joepie schreef:En dat is dus wat ik niet geloof. Dat er een reden kan zijn waarom je in zonde MOET gaan leven. Er was in Nederland eens een vooraanstaand persoon die verkondigde dat hij vond dat als je honger had je mocht gaan stelen. Ook daar werd heftig tegen geprotesteerd en zeker door de rechter niet getolereerd.
Ik denk dat het ook zo is met dit.
Maar ik ga hier niet jou veroordelen, maar met de keus kan ik het niet eens zijn en zeker niet dat je spreekt over de oogkleppen bij anderen die er niet mee instemmen om het te doen.
Eigenlijk is dat met alles zo wat je doet. Je kunt overal wel een zwaarwegend argument voor verzinnen of hebben, waarom je iets wat niet mag wel zou mogen. Maar dat maakt het nog niet goed om te doen.
Ook al heb je er geen spijt van.
Want trouwen is niet duur. Dat heb je voor een klein bedrag gedaan.
Alleen om je wensen van een huwelijksdag zoals jij dat perse wil in te vullen moet je veel betalen. Maar als er geen andere mogelijkheid was geweest dan samen te gaan wonen had je dus voor weinig geld gewoon naar het stadhuis kunnen gaan en getrouwd kunnen gaan samen wonen.
Als je dat had gedaan dan geloof ik pas echt dat de nood zo hoog was dat het niet anders kon.
Hoi onze moeder-overste,
Dit vind ik ook vrij kort door de bocht geredeneerd. Natuurlijk heb je puur theoretisch bekeken gelijk, dat je zelfs gratis kunt trouwen, op maandagochtend voor tien uur of op een dergelijke tijd. Dan ga je met zijn tweeen naar een ambtenaar van de burgerlijke stand, die je binnen een kwartier zonder toespraak, gasten en dergelijke trouwt. Op die manier trouw je zonder dat iemand het door heeft. Waar blijft dan de functie van het huwelijk als het gaat om het aan iedereen duidelijk maken dat je bij elkaar hoort? Dan kun je mijns inziens beter ongetrouwd gaan samenwonen dan dat je zonder enige feestelijkheid (vanwege het geld) trouwt.
Verder vraag ik me serieus af of trouwen noodzakelijk is, als de betekenis van het huwelijk zo gereduceerd is. Als je binnen enkele dagen (of nog korter) gescheiden kunt zijn, waar blijft dan de functie van eht huwelijk als garantie voor de samenleving dat jij en je partner bij elkaar horen?
Wanneer ik dan de bijdrage van Moppie lees, heeft zij toch eigenlijk ondanks het samenwonen duidelijk gemaakt dat zij en haar vriend bij elkaar horen? Je merkt toch, als mensen met schulden en gezondheidsproblemen te maken hebben en zo duidelijk kiezen voor elkaar, dat het niet een kortstondige flirt is die zomaar over gaat?
Kortom, daarmee is voldaan aan de twee belangrijkste functies van het huwelijk, te weten
- duidelijk maken dat je van elkaar bent
- in voor- en tegenspoed bij elkaar blijven
Als hier dan nog perse een ambtenaar op het stadhuis zijn handtekening onder moet zetten, wat is daar dan nog de toegevoegde waarde van? Waarom is deze handtekening noodzakelijk om bij elkaar te gaan wonen?
Ik zie zelf heus wel de waarde van een huwelijk, ik vond het ook prachtig om mijn vrouw trouw te beloven, en daar een feestelijke dag van te maken. We hebben er destijds ontzettend van genoten, en we hebben er nog geen moment spijt van gehad! Maar wanneer je hiervoor geen geld hebt en dus gaat samenwonen totdat je wel geld hebt en kunt gaan trouwen, vind ik dit erg verstandig.
Groeten, Pim