Socrates schreef:Ik krijg altijd een beetje een nare smaak in mijn mond bij het lezen over Simson... hij komt over als een nare, impulsieve, sadistische lichtgeraakte geweldenaar. Toch spreekt het Bijbelgedeelte voortdurend 'toen werd de Geest des Heeren vaardig over hem'. Dus het zal wel... maar erg blij word ik er niet van....
De hele bijbel is er getuigen van de God alle soorten en type mensen kan gebruiken voor Zijn plannen. Simsom is een geval apart... hij was lichgeraakt, aggressief en sexueel ontregeld... en toch kon God hem gebruiken.
Waar veel mensen ook moeite mee hebben is de beschrijvende stijl van de boeken Jozua, Richteren, Samuel, Koningen en Kronieken. Dit zijn geen wet- of leerboeken en dus worden ook niet alle zonden in de boeken als zonden benoemd (denk maar eens aan de vrouwen van Salomo).
Dit neemt overigens niet weg dat de daden van Simson vaak weldegelijk de wil van God waren... maar dat moet je dan net even doorzien.
Het hele zelfmoord verhaal vind ik ook ingewikkeld... het was duidelijk God's wil, maar het is moeilijk in te zien dat het goed was... Zelfde gevoel heb ik bijvoorbeeld bij de geschiedenis van Elisa en de berinnen...