Berichtdoor Spons » 13 dec 2004 21:13
ja ben het met sabre eens, ik heb een zoon met ADHD en PDD-NOS , een hele zware opgaaf waar heel heel veel energie in zit en in wordt gestoken. Gaat al vanaf zijn 2e jaar , letterlijk 5 dagen in de week naar school en to zijn 4e ook in de vakanties, gelukkig is er nog zoiets als een logeerhuis en doorzettingsvermogen , zelf de omgeving vindt het best heavy en dat zeggen ook mijn ouders, mijn schoonouders onderkennen het probleem niet en steken hun kop in het zand ) ach het valt wel mee etc,
Graag had ik nog een dochter erbij gehad maar het is niet gelukt, en achteraf gezien heel verstandig, dit wordt al een hele kluif. Leuk he als je consequent optreed en iets verbied en je kind tegen je zegt van IK HAAT JE. dat doet pijn, heel heel erg veel pijn om een kind te zien opgroeien wat op het eerste gezich normaal lijkt maar het niet is. Tuurlijk heb ik God om me heen, en het logeerhuis (geen christelijke instelling maar wel onze levensreder geweest ) is een uitkomst zodat we even kunnen bijtanken,
Ik kan wel met alles zeggen God helpt me wel, maar ik heb zelf ook een verantwoordign tegenover hem, en mijn kind en mijn vrouw en de buitenwereld, ik zal zelf ook de handen uit de mouwen moeten steken, naar bv maatschappelijk werk gaan, ceasar therapie, gedragsdeskundige, psycholoog. en de hele rompslomp die er om heen komt kijken.
Ach ja , ik neem mijn verantwoordelijkheid niet he ! dus wel of moet ik verantwoordelijkheid nemen ten koste van mezefl (letterlijk als er geen derde instanties waren ) dan was ik er denk ik niet geweest of in een inzinking beland waar wij niet zouden uitgekomen zijn.