Tale Kanaäans

[jas]

Ik ga er van uit dat iedereen weet welk taalgebruik ik hiermee bedoel. Zoniet, dan veronderstel ik dat dit wel in de reacties op dit topic tot uitdrukking zal komen. Ik vraag mij af of het taalgebruik wat als zodanig aangeduid wordt, een dergelijke benaming eigenlijk wel rechtvaardigt. Immers, veronderstelt wordt dat het bezigen ervan enkel en alleen voorbehouden is aan Gods "ware volk" en als zodanig zou het dan als kenmerk dienen van de "waarachtige" bekering. Voor alle duidelijkheid, ik ben het daar niet mee eens. Ik vind de term "tale Kanaäans" op zich al blijk geven van overwaardering voor uiterlijk vertoon. Een dergelijk taalgebruik dwingt tot allegorische verkettering van de soms letterlijke betekenis van de Heilige Schrift. De betekenis achter de tekst dus. Het zien daarvan is voorbehouden aan Gods "ware" volk en daaruit vloeit dus dit taalgebruik voort. Ik twijfel niet aan de oprechtheid van sommigen maar men zal toch moeten toegeven dat dit taalgebruik niet zo moeilijk te imiteren is. Dus ook hier weer kaf onder het koren. Grappig is in dit verband in sommige kerkverbanden de bede om meer dominees. Steevast wordt dan aangehaald dat de oogst wel groot is, maar de arbeiders weinig. In werkelijkheid meent men daar echter niets van, dat de oogst groot is. Veeleer is men de mening toegedaan dat weinig een kenmerk van waar is, en vingerwijzend veroordeelt men kerkverbanden waar de oogst blijkbaar wel groter is en (dat is frappant) ook meer arbeiders uitgestoten worden in de wijngaard. Ik bedoel maar, gebruik van tale Kanaäans in het gebed met de onderliggende wens dat dit maar niet al te zeer verhoord mag worden. Ook dat is allegorie.

[Aragorn]

Ach ja, tis Sibbolet of Schibbolet he.. (een waar verstaander der Tale Kanaäns begrijpt dit wel )

[Maarten]

Ik ga er van uit dat iedereen weet welk taalgebruik ik hiermee bedoel. Zoniet, dan veronderstel ik dat dit wel in de reacties op dit topic tot uitdrukking zal komen. Ik vraag mij af of het taalgebruik wat als zodanig aangeduid wordt, een dergelijke benaming eigenlijk wel rechtvaardigt. Immers, veronderstelt wordt dat het bezigen ervan enkel en alleen voorbehouden is aan Gods "ware volk" en als zodanig zou het dan als kenmerk dienen van de "waarachtige" bekering. Voor alle duidelijkheid, ik ben het daar niet mee eens. Ik vind de term "tale Kanaäans" op zich al blijk geven van overwaardering voor uiterlijk vertoon. Een dergelijk taalgebruik dwingt tot allegorische verkettering van de soms letterlijke betekenis van de Heilige Schrift. De betekenis achter de tekst dus. Het zien daarvan is voorbehouden aan Gods "ware" volk en daaruit vloeit dus dit taalgebruik voort. Ik twijfel niet aan de oprechtheid van sommigen maar men zal toch moeten toegeven dat dit taalgebruik niet zo moeilijk te imiteren is. Dus ook hier weer kaf onder het koren. Grappig is in dit verband in sommige kerkverbanden de bede om meer dominees. Steevast wordt dan aangehaald dat de oogst wel groot is, maar de arbeiders weinig. In werkelijkheid meent men daar echter niets van, dat de oogst groot is. Veeleer is men de mening toegedaan dat weinig een kenmerk van waar is, en vingerwijzend veroordeelt men kerkverbanden waar de oogst blijkbaar wel groter is en (dat is frappant) ook meer arbeiders uitgestoten worden in de wijngaard. Ik bedoel maar, gebruik van tale Kanaäans in het gebed met de onderliggende wens dat dit maar niet al te zeer verhoord mag worden. Ook dat is allegorie.

ik zou de tale kanaans graag wat breder zien dan de categorie taalgebruik die jas hier onder verstaat. ik zou er onder willen verstaan 'het spreken van gelovigen tot elkaar over wie God voor hen is.' Wanneer gelovigen met elkaar spreken en er is een zekere herkenning dan is er sprake van tale kanaans. Ik wil dus op inhoud focussen en niet op vorm.

[FV]

ik zou de tale kanaans graag wat breder zien dan de categorie taalgebruik die jas hier onder verstaat. ik zou er onder willen verstaan 'het spreken van gelovigen tot elkaar over wie God voor hen is.' Wanneer gelovigen met elkaar spreken en er is een zekere herkenning dan is er sprake van tale kanaans. Ik wil dus op inhoud focussen en niet op vorm.

Hmm.. volgens mij slaat de term 'tale Kanaäns' toch echt op de vorm. Ik bedoel: je kunt ook wel in 'gewoon' Nederlands zeggen Wie God voor je is. Tale Kanaäns maakt veel gebruik van uitdrukkingen uit de SV (dus wat ouderwetser taalgebruik), dus dan gaat het toch om de vorm, al wordt het dan wel gebruikt voor 'het spreken van gelovigen tot elkaar over wie God voor hen is', om jouw woorden maar even te gebruiken ( ).

[jas]

ik zou de tale kanaans graag wat breder zien dan de categorie taalgebruik die jas hier onder verstaat. ik zou er onder willen verstaan 'het spreken van gelovigen tot elkaar over wie God voor hen is.' Wanneer gelovigen met elkaar spreken en er is een zekere herkenning dan is er sprake van tale kanaans. Ik wil dus op inhoud focussen en niet op vorm.

Hmm.. volgens mij slaat de term 'tale Kanaäns' toch echt op de vorm. Ik bedoel: je kunt ook wel in 'gewoon' Nederlands zeggen Wie God voor je is. Tale Kanaäns maakt veel gebruik van uitdrukkingen uit de SV (dus wat ouderwetser taalgebruik), dus dan gaat het toch om de vorm, al wordt het dan wel gebruikt voor 'het spreken van gelovigen tot elkaar over wie God voor hen is', om jouw woorden maar even te gebruiken ( ).

Ik ga toch ook meer met dit laatste mee. Immers Maarten, ook Moslims spreken als gelovigen tot elkaar over wie God is, doch doen dat niet in de tale kanaans. En wat ik er nu juist mee wil zeggen is dat mensen die in "gewone mensentaal" tegen elkaar over God spreken, hierdoor uitgesloten worden. Alsof alleen het geloof echt is van degenen die in de tale Kanaans tegen elkaar spreken. Niet dus, ik zou bijna zeggen, integendeel. Je bewijst door je argument juist dat ik gelijk heb als ik stel dat aan het spreken op die manier een overwaardering wordt toegekend en daaraan afgemeten wordt of het geloof "waarachtig" is. Zo van: "wat zijn die toch goed bekeerd hè". Persoonlijk denk ik dat God er van walgt.

[Maarten]

Of God er van walgt laat ik liever aan Hem over. Ooit heb ik een lezing gehoord over de tale kanaans. In die lezing werd nadrukkelijk gesteld dat het niet om de vorm maar om de inhoud ging. Dat die inhoud zich vaak gemakkelijk laat verpakken in een bekende vorm is een heel andere zaak.

Zeggen in gewoon nederlands wat God voor je betekent is niet altijd even makkelijk. Denk slechts aan begrippen als 'zondaar', 'rechtvaardigmaking', 'heiligmaking'. En zo zijn er nog wel wat meer begrippen die de hedendaagse nederlandse taal niet kent, maar die ik wel adequaat kan gebruiken om te zeggen wat God voor mij betekent.

[Marnix]

Ja... en wat zullen niet-gelovigen en kinderen daar veel van snappen...

Ik vind dat zo'n onzin om dat te zeggen: Het gaat om de vorm, niet om de inhoudt... Ga dan gewoon terug naar de tijd van voor de Reformatie en ga weer in het Latijn preken... de vorm doet er immers niet toe.

[hijwel]

bid, praat en getuig gewoon lekker vanuit je hart! Vol van de kracht van Gods liefde. Of dat nou in de tale kanaans is of op z''n amsterdams.

jas, ik ken genoeg mensen die de tala kanaans spreken recht vanuit hun hart. Net of ze de woorden van God rechtstreeks tegen mij zeggen. God kan mensen gebruiken die opgegroeit zijn met deze taal, en God kan mensen gebruiken die plat amsterdams praten.

[jas]

Of God er van walgt laat ik liever aan Hem over. Ooit heb ik een lezing gehoord over de tale kanaans. In die lezing werd nadrukkelijk gesteld dat het niet om de vorm maar om de inhoud ging. Dat die inhoud zich vaak gemakkelijk laat verpakken in een bekende vorm is een heel andere zaak.

Zeggen in gewoon nederlands wat God voor je betekent is niet altijd even makkelijk. Denk slechts aan begrippen als 'zondaar', 'rechtvaardigmaking', 'heiligmaking'. En zo zijn er nog wel wat meer begrippen die de hedendaagse nederlandse taal niet kent, maar die ik wel adequaat kan gebruiken om te zeggen wat God voor mij betekent.

Maar beste Maarten, woorden als 'zondaar', 'rechtvaardigmaking', en 'heiligmaking' zijn toch gewoon nederlandse woorden??? Er is m.b.t. geloof volgens mij niet één woord wat niet in het nederlands voorkomt en waardoor je je dus beperkt zou moeten voelen. De tale Kanaans op zich is toch ook nederlands? Ik vind dat je God te kort doet door dit te stellen. Hij heeft er immers voor gezorgd dat Zijn Evangelie verkondigd kan worden aan alle volken en in alle talen. Je begrijpt volgens mij niet wat ik met tale Kanaans bedoel. Het is het zich voortdurend bedienen van beeldspraak met allerlei bijelkaar geraapte bijbelteksten, volledig uit hun context gerukt, en dat te pas en te onpas. Het heeft niets te maken met het gebruik van een terminologie waarvoor ons gewone nederlands ontoereikend zou zijn.

[@mic]

misschien wel ff handig ja om de tale kanaans te definieren . Ik versta er namelijk ook niet de taal van gelovigen onder elkaar mee voor, maar van die mooie omhaal van woorden in de trand van "och mocht het nog eens staan komen te gebeuren dat Gij in genade ter verheelijking van uw goedertierenheid naar onze noodruft ..."

[meschianza]

Als gelovigen uit de reformatorische gezindt met elkaar in bepaald taalgebruik willlen spreken, omdat ze dan precies weten wat men bedoeld, zie ik daar niks verkeerds in....

Maar veroordeel dan niet de mensen die dergelijke taalgebruik niet onder de knie hebben! Ik bedoel, wat zijn wij nou met onze taale kanaans in wereldperspectief bekeken?
Zoals dat voorbeel dvan Jialykelly in het andere topic: twee ex-verslaafden die vertellen wat God in hun leven gedaan heeft: dat zal vast wel in plat Rotterdams gegaan zijn. Maar het kwam uit hun hart!!

Daarom vind ik het zo jammer als het van de preekstoel gebezig wordt, want idd Marniz, kinderen mogen het snappen,
Jezus gebruikte notabene de meest simpele, dichtst bij het dagelijks leven staande gelijkenissen om Gods waarheid door te geven!
Maar dat schijnen veel dominees een klein beetje te vergeten, of niet als voorbeeld te zien.

[Klaas]

Ooit heb ik een lezing gehoord over de tale kanaans. In die lezing werd nadrukkelijk gesteld dat het niet om de vorm maar om de inhoud ging.

Me dunkt dat die lezing dan een soort van geuzen-reactie was. Het begrip Tale Kanaans wordt volgens mij met name gebruikt in een negatieve context. Blijkbaar wilde de persoon die de lezing gaf er een eigen draai aan geven...

Klaas

[caprice]

Volgens mij is niet iedereen de oorsprong van de tale Kanaäns duidelijk. Dat is de taal die Gods Geest leert aan het volk van God.
Dat heeft niet direct iets met oude taal te maken, maar met het verstaan van dingen van Gods volk onder elkaar.
Dat het oudere taal is, dat zij dan maar zo.

En voor degenen die het niet begrijpen en de uitdrukkingen verklaard willen hebben is er nog hoop, want er is een boekje in de handel over 'De Tale Kanaäns' waarin vele uitdrukkingen verklaard worden.

[SDG]

Volgens mij is niet iedereen de oorsprong van de tale Kanaäns duidelijk. Dat is de taal die Gods Geest leert aan het volk van God.
Dat heeft niet direct iets met oude taal te maken, maar met het verstaan van dingen van Gods volk onder elkaar.
Dat het oudere taal is, dat zij dan maar zo.

Je betoog is niet erg helder, al ik zo vrij mag zijn. "Het heeft niet direct iets met oude taal te maken", maar "dat het oudere taal is, dat zij dan maar zo".
Gods Geest leert mensen geen oud-nederlandse gezelschapstaal, echt niet. Gods Geest verbindt wel aan God en Zijn dienst, en mensen die die ervaring met elkaar delen, kunnen daarvoor wel dezelfde termen gebruiken indien ze in hetzelfde kerkelijk milieu zijn opgegroeid. Hebben ze niet die gemeenschappelijke achtergrond, dan kennen ze elkaars terminalogieën niet - maar desondanks kunnen ze wel degelijk hun geestelijke verwantschap voelen, hun ervaringen delen en samen God groot maken!

[Zareb]

Vroeger logeerde ik wel eens bij opa en oma. En bij hun werden er geregeld zg "gezeldschappen" gehouden. En hier werd vaak die tale Kanaäns gesproken. Was dat een vreemde verborgen taal.
Oké soms waren er uidrukkingen die ik niet direkt snapte maar als je dan vroeg wat ze bedoelde werd dat uitgelegd.
Eigenlijk vond en vind ik het best een mooie taal waarin een kinderlijk verlangen naar God uit naar voren komt.

Iedereen doet tegenwoordig moeite om Engels, Frans ect ect te spreken. Maar zodra het gaat om deze verzameling van uitdrukkingen dan is het opeens achterhaald en doet niemand ook maar de minste moeite om het te begrijpen.
Nee, het moet allemaal makkelijk. Had Paulus het ook niet ergens over "melk" en "vaste spijze"?