marjo schreef:Ha, jij hebt verstand van de theoretische kant van de zaak![]()
Een andere vraag dan: je hoort ook wel dat slaan op lange termijn niet helpt, omdat kinderen het 'gewoon' gaan vinden en er niet meer op reageren. Het schrikt dan dus niet meer af. Wat vinden jullie daarvan? Dat houdt dus in dat je maar heel af en toe kan slaan (of steeds harder)
Je moet natuurlijk niet in een situatie komen, waarin het kind bang voor je wordt. Je straft ter correctie, wanneer je een middel te pas en te onpas gaat gebruiken verliest het effect. De kracht van de pedagogische tik zit ook in het spaarzame gebruik ervan. Harder slaan werkt niet, zie mijn verhaal over conditioneren of je moet er op uit zijn je kind echt pijn te doen, in dat geval verdien je zelf straf, want dan is het slaan een doel op zich geworden en niet langer een middel. Belangrijk bij het slaan is ook niet het slaan alleen, maar ook andere non-verbale signalen zoals gezichtsuitdrukking. Maar ik denk dat hetzelfde voor huisarrest of het inhouden van zakgeld opgaat. Als je zakgeld telkens wordt ingehouden, heb je ook zoiets van 'bekijk het maar fijn, ik vind het wel goed'. Creatief straffen dus!

Tjonge opvoeden is eigenlijk best moeilijk.