Verkering en bevrediging

[Zareb]

Uiteindelijk gaat het om de vraag welke waarde je toeschrijft aan seksualiteit. Is het "iets dat verboden is" en waar je dus krampachtig naar verlangt tot je het mag doen, of is het een natuurlijke vorm om je liefde te laten blijken.

Ga je uit van het eerste dan kom je dus terecht in allerlei discussies over de vraag hoever je dan kan gaan. Want je moet toch wachten tot je gaat trouwen? De Bijbel is hier ook al niet duidelijk in. Het enigste dat je daar uit kan halen is dat seksualiteit mag plaatsvinden binnen een relatie die gebaseerd is op liefde en trouw. Dat kan een huwelijk zijn maar evenzeer een andere relatievorm.

Voor mij is seksualiteit een van de manieren om mijn liefde voor de ander te laten blijken. Liefhebben met lijf en leden. En daarin kun je dan zo ver gaan, zolang je het maar voor elkaar kunt verantwoorden.
Naar elkaar toegroeien in je verkeringstijd is ook seksueel naar elkaar toegroeien. Je kan niet verwachten dat je huwelijksnacht opeens het toppunt van seksueel genot is als je niet van elkaar weet wat je al dan niet fijn vind.

Houden van een partner is onvoorwaardelijk jezelf zijn en geven. En daar hoort seks gewoon bij. Of, anders gezegd want seks vind ik eigenlijk te plat, daar hoort je lichaam gewoon bij.

[Markie]

Dat is erg moeilijk denk ik.

Het is vaak zo dat als je wat geprobeerd hebt, je meer wil.Terug is erg moeilijk.Het is een soort van verslaving.Zo kun je het het beste zien denk ik.
Denk zelfs dat als je terugwil, dat er wrijvingen kunnen ontstaan, soort afkickverschijnselen zeg maar.

[Markie]

Uiteindelijk gaat het om de vraag welke waarde je toeschrijft aan seksualiteit. Is het "iets dat verboden is" en waar je dus krampachtig naar verlangt tot je het mag doen, of is het een natuurlijke vorm om je liefde te laten blijken.

Ga je uit van het eerste dan kom je dus terecht in allerlei discussies over de vraag hoever je dan kan gaan. Want je moet toch wachten tot je gaat trouwen? De Bijbel is hier ook al niet duidelijk in. Het enigste dat je daar uit kan halen is dat seksualiteit mag plaatsvinden binnen een relatie die gebaseerd is op liefde en trouw. Dat kan een huwelijk zijn maar evenzeer een andere relatievorm.

Voor mij is seksualiteit een van de manieren om mijn liefde voor de ander te laten blijken. Liefhebben met lijf en leden. En daarin kun je dan zo ver gaan, zolang je het maar voor elkaar kunt verantwoorden.
Naar elkaar toegroeien in je verkeringstijd is ook seksueel naar elkaar toegroeien. Je kan niet verwachten dat je huwelijksnacht opeens het toppunt van seksueel genot is als je niet van elkaar weet wat je al dan niet fijn vind.

Houden van een partner is onvoorwaardelijk jezelf zijn en geven. En daar hoort seks gewoon bij. Of, anders gezegd want seks vind ik eigenlijk te plat, daar hoort je lichaam gewoon bij.

Ik reageerde net op parkiet, maar kan me hier ook wel in vinden.

[parkiet]

Dat is erg moeilijk denk ik.

Het is vaak zo dat als je wat geprobeerd hebt, je meer wil.Terug is erg moeilijk.Het is een soort van verslaving.Zo kun je het het beste zien denk ik.
Denk zelfs dat als je terugwil, dat er wrijvingen kunnen ontstaan, soort afkickverschijnselen zeg maar.

Verslaving vind ik erg zwaar klinken... maar het is idd moeilijk anders te omschrijven, immers, teruggaan is heel moeilijk.

[Lalage]

Een stap terug kan zeker, weet ik uit ervaring. En als het iets is dat God van je vraagt en je bidt ervoor, zal Hij je ook zeker helpen om niet te vervallen in het oude gedrag.

Verder: Ik las in het blad Charisma (van pinkstermensen) over een stel dat op een gegeven moment dacht dat God van hen vroeg dat ze ook niet meer zouden tongzoenen voor het huwelijk, omdat je daarmee seksuele verlangens opwekt. Wat vinden jullie daarvan?
Ik vind het nogal vergezocht. Voor mannen schijnt het zien van een vrouw soms al seksuele verlangens op te wekken, dus wat moet je dan? In een burka gaan lopen?

[joepie]

Een stap terug kan zeker, weet ik uit ervaring. En als het iets is dat God van je vraagt en je bidt ervoor, zal Hij je ook zeker helpen om niet te vervallen in het oude gedrag.

Verder: Ik las in het blad Charisma (van pinkstermensen) over een stel dat op een gegeven moment dacht dat God van hen vroeg dat ze ook niet meer zouden tongzoenen voor het huwelijk, omdat je daarmee seksuele verlangens opwekt. Wat vinden jullie daarvan?
Ik vind het nogal vergezocht. Voor mannen schijnt het zien van een vrouw soms al seksuele verlangens op te wekken, dus wat moet je dan? In een burka gaan lopen?

Kan me nog goed herinneren dat toen wij nog verkering hadden ik een nieuwe jurk ging kopen en met die jurk de paskamer uitkwam....
Dat wekte dus inderdaad verlangens op. Maar je hoefd toch niet aan verlangens toe te geven?
Dat bepaal je zelf of je dat al dan niet doet.
Een kind wat een snoepje wil krijgt dat ook niet altijd (of misschien wel nooit).
Volgens mij is trouwens die vraag over tongzoenen ook door Hoek beantwoordt.
Maar ik vind het onzin. Als je merkt dat hetgene wat je doet de ander te veel opwind dan moet je dus iets anders gaan doen.
Of de ander kan zich trainen om op zo een moment gewoon aan iets heel anders te gaan denken. Gaat de opwinding van zelf weer voorbij.

[just_mary]

Hey,
Wat ik me afvraag is waarom je wel elkaar zou mogen bevredigen en geen sex (geslachtsgemeenschap) zou mogen hebben? Je wekt precies dezelfde gevoelens op 'als in het echt' dus ja, ik zie het verschil niet zo goed.

En het geeft toch ook niet dat je bepaalde seksueel getinte gevoelens hebt?! Het is super gezond dat je die hebt, zeker bij het zoenen van je eigen vriendin/vriend! Niet zoenen omdat dat verlangens op zou wekken is daarom idd vergezocht denk ik. Die verlangens horen gewoon bij een relatie, daar is niks mis mee. Die verlangens hoef je alleen niet direct ook in praktijk te brengen... Want dat is dan weer iets minder verstandig.

Over samenwonen: als ik niet christelijk zou zijn zou ik gaan samenwonen denk ik. Waarom niet? Je houdt van elkaar, maar waarom zou je per se trouwen? Dat kost alleen een hoop geld. Je kunt nu gewoon samen iets huren en erin gaan wonen en (als je student bent) toch nog uitwonende studiefinanciering krijgen van de IB. Vet gezellig, lekker saampjes... Ik kan goed van niet-christelijke mensen begrijpen dat ze het doen. Dat is echt niet alleen een kwestie van 'niet zeker van elkaar zijn', maar meer een kwestie van waarom zou je moeilijk doen als het makkelijker kan?

[Markie]

Een stap terug kan zeker, weet ik uit ervaring. En als het iets is dat God van je vraagt en je bidt ervoor, zal Hij je ook zeker helpen om niet te vervallen in het oude gedrag.

Verder: Ik las in het blad Charisma (van pinkstermensen) over een stel dat op een gegeven moment dacht dat God van hen vroeg dat ze ook niet meer zouden tongzoenen voor het huwelijk, omdat je daarmee seksuele verlangens opwekt. Wat vinden jullie daarvan?
Ik vind het nogal vergezocht. Voor mannen schijnt het zien van een vrouw soms al seksuele verlangens op te wekken, dus wat moet je dan? In een burka gaan lopen?

Kan me nog goed herinneren dat toen wij nog verkering hadden ik een nieuwe jurk ging kopen en met die jurk de paskamer uitkwam....
Dat wekte dus inderdaad verlangens op. Maar je hoefd toch niet aan verlangens toe te geven?
Dat bepaal je zelf of je dat al dan niet doet.
Een kind wat een snoepje wil krijgt dat ook niet altijd (of misschien wel nooit).
Volgens mij is trouwens die vraag over tongzoenen ook door Hoek beantwoordt.
Maar ik vind het onzin. Als je merkt dat hetgene wat je doet de ander te veel opwind dan moet je dus iets anders gaan doen.
Of de ander kan zich trainen om op zo een moment gewoon aan iets heel anders te gaan denken. Gaat de opwinding van zelf weer voorbij.

Volgens mij ben je best een 'koel' mens Joepie.
Jij praat er allemaal erg makkelijk over vind ik, en als iets je opwond in je verkeringstijd, zoals tongzoenen, stopte je daar maar mee.

Wat houd je dan nog over in een relatie?Je mag best van bepaalde dingen genieten ook lijkt me.

Je moet in alles naar elkaar toegroeien lijkt me, dus ook daarmee.

Of zei jij in je verkeringstijd tegen je vriend:Ho, we zoenen niet meer want dat doet me wat en dat wil ik niet.

Lijkt me wel erg sterk.

Als het wél zo is zijn er m.i. zéér weinig stelletjes die zo waren dan jij en je vriend vroeger

[Lalage]

Joepie zegt juist dat die verlangens geen reden zijn om niet te tongzoenen. Het gaat erom dat je jezelf niet te erg in verleiding brengt om seks te hebben.

De meeste christenen willen elkaar ook niet bevredigen voor ze getrouwd zijn, omdat dat inderdaad wel lijkt op wat je voelt als je gemeenschap hebt (al denk ik dat er nog wel veel verschil tussen zit). Ik denk dat je er samen met God uit moet zien te komen en dat je ook niet bang moet zijn om een stapje terug te moeten zetten.

[Markie]

Joepie zegt juist dat die verlangens geen reden zijn om niet te tongzoenen. Het gaat erom dat je jezelf niet te erg in verleiding brengt om seks te hebben.

De meeste christenen willen elkaar ook niet bevredigen voor ze getrouwd zijn, omdat dat inderdaad wel lijkt op wat je voelt als je gemeenschap hebt (al denk ik dat er nog wel veel verschil tussen zit). Ik denk dat je er samen met God uit moet zien te komen en dat je ook niet bang moet zijn om een stapje terug te moeten zetten.

Ik vatte het dan blijkbaar toch anders op, want ze had het over een stapje terug en trainen om jezelf in te houden.

Hoe kom je erbij dat de meeste christenen elkaar niet willen bevredigen voor ze getrouwd zijn?Ik heb juist hele andere dingen gezien en gehoord op dat gebied!Christenen zijn niets minder ( erg) dan ongelovigen hoor, dat kan ik je wel meegeven!Misschien doen ze er nog wel vaker aan.
En als je in een heftige, passionele toestand bent samen denk ik niet dat je aan God denkt op zo'n moment.

[Lalage]

ok, misschien neem ik te makkelijk aan dat christenen dat niet willen. En tussen willen en doen zit natuurlijk ook veel verschil.

En als je in een heftige, passionele toestand bent samen denk ik niet dat je aan God denkt op zo'n moment.

Achteraf vaak wel. Dan zit het je toch niet lekker en dan ga je er wel over nadenken. Maar waarschijnlijk hebben meisjes dat sneller dan jongens.

[joepie]

Een stap terug kan zeker, weet ik uit ervaring. En als het iets is dat God van je vraagt en je bidt ervoor, zal Hij je ook zeker helpen om niet te vervallen in het oude gedrag.

Verder: Ik las in het blad Charisma (van pinkstermensen) over een stel dat op een gegeven moment dacht dat God van hen vroeg dat ze ook niet meer zouden tongzoenen voor het huwelijk, omdat je daarmee seksuele verlangens opwekt. Wat vinden jullie daarvan?
Ik vind het nogal vergezocht. Voor mannen schijnt het zien van een vrouw soms al seksuele verlangens op te wekken, dus wat moet je dan? In een burka gaan lopen?

Kan me nog goed herinneren dat toen wij nog verkering hadden ik een nieuwe jurk ging kopen en met die jurk de paskamer uitkwam....
Dat wekte dus inderdaad verlangens op. Maar je hoefd toch niet aan verlangens toe te geven?
Dat bepaal je zelf of je dat al dan niet doet.
Een kind wat een snoepje wil krijgt dat ook niet altijd (of misschien wel nooit).
Volgens mij is trouwens die vraag over tongzoenen ook door Hoek beantwoordt.
Maar ik vind het onzin. Als je merkt dat hetgene wat je doet de ander te veel opwind dan moet je dus iets anders gaan doen.
Of de ander kan zich trainen om op zo een moment gewoon aan iets heel anders te gaan denken. Gaat de opwinding van zelf weer voorbij.

Volgens mij ben je best een 'koel' mens Joepie.
Jij praat er allemaal erg makkelijk over vind ik, en als iets je opwond in je verkeringstijd, zoals tongzoenen, stopte je daar maar mee.

Wat houd je dan nog over in een relatie?Je mag best van bepaalde dingen genieten ook lijkt me.

Je moet in alles naar elkaar toegroeien lijkt me, dus ook daarmee.

Of zei jij in je verkeringstijd tegen je vriend:Ho, we zoenen niet meer want dat doet me wat en dat wil ik niet.

Lijkt me wel erg sterk.

Als het wél zo is zijn er m.i. zéér weinig stelletjes die zo waren dan jij en je vriend vroeger

Beetje beter lezen Markie!!

Maar als je het zo wil is ook goed.
Ik denk dat je inderdaad momenten hebt waarop tongzoenen te veel opwekt. En andere momenten waarop dat niet zo is.
En dat je dan best je manier van zoenen aan kunt passen aan het moment. Het is dus grote onzin dat je altijd zou moeten tong zoenen.
Als je weet dat je er op dat moment erg opgewonden van raakt en het dan erg moeilijk is om niet verder te gaan, moet je het dus niet doen op dat moment.
Dat heeft niets met koel zijn te maken maar met je verstand gebruiken.
En ja, zo hebben wij het gedaan in onze verkerings tijd en trouwens ook tijdens ons huwelijk.
Er is tenslotte wel meer dan alleen tongzoenen!!!! (mag ik hopen)

Je moet trouwens ook zorgen dat je eerst aan God denkt, voor je in een hevige passionele toestand komt
Scheelt een hoop verkeerde passie.

[Markie]

Maar als ik in zo'n 'sessie' ben zeg maar, denk ik niet aan God, en ik denk weinigen met mij.

En t draait idd niet alleen maar om tongzoenen ook.

En ja, wat vind je verkeerde passie..Dat is juist de cru.Is bij iedereen ook anders natuurlijk.

Wat de één wel vind kunnen vind de ander weer niet.Je moet samen kijken wat je wil en waar je aan toe bent etc, en proberen geen dingen te doen waar je later spijt van zou kunnen krijgen.

Maar ik denk dat veel mensen er wel erg makkelijk over denken en praten.En dan met name mensen die nog nooit een relatie hebben gehad, of alleen een 'kalverliefde' zogezegd.Die roepen vaak dingen van dat zou ík nooit doen enzo, maar als het zover is gaan ze vaak ook over grenzen waarvan ze dachten die niet te overschrijden.

Je zou de refojongeren de kost is moeten geven die verder gaan dan jij en ik maar durven te vermoeden, ook mensen waarvan je het totaal niet denkt

[joepie]

Ik denk juist dat de problemen er onder de refo jongeren zijn omdat er te weinig door ouders over gepraat wordt.
Vraag maar gerust aan je kinderen hoe het in hun relatie gaat.
Of het ze het erg moeilijk hebben om zich aan hun grenzen te houden.
Of er ook iets is waar je ze daarin zo kunne helpen.
Bid voor en met ze.
En vooral: geef ze niet het idee dat het iets is wat alleen bij hun voor komt, maar dat jij als ouders daar ook de moeite van kende.
Wees er vooral heel open in naar je kinderen toe.

[Markie]

Ik denk juist dat de problemen er onder de refo jongeren zijn omdat er te weinig door ouders over gepraat wordt.
Vraag maar gerust aan je kinderen hoe het in hun relatie gaat.
Of het ze het erg moeilijk hebben om zich aan hun grenzen te houden.
Of er ook iets is waar je ze daarin zo kunne helpen.
Bid voor en met ze.
En vooral: geef ze niet het idee dat het iets is wat alleen bij hun voor komt, maar dat jij als ouders daar ook de moeite van kende.
Wees er vooral heel open in naar je kinderen toe.

Juist, en dat gebeurd maar heel weinig.Kweet niet of ik het zelf ook zou doen, en áls ouders het al doen zullen de kinderen die te ver gaan het meestal ook niet vertellen denk ik.

Maar vaak doen ouders er álles aan om te voorkomen dat hun kinderen te vaak samen zijn met hun geliefde, maar praten ze voorderest nergens over.Door zulk (ouder) gedrag worden kinderen juist vaak 'dwars' denk ik, en gaan ze juist dingen doen die hun ouders niet willen.Gewoon vanuit het gevoel, van:'pff, ze (ouders dus) denken zeker dat ze dingen kunnen voorkomen door zo te doen'.Dan werkt het dus juist averechts.