jannes schreef:Hi,
Als Gods iets doet, dan doet Hij het goed. Heb je weleens iets van je zonden gezien? Je ongerechtigheid. Ben je weleens doodsbang voor de hel geweest? Als je door God bekeerd wordt, wordt je ook echt bekeerd! Maar dat proces kan wel langzaam gaan. We hebben niet allemaal een Paulus bekering. Soms wil ik bekeerd worden, soms niet. Soms denk ik dat ik echt mijn zonden belijdt. Maar soms ook niet. Soms denk ik dat ik God lief heb, met een hele blijde vreugde vanbinnen. Soms voel ik niks. Is dit waarachtig geloof, ik weet het niet. ik weet het niet. Ik ben weleens bang dat ik vals geloof. Dat ik niet oprecht spijt/berouw van mijn zonde heb. En dan heb ik maar 1 hoop. Ik kan bidden tot Jezus Christus. En wat kan ik nog meer doen? Mijn levenswandel zuiver maken en houden. Maar dat vindt ik zo moeilijk...... Ik wil ook weleens naar een cafe toe, maar als je daar het gedrag van mensen ziet, dan denk ik daar kan geen zegen oprusten. Dat kan niet. Bid, en u zal gegeven worden.
Jannes

Een kind van God heeft zijn vergeving niet altijd op zak. Je ziet dat terug in de psalmen, bijvoorbeeld 51. David teert hier niet op eerdere godsontmoetingen, maar heeft weer vergeving nodig.
Wees mij genadig, o God! naar Uw goedertierenheid; delg mijn overtreding uit, naar de grootheid Uwer barmhartigheden. Was mij wel van mijn ongerechtigheid, en reinig mij van mijn zonde. Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij. Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan, dat kwaad is in Uw ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken, en rein zijt in Uw richten.
En God veracht dit gebed niet. Dat weet David ook:
De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten. Daarom, dit moeten we vasthouden!, vallen we in zonde of twijfelen we, we mogen altijd weer tot God gaan -zie o.a. mijn onderschrift.
Indien wij ontrouw zijn, Hij blijft getrouw, Hij kan Zichzelf niet verloochenen (1 Kor. 13:13)
Je hoeft je vergeving niet af te laten hangen van je gevoel. Doe dat asjeblieft niet! Je gevoel doet wankelen, de zaligheid ligt in een Ander! Omhels Hem als je persoonlijke God, leg je zonden op Hem en je bent behouden.
Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; (Joh. 1:12) Als je begint te twijfelen, neem opnieuw de toevlucht tot Hem en leg je zonden weer op het Lam. Ga jezelf geen eisen opleggen wat gedachten over hel en verloren gaan betreft. Jezus doet dat ook niet. Hij wijst daar totaal niet op, maar wijst juist op de zonde van het niet in Hem geloven!
En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel: Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven; Het buiten Hem blijven doet God juist verdriet! Wat kun je nog meer doen, zeg je. Dit: tot God gaan en Hem omhelzen als de aangeboden Zaligmaker van de hemel. Wie dorst heeft kome en die
wil neme het water des levens om niet. (Openb. 22:17) Die tot Mij komt, zal ik niet uitwerpen (Joh. 6:37).
Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd. (Hebr. 4:16)