Johanne schreef:Ja ik denk idd dat als ik me rotter enzo voel ik minder/niet lees. En ik weet ook wel hoe t komt... Normaal denk ik zeg maar meer over t geloof na, als ik er nix aan doe enzo voel ik me schuldig. Als ik me rotter en weet ik veel voel dan heb ik genoeg om aan te denken en lijkt t geloof ineens veel onbelangrijker zeg maar, en is t ook veel makkelijker om er helemaal nix aan te doen enzo... Terwijl t dan juist belangrijker zou moeten zijn...
Ehmmm, ik begrijp denk ik nog redelijk wat je wilt duidelijk maken
God weet ook dat jij als je je rottig voelt, je er moeite mee hebt om te gaan lezen.
Daar houdt Hij ook rekening mee, als je dat aan God vertelt in je gebed.
Ik denk dat je je daar niet al te schuldig over moet gaan voelen.
@Marnix, mensen die (te) veel piekeren hebben geen "ruimte" in hun hoofd.
Vergelijk het maar met een draaimolen die vol zit, soms stapt er iemand uit.
Dat is het moment dat je ff over iets anders kunt denken.