Ha mensen!
Ben nieuw hier op dit refoweb, en maak gelijk van de gelegenheid maar gebruik om een nieuwe vraag / nieuw discussiepunt voor te leggen
Zit eigenlijk met een vraag, waarvan ik me nu ik zit te typen afvraag, of meerdere mensen dit wel zullen herkennen. Maar goed, ga hem toch maar stellen.
In rechtse kringen (zeg maar het hele scala (O)GG(iN), binnen en buitenverband etc. etc....), kom je nogal eens tegen dat mensen door de dominee worden "bekeerd" verklaard. Die mensen hebben hun hele leven niet durven praten over hun persoonlijk geloof, maar na het overlijden komt ineens openbaar dat "de dominee er hoop voor heeft, en het is overgenomen door die en die.....".
Ik heb nogal mijn twijfels of een dominee of een ouderling of wie dan ook, kan bepalen of iemand gelovig was. Ik denk dan zo: hoe moeten familieleden cq vrienden het wel niet vinden als voor hun overleden familielid of vriend de dominee "geen uitgesproken hoop heeft"?
Kortom, kunnen mensen dit bepalen? Is dit niet errug Rooms (de paus doet dit immers ook)? Is het niet kwetsend en pijnlijk voor nabestaanden van mensen voor wie niets uitgesproken wordt? God ziet toch het hart aan, wij gaan toch eng dicht tegen God aan schurken als wij menen te moeten bepalen of het wel of niet goed is afgelopen?
Laat ik zo zeggen, ik hoop dat iedereen er komt. Zoals laatst onze dominee aan de eind van de dienst zijn: Er wacht een heerlijke Toekomst! Ik hoop dat ik niemand van jullie daar zal missen.
Hoor graag jullie reactie! Het is weliswaar geen levensvraag, maar ik ben wel benieuwd hoe jullie hierover denken.