Bijbel en homosexualiteit

[Socrates]

Nou ik denk inderdaad wel eens 'waar moet dit allemaal heen, wat is nou precies Uw plan met mijn leven?'

[joris]

Nou ik denk inderdaas wel eens 'waar moet dit allemaal heen, wat is nou precies Uw plan met mijn leven?'

als je dr over praten wilt. be my guest.

[Optimatus]

ja ik wil niet zomaar zeggen dat homofilie niet kan ofzo. Ik blijfhet gewoon moeilijk vinden. Als je echt een relatie met God hebt en Hem ervaart in je leven, tja. Wie ben ik dan om te zeggen dat je iets verkeerd voelt ofzo. Blijven biddenlijkt me dat Gods wil mag gebeuren in je leven.

Zou je dan kunnen stellen dat God twee homoseksulen (m/v) bijelkaar brengt om voor elkaar te zorgen, al dan niet in huwelijksverband?

[joris]

ja dat weet ik dus niet.

Ik bedoel: ik kan in mijn relatie met God niet verantwoorden dat ik een homosexuele relatie zou hebben. Omdat ik geloof dat dat niet goed is. En een argument als: maar het voelt goed is juist de grap van satan.

Maar als ze hier zeggen dat ze een relatie met God hebben, dan wil ik dat geloven en daar niet aan peuteren. Iedere relatie zonder God is waardeloos.

[JMvVliet]

Mods: delete message please...

[Zareb]

Zou je dan kunnen stellen dat God twee homoseksulen (m/v) bijelkaar brengt om voor elkaar te zorgen, al dan niet in huwelijksverband?

Met enige voorzichtigheid zou ik hier, vanuit mijn persoonlijke ervaring volmondig “ja” op zeggen. Voor mijn partner en mijzelf stond het buiten kijf dat God ons had samengebracht. Ik zeg daarbij: “met voorzichtigheid”. Want ik zou mij voor kunnen stellen dat mensen die ervoor hebben gekozen om alleen te blijven en dit vanuit hun persoonlijke geloofsbeleving, het hiermee moeilijk zouden kunnen hebben. En ik wil hen beslist niet voor het hoofd stoten.
Vandaar dat ik spreek over mijn persoonlijke ervaring.

En dan loop je natuurlijk het risico dat je die eigen ervaring als normgevend gaat zien. Met Joris ben ik het eens als hij zegt dat “een goed gevoel” ook door de Satan gewerkt kan worden. Bij ons was het meer dan een goed gevoel. Was het een “zeker weten”. Dat is heus niet zomaar gekomen. Maar dat was voor ons beiden een kwestie van gebed. En toch was er eerst ook twijfel. Niet aan onze liefde voor elkaar, niet aan het willen zorgen voor elkaar maar wel de vraag of dit nu echt Gods wil was. En zo kon het soms gebeuren dat we na een heerlijke romantische avond nog tot diep in de nacht zaten te praten over “mag het wel wat we doen” Mogen we onze relatie wel, zoals Optimatus zei “in den vleze consumeren.” Want het is zo makkelijk maar ook gevaarlijk om te zeggen dat het zo fijn was en het zo goed voelde dus kan het niet verkeerd zijn. En nog afgezien van onze twijfels waren er ook de aanvechtingen van mensen die ons veroordeelden.

Om een lang verhaal nu even kort te maken, uiteindelijk mochten wij ervaren dat het goed was. Mede daarom was het voor ons toen heel intens om hiervoor in het midden van de gemeente God te mogen danken en Zijn zegen te vragen. Bewust hebben wij ervoor gekozen dit niet in een aparte viering te doen. We wilden geen surrogaat huwelijksdienst. Geen dienst met een roze inhoud. Dus gewoon tijdens de zondagse dienst van Woord en Gebed. Fijn was het toen we in de kerk kwamen en op de liturgie lazen: “Dienst van Woord, Gebed en Dankbaarheid” Dezelfde titel heb ik later ook op de liturgie voor zijn afscheidsdienst laten zetten.

[joris]

ik vind het een heel bijzonder verhaal. ik ben echt benieuwd welke rol God nu speelt in je leven. Maar misschien ben ik een drammer.

[Cavecracker]

Iemand met homofiele gevoelens kan best een christen zijn maar dat betekent volgens mij nog niet dat homofilie ook goed is en dat je ook een homo-relatie mag aangaan.
God heeft de man en de vrouw geschapen en niet twee mannen of twee vrouwen. God schiep eerst de man en uit de man schiep Hij de vrouw, als 'hulpe tegenover hem'. Ook in dit verband geldt wat God samengevoegd heeft scheide de mens niet. Als God in Zijn volmaakte schepping een man aan een vrouw koppelt moeten wij niet gaan zeggen: ja maar, ik zie niet in waarom een man-man of een vrouw-vrouw relatie niet zou kunnen. Ik vind dat dwaze redeneringen. We denken het weer beter te weten dan God en zeggen tegen God: toedeloe met je prachtige schepping ik weet het lekker beter en ik ga fijn met met partner van hetzelfde geslacht! Als dat beter geweest zou zijn had God wel twee mannen en twee vrouwen geschapen. Aangezien dit in de volmaakte schepping niet het geval is geweest ga ik ervan uit dat homofiele gevoelens een gevolg zijn van de zondeval en dus ook zonde. Of voor mijn part: een ziekte. Het is een beschadiging van het door God geschapen systeem.
Een ander argument tegen homofilie is het symbolisch taalgebruik in de bijbel van Christus en zijn bruid, wat door heel de bijbel als een gouden draad heen loopt. Christus is de Man, de kerk is de vrouw die voor haar Man geheiligd is. Dit kom je bijvoorbeeld tegen in de Psalmen en in Hooglied.
Om op mijn eerste statement terug te komen: iemand die homofiele gevoelens heeft kan er niet altijd wat aan doen dat hij of zij deze gevoelens heeft. Toch denk ik dat, wanneer je die gevoelens hebt, je er toch tegen moet strijden en ze niet moet 'koesteren'. Je mag ze denk ik niet vergoeilijken door te zeggen dat je er niets aan kunt doen en toch maar een homorelatie aangaan omdat je denkt dat de bijbel het niet expliciet afwijst (hoewel ik zelf denk dat het verder in de bijbel ook wel afgekeurd wordt).
Voor mensen die zich liefdeloos en respectloos tegenover homo's als hun medemens opstellen: Gods gebod is je naaste lief te hebben! Heb daarom de ook mens met homofiele gevoelens lief al keur je zijn of haar gevoelens af.

[Zareb]

ik vind het een heel bijzonder verhaal. ik ben echt benieuwd welke rol God nu speelt in je leven. Maar misschien ben ik een drammer.

Valt wel mee hoor. trouwens zo'n bijzonder verhaal is het ook weer niet.

Eerder schreef ik: Welke plek heeft God in mijn leven? De belangrijkste plek, ik kan daar wel allerlei superlatieven voor bedenken maar dat ligt niet zo in mijn aard. het is gewoon een zeker weten dat Hij m'n leven in Zijn handen heeft.

Misschien moet ik daar aan toevoegen dat ik m'n leven ook in Zijn handen heb mogen overgeven. Ik ben nu alleen en verlang vaak naar een partner. En dan is de verleiding om maar over de grens heen te stappen heel dicht bij. Zeker als je jaren zonder grens geleefd hebt weet je drommels goed hoe en waar je aan "losse" contacten kunt komen. Dat neemt niet weg dat het verlangen blijft. Dat is toch voor de vrijgezelle hetero evenzeer. Maar dan mag ik ervaren dat Hij mij vasthoudt. Voor mij persoonlijk geeft dat als resultaat dat er geen krampachtigheid ontstaat. Dus niet wanhopig op zoek zijn naar.
Ik bid elke dag of er nog iemand op de wereld is waarmee ik samen oud mag worden. Maar ik mag het in Zijn hand leggen. Hij zal het wel regelen. En zo niet, even goede vrienden. Klinkt nuchter, maar zo ben ik nu eenmaal. Hetgeen niet wegneemt dat ik dolgelukkig zou zijn als ik m'n leven met iemand anders zou kunnen delen.

Wat is mijn leven met God? Simpel, een teruggrijpen op mijn doop waar God met mij begonnen is. En tegelijk een zeker weten dat Hij z'n werk zal afmaken.

[joris]

en kerk/gemeente? Of is het meer een mystieke iets van: ikweet dat God mij leidt? hoe merk je Go din je leven?

Ik merk God in mijn leven doordat Hij steeds wegen opent. En deuren opent die ik weer net zo hard dichttrap vaak. Dat er nooit dingen bij toeval gebeuren omdat er altijd iets gebeuren moet als ik ergens ben of als ik iemand tegenkom.

[Aragorn]

Weer even iets anders, maar hoe zit het eigenlijk met seks voor het huwelijk? Hebben homo's daar sowieso geen moeite mee (als ze kiezen voor een lichamelijke relatie), of vind je dat je wel moet trouwen? Hoe kijken jullie daar tegenaan?

[Optimatus]

Een ander argument tegen homofilie is het symbolisch taalgebruik in de bijbel van Christus en zijn bruid, wat door heel de bijbel als een gouden draad heen loopt. Christus is de Man, de kerk is de vrouw die voor haar Man geheiligd is. Dit kom je bijvoorbeeld tegen in de Psalmen en in Hooglied.

Interessante these, zeer interessant. Vooral omdat in de kerkelijke regionen waar ik jou meen te moeten plaatsen (de reformatorische vleugel van het protetantisme) en in de Rooms-Katholieke Kerk deze Bruid uitsluitend door mannen in het ambt wordt bevolkt. Zoals je het nu schetst, beschrijf je de Kerk als een hermafrodiet: man en vrouw tegelijk. En als je de mannelijke variant van deze hermafrodiet neemt, kun je de Bruidegom en de Bruid niet anders zien dan een huwelijk tussen Man en man.

[elbert]

Een ander argument tegen homofilie is het symbolisch taalgebruik in de bijbel van Christus en zijn bruid, wat door heel de bijbel als een gouden draad heen loopt. Christus is de Man, de kerk is de vrouw die voor haar Man geheiligd is. Dit kom je bijvoorbeeld tegen in de Psalmen en in Hooglied.

Interessante these, zeer interessant. Vooral omdat in de kerkelijke regionen waar ik jou meen te moeten plaatsen (de reformatorische vleugel van het protetantisme) en in de Rooms-Katholieke Kerk deze Bruid uitsluitend door mannen in het ambt wordt bevolkt. Zoals je het nu schetst, beschrijf je de Kerk als een hermafrodiet: man en vrouw tegelijk. En als je de mannelijke variant van deze hermafrodiet neemt, kun je de Bruidegom en de Bruid niet anders zien dan een huwelijk tussen Man en man.

Ahum, de Bruid bestaat uit alle ware gelovigen, dat zijn mannen en vrouwen. Het ambt in de kerk heeft hier niet zoveel mee van doen. Je wilt toch niet zeggen dat de Kerk bestaat uit alleen ambtsdragers? Laten we het wel een beetje zuiver houden deze discussie.
Bovendien gaat het in deze vergelijking om een metafoor: de verhouding tussen Christus en Zijn Gemeente wordt vergeleken met die tussen Bruidegom en Bruid. Ze verlangen naar elkaar tot ze voorgoed samen kunnen zijn. Dat is ook de strekking van deze metafoor.

[Collateral]

Bovendien gaat het in deze vergelijking om een metafoor: de verhouding tussen Christus en Zijn Gemeente wordt vergeleken met die tussen Bruidegom en Bruid. Ze verlangen naar elkaar tot ze voorgoed samen kunnen zijn. Dat is ook de strekking van deze metafoor.

Inderdaad. Van die metafoor lijkt het me logisch dat hij gestoeld is op het huwelijk tussen man en vrouw. Dat was, en is, de gangbare vorm van het huwelijk. Als argument tegen het homosexualiteit lijkt het me dus tamelijk nutteloos.

[Cavecracker]

Bovendien gaat het in deze vergelijking om een metafoor: de verhouding tussen Christus en Zijn Gemeente wordt vergeleken met die tussen Bruidegom en Bruid. Ze verlangen naar elkaar tot ze voorgoed samen kunnen zijn. Dat is ook de strekking van deze metafoor.

Inderdaad. Van die metafoor lijkt het me logisch dat hij gestoeld is op het huwelijk tussen man en vrouw. Dat was, en is, de gangbare vorm van het huwelijk. Als argument tegen het homosexualiteit lijkt het me dus tamelijk nutteloos.

Hoezo nutteloos? Als je het gaat hebben over de relatie van een homopaar bestaat er tegenwoordig in Nederland ook zoiets als het 'homohuwelijk'. Wat ik met de gebruikte metafoor wil aangeven is dat bijbel een homohuwelijk, en daarmee ook homofilie, duidelijk niet als 'normaal' beschouwd. Het homohuwelijk is tegennatuurlijk, gaat in tegen de scheppingsorde en is daarom alleen al zondig.
Ik denk dat Collateral mijn argument bepaald niet wil begrijpen.
Verder wil ik Elbert bedanken voor zijn uistekende reactie op Optimatus.