joepie schreef:Precies, je hebt helemaal gelijk! Als er iemand van het elftal niet op komt dagen kunnen ze niet spelen. Daarom gaat de vergelijking dus helemaal op. Trouwens hebben ze ook nog rezerve spelers, dus zonder jou gaat ook echt wel de training door.
Zonder jou is het lichaam niet kompleet.
En waarom zou je wel als je lid bent van die vereniging elke keer gaan, en niet als je lid bent van de kerk?
De allerbelangrijkste in je leven roept jouw daar waar je lid bent, en niet bij een andere club.Eigenlijk zo simpel als wat.
Dat je bij een andere club ook lekker kunt spelen, kan best wezen.
Misschien voel jij je daar zelfs beter. Maar daarmee laat je je eigen club in de steek. En je trainer roept je bij je eigen club en niet bij die andere.
Dus als je zo wilt leven, wordt dan lid van die andere club, waar je zo vaak geroepen wordt als jij wilt. Zodat je ook nog tijd hebt om andere clubs te bezoeken buiten de tijden dat je daar geroepen wordt.
Dit lijkt mij erg kort door de bocht.
Vooral als jongere, die vaak niets anders gezien heeft dan de kerk van de ouders is het helemaal niet verkeerd, eens ergens anders te kijken.
Ik ga zelfs zo ver dat er dan misschien wat genuanceerder gedacht gaat worden over de diverse kerkgenootschappen. Nu wordt kerk a verketterd, omdat kerk b geen notie heeft van wat er gepredikt wordt, om maar wat te noemen. (ik denk daarbij aan alle onzin die bv. over de PKN is uitgestrooid in de afgelopen jaren).
Daar komt nog iets bij: beter elders gaan kijken in je woonplaats waar ook bv. de Gerformeerde Gemeente is waarin je bent opgegroeid, dan straks door verhuzing of wat dan ook in een plaats te komen waar jouw kerk geen gemeente heeft. En die plaatsen zijn er vele. Dan is het goed als je al een beetje weet welke richting voor jou een "thuis" kan zijn.
Los daarvan is het erg wettisch - als je niet zus en zo doet is het niet goed...
In onze kerk mogen vrouwen ambtsdrager zijn en ik ben dus lid geweest van de kerkenraad. Dat is ook zoiets in deze discussie. De
Kerkenraad roept niks. De
Heer roept en de kerkenraad doet eigenlijk niks meer dan de gelegenheid bieden samen de eredienst te vieren. En de kerkenraad mag erop toezien of er geen mensen om wat voor reden dan ook afvallen, wegvallen. Het "vermanen" is dan niks meer dan een klopje op de schouder: "gaat het wel goed met jou?"... en een gesprek beginnen. Niet in de beschuldigende sfeer van: "ik zie je al een tijd niet broeder/zuster, hoe is het met de liefde voor de Heer?" Dat slaat dicht. Maar: "ik maak me zorgen, ik zie je al een tijdje niet meer"... dat is open...
Maar ik blijf erbij als het alleen maar een "
moeten" is en niet een "
mogen" is er ergens iets fout en kun je beter ook eens rondkijken bij een andere kerk, opdat je uiteindelijk een voor jou goede beslissing neemt, te gaan naar die kerk waar jij je helemala thuis voelt.
Riska