Mijn studiegenoten weten van mij dat ik christen ben en dat ik het niet fijn vind als ze vloeken. Als er iemand vloekt zeg ik er ook altijd wat van, maar niet op een manier dat ik lijk op een gereformeerde zwartkijker, of een vroom en beter mens.
Als iemand vloekt en ze hebben in de gaten dan kijken ze naar mij, en knipogen ze, omdat ze weten dat ik er een hekel aan heb. Dat is dan hun verontschuldiging.
Ik denk ook niet dat het verstandig is om enkel religieuze argumenten te gebruiken. Naast deze argumenten zijn er allerlei fatsoensargumenten te verzinnen.