Opvoeden

[joepie]

Op zondag staat de tv trouwens helemaal nooit aan.

Een serieuse vraag Joepie, waarom op Zondag niet?

Er zijn dan namelijk enkele educatieve programmas op.

Eén dag per week is het bij ons "rustdag". Maar vooral familie dag.
Dan doen we spelletjes en zo min mogelijk dingen van buitenaf.
En wij vinden de zondag de dag des Heren, waarop we geen onnodig arbeid verrichten en ook anderen zo min mogelijk voor ons laten werken.

[Night]

[off-topicJoepie, we gaan het echt nog eens een keer eens worden.
Het doet me deugd.
[/off topic]

Ik heb precies hetzelfde.
Alleen dan niet met TV, die bezitten we niet, in dit geval lekker makkelijk, maar met de PC.
Dat ding blijft heerlijk uit, een dag echt voor elkaar, met rust, zonder vluchtige contacten, mail, verspringende beelden...precies zoals Joepie aangeeft...
Het modereren zou ik als "arbeid" zien (zij het dan volgaarne en vrijwillig, niet noodzakelijk).

[joepie]

[off-topicJoepie, we gaan het echt nog eens een keer eens worden.
Het doet me deugd.
[/off topic]

Ik heb precies hetzelfde.
Alleen dan niet met TV, die bezitten we niet, in dit geval lekker makkelijk, maar met de PC.
Dat ding blijft heerlijk uit, een dag echt voor elkaar, met rust, zonder vluchtige contacten, mail, verspringende beelden...precies zoals Joepie aangeeft...
Het modereren zou ik als "arbeid" zien (zij het dan volgaarne en vrijwillig, niet noodzakelijk).

Zou haast zeggen: kijk uit!
Maar eerlijk gezegd mis je niet zo veel aan de TV. Wij hebben hier al afgesproken dat als die het loodje legt er voorlopig geen nieuwe komt.
Zouden we hem natuurlijk ook al gewoon weg kunnen doen. Maar ja, je gaat iets wat het nog doet niet weg doen. En voor journaal en sommige ander progamma's is het wel fijn. Maar zeker niet onmisbaar.

[Mariamagdalena]

Als ik geen kinderen zou hebben zou ik ook geen tv willen. Als ik alleen ben, zet ik nooit tv aan. Wel muziek.

[EU-25]

Het lijkt me onweerlegbaar dat tv inderdaad een kwalijke invloed op kinderen (en volwassenen) heeft. Het doet me deugd op dat terrein hier een aantal medestanders te vinden. Temeer omdat andere geloofsgenoten nog wel eens wat makkelijk met dit medium omgaan.

Lastiger wordt het als het om andere vragen gaat. Hoe leef je het geloof voor? Hoe praat je over andere mensen? Hoe ga je om met ‘straffen en belonen’?
Dat is voor ons een voortdurend aandachtspunt. Immers, het feit dat je gelovig bent, moet ook aan je houding/opvoeding te merken zijn.

Tips zijn welkom…!

[Lalage]

Over die tv: Je kunt ook op internet iets kijken als je het echt wil, bijvoorbeeld programma's van de EO. Maar ik vind het wel leuk om af en toe een film te kijken.

[joepie]

Ik vind af en toe een film ook wel leuk om te zien. En via internet vind ik dat dus helemaal niks. Zie ons zessen al voor de pc zitten
Maar eerlijk is eerlijk er zijn veel waardeloze progamma's.
Net zoals dat op internet is, waardeloze site's en reclame.
Maar daar kijken wij dan niet naar.

Maar straffen en belonen? Ja wat wil je daar over horen eigenlijk?
Belonen is beter dan straffen maar blijkbaar is dat moeilijker dat straffen.
Want we zeggen eerder dat een kind iets fout doet dan dat het iets goed doet. En wat voor de ene een straf is, is dat voor de ander niet.

[Mariamagdalena]

Waarom zou belonen moeilijker zijn dan straffen?
Dat zegt meer over jezelf.
Nogsteeds beloon ik mijn kinderen als ze dingen goed doen, of iets goeds hebben gepresteerd of zo. Daar stimuleer je ze juist mee.
Toen ze jong waren, en ik ze moest straffen, strafte ik ze gewoon.
Maar kort, geen sadistische straffen zoals: negeren, een maand huisarrest, zakgeld inhouden, van vrienden verstoken, enz.
Gewoon een straf wat paste, voor dat moment. Net wat ze gedaan hadden. Nou hebben onze kinderen haast nooit erge dingen gedaan. Toen ze klein waren en ze wilden niet luisteren, was het 3 keer waarschuwen en dan kregen ze wel eens een (zachte) tik (nooit tegen hun hoofd) of ze moesten even op hun kamer. Maar en van de kinderen heeft eens erg fikkie gestookt met een vriend, hij was toen 11. Toen heb ik hem gestraft door hem apart te nemen, en heel intensief met hem te praten, hem ook duidelijk te maken wat er kan gebeuren (oorzaak en gevolg), wat een vreselijk verdriet hij mij doet (op z'n emoties spelen), gewoon een heel duidelijk lang geprek wat indruk maakte.
Dat heeft toen goed geholpen. Dat was natuurlijk op een leeftijd dat je met ze kon praten. Met een peuter kan je nauwelijks praten, je kunt ze wel wat uileggen, maar ze hebben een periode dat ze hun grenzen willen verkennen en dus dwars tegen de draad in zijn, dan helpt dus een tik (schrikreactie). Natuurlijk sporadisch, niet te vaak, anders werkt het niet meer.
Ik heb zelf eigenlijk de opvoeding grotendeels alleen moeten doen.
Eigenlijk weinig problemen gehad, altijd open discussie, en niet zelf willen winnen in een discussie.
en als ouder ook eens sorry kunnen zeggen, ook eens kunnen toegeven dat je fout zit.
Maar verder gaf ik wel een strakke leiding.
Ja was ja en nee was nee.
Dan kom je al een heel eind. Anders kweek je zeurders.

[Lalage]

Ik geef bijles aan middelbare scholieren en die probeer ik ook juist positief te stimuleren. Als ik ze drie hints heb gegeven en ze doen eindelijk een stapje van de som zelf, zeg ik iets van: Goedzo! ofzo. Dat gaat zo'n beetje vanzelf, omdat ik dan ook blij ben dat ze iets goed doen. En dan merken zij ook dat ze het best wel een beetje kunnen. Dat stimuleert hen om het zelf te proberen. Ze weten heel vaak wel goed wat ze niet kunnen en dan is het belangrijk om positief tegen ze te doen. Kinderen hebben bevestiging nodig, pubers ook. Ik vind het ook fijn als mijn vader laat merken dat hij trots op me is als ik een tentamen heb gehaald ofzo.

[Mariamagdalena]

Ik ben zelf moeder, en zangeres, en ik ben op mijn leeftijd zelfs nog heel erg blij als mijn vader zegt dat hij trots op mij is, als er een goede rescentie over ons staat of als wij een nummertje hebben opgenomen dat hij mooi vindt en hij is trots. Dat stimuleert mij ook om door te gaan met zingen. Meer nog dan dat anderen dat tegen me zeggen.

[joepie]

Waarom ik zeg dat het blijkbaar moeilijker is om te zeggen dat een kind iets goed doet?
Nu moet je een kind hebben met ADHD. Hoe vaak moet je daar niet tegen zeggen: niet doen, kan niet, doe eens iets rustiger, ga daar vanaf, enz enz. Om dat kind positief te benaderen is best wel lastig. Want je moet het al zo vaak waarschuwen dat het soms de hele dag alleen maar die waarschuwingen krijgt te horen.
Zo ook met een kind wat b.v. faalangst heeft. Mijn oudste dochter had dat heel erg. En als je dus al bang ben dat je dingen fout doet, dan doe je ze maar niet meer. Dus krijg je weer een waarschuwing; ik had toch gezegd... Tenminste zo ging dat bij haar op school. Als ik dan tegen de juf zei: Maar geef je haar weleens een complimentje als ze het goed doet? Had ze daar geen tijd voor. Zei ze!
Terwijl zulke kinderen er helemaal ontvankelijk voor zijn om vaak te horen dat ze het goed gedaan hebben. Ook kinderen met ADHD trouwens zoals onze 2de dochter.

[Mariamagdalena]

Onze oudste heeft ook altijd faalangst gehad, volgens mij heeft hij het nog wel, maar wel minder...........
Dat soort kinderen zijn heel kwetsbaar om verkeerde vrienden te krijgen. Vrienden die foute dingen doen, en dan doen ze mee, en dan krijgen ze wel bevestiging die ze op school niet kregen

[*Annet*]

Over t.v.

Wij hebben dus ook "zo'n ding"

We kunnen alleen ned. 2 en 3 kijken, omdat we een antenne hebben. Ik wil ook geen kabel, anders haal je nog meer zooi in huis. Die t.v hoeft van mij eigenlijk al niet, maar ik ben niet alleen hier in huis........

De kinderen kijken bijna nooit, als ze al mogen kijken en hij moet uit, is het zo'n gejankt dat ik er vaak daarom al niet aan begin. Wel af en toe een video (gesensureerd) want die stoppen na een tijdje helemaal vanzelf

Sinds wij een abonnement hebben op een omroepblad, kijken we nog minder, omdat we eerst kijken of iets ons leuk lijkt.

De andere punten die EU-25 noemt vind ik ook vaak moeilijk. Elk kind heeft ook weer een andere aanpak nodig, dat zie ik met mijn 2 jongens al. Je zal er toch 15 hebben, dan heb je veel verschillende gebruiksaanwijzingen nodig.........

[orgeltje]

Als ik geen kinderen zou hebben zou ik ook geen tv willen. Als ik alleen ben, zet ik nooit tv aan. Wel muziek.

Mijn inziens kun je beter geen tv hebben omdat je kinderen hebt.
Er zijn best aardige programma's maar ook een heleboel rotzooi.
Uiteindelijk heeft dat ding alleen maar verkeerde invloeden.
Wij hebben er thuis ook een alleen met ned 1,2, en 3. Maar kan nou niet inzien wat hiervan het nut zou kunnen zijn. Bij ons is het vakk ruzie als die niet aanmag en ze weten gelijk niet anders meer te doen. Vroeger deden we gezellig een spelletje maar dat is ineens helemaal niet leuk meer.

Kortom later bij mij geen tv!

[joepie]

Als ik geen kinderen zou hebben zou ik ook geen tv willen. Als ik alleen ben, zet ik nooit tv aan. Wel muziek.

Mijn inziens kun je beter geen tv hebben omdat je kinderen hebt.
Er zijn best aardige programma's maar ook een heleboel rotzooi.
Uiteindelijk heeft dat ding alleen maar verkeerde invloeden.
Wij hebben er thuis ook een alleen met ned 1,2, en 3. Maar kan nou niet inzien wat hiervan het nut zou kunnen zijn. Bij ons is het vakk ruzie als die niet aanmag en ze weten gelijk niet anders meer te doen. Vroeger deden we gezellig een spelletje maar dat is ineens helemaal niet leuk meer.

Kortom later bij mij geen tv!

Ik zou dus helemaal niet alleen 1,2 en 3 willen hebben. Want als er ergens rotzooi op komt zijn het die zogenaamde goede zenders wel!
Wij kijken bijna nooit naar die zenders.
En ruzie over tv kijken komt denk ik ook juist door het onbekende.
En het niet mogen. Via internet komt evenveel zo niet meer rotzooi binnen dan op de zenders die ik kijk op tv. Al moet ik zeggen dat ze tegenwordig ook de meest schunnige reclame tussen door doen. Voor een progamma wat later op de avond komt en waar je werkelijk rode oortjes van krijgt.
Maar dat heb ik ook als ik in de winkel een leesblad ga kopen.
Of een video ga lenen in de videotheek.
Of naar de Bib om boeken te halen.
Naar het strand en ontblote dames tegen kom.
Dan zou het betekenen dat je dus op een eilandje moet gaan wonen.
En dat gaat nu eenmaal niet.