Berichtdoor Raido » 23 dec 2004 13:06
Die persoon is kapot gemaakt en het liefste wat die vriend dan doet is met ee n jachtgeweer naar die persoon te gaan. Je gunt hem van alles, dat hij weet ik wat mag krijgt, totdat zijn kindje vlak na de geboorte doodgaat, dan weetje dat je het nooit gewild zult hebben.
Het is zo erg wat die mensen doen, en ze hebben het zelf vaak niet door, die mensen (slachtoffers) zijn voor altijd kapot, een scheur, een wond of een lidteken blijft. Vertrouwen in mensen is weg, ze voelen zich vies, vragen zich zelf af of het door hun komt, durven geen korter rokje aan te doen omdat ze bang zijn zo iemand te verleiden, dat is toch erg? Ze durven niet te zwemmen, naar het strand te gaan, een hempje aan te doen als het snikheet is, die mensen durven zichzelf niet meer te zijn. En de dader loopt vrij rond.
De vriend accepteerd het, maar heeft er zelf net zoveel pijn van, dat zijn vriendin zo door een dal moet gaan, alles moet dragen en er zelf niet uitkomt en er vaak niet overpraten kan. De vriend wil ook graag praten, laten merken dat ze niet alleen staat... maar hoe, als je er niet samen over durft te praten om elkaar pijn te doen..
| Progressief reformatorisch | neutraal gereformeerd | neobevindelijk |