Ellende-Verlossing-Dankbaarheid

[Cathy]

En eigenlijk is dat, persoonlijk, de vraag waar ik erg mee worstel.
Mijn leven is leeg zonder God, ik kan niet zonder Hem leven. de bijbel is mij dierbaar en ik wil niets anders dan Jezus volgen.
Ik zie mijn zonden....ik zie hoe ik mensen heb gekwetst en hoe vaak ik het goede met mezelf voor heb, mezelf op de eerste plaats stel.
Hoe vaak ik arrogant ben en trots, mn eigen ik boven staat. Hoe ik tegen Gods wet zondig op allerlij manieren.
Ik zie het, en ik wil het niet, ik wil God dienen.
Maar beleef ik ook de zonden als diepe ellende? Nee.....ik kan me niet voorstellen dat ik de eeuwige straf heb verdient omdat ik tegen een heilig God heb gezondigd.
Maar moet ik nou doorwandelen naar de eeuwigheid en geen gehoor geven op Jezus roep: Kom tot Mij?
mag ik naar Hem gaan? Jezus was toch ook een leermeester? Hij kan mij toch leren wie ik ten diepste ben en waarom Hij mijn straf moest dragen?

En dat is precies wat ik ook bedoelde. Daarom maakt het me bang dat ik alleen naar God zou mogen gaan als ik de E van de drie ken. Want ja, dat is dus juist het probleem. Je beseft het gewoon niet.

Misschien wil iemand hier nog op reageren? Herkennen meer mensen dit?

Ik herken dit helemaal. Ik zat daar ook mee, en ik weet nog dat ik mezelf maar in de put probeerde te praten om me maar ellendig te voelen. Want dat moest toch eerst?
Nu weet ik inmiddels uit ervaring dat het zo niet behoeft te werken.
Tijdens een preek zag ik in dat ik al die voorwaarden als uitvlucht gebruikte om bij Yeshua vandaan te blijven. Dat was FOUT.

En juist door naar God te gaan, brengt Hij je waar Hij wil dat je komt. En laat Hij je zien wie je bent voor Hem. Toch?!

Juist, en dat is een (levens)lang proces. Ook Paulus kwam daar in de loop van de tijd pas achter, toen hij op een gegeven moment moest schrijven in 1 van zijn laatste brieven dat hij toch wel de voornaamste zondaar was.
(1 Tim 1:15)

[jas]

En eigenlijk is dat, persoonlijk, de vraag waar ik erg mee worstel.
Mijn leven is leeg zonder God, ik kan niet zonder Hem leven. de bijbel is mij dierbaar en ik wil niets anders dan Jezus volgen.
Ik zie mijn zonden....ik zie hoe ik mensen heb gekwetst en hoe vaak ik het goede met mezelf voor heb, mezelf op de eerste plaats stel.
Hoe vaak ik arrogant ben en trots, mn eigen ik boven staat. Hoe ik tegen Gods wet zondig op allerlij manieren.
Ik zie het, en ik wil het niet, ik wil God dienen.
Maar beleef ik ook de zonden als diepe ellende? Nee.....ik kan me niet voorstellen dat ik de eeuwige straf heb verdient omdat ik tegen een heilig God heb gezondigd.
Maar moet ik nou doorwandelen naar de eeuwigheid en geen gehoor geven op Jezus roep: Kom tot Mij?
mag ik naar Hem gaan? Jezus was toch ook een leermeester? Hij kan mij toch leren wie ik ten diepste ben en waarom Hij mijn straf moest dragen?

En dat is precies wat ik ook bedoelde. Daarom maakt het me bang dat ik alleen naar God zou mogen gaan als ik de E van de drie ken. Want ja, dat is dus juist het probleem. Je beseft het gewoon niet. En juist door naar God te gaan, brengt Hij je waar Hij wil dat je komt. En laat Hij je zien wie je bent voor Hem. Toch?!

Misschien wil iemand hier nog op reageren? Herkennen meer mensen dit?

Mary, het is geen voorwaarde. Het genade aanbod is onvoorwaardelijk. Wie wat anders zegt, verkondigt een onbijbelse leer. Laat me je één troost geven, maar ga niet naast je schoenen lopen of je verheffen: als je je zorgen maakt om dit soort dingen, ben je in elk geval geen verworpene. Maar op wat ik nu zeg, mag je absoluut niet rusten. Je moet Christus gevonden hebben en deel aan Hem hebben, ook je vrienden, al zijn ze nog zo tof. Als dat niet het geval is, is het 100% mis.

[kootje]

Ik geef een paar opmerkingen over 'ellendekennis'.

1. Een volmaakte ellendekennis is onmogelijk. Wij mensen kunnen niet beseffen wat we hebben aangericht ten opzichte van God, van de schepping én van onszelf. Ellendekennis zal altijd gebrekkig blijven. We zien er iets van, veel zonden zien we zelfs niet eens!

2. Ten onrechte wordt vaak het tot Christus komen en ellendekennis tegen elkaar uitgespeeld. We kunnen ook tot Christus gaan óm ellendekennis. We leren onze schuld pas echt kennen als we zien op de wonden van Christus, wat het Hem kostte om voor ons de zaligheid mogelijk te maken.

3. De ene christen beleeft ellendekennis anders dan de ander. De een wordt geconfronteerd met een eisende wet en een heilige God, wat grote benauwdheid kan veroorzaken. Dit wordt wel de 'wettische boetvaardigheid' genoemd. Terwijl een ander meer wordt geconfronteerd met Christus' liefde, en dat ten opzichte van zijn zonden en schuld. Dit wordt de 'evangelische boetvaardigheid' genoemd. Sommige hebben van de eerste soort weinig kennis. Hoe je echter tot Christus komt, is niet belangrijk, als het maar met lege handen is... En God neemt zulke zondaars aan naar Zijn belofte: 'Die tot Mij komt, zal Ik niet uitwerpen'!

[alex leusink]

3. De ene christen beleeft ellendekennis anders dan de ander. De een wordt geconfronteerd met een eisende wet en een heilige God, wat grote benauwdheid kan veroorzaken. Dit wordt wel de 'wettische boetvaardigheid' genoemd. Terwijl een ander meer wordt geconfronteerd met Christus' liefde, en dat ten opzichte van zijn zonden en schuld. Dit wordt de 'evangelische boetvaardigheid' genoemd. Sommige hebben van de eerste soort weinig kennis. Hoe je echter tot Christus komt, is niet belangrijk, als het maar met lege handen is... En God neemt zulke zondaars aan naar Zijn belofte: 'Die tot Mij komt, zal Ik niet uitwerpen'

Dit vind ik raar: God confronteert de een met meer liefde als de ander?? Dat geloof ik dus niet! Ik geloof wel in verschillen in bekeringen, maar ik weet zeker dat er zaken zijn die niet gemist kunnen worden.

[Yael]

welke zaken kunnen niet gemist worden dan Alex?

[alex leusink]

-het zien van eigen 'verloren' staat
-het zien van Jezus' volheid om die staat te veranderen

[Yael]

Ok. met het zien van Jezus volheid bedoel je Hem toe eigenen als je Verlosser? dan ben ik het met je eens.

[alex leusink]

Ja, dus dat je bemerkt dat Hij de juiste Persoon is Die je kan verlossen, en dat je Hem dan nodig krijgt, en ook daadwerkelijk verlost WORDT. Maar zonder ellendekennis zal het wonder lang zo groot niet zijn.

[Yael]

daar heb je gelijk in.

[alex leusink]

[Yael]

praktische ervaring/beleving is het belangrijkste he

[just_mary]

3. De ene christen beleeft ellendekennis anders dan de ander. De een wordt geconfronteerd met een eisende wet en een heilige God, wat grote benauwdheid kan veroorzaken. Dit wordt wel de 'wettische boetvaardigheid' genoemd. Terwijl een ander meer wordt geconfronteerd met Christus' liefde, en dat ten opzichte van zijn zonden en schuld. Dit wordt de 'evangelische boetvaardigheid' genoemd. Sommige hebben van de eerste soort weinig kennis. Hoe je echter tot Christus komt, is niet belangrijk, als het maar met lege handen is... En God neemt zulke zondaars aan naar Zijn belofte: 'Die tot Mij komt, zal Ik niet uitwerpen'

Dit vind ik raar: God confronteert de een met meer liefde als de ander?? Dat geloof ik dus niet! Ik geloof wel in verschillen in bekeringen, maar ik weet zeker dat er zaken zijn die niet gemist kunnen worden.

Er staat ook niet dat er iets 'mist'. Wat er wordt bedoeld is volgens mij dat de ene christen door een minder diep dal gaat dan de andere christen.
Het verschil wat wordt beschreven komt ook naar voren in de Christenreis en Christinnereis. Christen ging door een heel diep dal, christin door een wat minder diep dal voor zover ik me kan herinneren. Zo heeft de ene meer benauwdheid dan de ander. Uitkomst is echter hetzelfde.

[Aragorn]

Inderdaad, ik heb ook weleens gehoord dat God bij de meest onwilligen het hardst moet slaan. Dus het pleit niet bepaald voor je als je 'er diep doorgaat'. Zo bezien is de Christinnereis een meer nastrevenswaardig (voorzover je daar zelf invloed op hebt) voorbeeld dan de Christenreis.

[kootje]

3. De ene christen beleeft ellendekennis anders dan de ander. De een wordt geconfronteerd met een eisende wet en een heilige God, wat grote benauwdheid kan veroorzaken. Dit wordt wel de 'wettische boetvaardigheid' genoemd. Terwijl een ander meer wordt geconfronteerd met Christus' liefde, en dat ten opzichte van zijn zonden en schuld. Dit wordt de 'evangelische boetvaardigheid' genoemd. Sommige hebben van de eerste soort weinig kennis. Hoe je echter tot Christus komt, is niet belangrijk, als het maar met lege handen is... En God neemt zulke zondaars aan naar Zijn belofte: 'Die tot Mij komt, zal Ik niet uitwerpen'

Dit vind ik raar: God confronteert de een met meer liefde als de ander?? Dat geloof ik dus niet! Ik geloof wel in verschillen in bekeringen, maar ik weet zeker dat er zaken zijn die niet gemist kunnen worden.

Er staat ook niet dat er iets 'mist'. Wat er wordt bedoeld is volgens mij dat de ene christen door een minder diep dal gaat dan de andere christen.
Het verschil wat wordt beschreven komt ook naar voren in de Christenreis en Christinnereis. Christen ging door een heel diep dal, christin door een wat minder diep dal voor zover ik me kan herinneren. Zo heeft de ene meer benauwdheid dan de ander. Uitkomst is echter hetzelfde.

Dank je. Dat bedoelde ik idd. Als je psalm 88 van Heman leest, zie je toch wel een groot verschil met bijvoorbeeld Zacheus...

[frekje]

De vraag is wat er eerst komt. Komt er eerst ellende of niet? Zonder die ellendekennis zullen wij nooit tot Christus vluchten, zeker niet. Wie heeft er nu een Zaligmaker nodig als hij geen zonden ziet? Maar dan komt de vraag: In hoeverre moeten we onze zonden dan kennen? Christus zegt niet in Zijn Woord: je moet je zonden voor 100% kennen. Dit kun je zelf echt niet. Laat staat dat je ooit 0,00000001% ZELF kan leren kennen. Als de zondaar Christus nodig (en die heeft hij/zij nodig) heeft mag hij/zij ONVOORWAARDELIJK tot Christus vluchten.

Maar nu weer de volgorde van deze stukken. Als ik in Psalm 32 de volgorde ga bepalen (Psalm over Davids boetedoening), zie ik dat David eerst zijn verlossing ziet, en vervolgens bij de HEERE al zijn beklag over zijn zonden doet; en aan het eind dankt hij Hem voor alles. Dus hier kan ik de volgorde: verlossing-ellende-dankbaarheid uit halen.

Nogmaals: eigen ellendekennis is er NOOIT!!!