Liturgie in de kerkdiensten

[Marnix]

:cry:
waarom geen gezeur als de jongeren twee uur voor de tv, achter de computer enz. zitten????
en wel zeuren als ze een uurtje naar een preekmoeten luisteren

Zooooow die zit!!!!!

Met computeren is er interactie. En het is visueel, net als bijvoorbeeld een tv. Dat is nogal een verschil. De kerkdiensten zijn namelijk niet interactief en ook niet visueel. Je kunt daar de jongeren de schuld van geven... maar kunnen die er wat aan doen dat ze in deze tijd waarin interactie belangrijk is en waarin er een beeldcultuur is, opgroeien?

De vraag is: Wie past zich aan wie aan? Moeten jongeren zich aanpassen? En wat als ze dat niet willen? Moeten ouderen zich aanpassen? Ik denk dat je als kerk elkaar tegemoet moet komen. Dat wil zeggen, dat je je aan elkaar aanpast, allebei een stap naar elkaar toe zet.

[André]

Dan hebben we een klein probleempje, jij bent als mn geheugen me niet in de steek laat lid van dezelfde kerk als ik ben?

A) God past zich iig niet aan.
B) Dat de kerk er wat mee doet duurt ongeveer 2 generaties.
C) Lid worden van een "minder strenge" kerk, kan


Of ben ik nu errug negatief aant denken?

[mw]

:cry:
waarom geen gezeur als de jongeren twee uur voor de tv, achter de computer enz. zitten????
en wel zeuren als ze een uurtje naar een preekmoeten luisteren

Zooooow die zit!!!!!

Vind je? Ik vind dit argument absoluut niet steekhoudend. Als ik achter mijn computer zit (zoals nu), dan communiceer ik met mijn computer. Er is interactie. Ik moet zelf nadenken bij de dingen die ik doe. Dat is bij een preek ver te zoeken.

Hetzelfde geld voor de televisie: beelden versterken vaak hetgeen er getoond / verteld wordt. Dit is ook een vorm van (beeldende) interactie, die helaas veel te weinig wordt toegepast in de kerkdiensten.

In veel kerken is het de dominee die een al dan niet zinnig verhaal afsteekt, zonder dat er ook maar enige ruimte is voor de gemeente om interactie te hebben met de predikant, hetzij door begeleidende beelden, hetzij door vragen te kunnen stellen.

Zelfs als ik persoonlijk in de bijbel lees of in gebed ga, dan is er interactie. Met de bijbel (ik wordt gedwongen na te denken over wat ik lees), of met God (ik wordt gedwongen na te denken wat ik zeg tegen God).

Met een preek ben jij niet degene die er actief mee bezig moet zijn, maar de predikant! Jij bent als het ware de televisie of de computer waar de dominee zijn interactie mee heeft. Met andere woorden: je bent als het ware een apparaat dat bestuurt wordt door de dominee.

ik bedoel dit niet voor ouderen. Maar ik denk meer aan de kinderen. Zij kunnen vaak ademloos naar een film kijken of een spelletje doen op de pc. Dit kunnen ze uren volhouden. Ze zijn dan vaak "even helemaal van de wereld". Ze hebben zich dan vaak afgesloten van de buitenwereld.
En dan word er gezegd dat mensen 20 minuten geconcentreerd kunnen luisteren. Kinderen zullen dat ongetwijfeld minder lang kunnen dan ouderen. Dus je kunt nagaan dat kinderen niet dehele dienst kunnen stil blijven zitten. Ik begrijp dat heel goed, maar ik vergeleek even met de tv en pc omdat daar niets over gezegd word.
En ik vind wel dat de kinderen daar opgewezen moeten worden. Je kunt wel uren achter de tv of pc zitten, dus je kunt die 1 of 2 keer in de week anderhalf uurtje in de kerk ook wel volhouden.

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

[André]

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

Dat wou ik er ook neerzetten, maar ik dacht van dat kan ik denk ik niet onderbouwen, naar een student toe

[caprice]

Hoe je het ook wendt of keert, de mens heeft van nature helemaal geen lust om de Heere te dienen. Daar komen we nu maar weer eens achter.

[mw]

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

Dat wou ik er ook neerzetten, maar ik dacht van dat kan ik denk ik niet onderbouwen, naar een student toe

ik wist eigelijk ook niet hoe ik het goed kon onderbouwen. Ik hoop dat ik het zo goed en duidelijk heb gedaan.

[mw]

Hoe je het ook wendt of keert, de mens heeft van nature helemaal geen lust om de Heere te dienen. Daar komen we nu maar weer eens achter.

ja idd. Maar gelukkig maar, dat er een God is die ons steeds weer trekt en ons de gelegenheid geeft om Hem te dienen.

[JMvVliet]

Liturgie beperkt de dienst aan God meer dan dat het de dienst aan God ondersteunt

Oneens.
Er moet orde zijn in de erediensten. God is een God van orde, en niet van chaos.

God is inderdaad een God van orde, maar daarmee is God nog niet voorspelbaar. Laat ik dat uitleggen:

God heeft een schitterende, geordende schepping gemaakt waar ik uren van kan genieten. Als er ergens een zaadje land, dan is dat geacht te gaan groeien. Het is echter afhankelijk van de regen die er valt.

Geordend ja, maar voorspelbaar nee.

Kerkdiensten: geordend, ja, maar ook heel voorspelbaar.

[JMvVliet]

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

Dat wou ik er ook neerzetten, maar ik dacht van dat kan ik denk ik niet onderbouwen, naar een student toe

ik wist eigelijk ook niet hoe ik het goed kon onderbouwen. Ik hoop dat ik het zo goed en duidelijk heb gedaan.

Laat ik even voorop stellen dat ik soms ook ontzettend kan genieten van een preek, als die me echt aanspreekt!

Toch blijf ik bij de stelling dat interactie er niet of nauwelijks is. De gemeente onderneemt niets actiefs. Dat doet alleen de predikant. Luisteren is feitelijk een passieve bezigheid (die soms nodig is om je kennis op peil te brengen). Als luisteren en kijken (ook een passieve bezigheid) nu eens gecombineerd zouden worden (bijvoorbeeld door een powerpoint presentatie de preek te laten ondersteunen, of door een preekblad dat gedurende de preek kan worden gevolgd), dan dwing je mensen in ieder geval om iets actiever bezig te zijn met datgene wat de predikant heeft voorbereid.

O ja, ik ben geen student

[meschianza]

[
ik bedoel dit niet voor ouderen. Maar ik denk meer aan de kinderen. Zij kunnen vaak ademloos naar een film kijken of een spelletje doen op de pc. Dit kunnen ze uren volhouden. Ze zijn dan vaak "even helemaal van de wereld". Ze hebben zich dan vaak afgesloten van de buitenwereld.
En dan word er gezegd dat mensen 20 minuten geconcentreerd kunnen luisteren. Kinderen zullen dat ongetwijfeld minder lang kunnen dan ouderen. Dus je kunt nagaan dat kinderen niet dehele dienst kunnen stil blijven zitten. Ik begrijp dat heel goed, maar ik vergeleek even met de tv en pc omdat daar niets over gezegd word.
En ik vind wel dat de kinderen daar opgewezen moeten worden. Je kunt wel uren achter de tv of pc zitten, dus je kunt die 1 of 2 keer in de week anderhalf uurtje in de kerk ook wel volhouden.

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

Toch vind ik niet dat je de consentratie van kinderen voor tv en pc kan vergelijken met de consentratie in de kerk.
TV is vaak snel , afwisselend, evenals de PC. DAardoor blijft de concentratie scherp.
Niet dat de kerk nu snel en hip moet worden, dat wil ik zeker niet zeggen...maar wel dat je er rekening meehoudt, waarom 3kwartier achter elkaar preken omdat dat nu eenmaal de traditionele lithurgie is, wanneer je door meer afwisseling (zingen, of afwisseling in de preken) de concentratie, ook die van kinderen, scherp houdt en er dus meer opgepikt wordt?
Je had het over overdenken...als ik een krachtige meditatie/preek hoort van een half uur...dan houdtr dat me zeker bezig...maar wanneer ik een uur lang dezelfde stam hoort, het spijt me, maar dan zwakt mijn aandacht weg. Dat is dan ook geen interactie, overdenken, interactie is dat je actief bijdraag (doormiddel van een vraag, zingen, aantekeningen maken etc)

Wel ben ik het absoluut me je eens dat je kinderen wel mag voorhouden waar hun prioriteit naar uitgaat....de PC of Gods Woord.
Die vraag moet ik me ook iedere dag voorhouden...zit ik liever een btje te msnen met vrienden of wat te surfen dan dat ik de bijbel bestudeer?

Maar ik vind de concentratie-vergelijking nog steeds niet terecht...

[mw]

[
ik bedoel dit niet voor ouderen. Maar ik denk meer aan de kinderen. Zij kunnen vaak ademloos naar een film kijken of een spelletje doen op de pc. Dit kunnen ze uren volhouden. Ze zijn dan vaak "even helemaal van de wereld". Ze hebben zich dan vaak afgesloten van de buitenwereld.
En dan word er gezegd dat mensen 20 minuten geconcentreerd kunnen luisteren. Kinderen zullen dat ongetwijfeld minder lang kunnen dan ouderen. Dus je kunt nagaan dat kinderen niet dehele dienst kunnen stil blijven zitten. Ik begrijp dat heel goed, maar ik vergeleek even met de tv en pc omdat daar niets over gezegd word.
En ik vind wel dat de kinderen daar opgewezen moeten worden. Je kunt wel uren achter de tv of pc zitten, dus je kunt die 1 of 2 keer in de week anderhalf uurtje in de kerk ook wel volhouden.

En trouwens ik vind wel dat er in de kerk interactie is: je doet het alleen niet hardop. Je denk na over het gesprokene door de dominee of voorganger. Je kijkt terug naar je eigen leven en besluit wat je ermee doen kunt.

Toch vind ik niet dat je de consentratie van kinderen voor tv en pc kan vergelijken met de consentratie in de kerk.
TV is vaak snel , afwisselend, evenals de PC. DAardoor blijft de concentratie scherp.
Niet dat de kerk nu snel en hip moet worden, dat wil ik zeker niet zeggen...maar wel dat je er rekening meehoudt, waarom 3kwartier achter elkaar preken omdat dat nu eenmaal de traditionele lithurgie is, wanneer je door meer afwisseling (zingen, of afwisseling in de preken) de concentratie, ook die van kinderen, scherp houdt en er dus meer opgepikt wordt?
Je had het over overdenken...als ik een krachtige meditatie/preek hoort van een half uur...dan houdtr dat me zeker bezig...maar wanneer ik een uur lang dezelfde stam hoort, het spijt me, maar dan zwakt mijn aandacht weg. Dat is dan ook geen interactie, overdenken, interactie is dat je actief bijdraag (doormiddel van een vraag, zingen, aantekeningen maken etc)

Wel ben ik het absoluut me je eens dat je kinderen wel mag voorhouden waar hun prioriteit naar uitgaat....de PC of Gods Woord.
Die vraag moet ik me ook iedere dag voorhouden...zit ik liever een btje te msnen met vrienden of wat te surfen dan dat ik de bijbel bestudeer?

Maar ik vind de concentratie-vergelijking nog steeds niet terecht...

oke, ik begrijp je

bij ons is het meestal zo dat er ook wat voor de kinderen in de preek zit. Door eerst aan het begin van de preek eerst iets tegen de kinderen te zeggen. Bijv. in het kort de preek. Of gewoon door de hele preek door iets voor de kinderen. Voorbeelden worden daar vaak bij gebruikt. Dus is het voor de kinderen ook wat fijner om naar de kerk te gaan.

[Lalage]

Pas was ik in de OGGiN, en daar duurde de dienst ietsjes langer dan anderhalf uur. Het gebed duurde bijna 30 minuten, de preek 1 uur en 15 minuten, en dan nog een kwartier kwijt aan Bijbellezen en zingen.

Jij kunt niet rekenen...

Over die 20 minuten dat je je kunt concentreren: Hoorcolleges worden meestal gegeven in blokjes van 3 kwartier. Als daar geen interactie plaatsvindt, kan ik me inderdaad moeilijk concentreren. Maar interactie hoeft niet perse doordat mensen antwoorden, het kan denk ik ook al door mensen prikkelende vragen te stellen. Dan blijf je erover nadenken.
Het visuele aspect is ook belangrijk. Waarom denk je dat docenten een schoolbord of een overheadprojector gebruiken?

[SDG]

Pas was ik in de OGGiN, en daar duurde de dienst ietsjes langer dan anderhalf uur. Het gebed duurde bijna 30 minuten, de preek 1 uur en 15 minuten, en dan nog een kwartier kwijt aan Bijbellezen en zingen.

Gezien het langzame tempo waarin in de meeste (O)GGiN kunnen dat niet veel versjes zijn geweest, als er binnen dat kwartier ook nog een Schriftgedeelte moest worden gelezen...
Maar goed, je hoort weleens de aankondiging dat er "ter verpozing van de gewijde aandacht een versje gezongen" gaat worden. Die formulering zegt genoeg over de waarde die men dan toekent aan het zingen tijdens de eredienst.

[Voda]

Even lòs van de discussie :

Mag ik iets vertellen over het onderwerp "Voorbede en Dankzegging"?

In de kerk waar ik lìd ben hoor ik al jaren voorbede en dankzegging doen voor mensen waarvan ik geen flauwe notie heb WIE het zijn. Dat vond ik altijd erg onbevredigend want veel van die namen keren bijna wekelijks terug vooral bij oudere mensen.

Nu kom ik de laatste tijd geregeld ook in een àndere kerk en dààr laten ze met een beamer een foto zien van een babietje dat dìe week in een gezin is geboren of van iemand die wordt uitgezonden naar Brazilië om daar onder de straatkinderen te gaan werken... En daarna wordt dan de voorbede en dankzegging gedaan.

Dat spreekt mìj erg aan. En aan b.v. de reacties bij een babyfotootje te horen, de gemeente òòk...

Hoe staan jùllie daar tegenover ?

[mw]

Even lòs van de discussie :

Mag ik iets vertellen over het onderwerp "Voorbede en Dankzegging"?

In de kerk waar ik lìd ben hoor ik al jaren voorbede en dankzegging doen voor mensen waarvan ik geen flauwe notie heb WIE het zijn. Dat vond ik altijd erg onbevredigend want veel van die namen keren bijna wekelijks terug vooral bij oudere mensen.

Nu kom ik de laatste tijd geregeld ook in een àndere kerk en dààr laten ze met een beamer een foto zien van een babietje dat dìe week in een gezin is geboren of van iemand die wordt uitgezonden naar Brazilië om daar onder de straatkinderen te gaan werken... En daarna wordt dan de voorbede en dankzegging gedaan.

Dat spreekt mìj erg aan. En aan b.v. de reacties bij een babyfotootje te horen, de gemeente òòk...

Hoe staan jùllie daar tegenover ?

Misschien is dat wel een goed idee. Vooral als de lijst van voorbede en dankzegging niet zo groot is, dan sta ik er wel voor open.

Maar ik kom zelf uit een grote gemeente, waarin de lijst van voorbede en dankzegging elke week best wel lang is. Dan moet je je wel gaan afvragen of het wel zo handig is i.v.m met de de tijd. Bij ons in de gemeente komen ook een deel van de lijst elke week weer terug, misschien zou het dan een idee zijn om alleen de eerste of misschien nog de tweede keer de foto te laten zien, en verder niet.

Maar het idee op zich vind ik wel goed. Vooral in grotere gemeenten ken je lang niet alle gemeenteleden.