Wanneer je de brieven van Paulus leest, maakt dit bij mij heel veel los.
Als je tegen iemand zegt dat je gelovig bent dan vragen ze gelijk 'dan mag je zeker dit niet en dat niet en dan moet je zo leven en dan doe je dat en daar doe je niet aan mee enz. enz.
Maar is dat werkelijk wat God bedoelt heeft? Moeten we dat echt zo uitdragen naar de anderen. Ik heb daar namelijk heel veel moeite mee. We stralen de liefde niet uit, wat er toch achter de wet zit, maar we stralen alleen maar die wetjes uit. Gek dat er zoveel de kerk verlaten? Van die wetten kun je toch niet gelukkig worden?
Nu is bij mij die vraag 'Waarvoor dient nu die wet? Eigenlijk: 'Hoe moeten wij met die wet omgaan?'
In Christus is de wet vervult. Wij mensen kunnen geen goede werken meer doen 'Er is niemand rechtvaardig, Er is niemand verstandig er is niemand die God zoekt. Tezamen zijn zij onnut geworden. Er is niemand die goed doet. Er is er ook niet tot een toe.' Romeinenbrief
De wet is er gekomen opdat wij onze zonden temeer zouden leren kennen. Maar wanneer je dus niet bekeerd bent welk nut heeft dan Gods wet?'