vergelijkt m.b.t. de opstanding het lichaam ook met graan:

Maar, zal iemand zeggen: Hoe zullen de doden opgewekt worden, en met hoedanig een lichaam zullen zij komen? Gij dwaas, hetgeen u zaait, wordt niet levend, tenzij dat het gestorven is; en hetgeen gij zaait, daarvan zaait u het lichaam niet, dat worden zal, maar een bloot graan, naar het voorvalt, van tarwe, of van enig der andere granen. Maar G-d geeft hetzelve een lichaam, gelijk Hij wil, en aan een ieder zaad zijn eigen lichaam. (1 Kor.15:35-38)

Paulus zegt eerder ook al van Jesjoea:

Maar nu, de Gezalfde (Masjiach/Christos) is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden van degenen, die ontslapen zijn. (1 Kor.15:20. Zie ook vs.23)

Sam

[Cicero]

Wanneer stond Hij op? Aan het einde van de Shabbat dus. Heel eenvoudig, gewoon de Schriften lezen en geloven.

Ik geloof matt. 28,1: 'na de sabbat, toen het licht werd...' Het is toch niet zo moeilijk om de Bijbel te lezen?

Het gelinkte artikel van Parsifal is erg goed, vind ik. Hieruit blijkt dat het wschl. vooral joodse christenen waren die de sabbat onderhielden, maar dat er ook altijd een traditie is geweest die dat niet meer deed. Een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd.

[waarnemer]

Goed lezen fraternoster. In Matth. 28:1 staat wanneer Maria en Maria Magdalena naar het graf gaan. Daar wordt niets verteld wanneer Jezus is opgestaan.

[Divrei Shmuel]

Mathitja (Mattheos) gaf in 28:1 aan dat het net begonte lichten; ik heb gepoogd zoveel mogelijk de oude handschriften zoals in “Nestle-Aland” beschreven staan te volgen, daar de textus receptus van de Griekse tekst voor onze Bijbel op relatief jonge handschriften gebaseerd was, en ook de vertaling beter kan:

Bij het krieken [v/d dageraad] (DE SABBATON ontbreekt hier in verscheiden handschriften), als het begon te lichten, tijdens de eerste [dag] der week (MIAN SABBATON), kwam Marjam Magdalene, en de andere Marjam, om het graf te bezien.

Belangrijk is te weten dat SABBATON in het Grieks zowel week als Sjabbath kan betekenen. MIAN SABATTON betekent eerste der week (zie ook 2 Kor.16:2). Het kan hier geen 1e Sjabbath o.i.d. betekenen, want wanneer het zou gaan om de 1e Sjabbath van de maand, kan die moeilijk na 3 a 4 dagen (naar gelang welke theorie van hoeveelheid dagen je zou volgen) na het midden van de maand volgen (De dagen van de ongezuurde broden begonnen immers op de 15e van de maan mand Aviev/nisan). Blijft er dus als betekenis “eerste van de week” over.
Het was dus volgens Mathitja amper licht; toen een engel van HASJEM de steen van de ingang wentelde en de vrouwen antwoorde:

“want ik weet, dat u zoekt Jesjoea, Die gekruisigd was. Hij is hier niet; want Hij is opgestaan, gelijk Hij gezegd heeft.” (vs.5,6)

Dit moet dus nog voor de dageraad zijn gebeurd.
Lukas:

“En op de eerste [dag] der week (MIAN SABBATON), zeer vroeg in de dageraad, gingen zij naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden, en sommigen met haar. En zij vonden de steen afgewenteld van het graf. En ingegaan zijnde, vonden zij het lichaam van de Here Jesjoea niet.” (Luk.24:1-3)

Ook hier moet voor het daglicht de opstand hebben plaatsgevonden.
In de Goede Boodschap volgens Jochannan is het zelfs nog duister:

“En op den eerste [dag] der week ging Marjam Magdalene vroeg, als het nog duister was, naar het graf; en zag de steen van het graf weggenomen.” (Joh.20:1)

Deze tekst laat zelfs geen ruimte voor de opstanding tijdens schemer tussen nacht en dageraad.
Met in gedachtenis dat de opstanding in ieder geval voor de zonsopgang van de eerste dag der week is, kunnen we nu de drie dagen bekijken;

“Van toen aan begon Jezus Zijn leerlingen te vertonen, dat Hij moest heengaan naar Jeroesjalajjiem, en veel lijden van de ouderlingen, en overpriesters, en Schriftgeleerden, en gedood worden, en de derde dag opgewekt worden” (Matt. 16:21); “…, en de derde dag zal Hij opgewekt worden” (idem 17:23); “en de derde dag zal Hij opstaan (id. 20:19); “zo zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten zijn in het hart der aarde” (id. 12:40).

Als we tellen vanaf “Goede Vrijdag” (post-Bijbelse, kerkelijke uitdrukking) tellen, zelfs wanneer we diezelfde dag waarop Hij aan het hout gehangen was meetellen, houden we een dag en een nacht over: 1e dag - vrijdag; 1e nacht - vrijdag op zaterdag; 2e dag - zaterdag; 2e nacht - zaterdag op zondag en dan mogen we dus niet verder meer tellen, de opstanding is dan al geschied. Dus moeten we wel op donderdag beginnen te tellen.

Bijbel&Wetenschap werd beweerd dat in 34 nChr., 15 Nisan op vrijdag viel. Ook jouw bovenstaand lijstje is dus niet zo zeker als het lijkt, of heb je goede redenen om het hier mee oneens te zijn?

Ik heb op de data niet alleen een computerprogramma dat de Joodse maanden en dagen berekend erop los gelaten, maar ook een programma dat maanstanden berekend. Onafhankelijk van elkaar tonen zij mijn data en dagen aan terwijl Ouweneel geen bron voor zijn dagen en data geeft.
Het jaar 34 is sowieso geen optie; Jesjoe was niet ouder dan 34 jaren toen Hij gekruisigd werd en is zekker voor het jaar 0 geboren.
In het in het verleden als niet canonieke evangelie van Petros, waarvan slechts bronfragmenten bewaard zijn staat in een van de bronnen (ontdekt 1884 in tombe te Akhmim, Egypte, gedateerd 8e eeuw, bron zou stammen uit periode tussen de 2 Joodse oorlogen [70-132 n. Chr.] met de Romeinen vlgs enigen) een stuk over de kruisiging en begravenis. Het is mogelijk vermengd met corrupties en misconcepties m.i. Een van de meest interessante en schijnbaar authentieke passages daaruit acht ik, volgende op de kruisiging en begravenis:

“En vanwege al deze deze dingen vastten wij, en zaten we rouwende en huilende een nacht en een dag tot de Sjabbath” (Evangelie van Petros VII [27])

Als volgens dit verslag deze periode van rouwen tot de Sjabbath een nacht en een dag nam, was de gebeurtenis van de kruisiging dus op een donderdag. Maar ik heb al monder apokriefe redenen opgegeven.
Conclusie: de opstanding was op de 1e dag der week, tijdens de nacht [die altijd volgt op Sjabbath dus]. Het oogsten van de eerstelingengarf des nachts profeteerd hiervan, niet toevallig noemt Paulos Jesjoea de Eersteling.

Sam

[Annemieke86]

waarom ik op zondag de rustdag vier? dat is het meest praktisch, dan heb ik nl. vrij....

het is geen Bijbels gebod om de rustdag om de zondag te houden, als er een Bijbels gebod zou zijn, dan zou het de zaterdag gelden. volgens mij maakt het in principe helemaal niet uit wanneer je de rustdag houdt, maar het is wel een mooi stukje symboliek om het op de opstandingsdag te doen.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. In Genesis lees je al: En Hij rustte op de Zevende dag. Maandag is de eerste dag van de week. Waarom zou jij dan op zaterdag rusten?

[Cicero]

Maandag is de eerste dag van de week.

Zondag bedoel je...

[Annemieke86]

Maandag is de eerste dag van de week.

Zondag bedoel je...

Oh ja Ja maar God zegt: Hij rustte op de Zevende Dag. Is dat dan de Zaterdag?