eeuwig leven voor de geboorte?

[surfer]

Waar waren wij voor onze geboorte? Bestonden wij toen? Heeft iemand daar herinneringen aan?

Ik denk dat wel vastgesteld kan worden dat wij voor onze geboorte niet bestonden. Bij de conceptie wordt blijkbaar onze 'geest' geboren. Ofwel: voor onze geboorte 'was onze geest dood'.

Als we voor onze geboorte niet bestonden, waarom is het dan zo moeilijk om de mogelijkheid te overwegen dat wij na onze dood ook niet meer zullen bestaan?

De toestand van het niet-bestaan van de geest is een voorkomende toestand, het is verdedigbaar dat wij naar zo'n toestand terug kunnen keren.

[Invincible]

Ik geloof in een bestaan voor dit leven. Ook de hoogst interessante vraag van G.d aan Job laat dit doorschemeren.

Job 38:4
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

Duidelijker nog in de NBG:
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondvestte? Vertel het, indien gij inzicht hebt!

Vrijwel iedereen zou in Jobs positie hebben geantwoord: toen was ik er niet. Toch doet G.d een beroep om het verstand, de kennis, het inzicht. Ook de daarop volgende vragen van G.d hebben een veel dieper antwoord dan de mens kan weten, dus waarom zou deze vraag een uitzondering daarop zijn?

Dus een niet-bestaan van ons voor de verwekking mag van mij eerst worden aangetoond

Dit staat los van de vraag of de menselijke geest vernietigd kan worden.

Eric.

[Marnix]

Waar waren wij voor onze geboorte? Bestonden wij toen? Heeft iemand daar herinneringen aan?

Ik denk dat wel vastgesteld kan worden dat wij voor onze geboorte niet bestonden. Bij de conceptie wordt blijkbaar onze 'geest' geboren. Ofwel: voor onze geboorte 'was onze geest dood'.

Als we voor onze geboorte niet bestonden, waarom is het dan zo moeilijk om de mogelijkheid te overwegen dat wij na onze dood ook niet meer zullen bestaan?

De toestand van het niet-bestaan van de geest is een voorkomende toestand, het is verdedigbaar dat wij naar zo'n toestand terug kunnen keren.

Dat is inderdaad te overwegen. Ik heb het gedaan en ben tot de conclusie gekomen dat dat niet het geval is... en dat we niet van eeuwigheid zijn... maar wel van eeuwigheid kunnen blijven leven. God schiep eerst de tijd en toen schiep Hij ons... en niet andersom... vandaar dat bij ons het leven op een bepaald moment begon.. maar ik zie dat totaal niet als bewijs dat het dus ook weer stopt.

[surfer]

Dit staat los van de vraag of de menselijke geest vernietigd kan worden.

waarom staat dat er los van?

Als jij als hypothese hebt dat de menselijke geest vernietigd kan worden, dan kan ze blijkbaar overgaan in niet meer bestaan.

Dus een niet-bestaan van ons voor de verwekking mag van mij eerst worden aangetoond

het is altijd het zijn van iets dat aangetoond moet worden.

Het meest logische uitgangspunt is steeds dat iets niet bestaat, TENZIJ aangetoond wordt dat het bestaat.

Als je andersom redeneert, dan bestaat werkelijk ALLES, zijn ALLE uitspraken van iedereen over allerlei zaken waar, TENZIJ aangetoond wordt dat ze niet waar zijn. Je voelt wel aan waar dat heen gaat.

Verder moet in principe iedereen die een bepaalde zaak aangaat in staat zijn om die zaak zelf op waarheid te kunnen controleren.

[surfer]

maar ik zie dat totaal niet als bewijs dat het dus ook weer stopt.

ik presenteer het niet als bewijs, maar als je geest geen enkele herinnering van voor de geboorte heeft, en dus waarschijnlijk niet bestond, en je niet weet wat er na je dood zal zijn, dan is het voor de hand liggend om te constateren dat je waarschijnlijk naar diezelfde toestand terugkeert.

Het blijkt dan dus wel degelijk mogelijk te zijn dat de geest niet meer bestaan kan.

[Invincible]

Dit staat los van de vraag of de menselijke geest vernietigd kan worden.

waarom staat dat er los van?

Omdat mijn post over het bestaan voor de verwekking ging. De vraag over de vernietiging van de menselijke geest gaat over de afloop van het leven op aarde.
Ik stel dat wij al bestonden voor het leven, dit zegt niets over het bestaan na dit leven. Mi.

Als jij als hypothese hebt dat de menselijke geest vernietigd kan worden, dan kan ze blijkbaar overgaan in niet meer bestaan.

Idd. Als ze vernietigd kan worden, maar daar ben ik nog niet op ingegaan.
Ik weet nog niet precies wat mijn mening daarover is.

Dus een niet-bestaan van ons voor de verwekking mag van mij eerst worden aangetoond

het is altijd het zijn van iets dat aangetoond moet worden.

Dan wordt Job 38:4 mijn argument voor een bestaan voor dit leven.
Aan jou nu om die te weerleggen/ontkrachten

[Marnix]

ik presenteer het niet als bewijs, maar als je geest geen enkele herinnering van voor de geboorte heeft, en dus waarschijnlijk niet bestond, en je niet weet wat er na je dood zal zijn, dan is het voor de hand liggend om te constateren dat je waarschijnlijk naar diezelfde toestand terugkeert.

Het blijkt dan dus wel degelijk mogelijk te zijn dat de geest niet meer bestaan kan.

Mogelijk is het wel (bij God is alles mogelijk)... waarschijnlijk is het echter niet... Juist het feit dat je geschapen bent zie ik als een bewijs dat God je eeuwig wil laten leven... God schept je niet om een poosje te leven en vervolgens weer dood te gaan Maar ja, om dat te geloven moet je Hem idd kennen, als je niet in Hem gelooft kan ik me je redenering wel voorstellen.

[surfer]

Dit staat los van de vraag of de menselijke geest vernietigd kan worden.

waarom staat dat er los van?

Omdat mijn post over het bestaan voor de verwekking ging. De vraag over de vernietiging van de menselijke geest gaat over de afloop van het leven op aarde.
Ik stel dat wij al bestonden voor het leven, dit zegt niets over het bestaan na dit leven. Mi.

Als jij als hypothese hebt dat de menselijke geest vernietigd kan worden, dan kan ze blijkbaar overgaan in niet meer bestaan.

Idd. Als ze vernietigd kan worden, maar daar ben ik nog niet op ingegaan.
Ik weet nog niet precies wat mijn mening daarover is.

Dus een niet-bestaan van ons voor de verwekking mag van mij eerst worden aangetoond

het is altijd het zijn van iets dat aangetoond moet worden.

Dan wordt Job 38:4 mijn argument voor een bestaan voor dit leven.
Aan jou nu om die te weerleggen

je weet denk ik al dat ik niet blind geloof in wat anderen in een boek geschreven hebben...Dus uitspraken van Job hebben voor mij geen autoriteit, tenzij er duidelijke aanwijzingen zijn dat hij wel eens gelijk zou kunnen hebben.

Ik heb iets nodig wat meer solide is, en wat voor mij controleerbaar is in enige mate. 'Van horen zeggen' (want daar komt het toch op neer), daar kan ik niet veel mee. Het kan waar zijn, het kan niet waar zijn.

Overigens zijn die uitspraken van Job wel heel vaag..je kunt daar toch moeilijk een deel van je wereldbeeld op gaan baseren?

[Invincible]

Okay, ik snap.

Jouw argument van het niet-bestaan voor de verwekking, is het ontbreken van herinnering. Maar dat geldt ook voor je eerste levensjaren, die toch hebben plaatsgevonden. Het zegt dus niets. Jij hebt dus ook geen argumenten voor jouw stelling.

De problemen zijn de volgende: het bestaan voor de verwekking is vrijwel onmogelijk te bewijzen. Een argument zou kunnen zijn dat iedereen een ingeboren/ingeschapen G.dskennis heeft (de 1 meer dan de ander) Deze voorkennis zou afkomstig kunnen zijn van het waarnemen van G.d voor de geboorte. Maar dit is slechts gissen.
+ G.d gaf Job niet voor niets zo'n bestraffing (d.i. stortvloed aan vragen). Job moest zijn plaats leren kennen. Wie ben ik om dan opnieuw te gaan spitten in hoe alles precies zit, en daarbovenop: dit ook nog zien te bewijzen. Ik zou tegen de bijbel en mijn Vader ingaan.

Al blijft het interessant

[surfer]

Maar dat geldt ook voor je eerste levensjaren, die toch hebben plaatsgevonden. Het zegt dus niets.

dat is wel een interessante opmerking. Alleen, je omgeving heeft wel jouw eerste levensjaren meegemaakt, er zijn foto's, doktersverklaringen, etc. Dus dat is wel redelijk na te gaan.

[Maja de Bij]

Ofwel: voor onze geboorte 'was onze geest dood'.

Als we voor onze geboorte dood waren, zijn we dus volgens jou bij de geboorte uit de dood opgestaan.

De toestand van het niet-bestaan van de geest is een voorkomende toestand, het is verdedigbaar dat wij naar zo'n toestand terug kunnen keren.

Evenzo : De toestand van het bestaan van de geest is een voorkomende toestand, het is verdedigbaar dat wij naar zo'n toestand terug kunnen keren.

Kortom : waarom geloven nu wel in het bestaan van het leven, en achten we eeuwig leven ondenkbaar ?
[/quote]

[Mariamagdalena]

Waar waren wij voor onze geboorte? Bestonden wij toen? Heeft iemand daar herinneringen aan?

Ik denk dat wel vastgesteld kan worden dat wij voor onze geboorte niet bestonden. Bij de conceptie wordt blijkbaar onze 'geest' geboren. Ofwel: voor onze geboorte 'was onze geest dood'.

Als we voor onze geboorte niet bestonden, waarom is het dan zo moeilijk om de mogelijkheid te overwegen dat wij na onze dood ook niet meer zullen bestaan?

De toestand van het niet-bestaan van de geest is een voorkomende toestand, het is verdedigbaar dat wij naar zo'n toestand terug kunnen keren.

Dat denk ik soms ook wel eens.
Maar toch denk ik wel dat ik ergens in een bepaalde toestant was, voor ik geboren was. Dat denk ik vanwege een bepaalde ervaring die ik vroeger heb gehad.

[André]

God schiep eerst de tijd en toen schiep Hij ons... en niet andersom... vandaar dat bij ons het leven op een bepaald moment begon.. maar ik zie dat totaal niet als bewijs dat het dus ook weer stopt.

Ik ook niet als bewijs wat er het eerst was, 1 dag is als 100 jaar voor Hem.

Als we voor onze geboorte niet bestonden, waarom is het dan zo moeilijk om de mogelijkheid te overwegen dat wij na onze dood ook niet meer zullen bestaan?

Wat mij betreft omdat ik geloof in een eeuwig leven.

Surfer, zou het ook zo kunnen zijn, dat wij met ons menselijk verstand, soms net iets "tekort" schieten om "Goddelijk" te denken.
Want m.i. kom je er nooit uit waar je was voor je geboorte, die vraag kan alleen God je beantwoorden.

Is mijn bescheiden mening

[Marnix]

Ik ook niet als bewijs wat er het eerst was, 1 dag is als 100 jaar voor Hem.

Als ik de bijbel lees was het universum er, en schiep God daarin de hemel en de aarde, sterren etc.. Tijd was er ook al gezien de dagaanduiding bij de verschillende dingen die geschapen werden. Als ik op de bijbel afga was er eerst tijd, kwam er een aarde.... en vervolgens werd de mens geschapen... God blies de mens leven in... Hij haalde niet onze al bestaande geest uit een potje en stopte die er in... Volgens mij is de bijbel op dit punt wel duidelijk.

Surfer, waarom probeer je ons te overtuigen dat er geen eeuwig leven is? Is het schadelijk dat wij dat geloven? Ik kan me voorstellen dat mensen anderen proberen te overtuigen van iets beters dan ze geloven, maar waarom iemand van iets minder goeds overtuigen? Is het zo erg dat we dit geloven? En waarom zou je proberen dat geloof ons dan af te nemen.

[Hein]

Surfer schreef:

het is altijd het zijn van iets dat aangetoond moet worden.

Het meest logische uitgangspunt is steeds dat iets niet bestaat, TENZIJ aangetoond wordt dat het bestaat.

Zakelijk gezien ben ik dit met je eens.

Toch zul je moeten onderkennen dat er veel dingen zijn die niet aantoonbaar zijn. Wanneer je alles redelijk aangetoond moet worden en redelijk bevattelijk moet zijn zul je met meerdere dingen van het geloof moeite hebben. Omdat geloof ook met ervaring te maken heeft en ervaringen (geestelijke) zijn niet meetbaar, noch aantoonbaar.

Ik geloof dat er meerdere dimensies zijn die wij niet kunnen aantonen of die niet meetbaar zijn.

Een van die dimensies is geestelijk leven of bezield leven (even in eigen woorden) Of bovennatuurlijk leven.

Zo zie ik het ook met leven na de dood. Ik kan dat idd niet aantonen, evenmin kan ik stellen dat er geen leven was voor dat ik geboren werd. Nu heb ik een openbaring (de bijbel) die zegt dat ik geschapen ben en ergens naartoe ga.

Voor mij is de gedachte: ik denk dus ik ben (dat was toch Descartes): te los, te beperkt, te ongeestelijk.

Dit alles in gedachte genomen wil ik je vragen. Is het niet het overwegen waard om aan eeuwig leven te denken.

Ik weet en ervaar dat God bestaat. Daarnaast heb ik een bijbel die zich vaak bewijst en die ook redelijk verdedigbaar is. Juist om die reden lijkt dit mij de moeite waard om te denken aan eeuwig leven. Stel je voor dat het wel zo is. God belooft een ieder die in HEM gelooft EEUWIG leven.

Overweeg het eens! God heeft ons niet voor niets geschapen!