Soms twijfel ik, waar komt het vandaan, hoe ga ik er mee om? Waarom twijfel ik, op andere momenten ben ik zo zeker.
De vraag hoe ik er mee om moet gaan is voor mij de belangrijkste, maar dat zal voor zich spreken.
Alvast dank voor reacties
Moderator: Moderafo's
Fries schreef:Soms twijfel ik, waar komt het vandaan, hoe ga ik er mee om? Waarom twijfel ik, op andere momenten ben ik zo zeker.
De vraag hoe ik er mee om moet gaan is voor mij de belangrijkste, maar dat zal voor zich spreken.
Alvast dank voor reacties
joepie schreef:Fries schreef:Soms twijfel ik, waar komt het vandaan, hoe ga ik er mee om? Waarom twijfel ik, op andere momenten ben ik zo zeker.
De vraag hoe ik er mee om moet gaan is voor mij de belangrijkste, maar dat zal voor zich spreken.
Alvast dank voor reacties
Bij de geringste twijfel zou ik er niet aan beginnen. Dan is het blijkbaar niet de juiste.
Mijn dochter heeft een jaar verkering gehad met een twijfelaar, die ook telkens weer weg liep. Is vreselijk! Als je twijfelt, ga erbij weg en wacht tot je degene tegen komt waar je geen twijfels bij hebt.
trijntjejohanna schreef:er kunnen soms gfewoon momenten zijn dat het niet lekker loopt en dat je gaat twijfelen... maar dan moet je het niet metreen uitmaken...
S-je schreef:En het wil niet zeggen dat wanneer God jullie bij elkaar brengt, dat je dan ook voor altijd bij elkaar moet blijven.
Gandalf schreef:S-je schreef:En het wil niet zeggen dat wanneer God jullie bij elkaar brengt, dat je dan ook voor altijd bij elkaar moet blijven.
Helemaal mee eens. Bij mij had de verkering (die na 15 maand uitging) tot gevolg dat ik steeds dichter bij God ging leven en dat ik uiteindelijk belijdenis van m'n geloof mocht afleggen. Vaak zijn Gods wegen voor ons ondoorgrondelijk, maar zo zie je maar weer dat Hij iets "pijnlijks" mee kan laten werken ten goede.
Fries schreef:Soms twijfel ik aan mezelf, soms aan m'n relatie, en soms aan m'n vriendin. Op andere momenten (en gelukkig zijn dat er nog heel veel) ben ik ontzettend blij en gelukkig en zie ik de problemen niet zo. Volgens mij is het ook zo dat het slechte in mij me aan het twijfelen brengt, dan probeer ik daar wel overheen te kijken natuurlijk en te doen alsof ik niet twijfel... maar diep van binnen denk je dan toch steeds even: ben ik wel goed bezig, is ze wel de ware voor mij, moet ik wel verder gaan. Het vreemde is dat als ik nog een beetje dieper ga, al die twijfel weg is, en ik absoluut zeker weet dat ik door moet gaan, en vraag ik God ook om me daar bij te helpen.
Maar ik blijf het natuurlijk erg vervelend vinden dat ik zo nu en dan met die vraag kom te zitten, dan ga je er automatisch natuurlijk verder over nadenken, en soms is dat positief, maar andere keren brengt dit juist nog meer twijfels met zich mee.
Hebben jullie enig idee hoe ik ccncreet die twijfels uit de weg kan gaan? Of zou dat juist niet de bedoeling zijn, zou het juist zo moeten zijn dat je er heel goed over nadenkt, over je relatie bedoel ik dan. (Natuurlijk begrijp ik dat je er goed over na moet denken, maar zijn die twijfels daarvoor nou zo hard nodig?)
Alvast dank voor jullie reacties.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten