Wie selecteerde de Bijbelboeken?

[PeterD]

Ik zit met een vraagje. Pas vroeg iemand me wie er beslist heeft welke boeken er in de Bijbel opgenomen moesten worden en welke niet.
Deze zijn bestempeld als de kanonieke boeken. Daarnaast hebben we een aantal apocriefe boeken. Wie heeft deze selectie gemaakt?

Kan iemand hier meer over vertellen?

[Kaw]

Mij is als kind vertelt 77 wijzen in Alexandrië in het jaar 77. Weet niet of dit klopt, maar in iedergeval ergens in het begin.

De keuze is gevallen op de kanonieke boeken omdat ze in samenspraak zijn van elkaar. Apocriefe wijken eigenlijk altijd af (botsen met de Tenach) of hebben een discutabele afkomst.

[Gershwin]

Een Concilie, volgens mij dat van Nicea, in de 3e eeuw ofzo. Maar er zit een hele geschiedenis achter, het canonisatie-proces is al veel eerder begonnen, de meer conservatieve theologen gaan ervan uit dat op dat Concilie de Bijbel vastgesteld is op grond van wat 'de Kerk' altijd al accepteerde als 'echte' geschriften.

[Kaw]

Kzal je een voorbeeldje geven:
Thomasevangelie: [114 Simon Petrus zei tot hen: Laat Maria van ons weggaan want vrouwen zijn het leven niet waardig.
Jezus zei: Zie, ikzelf zal haar leiden om haar mannelijk te maken opdat zij ook een levende geest kan worden gelijk jullie mannen. Want elke vrouw die zichzelf manne lijk maakt, zal het Koninkrijk binnengaan.]

[PeterD]

Kzal je een voorbeeldje geven:
Thomasevangelie: [114 Simon Petrus zei tot hen: Laat Maria van ons weggaan want vrouwen zijn het leven niet waardig.
Jezus zei: Zie, ikzelf zal haar leiden om haar mannelijk te maken opdat zij ook een levende geest kan worden gelijk jullie mannen. Want elke vrouw die zichzelf manne lijk maakt, zal het Koninkrijk binnengaan.]

Ben toch eerlijk gezegd blij dat dat niet in de Bijbel staat... Lijkt me moeilijk uit te leggen aan mn vrouw...

[caprice]

De canonieke boeken zijn niet vastgesteld, maar aanvaard op dat concilie.

[@tlantis]

De bijbel is samengesteld 389. De evangelien van Markus en Mattheus werden al vroeg in de christelijke geschiedenis gelezen. En bijvoorbeeld de brief aan de Galaten werd al in ong. 50 na Christus geschreven en ook ver buiten Galatie gelezen. Na de eerste eeuw (dus nadat alle apostellen overleden waren) werd in veel gemeentes al gelezen uit de diverse evangelien en brieven en natuurlijk nog altijd uit Tenach\Septuaginta (oude testament).

Nog voor dat de bijbel samensgesteld wordt maakt Hyronymus een onderscheid tussen het canon en de apocriefen boeken (dit zijn de boeken die wel in de Septuaginta (Griekse bijbel), maar niet in de Tenach (heebreeuwse bijbel) staan).

Iets later in de geschiedenis (weet niet wanneer) besloot de kerk een aantal apocriefen boeken toch aan het canon toe te voegen door ze deutro-canoniek te noemen.

Nog weer later, in 1534, schreef Maarten Luther een nieuwe bijbelvertaling en gaf hij de deutro canonieke boeken hun status van apocrief weer terug. Ook gaf hij de apocriefe boeken een minder belangrijke status.

Nog weer later (18e eeuw) besloten steeds meer uitgeverijen de apocriefen uit de bijbel te halen (dit was bijvoorbeeld bij de eerste statenvertalingen niet het geval).

Pas sinds enkele jaren zijn de apocriefen weer wat meer in opkomst en worden er weer bijbels gedrukt met de apocriefen er in. (buiten de Katholieke Willibrord vertalingen natuurlijk want daar stonden ze altijd gewoon nog in).

Canonieke boeken:

Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Jozua
Rechters
Ruth
Samuël
Koningen
Kronieken
Ezra
Nehemia
Ester
Job
Psalmen
Spreuken
Prediker
Hooglied
Jesaja
Jeremia
Klaagliederen
Ezechiël
Daniël
Hosea
Joël
Amos
Obadja
Jona
Micha
Nahum
Habakuk
Sefanja
Haggai
Zacharia
Maleachi

Matteüs
Marcus
Lucas
Johannes
Handelingen
Romeinen
Korintiërs
Galaten
Efeziërs
Filippenzen
Kolossenzen
Tessalonicenzen
Timoteüs
Titus
Filemon
Hebreeërs
Jakobus
Petrus
Brieven van Johannes
Judas
Openbaring

Deutrocanonieke\Apocriefen boeken:

Tobit (Tobias)
Judith
Boek der Wijsheid
Jezus Sirach
Baruch
Esther 2
Gebed van Azaria (Daniel)
Gezang in de vuuroven (Daniel)
Susanna (Daniel)
Bel en de draak (Daniel)
1 Makkabeeën
2 Makkabeeën

Apocriefen boeken:
3 Ezra
4 Ezra
Gebed van Manasse
3 Makkabeeën

Overigen gerelateerde boeken (niet apocrief):

Boek van Adam en Eva I
Boek van Adam en Eva II
Henoch
Tenhemelneming van Mozes
Psalmen van Salomo
Ode van Salomo
Hemeelvaart van Jesaja
Openbaring van Baruch
Brief van Aristeas
4 Makkabeeen
Ahikar
Testament van de twaalf patriarchen
Ruben
Levi
Juda
Issachar
Zebulon
Dan
Naftali
Gad
Asher
Jofef
Benjamin

Evangelie van de ebionieten
Evangelie der Hebreeen
Evangelie der egyptenaren
Evangelie van Nicodemus
Evangelie van de verlosser
Evangelie van Petrus
Evangelie van Thomas
Evangelie van mattias
Evangelie van Fillipus
Evangelie van Maria Magdalena
Sophia (Wijsheid) van de Christus
Tweede evangelie van Johannes
Evangelie van de waarheid
Evangelie van Jakobus
Evangelie van Mani
Kerygma van Petrus
Brief van Barnabas
Brieven van Clemens
Hermas
Brief van Ignatius

Brief van Paulus aan de gemeente van Laodicea
Brief van Paulus aan de gemeente van Seneca
Handelingen van Petrus
Handelingen van Johannes
Handelingen van Paulus
Handelingen van Andreus
Handelingen van Thomas
Openbaringen van Petrus
Openbaringen van Paulus
Openbaringen van Thomas
Ode van Thomas
Psalmen van Thomas

[David]

Nog voor dat de bijbel samensgesteld wordt maakt Hyronymus een onderscheid tussen het canon en de apocriefen boeken (dit zijn de boeken die wel in de Septuaginta (Griekse bijbel), maar niet in de Tenach (heebreeuwse bijbel) staan).

Iets later in de geschiedenis (weet niet wanneer) besloot de kerk een aantal apocriefen boeken toch aan het canon toe te voegen door ze deutro-canoniek te noemen.

Hoi @tlantis,

Jezus sprak waarschijnlijk Aramees en Hebreeuws maar geen Grieks.
De Septuaginta met zijn deutro canonieke boeken maakten dus geen onderdeel van de de Tenach (heebreeuwse bijbel) die Jezus gebruikte.

Als we kunnen vaststellen dat Jezus nooit verwezen heeft naar de deutro canonieke boeken waarom zijn de deutro canonieke boeken dan toch nog steeds in de katholieke bijbel opgenomen?


David

[@tlantis]

Nog voor dat de bijbel samensgesteld wordt maakt Hyronymus een onderscheid tussen het canon en de apocriefen boeken (dit zijn de boeken die wel in de Septuaginta (Griekse bijbel), maar niet in de Tenach (heebreeuwse bijbel) staan).

Iets later in de geschiedenis (weet niet wanneer) besloot de kerk een aantal apocriefen boeken toch aan het canon toe te voegen door ze deutro-canoniek te noemen.

Hoi @tlantis,

Jezus sprak waarschijnlijk Aramees en Hebreeuws maar geen Grieks.
De Septuaginta met zijn deutro canonieke boeken maakten dus geen onderdeel van de de Tenach (heebreeuwse bijbel) die Jezus gebruikte.

Als we kunnen vaststellen dat Jezus nooit verwezen heeft naar de deutro canonieke boeken waarom zijn de deutro canonieke boeken dan toch nog steeds in de katholieke bijbel opgenomen?


David

Een van de katholieke deutrocanonieke (Jesus Sirach) is wel in het Hebreeuws gevonden.

De RK kerk weet dat Jezus geen onderwijs gaf uit de apocriefen boeken, maar dat deed hijn natuurlijk ook niet uit het NT (was immers nog niet geschreven tijdens Zijn leven), dus dat is denk ik geen arugment voor hun.

Het is bijvoorbeeld wel weer aannemlijk dat Jezus heeft gelezen in Henoch. Aangezien Zijn (half)broer Judas dat ook deed en dit zelfs in zijn brief optekende: Judas:14 "En van dezen heeft ook Enoch, de zevende van Adam, geprofeteerd, zeggende:..."

[hijwel]

hey! wat je echt nooit moet gaan doen is twijvelen aan de waarheid van de bijbel, en de samenstelling daarvan! Ik heb het zelf gedaan, ik ben vast gelopen. Als je stuken gaat geloven andere niet, en als je de ene belofte wel gelooft en de andere niet sta je los, en kan je nergens op rusten.

-Gods woord is de waarheid
Heilig ze in Uw waarheid; Uw Woord is de waarheid” (Joh. 17 : 17)

-God bewaard zijn woord
“Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat in eeuwigheid” (Jes. 40 :

- Gods woord leeft
“Hebbende dan uw zielen gereinigd in de gehoorzaamheid der waarheid, door de Geest, tot ongeveinsde broederlijke liefde, zo hebt elkander vurig lief uit een rein hart; gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God” (1 Petr. 1 : 22 – 23).

- Wij hebben Gods profetische woord
19 En wij hebben het profetische woord,62) dat zeer vast is,63) en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt,64) als op een licht, schijnende65) in een duistere plaats,66) totdat de dag aanlichte,67) en de morgenster68) opga in uw harten.69)

- God bewaard zijn woord
33 De hemel en de aarde zullen voorbijgaan,37) maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.

-God heeft de woorden geschreven in de bijbel door mensen heen
16 Al de Schrift is57) van God ingegeven,58) en is nuttig tot lering, tot59) wederlegging, tot60) verbetering, tot61) onderwijzing, die62) in de rechtvaardigheid is;

Wij hebben het geinspireerde door God bewaarde Boek!

http://home.hetnet.nl/~arjan26/vertalingen/bijbelgelovigen-pagina.htm

[Socrates]

Nu staan al die teksten wel in Bijbelboeken die op het moment dat ze geschreven werden nog niet tot de Bijbel behoorden. Op dat moment was nog niet zeker wat nu uiteindelijk het Woord van God werd. Dus wanneer het af was.

Ik kan me best voorstellen (alhoewel ik het niet geloof, maar ik gooi een theorie neer) dat er veel meer geschriften in de Bijbel zouden staan dan het daadwerkelijke Woord van God. Of dat er meer Woorden van God zijn... maar die niet in de Bijbel terecht zijn gekomen... Dat zou verder niks af doen aan het feit dat je De Boodschap in de Bijbel kunt vinden.

Snap je wat ik bedoel? Ik druk mezelf een beetje ongelukkig uit geloof ik... maar het gaat erom, erkennen dat de Bijbel Gods Woord is hoeft niet per se gelijk te staan aan het erkennen dat het van kaft tot kaft, letter voor letter allemaal Gods woord is, en daarbuiten niks meer.

[columbus]

Wie nieuwschierig is naar het ontstaan van de bijbel en hoe die tot stand gekomen is raad ik het volgende boek aan:

Het kompas van het christendom- dr.Jakob van Bruggen

ik heb ook eens twijfels gehad over het ontstaan, waarheidsgehalte en al die vragen die soms komen over de bijbel en mede door dit boek ben ik die twijfels kwijtgeraakt en het is voor mij echt een steun en hulpmiddel geweest.
en dat kan het ook voor andere zijn ben ik van overtuigt

[sparow]

Het is idd belangrijk om er op te letten dat de canon nooit op een moment is samengesteld. Op de genoemde concilie is de canon vastgesteld, dit was eigenlijk een bevestiging wat toen al in de christelijke gemeente als canon gelezen werd.

Dit canonisatieproces is een lang proces geweest en ik denk dat het heel belangrijk is om hier God leiding in te zien en hierop te vertrouwen.

Wat je echt moet lezen is het boek "De betrouwbaarheid van de geschriften van het Nieuwe Testament" geschreven door F.F. Bruce. Je kunt hem hier downloaden.

[PeterD]

Getwijfeld aan de inhoud van de Bijbel heb ik nooit. Tot mij als leidinggevende van een +12 jeugdvereniging door de jeugd gevraagd werd wie nou eigenlijk bepaald heeft welke boeken er in de Bijbel moesten komen en welke niet. Daar had ik dus even geen antwoord op.
Waar ik daarna over na ging denken was of het mensen werk geweest is, en zo ja, hoe het gebeurd is. Ik geloof best dat die wijze mensen er heel goed over nagedacht hebben. Maar als ik in het overzicht wat hieboven gegeven is van alle andere boeken die niet tot de Bijbel horen zie dat er een evangelie van Petrus en Thomas is, heb ik toch wel zo iets van "die zijn er toch ook bij geweest?" Die hebben dus toch ook hun belevingen opgeschreven? Hoe komt het dan dat de beschrijving heel anders is dan van de in de Bijbel opgenomen evangeliën? En waarom zijn die dan wel opgenomen en die van Petrus niet?

Let wel, ik stel hier niet de juistheid van de keuze ter discussie, maar ik wil meer te weten komen over de achtergrond van de keuze.

Ik ga in ieder geval de 2 genoemde boeken lezen. Misschien wordt ik daar wat wijzer van.

[sparow]

Wat het geval is met de apocriefe boeken op naam van Petrus, Thomas enzo, is dat ze op naam van deze apostelen staan, maar die echt door hun zelf geschreven zijn.

In de vroegchristelijke kerk wisten ze dat een bepaalde apostel een brief aan een bepaalde gemeente geschreven had. Later verschenen er brieven waarvan helemaal niet bekend was dat ze geschreven waren. Die werden dus als onecht aangemerkt.