En om te geloven dat God je kinderen schenkt.
Dus dat het een grote verantwoordelijkheid is. Niet zomaar een kind. Maar een kind van God! Gekregen van Hem om het op te voeden tot Zijn eer.
Daarom nog maar een keer psalm 127:
Als de HERE het huis niet bouwt,
tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan;
als de HERE de stad niet bewaart,
tevergeefs waakt de wachter.
2 Het is voor u tevergeefs, dat gij vroeg opstaat,
laat opblijft, brood der smarten eet –
Hij geeft het immers zijn beminden in de slaap.
3 Zie, zonen zijn een erfdeel des HEREN,
een beloning is de vrucht van de schoot.
4 Als pijlen in de hand van een held,
zo zijn de zonen der jeugd.
5 Welzalig de man die zijn pijlkoker
met deze heeft gevuld.
Zij worden niet beschaamd, als zij spreken
met de vijanden in de poort.
