Ben jij bang voor God?

[Cisca]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

[Retep]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

Je zegt het: voor mezelf. Maar het is dan maar de vraag of God daar rekening mee zal houden. Als je Hem afgeschreven hebt, zal Hij ook jou voor eeuwig afschrijven, besef dat wel! En dat is iets waar ik wel degelijk bang voor zou zijn.

[Raido]

Kijk dat is best mogelijk, ik geloof niet dat je kunt bewijzen dat hij wel of niet bestaat, je kunt zelf wel de overtuiging hebben dat hij er niet is, wat ik eigenlijk ook volkomen logisch vind eigenlijk.

[frekje]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

Geloof je wel dan dat er iets is waarom je bestaat?

[Cisca]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

Je zegt het: voor mezelf. Maar het is dan maar de vraag of God daar rekening mee zal houden. Als je Hem afgeschreven hebt, zal Hij ook jou voor eeuwig afschrijven, besef dat wel! En dat is iets waar ik wel degelijk bang voor zou zijn.

Dat voor mezelf, houdt alleen in, dat ik anderen die mening niet wil opdringen, omdat ieder recht heeft op een eigen mening.
Iets duidelijker dan, mijn overtuiging is, dat hij niet bestaat.
Ik heb daar lang mee gestreden, en kan niet tot een andere conclusie komen, als zou blijken, dat het toch anders is, had hij mij dus allang afgeschreven, waarom zou ik zijn bestaan anders niet ervaren hebben.

[Retep]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

Je zegt het: voor mezelf. Maar het is dan maar de vraag of God daar rekening mee zal houden. Als je Hem afgeschreven hebt, zal Hij ook jou voor eeuwig afschrijven, besef dat wel! En dat is iets waar ik wel degelijk bang voor zou zijn.

Dat voor mezelf, houdt alleen in, dat ik anderen die mening niet wil opdringen, omdat ieder recht heeft op een eigen mening.
Iets duidelijker dan, mijn overtuiging is, dat hij niet bestaat.
Ik heb daar lang mee gestreden, en kan niet tot een andere conclusie komen, als zou blijken, dat het toch anders is, had hij mij dus allang afgeschreven, waarom zou ik zijn bestaan anders niet ervaren hebben.

Ok, dan spreken we af dat we elkaars mening respecteren, maar het niet met elkaar eens zijn

Jammer dat je in je behoud niet de genade van God ziet. Hij heeft m.i. je genadetijd juist verlengd, zodat je in verzoening met Hem kunt komen.

[Cisca]

Nee, ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen, dat hij niet bestaat, daardoor heb ik geen reden om bang te zijn.

Geloof je wel dan dat er iets is waarom je bestaat?

Dat heb ik me wel afgevraagd, als je leven voor het over grote deel uit ellende bestaat, wat is het nut van je bestaan.
Achteraf moet ik concluderen, dat ik lang heb bestaan, als gebruiksvoorwerp voor anderen, dat geeft niet echt een positief gevoel.
Nu vraag ik me dat niet meer af, vind het een zinloos iets, kortgeleden ben ik in het ziekenhuis een jonge vrouw tegengekomen, die te horen heeft gekregen dat ze nog maar 1 à 1,5 te leven heeft, ik weet hoe dat voelt, heb dat inmiddels ook verwerkt, met haar hou ik contact, en probeer een steuntje in de rug te zijn, dat lijkt me een stuk positiever, dan gebruiksvoorwerp te zijn, zoals vroeger het geval was.

[Cisca]

Ok, dan spreken we af dat we elkaars mening respecteren, maar het niet met elkaar eens zijn

Prima, daar houden we het op

[essieee]

Om op de vraag, bang voor God een antwoord te geven, ja ik ben bang om te sterven omdat ik dat (nog) niet kan......

[André]

Omdat je weet dat je in sommige dingen je eigen weg wilt gaan terwijl je tegelijkertijd weet dat je God's weg moet gaan..

Hoop niet dat ik arrogant overkom, is iig niet mijn bedoeling.
Ik omschrijf het zelf als dat je een kinderlijk geloof hebt, namelijk ik vertrouw zo op God, dat wat ik doe en laat Zijn weg met mij is.
Dit moet je niet opvatten in de zin dat ik niet met God bid, en niet vraag en dank, maar er is een soort van vertrouwen dat je b.v. ook als ouder/kind kunt ervaren.

Ik vind dat helemaal niet arrogant, en eigenlijk ook heel mooi wat je schrijft. Toch vraag ik mij in alle bescheidenheid af, of het niet heel makkelijk is om op God te vertrouwen als het ons goed gaat. M.a.w. als die aardbevings-vloedgolf nu eens hier was gebeurd? En ons complete huis was ingestort, en misschien zelfs wel familieleden omgekomen? Zouden we dan ook zo zeker weten op God te vertrouwen? Of hopen we alleen, dat we dat in zulke vreselijke omstandigheden óók zullen doen? Misschien doen we dan wel het tegenovergestelde: en zijn we boos en opstandig. En begrijpen we opeens niets meer van God.

Beetje late reaktie........
Brion, om een redelijk lang verhaal met veel vervelende gebeurtenissen kort te houden, ik ervaar juist nu, ook nu het nog lang niet goed gaat met mij de hulp van God.

[joepie]

Dat vind ik dus een kromme redenatie, omdat ik niet bang voor mijn aardse vader ben, ben ik het ook niet voor mijn hemelse vaders sorry.

Kun je krom vinden maar ik spreek alleen maar de Bijbel na, en het is mijn volle overtuiging dat als ik voor mijn aardse vader niet bang hoefde te zijn, ik dat zeker niet voor mijn Hemelse Vader hoef te zijn.
Hij zorgde voor mij met de liefde die wij als mensen hebben, vol zonde en gebreken, en toch was ik nooit bang voor hem.
Laat staan dat ik dat zou moeten zijn voor mijn Hemelse Vader die voor mij zorgt zonder zonde en gebreken, vol liefde.

Mattheus 7: 7 Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden. 8 Want een ieder, die bidt, ontvangt, en wie zoekt, vindt, en wie klopt, hem zal opengedaan worden. 9 Of welk mens onder u zal, als zijn zoon hem om brood vraagt, hem een steen geven? 10 Of als hij een vis vraagt, zal hij hem toch geen slang geven? 11 Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader in de hemelen het goede geven aan hen, die Hem daarom bidden.

Zo denk ik en zo voel ik het.

[Optimatus]

Bang, ja, omdat ik er niet aan moet denken dat er iemand is die alles in Zijn hand zou hebben, die alles bestuurd.

En bang omdat God god is.

Hoe kun je nou bang zijn voor Iemand die het goede met je voorheeft en steeds weer Zijn liefde voor je betuigt?

[Raido]

Dat moet je ervaren, en dat doe ik dus niet

[Retep]

Dat moet je ervaren, en dat doe ik dus niet

En daar berust je in? Hoe zit het met je zoektocht naar de Waarheid?

[frekje]

Dat moet je ervaren, en dat doe ik dus niet

Je gelooft dus dat er echt helemaal niets is dat de aarde regeert? Hoe kom je hier dan, en waarom leef je dan hier nog?